We think these results obtained by

We think these results obtained by the TLC/FID method
were rather qualitative and not quantitative, as stated in
Section 2. To measure degradation rate quantitatively, we
examined dry weight change of heavy oil in each bacteria
and bacterial groups (Table 2). The results show that
Alcanivorax sp. (G1ST, G2ST) degraded heavy oil very
well, but Caulobacter sp. (G1) and Halomonas sp. (G2)
were unable to degrade it. However, degradation rate in the
group of ODB-G1 and ODB-G2 was higher than
Alcanivorax sp. alone. From these results, we suppose that
Caulobacter sp. (G1) and Halomonas sp. (G2) can help and
accelerate the degradation of heavy oil by Alcanivorax sp.
(G1ST and G2ST). Although many petroleum-degrading
bacteria were isolated (Austin et al., 1977; Atlas, 1981;
Leahy and Colwell, 1990; Harayama et al., 2004), to our
knowledge this is the first report that bacteria that cannot
degrade heavy oil by themselves can promote oil degradation
by other bacteria. By the way, Halomonas sp. have
been considered to be one of ‘‘non-professional’’ hydrocarbon-
degrading bacteria capable of degrading phenanthrene
or chrysene, but cannot degrade alkanes or some
aromatic compounds as toluene and naphthalene (Melcher
et al., 2002). Moreover, Halomonas sp. strains are reported
to produce exopolysaccharides (EPS) that can emulsify
different hydrocarbons and consequently enhance the
isolation of indigenous bacteria able to grow in the
presence of hydrocarbons (Calvo et al., 2002). Therefore,
we speculate that Halomonas sp. may enhance the growth
of oil-degrading Alcanivorax sp. and promote heavy oil
degradation. It is possible that Caulobacter sp. also help
Alcanivorax sp. to degrade heavy oil by the same manner
because Caulobacter sp. is also reported to produce EPS

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราคิดว่า ผลเหล่านี้ได้ โดยวิธี TLC/FIDมีแต่เชิงคุณภาพ และเชิง ปริมาณไม่ ตามที่ระบุไว้ในส่วน 2 การวัดอัตราการย่อยสลาย quantitatively เราตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักแห้งของน้ำมันหนักในแบคทีเรียแต่ละและกลุ่มแบคทีเรีย (ตาราง 2) ผลลัพธ์แสดงว่าAlcanivorax sp. (G1ST, G2ST) เสื่อมโทรมหนักน้ำมันมากดี Caulobacter sp. (G1) และ Halomonas sp. (G2)ไม่สามารถย่อยสลายได้ อย่างไรก็ตาม การลดอัตราในการกลุ่มของ ODB G1 และ ODB G2 สูงกว่าSp. Alcanivorax คนเดียว จากผลลัพธ์เหล่านี้ เราสมมติว่าCaulobacter sp. (G1) และ Halomonas sp. (G2) และเร่งการสลายตัวของน้ำมันหนัก โดย Alcanivorax sp(G1ST และ G2ST) แม้ว่าในน้ำมันลดแบคทีเรียที่แยก (Austin et al., 1977 แอตลาส 1981Leahy และ Colwell, 1990 Harayama et al., 2004), เพื่อของเราความรู้นี้เป็นรายงานแรกที่แบคทีเรียที่ไม่ย่อยสลายน้ำมันหนัก ด้วยตัวเองสามารถส่งเสริมการย่อยสลายน้ำมันโดยเชื้อแบคทีเรียอื่น ๆ โดยวิธีการ Halomonas sp.มีถือเป็นหนึ่งใน ''ไม่ใช่มืออาชีพ '' ไฮโดรคาร์บอน-ลดแบคทีเรียสามารถลดฟีแนนทรีนหรือ chrysene แต่ไม่สามารถลดทอน alkanes หรือบางหอมสารโทลูอีนและแนฟทาลีน (Melcherและ al., 2002) นอกจากนี้ รายงาน Halomonas sp.สายพันธุ์การผลิต exopolysaccharides (EPS) ที่สามารถล่วนผสมไฮโดรคาร์บอนแตกต่างกัน และเพิ่มดัง นี้การแยกแบคทีเรียสามารถเติบโตในพื้นสถานะของสารไฮโดรคาร์บอน (Calvo et al., 2002) ดังนั้นเราคาดการณ์ว่า sp. Halomonas อาจเพิ่มการเจริญเติบโตของน้ำมันลด Alcanivorax sp.และน้ำมันหนักย่อยสลาย เป็นไปได้ว่า sp. Caulobacter ยังช่วยAlcanivorax sp.การย่อยสลายน้ำมันหนัก โดยลักษณะเดียวกันเนื่องจากยังมีรายงาน sp. Caulobacter ผลิต EPS

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราคิดว่าผลที่ได้จาก TLC / FID วิธีการเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณมีมากกว่า

ไม่ได้ตามที่ระบุไว้ในมาตรา 2 เพื่อวัดอัตราการใช้เรา
ตรวจสอบน้ำหนักแห้งเปลี่ยนน้ํามันหนักในแต่ละแบคทีเรีย
และแบคทีเรียกลุ่ม ( ตารางที่ 2 ) ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่า alcanivorax sp . ( g1st
,
g2st ) ย่อยสลายน้ำมันหนักมากด้วย แต่ caulobacter sp . ( G1 ) และ halomonas sp . ( G2 )
ไม่สามารถที่จะทำลายมัน อย่างไรก็ตาม อัตราการย่อยสลายในกลุ่ม odb-g1 odb-g2

และสูงกว่า alcanivorax sp . คนเดียว จากผลเหล่านี้ เราว่า
caulobacter sp . ( G1 ) และ halomonas sp . ( G2 ) ช่วยเร่งการเสื่อมสภาพของน้ำมันและ

( g1st หนักโดย alcanivorax sp . และ g2st ) แม้ว่าหลายปิโตรเลียมสลาย
แบคทีเรียถูกแยก ( ออสติน et al . , 1977 Atlas , 1981 ;
;และ Leahy คอลเวลล์ , 2533 ; harayama et al . , 2004 ) เพื่อความรู้ของเรา
นี่เป็นครั้งแรกที่รายงานว่าแบคทีเรียที่ไม่สามารถย่อยสลายน้ำมันหนัก
ด้วยตัวเองสามารถส่งเสริมการย่อยส
โดยแบคทีเรียอื่น ๆ โดยทาง halomonas sp . มี
ถูกถือว่าเป็นหนึ่งใน ' ' ' 'non-professional ไฮโดรคาร์บอน - ย่อยสลายแบคทีเรียที่สามารถย่อยสลายฟีแนนทรีน

หรือ chrysene แต่ไม่สามารถลดการหรือบาง
หอมระเหย เช่น โทลูอีนและแนพทาลีน ( เมลเชอร์
et al . , 2002 ) นอกจากนี้ halomonas sp . สายพันธุ์มีรายงาน
ผลิต exopolysaccharides ( EPS ) ที่สามารถ emulsify
ไฮโดรคาร์บอนแตกต่างกันและจึงเพิ่ม
แยกพื้นเมืองแบคทีเรียสามารถเติบโตใน
ตนของไฮโดรคาร์บอน ( calvo et al . , 2002 ) ดังนั้นเราคาดการณ์ว่า halomonas sp .

อาจจะเพิ่มการเจริญเติบโตน้ำมันสลาย alcanivorax sp . และโปรโมทหนักน้ำมัน
การย่อยสลาย เป็นไปได้ว่า caulobacter sp . ยังช่วย
alcanivorax sp . ลดน้ำมันหนักโดย
ลักษณะเดียวกันเพราะ caulobacter sp . และมีรายงานการผลิต EPS