We also determined antioxidant acti

We also determined antioxidant activity using the FRAP assay,and found that there was a rapid increase in FRAP value up to 15 min (41% higher relative to 0 min), then a stable increase up to 45 min, followed by a steady decrease of FRAP values until 75 min when treated with a-amylase. However, the FRAP value kept an overall decrease in the heating-only treatment (control) during the heating period (Fig. 4).The difference between amylase treatment and heating-only treatment was significant (p < 0.01). Moreover, both treating time and the interaction between treating time and treatment methods had significant influence on FRAP values at the level of p < 0.01 according to the two-way ANOVA analysis. In addition, the antioxidant activity in the FRAP assay was significantly correlated with the polyphenols content (r ¼ 0.78, p < 0.05).Therefore, the increase of phenolic content caused by amylase hydrolysis might be one of the major reasons that caused the increase of FRAP value of treated oat samples. Besides of this, the possible presence of reducing sugar in extracts from amylase treated sample might be another factor that contributed partly to the increase of FRAP values here, since it is known to reduce cations such as Fe3þ and Cu2þ, and thus increase the value of FRAP by promoting the formation of TPTZ FeⅡcomplexes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรายังกำหนดกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระที่ใช้ทดสอบ FRAP แล้วพบว่า มีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วใน FRAP มูลค่าถึง 15 นาที (สูงเมื่อเทียบกับนาทีที่ 0 41%), แล้วคอกเพิ่มขึ้นถึง 45 นาที ตาม ด้วยลดลงมั่นคงค่า FRAP จนถึงนาทีที่ 75 เมื่อรักษา ด้วย a-amylase อย่างไรก็ตาม ค่า FRAP เก็บลดลงโดยรวมร้อนเดียวรักษา (ควบคุม) ในระหว่างรอบระยะเวลาการทำความร้อน (Fig. 4) ความแตกต่างระหว่างรักษา amylase และรักษาความร้อนเฉพาะอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.01) นอกจากนี้ ทั้งรักษาเวลาและการโต้ตอบระหว่างการรักษาเวลาและรักษาวิธีมีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญในค่า FRAP ระดับ p < 0.01 ตามการวิเคราะห์การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทาง กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระในวิเคราะห์ FRAP ถูกมาก correlated กับเนื้อหาโพลีฟีน (r ¼ 0.78, < p 0.05) ดังนั้น การเพิ่มขึ้นของฟีนอเนื้อหาเกิดจากไฮโตรไลซ์ amylase อาจหนึ่งในเหตุผลสำคัญที่ทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของค่า FRAP อย่างข้าวโอ๊ตบำบัด นอกจาก นี้ ก็สามารถลดน้ำตาลในสารสกัดจาก amylase ที่รับการรักษาตัวอย่างอาจได้ปัจจัยอื่นที่ส่วนการเพิ่มขึ้นของค่า FRAP นี่ บางส่วนเนื่องจากจะลดเป็นของหายากเช่น Fe3þ และ Cu2þ และดังนั้นจึง เพิ่มค่า FRAP โดยส่งเสริมการก่อตัวของ TPTZ FeⅡcomplexes

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้เรายังมุ่งมั่นที่สารต้านอนุมูลอิสระโดยใช้การทดสอบ FRAP และพบว่ามีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในมูลค่า FRAP ถึง 15 นาที (41% เมื่อเทียบสูงถึง 0 นาที) แล้วเพิ่มขึ้นมั่นคงขึ้นไป 45 นาทีตามด้วยการลดลงอย่างต่อเนื่อง ค่า FRAP จนนาที 75 เมื่อได้รับการรักษาที่มีอะไมเลส อย่างไรก็ตามค่า FRAP เก็บลดลงโดยรวมในการรักษาความร้อนเท่านั้น (ควบคุม) ในช่วงระยะเวลาความร้อน (รูปที่. 4) ความแตกต่างระหว่างการรักษาอะไมเลสและการรักษาความร้อนอย่างเดียวได้โดยเริ่มต้นได้อย่างมีนัยสำคัญ (p <0.01) นอกจากนี้ทั้งเวลาการรักษาและการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างการรักษาเวลาและวิธีการรักษาที่มีอิทธิพลสำคัญในค่า FRAP ที่ระดับ p <0.01 ตามสองทางวิเคราะห์ ANOVA นอกจากนี้ยังมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระในการทดสอบ FRAP มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่มีเนื้อหาโพลีฟีน (R ¼ 0.78, p <0.05) .Therefore เพิ่มขึ้นจากเนื้อหาฟีนอลที่เกิดจากการย่อยสลายอะไมเลสโดยอาจจะเป็นหนึ่งในเหตุผลสำคัญที่ทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของ ค่า FRAP ของกลุ่มตัวอย่างได้รับการรักษาข้าวโอ๊ต นอกจากนี้การปรากฏตัวที่เป็นไปได้ของการลดน้ำตาลในสารสกัดจากตัวอย่างที่ได้รับการรักษาอะไมเลสอาจจะเป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่สนับสนุนส่วนหนึ่งจากการเพิ่มขึ้นของค่า FRAP ที่นี่เพราะมันเป็นที่รู้จักกันเพื่อลดไพเพอร์เช่นFe3þและCu2þและทำให้เพิ่มค่าของ FRAP โดยการส่งเสริมการก่อตัวของ TPTZ FeⅡcomplexes

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราพบสารต้านอนุมูลอิสระใช้ Frap ตรวจสอบและพบว่ามีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในค่า VDO ถึง 15 นาที ( 41 % สูงกว่าเมื่อเทียบกับ 0 นาที ) แล้วมีเสถียรภาพเพิ่มขึ้นถึง 45 นาที ตามด้วยการลดลงคงที่ของ VDO ค่าจนกว่า 75 มินเมื่อรักษาด้วย a-amylase . อย่างไรก็ตามค่า VDO เก็บไว้ลดลงโดยรวมในการรักษาความร้อนเท่านั้น ( ควบคุม ) ในช่วงความร้อน ( รูปที่ 4 ) ด้วย ความแตกต่างระหว่างการรักษาและรักษาความร้อนเพียงเลสอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.01 ) นอกจากนี้ ทั้งรักษา และปฏิสัมพันธ์ระหว่างการรักษาและการรักษาวิธีการที่มีผลต่อค่า VDO ที่ระดับ p < 001 จากการวิเคราะห์การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทาง นอกจากนี้ สารต้านอนุมูลอิสระใน VDO ) มีความสัมพันธ์กับปริมาณโพลีฟีนอล ( R ¼ 0.78 , P < 0.05 ) ดังนั้น การเพิ่มขึ้นของปริมาณสารที่เกิดจากการย่อยแป้ง อาจเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักที่ทำให้การเพิ่มขึ้นของค่ารักษาตัวอย่าง VDO ของโอ๊ต นอกจาก นี้สถานะที่เป็นไปได้ของการลดน้ำตาลในแป้งสกัดจากตัวอย่างถือว่าอาจจะมีปัจจัยอื่นที่สนับสนุนบางส่วนเพื่อเพิ่มคุณค่าของ VDO ที่นี่ เพราะมันเป็นที่รู้จักกันเพื่อลดและ fe3 ไอออนเช่นþ CU2 þ และดังนั้นจึง เพิ่มมูลค่าของ VDO โดยการส่งเสริมการก่อตัวของ tptz เฟⅡ คอมเพล็กซ์