erythromycin, respectively (Reams e

erythromycin, respectively (Reams et al., 1993). In Spain,
more than 87% of S. suis isolates were resistant to
tetracycline and oxytetracycline, sulphadimethoxine and
sulphathiazole, the macrolides erythromycin and tylosin
tartrate, and clindamycin (Vela et al., 2005). In France,
70% of 110 S. suis isolates from healthy and diseased
swine were shown to be resistant to erythromycin,
spiramycin, tylosin, and lincomycin (Marie et al., 2002).
A slightly lower rate of resistance (71%) was reported
among isolates from the Netherlands (Martel et al., 2001).
In a European study, the percentage of resistance among
2553 S. suis isolates from six countries ranged from 29% in
Denmark to 75% in Portugal (Hendriksen et al., 2008).
Macrolide and lincosamide resistance is also prevalent in
S. suis isolates from clinically healthy pigs, where rates up
to 67% have been reported (Zhang et al., 2008). In
humans, resistance of clinical S. suis isolates to clindamycin
and macrolides has also been acknowledged, with
higher prevalence in recent studies in Asia (approximately
20%) (Ma et al., 2008; Hoa et al., 2011) than in an
older study in Canada (8%) (Cantin et al., 1992). In
contrast, S. suis strains isolated from healthy German
workers occupied in the pig slaughtering, pork dissecting,
and processing industries were highly susceptible to most
antibiotics tested, including erythromycin (Strangmann
et al., 2002).
Tetracycline resistance among S. suis isolates is well
documented worldwide. In Denmark, the proportion of
isolates resistant to this antimicrobial increased by 39%
between 1981 and 1997, while considerably lower levels
of resistance were found among isolates from Sweden,
where use of tetracycline as a growth promoter for
livestock has been prohibited since 1986 (Aarestrup et al.,
1998). Recent studies reported higher levels of tetracycline
resistance among S. suis isolates from Europe,
ranging from 52% of 557 isolates in Denmark (Hendriksen
et al., 2008) to 95% of 151 isolates in Spain (Vela et al.,
2005). In North America, levels of resistance to tetracycline
range from 95% of 65 serotype 2 isolates in the
USA (Reams et al., 1993) to 100% in some capsular types
among 92 isolates in Canada (Cantin et al., 1992). In Asia,
tetracycline resistance in S. suis isolates from both
diseased and healthy pigs is also common (up to 92%)
(Kataoka et al., 2000; Zhang et al., 2008). High levels
of tetracycline resistance (up to 90%) have also been
reported among S. suis isolates from diseased and
clinically healthy persons (Strangmann et al., 2002;
Ma et al., 2008; Hoa et al., 2011). In contrast, a 1992
report showed that only 8% of 12 S. suis isolates from
human cases in the Netherlands were resistant to
tetracyclines (Cantin et al., 1992).
The prevalence of penicillin resistance among S. suis
isolates from pigs varies among countries, but is generally
low. S. suis isolates were reported to be 100% susceptible
to penicillin in Denmark (120 strains), Sweden (13 strains)
(Aarestrup et al., 1998), the Netherlands (87 and 762
strains isolated in 2000 and 2003, respectively)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร่าง ตามลำดับ (รีม et al. 1993) ในสเปนร้อยละ 87 ของ S. suis แยกได้ทนต่อการเตตราไซคลีน และออกซิเตตราไซคลีน sulphadimethoxine และsulphathiazole, macrolides ร่างและ tylosinเทรต และโร (โรงแรมเดอะเวลา et al. 2005) ในฝรั่งเศส70% ของ 110 S. suis แยกจากโรค และมีสุขภาพดีสุกรมีแสดงที่จะทนต่อร่างspiramycin, tylosin และ lincomycin (Marie et al. 2002)รายงานอัตราต่ำเล็กน้อยความต้านทาน (71%)ระหว่างแยกจากเนเธอร์แลนด์ (มาร์แตล et al. 2001)ในการศึกษาในทวีปยุโรป เปอร์เซ็นต์ของความต้านทานระหว่าง2553 S. suis แยกจาก 6 ประเทศตั้งแต่ 29% ในเดนมาร์ก 75% ในโปรตุเกส (Hendriksen et al. 2008)แมคโคไรด์และ lincosamide ยังเป็นที่แพร่หลายในS. suis ที่แยกได้จากสุกรที่มีสุขภาพทางการแพทย์ ที่ราคาถูกค่า67% ได้รับรายงาน (Zhang et al. 2008) ในมนุษย์ ความต้านทานของทางคลินิก S. suis แยกไปโรและ macrolides ยังได้รับการยอมรับ มีความชุกสูงในการศึกษาในเอเชีย (ประมาณ20%) (Ma et al. 2008 Hoa et al. 2011) กว่าในการไปศึกษาในแคนาดา (8%) (Cantin et al. 1992) ในความคมชัด สายพันธุ์ S. suis ที่แยกได้จากเยอรมันมีสุขภาพดีครอบครองในหมูฆ่า หมูพดี ๆ แรงงานและอุตสาหกรรมแปรรูปความไวสูงต่อมากที่สุดทดสอบยาปฏิชีวนะ การรวมร่าง (Strangmannet al. 2002)เตตราไซคลีนความต้านทานระหว่าง S. suis ที่แยกได้เป็นอย่างดีจัดทำเอกสารทั่วโลก ในเดนมาร์ก สัดส่วนของแยกทนต่อสารต้านจุลชีพนี้เพิ่มขึ้น 39%ระหว่างปี 1981-1997 ในขณะที่ระดับต่ำกว่ามากของความต้านทานที่พบระหว่างแยกจากสวีเดนที่ใช้ของเตตราไซคลีนเป็นเจริญสำหรับถูกห้ามปศุสัตว์ตั้งแต่ 1986 (Aarestrup et al.,1998) . รายงานการศึกษาล่าสุดระดับสูงของเตตราไซคลีนความต้านทานระหว่าง S. suis ที่แยกออกจากยุโรปตั้งแต่ 52% แยกได้ 557 ในเดนมาร์ก (Hendriksenet al. 2008) 95% ของที่แยกได้ในประเทศสเปน 151 (โรงแรมเดอะเวลา et al.,2005) . ในทวีปอเมริกาเหนือ ต้านการเตตราไซคลีนช่วงจาก 95% 65 serotype ที่แยกได้ใน 2สหรัฐอเมริกา (รีม et al. 1993) ถึง 100% ในบางชนิดมะเร็งเต้าระหว่างแยก 92 ในแคนาดา (Cantin et al. 1992) ในเอเชียความต้านทานของเตตราไซคลีนใน S. suis ที่แยกได้จากทั้งสองสุกรที่เป็นโรค และมีสุขภาพดีเป็นเรื่องธรรมดา (ถึง 92%)(Kataoka et al. 2000 Zhang et al. 2008) ระดับสูงของความต้านทานเตตราไซคลีน (90%) ได้รับยังรายงานระหว่าง S. suis แยกจากโรค และคนที่มีสุขภาพทางการแพทย์ (Strangmann et al. 2002Ma et al. 2008 Hoa et al. 2011) ในความคมชัด 1992รายงานพบว่า เพียง 8% ของ 12 S. suis ที่แยกได้จากกรณีมนุษย์ในเนเธอร์แลนด์มีความทนต่อการtetracyclines (Cantin et al. 1992)ความชุกของการดื้อยาเพนนิซิลลินระหว่าง S. suisที่แยกได้จากสุกรไปประเทศ แต่โดยทั่วไปต่ำ S. suis แยกรายงานจะ ไวต่อ 100%เพนนิซิลลินในเดนมาร์ก (120 สายพันธุ์), สวีเดน (13 สายพันธุ์)(Aarestrup et al. 1998), เนเธอร์แลนด์ (87 และ 762สายพันธุ์ที่แยกใน 2000 และ 2003 ตามลำดับ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

erythromycin ตามลำดับ (รีม et al., 1993) ในสเปน
มากกว่า 87% ของเอส suis พบแบคทีเรียที่สามารถทนต่อการ
tetracycline และ oxytetracycline, sulphadimethoxine และ
sulphathiazole ที่ macrolides erythromycin และ Tylosin
tartrate และ clindamycin (Vela et al., 2005) ในประเทศฝรั่งเศส
70% ของ 110 S. suis แยกจากมีสุขภาพดีและมีอาการของโรค
สุกรมีการแสดงที่มีความต้านทานต่อ erythromycin,
Spiramycin, Tylosin และ Lincomycin (Marie et al., 2002).
อัตราที่ต่ำกว่าเล็กน้อยของความต้านทาน (71%) เป็น รายงาน
ในหมู่ไอโซเลทจากเนเธอร์แลนด์ (Martel et al., 2001).
ในการศึกษาในยุโรปร้อยละของความต้านทานในหมู่
2553 S. suis แยกจากหกประเทศตั้งแต่ 29% ใน
เดนมาร์กถึง 75% ในโปรตุเกส (Hendriksen et al., 2008).
macrolide และความต้านทาน lincosamide ยังเป็นที่แพร่หลายใน
เอส suis แยกจากสุกรที่ดีต่อสุขภาพทางคลินิกที่มีอัตราการเพิ่มขึ้น
ถึง 67% ได้รับการรายงาน (Zhang et al., 2008) ใน
มนุษย์, ความต้านทานของคลินิก S. suis แยกไป clindamycin
และ macrolides ยังได้รับการยอมรับมี
ความชุกสูงขึ้นในการศึกษาล่าสุดในเอเชีย (ประมาณ
20%) (MA et al, 2008;. Hoa et al, 2011.) มากกว่าใน
การศึกษาเก่าในแคนาดา (8%) (Cantin et al., 1992) ใน
ทางตรงกันข้าม S. suis สายพันธุ์ที่แยกได้จากสุขภาพดีเยอรมัน
แรงงานครอบครองในการฆ่าหมูผ่าตัดหมู
และอุตสาหกรรมการประมวลผลมีความอ่อนไหวมากที่สุด
ยาปฏิชีวนะการทดสอบรวมทั้ง erythromycin (Strangmann
et al., 2002).
ต้านทาน Tetracycline หมู่ S. suis ไอโซเลท เป็นอย่างดี
เอกสารทั่วโลก ในเดนมาร์กสัดส่วนของ
แยกทนต่อยาต้านจุลชีพนี้เพิ่มขึ้น 39%
ระหว่างปี 1981 และปี 1997 ในขณะที่ระดับที่ต่ำมาก
ของความต้านทานถูกพบในหมู่ไอโซเลทจากสวีเดน
ที่ใช้ tetracycline เป็นโปรโมเตอร์การเจริญเติบโตสำหรับ
ปศุสัตว์ได้รับการห้ามตั้งแต่ปี 1986 (Aarestrup et al.,
1998) การศึกษาล่าสุดรายงานระดับสูงของ tetracycline
ต้านทานหมู่ S. suis แยกจากยุโรป
ตั้งแต่ 52% ของ 557 แยกในเดนมาร์ก (Hendriksen
et al., 2008) ถึง 95% ของ 151 แยกในสเปน (Vela et al.,
2005) ในทวีปอเมริกาเหนือระดับของความต้านทานต่อยา
ในช่วงตั้งแต่ 95% ของ 65 serotype 2 แยกใน
สหรัฐอเมริกา (รีม et al., 1993) ถึง 100% ในรูปแบบแคปซูลบาง
หมู่ 92 แยกในแคนาดา (Cantin et al., 1992) ในเอเชีย
ต้านทาน tetracycline ใน S. suis แยกจากทั้ง
สุกรที่เป็นโรคและมีสุขภาพดีก็เป็นธรรมดา (ไม่เกิน 92%)
(Kataoka et al, 2000;.. Zhang et al, 2008) ระดับสูง
ของความต้านทาน tetracycline (ไม่เกิน 90%) นอกจากนี้ยังได้รับ
รายงานในหมู่ S. suis แยกจากโรคและ
บุคคลที่มีสุขภาพดีคลินิก (Strangmann, et al., 2002;
Ma et al, 2008;. Hoa et al, 2011). ในทางตรงกันข้าม 1992
รายงานพบว่ามีเพียง 8% ของ 12 S. suis แยกจาก
กรณีของมนุษย์ในประเทศเนเธอร์แลนด์ก็ทนต่อ
tetracyclines (Cantin et al., 1992).
ความชุกของความต้านทานยาปฏิชีวนะในหมู่ S. suis
แยกจากสุกรที่แตกต่างกันระหว่าง ประเทศ แต่โดยทั่วไป
ต่ำ S. suis สายพันธุ์ที่ได้รับรายงานที่จะเป็น 100% ไวต่อ
ยาปฏิชีวนะในเดนมาร์ก (120 สายพันธุ์), สวีเดน (13 สายพันธุ์)
(Aarestrup et al., 1998), เนเธอร์แลนด์ (87 และ 762
สายพันธุ์ที่แยกได้ในปี 2000 และปี 2003 ตามลำดับ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีริโทรมัยซิน ตามลำดับ ( รีม et al . , 1993 ) ในประเทศสเปนมากกว่า 87% ของซุยไอโซเลทป้องกัน sและ sulphadimethoxine ออกซิเตตร้าซัยคลิน tetracycline , และsulphathiazole , แมคโครไลด์ซิน และไทโลซินทาร์เทรต และ คลินดามัยซิน ( เวล่า et al . , 2005 ) ในฝรั่งเศส70% ของ 110 S . ซุยที่แยกได้จากสุขภาพและป่วยสุกรแสดงให้ทนต่อ erythromycin ,สไปรามัยซินไทโลซิน , และจอห์น มิลตัน ( Marie et al . , 2002 )อัตราที่ลดลงเล็กน้อยของความต้านทาน ( 71% ) มีรายงานว่าระหว่างสายพันธุ์จากประเทศเนเธอร์แลนด์ ( มาร์เทล et al . , 2001 )ในการศึกษา ค่าความต้านทานของยุโรป2553 เอส ซุยเจริญ จาก 6 ประเทศ ตั้งแต่ 29 เปอร์เซ็นต์เดนมาร์กถึง 75% ในโปรตุเกส ( เ ดริกเซ่น et al . , 2008 )มาโครไลด์ลินโคซาไมด์และต้านทานยังเป็นที่แพร่หลายในเอส ที่แยกได้จากสุกรซุยทางการแพทย์สุขภาพ ที่ราคาขึ้นถึง 67% ได้รับรายงาน ( Zhang et al . , 2008 ) ในมนุษย์ , ต้านทานของเชื้อ S . ซุยคลินิกเพื่อคลินดามัยซินและ แมคโครไลด์ยังได้รับการยอมรับด้วยความชุกในการศึกษาล่าสุดในเอเชีย ( ประมาณ20 % ) ( ma et al . , 2008 ; Hoa et al . , 2011 ) กว่าในการศึกษาเก่าในแคนาดา ( ร้อยละ 8 ) ( แคนติน et al . , 1992 ) ในความคมชัด , S . ซุยสายพันธุ์แยกจากเยอรมัน มีสุขภาพดีงานว่างในการฆ่าชำแหละหมู , หมู ,และอุตสาหกรรมการประมวลผลระดับสูงสุดมากที่สุดยาปฏิชีวนะอีริโทรมัยซิน ( strangmann ทดสอบ ได้แก่et al . , 2002 )ความต้านทานของสายพันธุ์ดีเอสเตตราซัยคลีนซุยเอกสารทั่วโลก ในเดนมาร์ก มีสัดส่วนของสามารถทนต่อเชื้อนี้เพิ่มขึ้น 39 %ระหว่างปี 1981 1997 ในขณะที่ระดับล่างมากของความต้านทานพบเชื้อจากสวีเดนที่ใช้ tetracycline เป็นโปรโมเตอร์สำหรับการเจริญเติบโตปศุสัตว์ถูกห้ามตั้งแต่ปี 1986 ( aarestrup et al . ,1998 ) การศึกษาล่าสุดที่รายงานในระดับที่สูงขึ้นของเตตราไซคลินความต้านทานระหว่าง S . ซุยสายพันธุ์จากยุโรปตั้งแต่ร้อยละ 52 เป็นสายพันธุ์ในเดนมาร์ก ( เ ดริกเซ่นet al . , 2008 ) 95% ของ 151 สายพันธุ์ในประเทศสเปน ( เวล่า et al . ,2005 ) ในทวีปอเมริกาเหนือ , ระดับของความต้านทานการเตตราไซคลีนช่วงจาก 95% 65 type 2 สายพันธุ์ในสหรัฐอเมริกา ( รีม et al . , 1993 ) ถึง 100% ในบางประเภท แคลเซียม ทองแดง เหล็กของ 92 แยกในแคนาดา ( แคนติน et al . , 1992 ) ในเอเชียเตตร้าไซคลีนต้านทานใน S . ซุยที่แยกได้จากทั้งโรคสุกรมีสุขภาพดีและยังเป็นทั่วไป ( ถึง 92 % )( คาตาโอกะ et al . , 2000 ; Zhang et al . , 2008 ) ระดับ สูงของ tetracycline resistance ( ถึง 90% ) ได้รับรายงานของซุยที่แยกได้จากญี่ปุ่นและสหรัฐอเมริกาคลินิกสุขภาพคน ( strangmann et al . , 2002 ;ma et al . , 2008 ; Hoa et al . , 2011 ) ในทางตรงกันข้าม , 1992รายงานแสดงให้เห็นว่ามีเพียง 8% ของซุยที่แยกได้จาก 12 .กรณีของมนุษย์ในเนเธอร์แลนด์ถูกป้องกันเตตร้าไซคลิน ( แคนติน et al . , 1992 )เพนนิซิลลินต้านทานของเอส ซุยที่แยกได้จากสุกรแตกต่างกันระหว่างประเทศ แต่โดยทั่วไปคือต่ำ S . ซุยไอโซเลตมี 100% ไวเพนนิซิลินในเดนมาร์ก ( 120 สายพันธุ์ ) , สวีเดน ( 13 สายพันธุ์ )( aarestrup et al . , 1998 ) , เนเธอร์แลนด์ ( แล้วตอนนี้สายพันธุ์ที่แยกได้ใน 2000 และ 2003 ตามลำดับ