We used a 300-msec delay between st

We used a 300-msec delay between stimulus
offset and postcue here to reduce the possibility of observers relying on high-fidelity, short-lived
iconic memory. At shorter delays, observers do appear to use such memory for certain
attentionally demanding tasks. For instance, Narasimhan, Tripathy, and Barrett (2009) saw
thresholds rise sharply in a trajectory-deviation detection task when a delay
of as little as 100 msec was introduced between the two halves of the trajectory that were
presented for comparison. If this memory survived our 300-msec delay in some weak form and
observers used it, the memory trace must have been fragile enough to be affected by a bounce
event in the nonqueried target.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราใช้แบบ 300 มิลลิวินาทีที่หน่วงระหว่างกระตุ้น ออฟเซ็ต และ postcue เพื่อลดการพึ่งพาคุณภาพสูง อาชญาผู้สังเกตการณ์ที่อาจเกิดขึ้นที่นี่ หน่วยความจำสัญลักษณ์ ในความล่าช้าสั้น ผู้สังเกตการณ์จะ ใช้หน่วยความจำเช่นบาง เรียกร้องงาน attentionally ตัวอย่าง Narasimhan, Tripathy และบาร์เร็ตต์ (2009) เห็น ขีดจำกัดการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในงานการตรวจสอบความเบี่ยงเบนวิถีเมื่อเลื่อน ของน้อย 100 มิลลิวินาทีถูกนำมาใช้ระหว่างครึ่งสองของวิถีที่ นำเสนอสำหรับการเปรียบเทียบ ถ้าหน่วยความจำนี้รอดชีวิตระหว่าง 300 มิลลิวินาทีของเราในรูปแบบอ่อนแอ และ ผู้สังเกตการณ์ใช้ ต้องได้รับการตรวจสอบหน่วยความจำเปราะบางพอที่จะได้รับผลกระทบ โดยการตีกลับ เหตุการณ์ในเป้าหมาย nonqueried

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราใช้เวลา 300 มิลลิวินาทีระหว่างการกระตุ้น
การชดเชยและ postcue ที่นี่เพื่อลดความเป็นไปของผู้สังเกตการณ์อาศัยความจงรักภักดีสูง, สั้น
หน่วยความจำสัญลักษณ์ ที่ล่าช้าสั้นสังเกตการณ์ไม่ปรากฏการใช้หน่วยความจำดังกล่าวสำหรับบาง
งาน attentionally เรียกร้อง ยกตัวอย่างเช่น Narasimhan, Tripathy และบาร์เร็ตต์ (2009) เห็น
เกณฑ์การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในงานการตรวจสอบวิถี-เบี่ยงเบนเมื่อความล่าช้า
ของการเป็นเพียง 100 มิลลิวินาทีถูกนำระหว่างทั้งสองส่วนของวิถีที่ถูก
นํามาแสดงเปรียบเทียบ หากหน่วยความจำนี้รอดชีวิตมาได้ล่าช้า 300 มิลลิวินาทีของเราในรูปแบบที่อ่อนแอและ
ผู้สังเกตการณ์ใช้มันร่องรอยหน่วยความจำต้องได้รับความเปราะบางมากพอที่จะได้รับผลกระทบโดยการตีกลับ
ในกรณีที่เป้าหมาย nonqueried

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราใช้ 300 มิลลิวินาทีล่าช้าระหว่างการกระตุ้นและชดเชย
postcue ที่นี่เพื่อลดความเป็นไปได้ของผู้สังเกตการณ์อาศัยความจงรักภักดีสูง , หน่วยความจำในช่วงสั้น ๆ

ที่ความล่าช้าสั้น ผู้สังเกตการณ์จะปรากฏที่จะใช้ความจำแน่นอน
attentionally ความต้องการงาน ตัวอย่าง narasimhan tripathy , และ Barrett ( 2009 ) เห็น
ซึ่งเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในวิถีเบี่ยงเบนตรวจจับงานเมื่อการหน่วงเวลา
ของเล็กน้อยเป็น 100 มิลลิวินาทีแนะนำระหว่างสองส่วนของเส้นทางที่
ที่นำเสนอสำหรับการเปรียบเทียบ ถ้าความทรงจำนี้รอดชีวิต 300 มิลลิวินาทีล่าช้าในบางรูปแบบและใช้มันอ่อนแอ
ผู้สังเกตการณ์ ความทรงจำที่ติดตามคงเปราะบางมากพอ ที่จะได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ในเป้าหมายเด้ง

nonqueried .