Fruits are highly perishable produc

Fruits are highly perishable products, especially during the
postharvest phase and major losses are caused by postharvest
pathogens (Spadaro and Gullino, 2004). Botrytis cinerea is among
the most important postharvest pathogens on fruit and vegetables
(Snowdon, 1990). When permitted, chemical treatment is a
primary method for controlling postharvest diseases of fruits
(Janisiewicz and Korsten, 2002). However, pathogen resistance to
fungicides (Holmes and Eckert, 1999; Gabriolotto et al., 2009)
and concern for public safety have resulted in the cancellation of
some of the most effective fungicides in Europe (Regulation
1107/2009 and Directive 2009/128) and the United States (Food
Quality Protection Act). Therefore, researches have been focused
on the development of alternative control that should be both
effective and economically feasible (Lopez-Reyes et al., 2010).
The use of microbial antagonists to control postharvest diseases
of fruits and vegetables has shown during the last 30 years to be
one of the most promising alternatives to fungicides (Wisniewskiet al., 1991; Wilson et al., 1993; Droby et al., 2009). Some bacteria,
actinomycetes and yeasts showed effectiveness against postharvest
diseases of fruit and vegetables (Smilanick et al., 1993; Karabulut
et al., 2003; Macagan et al., 2008; Spadaro et al., 2008;
Zhang et al., 2010a). Among these microbial antagonists, yeasts
that naturally occur on fruits and vegetables have attracted the
attention of several researchers as potential antagonists of postharvest
diseases due to the fast colonization on fruit surfaces (Droby
and Chalutz, 1994; Droby et al., 2009). Some yeasts have been
developed, but currently there are only a few commercial products
available in the market for postharvest use: BoniProtect (Aureobasidium
pullulans de Bary) registered in Germany and used mostly
for the control of postharvest diseases in apples (Weiss et al.,
2006), Shemer (Metschnikowia fructicola Kurtzman & Droby) registered
in Israel and commercially used for postharvest diseases of
sweet potatoes, table grapes, strawberries, peppers, and carrots
(Kurtzman and Droby, 2001), and CandiFruit (Sipcam Inagri, SA
Valencia), based on Candida sake and registered in Europe, which
has been recently commercialized in Spain (Sanzani et al., 2009).
Pichia guilliermondii Wick has been successfully applied to control
postharvest pathogens on a number of fruits and vegetables,
such as P. digitatum on grapefruits, P. expansum on apples, Rhizopus
nigricans on tomato fruit

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลไม้เป็นผลิตภัณฑ์ที่เปื่อยได้สูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่าง
ระยะหลังการเก็บเกี่ยวและขาดทุนหลักที่เกิดจากหลัง
โรค (Spadaro และ Gullino, 2004) Botrytis cinerea เป็น
โรคหลังการเก็บเกี่ยวสำคัญผลไม้และผัก
(Snowdon, 1990) เมื่อได้รับอนุญาต เคมีบำบัดเป็นการ
วิธีหลักในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้
(Janisiewicz และ Korsten 2002) . อย่างไรก็ตาม ความต้านทานต่อการศึกษา
ซึ่งเกิดจากเชื้อ (โฮลมส์และ Eckert, 1999 Gabriolotto et al., 2009)
และกังวลในความปลอดภัยมีผลในการยกเลิกของ
บางซึ่งเกิดจากเชื้อที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในยุโรป (ระเบียบ
1107/2552 และคำสั่ง 2009/128) และสหรัฐอเมริกา (อาหาร
คุณภาพป้องกันกระทำ) ดังนั้น มีการเน้นวิจัย
พัฒนาตัวควบคุมอื่นที่ควรทั้ง
มีประสิทธิภาพ และเป็นไปได้อย่าง (Lopez Reyes et al., 2010) .
ใช้ตัวจุลินทรีย์ควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว
ของผักและผลไม้ได้แสดงให้เห็นในช่วง 30 ปีสุดท้ายจะ
แทนซึ่งเกิดจากเชื้อ (Wisniewskiet al., 1991 จะว่าอย่างใดอย่างหนึ่ง Wilson et al., 1993 Droby et al., 2009) แบคทีเรียบาง,
actinomycetes และ yeasts แสดงประสิทธิภาพกับหลัง
โรคผลไม้และผัก (Smilanick et al., 1993 Karabulut
et al., 2003 Macagan et al., 2008 Spadaro et al., 2008;
จาง et al., 2010a) ระหว่างตัวจุลินทรีย์เหล่านี้ yeasts
ที่เกิดตามธรรมชาติในผลไม้ และผักมีดึงดูดการ
ความสนใจของนักวิจัยหลายเป็นตัวเกิดของหลัง
โรคเนื่องจากสนามอย่างรวดเร็วบนพื้นผิวของผลไม้ (Droby
Chalutz, 1994 และ Droby et al., 2009) Yeasts บางได้
พัฒนา แต่ในปัจจุบันมีเพียงไม่กี่พาณิชย์ผลิตภัณฑ์
ว่างในตลาดสำหรับใช้หลังการเก็บเกี่ยว: BoniProtect (Aureobasidium
pullulans de Bary) ลงทะเบียนในเยอรมนี และส่วนใหญ่ใช้
สำหรับการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวในแอปเปิ้ล (มีร์ et al.,
2006), Shemer (Metschnikowia fructicola Kurtzman & Droby) ลงทะเบียน
ในอิสราเอล และเชิงพาณิชย์ใช้สำหรับโรคหลังการเก็บเกี่ยวของ
มันฝรั่งหวาน องุ่น สตรอเบอร์รี่ พริก และแครอท
(Kurtzman และ Droby, 2001), และ CandiFruit (Sipcam Inagri, SA
บาเลนเซีย), ตามแคนสาเก และลงทะเบียนในยุโรป ซึ่ง
มี commercialized อย่างล่าสุดในสเปน (Sanzani et al., 2009) แล้ว
วิคได้ถูกนำไปใช้ในการควบคุม guilliermondii Pichia
หลังการเก็บเกี่ยวโรคในผลไม้และผัก,
P. digitatum บน grapefruits, P. expansum บนแอปเปิ้ล Rhizopus
nigricans ในมะเขือเทศผลไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลไม้เป็นผลิตภัณฑ์ที่เน่าเสียง่ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วง
ระยะหลังการเก็บเกี่ยวและการสูญเสียที่สำคัญที่เกิดจากหลังการเก็บเกี่ยว
เชื้อโรค (Spadaro และ Gullino, 2004) Botrytis cinerea เป็นหนึ่งใน
เชื้อโรคหลังการเก็บเกี่ยวที่สำคัญที่สุดในผักและผลไม้
(สโนว์ดอน, 1990) เมื่อได้รับอนุญาตสารเคมีบำบัดเป็น
วิธีการหลักในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้
(Janisiewicz และ Korsten, 2002) แต่ต้านทานเชื้อโรคให้
สารฆ่าเชื้อรา (โฮล์มส์และ Eckert, 1999;. Gabriolotto et al, 2009)
และความกังวลเรื่องความปลอดภัยของประชาชนที่มีผลในการยกเลิก
บางส่วนของสารฆ่าเชื้อราที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในยุโรป (ระเบียบ
1107/2009 และคำสั่ง 2009/128) และสหรัฐอเมริกา (Food
พระราชบัญญัติคุ้มครองคุณภาพ) ดังนั้นงานวิจัยที่ได้รับการมุ่งเน้น
ไปที่การพัฒนาของการควบคุมทางเลือกที่ควรจะเป็นทั้ง
ที่มีประสิทธิภาพและเป็นไปได้ในเชิงเศรษฐกิจ (โลเปซเรเยส-et al,., 2010)
การใช้งานของคู่อริของจุลินทรีย์ในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว
ของผักและผลไม้ได้แสดงให้เห็นในช่วง 30 ปีจะเป็น
หนึ่งในทางเลือกที่มีแนวโน้มมากที่สุดที่จะได้สารฆ่าเชื้อรา (Wisniewskiet อัล, 1991.. วิลสันและอัล, 1993. Droby et al, 2009) บางแบคทีเรีย
และยีสต์ actinomycetes ที่แสดงให้เห็นว่าหลังการเก็บเกี่ยวที่มีประสิทธิภาพกับ
โรคของผักและผลไม้ (Smilanick et al, 1993;. Karabulut
. et al, 2003; Macagan et al, 2008;.. Spadaro et al, 2008;
. Zhang et al,, 2010A ) ในบรรดาคู่อริของจุลินทรีย์เหล่านี้ยีสต์
ที่เป็นธรรมชาติเกิดขึ้นในผักและผลไม้ได้ดึงดูด
ความสนใจของนักวิจัยหลายคู่อริที่อาจเกิดขึ้นหลังการเก็บเกี่ยวของ
โรคเนื่องจากการล่าเมืองขึ้นอย่างรวดเร็วบนพื้นผิวผลไม้ (Droby
และ Chalutz 1994. Droby et al, 2009) ยีสต์บางคนได้รับ
การพัฒนา แต่ขณะนี้มีผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์เพียงไม่กี่ที่
มีอยู่ในตลาดสำหรับการใช้งานหลังการเก็บเกี่ยว: BoniProtect? (Aureobasidium
pullulans เด Bary) ที่จดทะเบียนในประเทศเยอรมนีและส่วนใหญ่ใช้
สำหรับการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวในแอปเปิ้ล (ไวสส์และคณะ.
2006), เชเมอร์ (Metschnikowia fructicola เคิร์ทซ์และ Droby) ที่จดทะเบียน
ในอิสราเอลและในเชิงพาณิชย์ที่ใช้สำหรับโรคหลังการเก็บเกี่ยวของ
มันฝรั่งหวาน องุ่นตาราง, สตรอเบอร์รี่, พริกและแครอท
(เคิร์ทซ์และ Droby, 2001) และ CandiFruit (Sipcam Inagri, SA
บาเลนเซีย) บนพื้นฐานของประโยชน์ Candida และจดทะเบียนในยุโรปซึ่ง
ได้รับการเชิงพาณิชย์เมื่อเร็ว ๆ นี้ในประเทศสเปน (Sanzani et al,., 2009 )
Pichia guilliermondii ตะเกียงได้รับการใช้ประสบความสำเร็จในการควบคุม
โรคหลังการเก็บเกี่ยวกับจำนวนของผักและผลไม้
เช่น P. digitatum ในเกรป, P. expansum เกี่ยวกับแอปเปิ้ล, Rhizopus
nigricans ผลไม้มะเขือเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลไม้ที่เป็นสูงที่เน่าเสียง่าย โดยเฉพาะในช่วงหลังการเก็บเกี่ยวและ
เฟสขาดทุนเกิดจากเชื้อโรค ( และหลัง
spadaro gullino , 2004 ) Botrytis cinerea ท่ามกลาง
ที่สำคัญเชื้อโรคหลังการเก็บเกี่ยวผลไม้และผัก
( สโนว์ดอน , 2533 ) เมื่อได้รับอนุญาต , การรักษาทางเคมีเป็น
วิธีการหลักสำหรับการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้ และ korsten
( janisiewicz ,2002 ) อย่างไรก็ตาม เชื้อโรคดื้อยา
Fungicides ( Holmes และ Eckert , 1999 ; gabriolotto et al . , 2009 )
และความกังวลสำหรับความปลอดภัยสาธารณะมีผลในการยกเลิก
บางส่วนของสารเคมีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในยุโรป ( ระเบียบ
1107 / 2552 และคำสั่ง / 128 2009 ) และสหรัฐอเมริกา ( อาหาร
คุณภาพพระราชบัญญัติคุ้มครอง ) ดังนั้น งานวิจัยได้เน้น
ในการพัฒนาการควบคุมทางเลือกที่ควรทั้ง
มีประสิทธิภาพและความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจ ( โลเปซ เรเยส et al . , 2010 ) .
ใช้จุลินทรีย์ปฏิปักษ์เพื่อควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว
ของผักและผลไม้ได้แสดงในช่วง 30 ปีสุดท้ายที่จะ
ทางเลือกหนึ่งที่ส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะฆ่าเชื้อรา ( wisniewskiet al . , 1991 ; วิลสัน et al . , 1993 ; droby et al . , 2009 )
แบคทีเรียบางแอคติโนมัยซีทและยีสต์ที่พบประสิทธิผลต่อโรคหลังการเก็บเกี่ยว
ของผักและผลไม้ ( smilanick et al . , 1993 ; karabulut
et al . , 2003 ; macagan et al . , 2008 ; spadaro et al . , 2008 ;
Zhang et al . , 2010a ) ของยาต้านจุลินทรีย์เหล่านี้ ยีสต์
ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติในผักและผลไม้ได้ดึงดูดความสนใจของนักวิจัยหลาย

ทำให้ศักยภาพของวิทยาการหลังการเก็บเกี่ยวโรคที่เกิดจากการล่าอาณานิคมอย่างรวดเร็วบนผิวผลไม้ ( และ droby
chalutz , 1994 ; droby et al . , 2009 ) บางยีสต์ได้
พัฒนา แต่ในปัจจุบันมีเพียงไม่กี่ผลิตภัณฑ์ทางการค้า
มีอยู่ในตลาดสำหรับวิทยาการหลังการเก็บเกี่ยว ใช้ : boniprotect  ( aureobasidium
pullulans เดอ แบรี่ ) จดทะเบียนในเยอรมัน และส่วนใหญ่ใช้
สำหรับการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวในแอปเปิ้ล ( ไวส์ et al . ,
2006 )เชเมอร์ ( metschnikowia fructicola เคิร์ทแมน& droby ) จดทะเบียน
ในอิสราเอลและในเชิงพาณิชย์ที่ใช้สำหรับโรคหลังการเก็บเกี่ยวของ
มันฝรั่งหวาน , องุ่น , สตรอเบอร์รี่ , พริกและแครอท
( เคิร์ทแมน และ droby , 2001 ) และ candifruit ( sipcam inagri ซา
วาเลนเซีย ) , ขึ้นอยู่กับผลประโยชน์และจดทะเบียนในยุโรปซึ่ง
ได้เมื่อเร็วๆ นี้ในเชิงพาณิชย์ในสเปน ( sanzani et al . , 2009 ) .
pichia guilliermondii วิคได้ถูกนำมาใช้ประสบความสำเร็จในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวบน
จำนวนของผักและผลไม้ ,
เช่นหน้า digitatum บนเกรป , หน้า expansum บนแอปเปิ้ล nigricans เชื้อรา
ผลไม้มะเขือเทศ