At my brother's words, I went to sc

At my brother's words, I went to school.

Different than the school I went to in Milshion, it was a little special.

Even though we were in the same grade, rather than children close to my age, there were people of all ages studying.

Honestly, I didn't want to go.

In the end, I would be compared to my little sister again.





However, it seemed that my blessed sister had no intentions of going to school.

To me, that was a bright light of hope.

If my little sister isn't there, perhaps I could work diligently.

That's what I had thought.





My brother faced my little sister, and gave her a condition.

There was an exam.

In order to enter school, an exam was necessary.

I was to take it as well.





I was in despair.

Even if I took the exam, I would certainly not get a passing grade.

When I told him that, my brother said he would sort it out with money.

Hearing something that insensitive, I accidentally raised my voice.

My little sister got mad, and we fought.





"Stop it."





With my brother's cold voice resonating through the room, my fear of him grew.

I thought that I would get hit.

I was scared.

I was in tears.

That from now on I had no choice but to always live in fear of him.





On the day of the exam.

I heard about the dorms from my brother.

Students would leave their homes and live independently.

It seems there were facilities such as this in this school.

That's what I had thought.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในคำพูดของพี่ชายของฉัน, ฉันไปโรงเรียน. แตกต่างจากโรงเรียนผมไปใน Milshion มันเป็น. พิเศษเล็ก ๆ น้อย ๆแม้ว่าเราจะอยู่ในเกรดเดียวกันมากกว่าเด็กที่อายุใกล้เคียงมีคนทุกเพศทุกวัยที่กำลังศึกษา . สุจริตผมไม่ได้ต้องการที่จะไป. ในท้ายที่สุดผมจะนำมาเปรียบเทียบกับน้องสาวคนเล็กของฉันอีกครั้ง. แต่ก็ดูเหมือนว่าน้องสาวมีความสุขของฉันไม่มีความตั้งใจที่จะไปโรงเรียน. ผมว่าเป็นแสงที่สดใสของ ความหวัง. หากน้องสาวคนเล็กของฉันไม่ได้มีบางทีฉันอาจจะทำงานอย่างขยันขันแข็ง. นั่นคือสิ่งที่ผมคิด. พี่ชายของฉันต้องเผชิญกับน้องสาวคนเล็กของฉันและทำให้เธอสภาพ. มีการสอบเป็น. เพื่อที่จะเข้าเรียนโรงเรียน, การสอบคือ จำเป็น. ผมจะเอามันเช่นกัน. ผมอยู่ในความสิ้นหวัง. แม้ว่าฉันเอาการสอบแน่นอนฉันจะไม่ได้รับคะแนนสอบผ่าน. เมื่อฉันบอกเขาว่าพี่ชายของฉันบอกว่าเขาจะจัดเรียงออกด้วยเงิน. ได้ยินบางสิ่งบางอย่าง ที่ตายฉันตั้งใจยกเสียงของฉัน. น้องสาวคนเล็กของฉันได้บ้าและเราต่อสู้. "หยุดมัน." ด้วยเสียงเย็นพี่ชายของฉันสะท้อนผ่านห้องกลัวของฉันเขาเติบโต. ผมคิดว่าผมจะได้รับการตี. ฉันเป็น กลัว. ผมอยู่ในน้ำตา. ที่ต่อจากนี้ไปผมก็ไม่มีทางเลือกที่มักจะอยู่ในความกลัวของเขา. ในวันที่สอบ. ฉันได้ยินเกี่ยวกับหอพักจากพี่ชายของฉัน. นักเรียนจะออกจากบ้านของพวกเขาและมีชีวิตอยู่อย่างอิสระ. มัน ดูเหมือนมีสิ่งอำนวยความสะดวกเช่นในโรงเรียนนี้. นั่นคือสิ่งที่ผมคิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำพูดของพี่ชายฉัน ฉันไปโรงเรียน

ต่างจากโรงเรียนใน milshion มันเป็นเพียงเล็กน้อยพิเศษ

ถึงแม้ว่าเราจะอยู่ในเกรดเดียวกัน มากกว่าเด็กที่ใกล้ชิดกับอายุของฉัน มีคนทุกเพศทุกวัยศึกษา

จริงๆนะ ฉันไม่อยากไป

ในที่สุด ผมจะเทียบกับน้องสาวอีกครั้ง





อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าน้องสาวข้าไม่มีความตั้งใจของการไปโรงเรียน

มา นั่นคือแสงแห่งความหวัง

ถ้าน้องไม่มี บางทีผมอาจจะทำงานอย่างขยันขันแข็ง

นั่นคือสิ่งที่ฉันคิด





พี่ชายกับน้องสาว และให้เงื่อนไข

มีการสอบ

เพื่อเข้าโรงเรียน การสอบเป็นสิ่งที่จำเป็น

ผมก็ทำเช่นกัน





ผมอยู่ในความสิ้นหวัง

ถ้าผมสอบ ผมจะได้สอบผ่าน

เมื่อฉันบอกเขาว่า พี่ชายบอกว่า เขาจะลืมมันได้ด้วยเงิน

ได้ยินบางอย่างที่เฉยชา ผมเผลอยกเสียงของฉัน

น้อง โกรธ และ เราทะเลาะกัน





" หยุด "





กับเสียงเย็นชาของพี่ชายก่อนถึงห้อง ความกลัวของเขาเติบโต

ฉันคิดว่าฉันจะได้รับการตี

ผมก็กลัว

ผมด้วยน้ำตา

จากนี้ไปผมไม่มีทางเลือก แต่ต้องอยู่ในความกลัวของเขา





ในวันสอบ

ผมได้ยินเกี่ยวกับหอพัก จากพี่ชาย นักศึกษา

จะออกจากบ้านของพวกเขาและเป็นอิสระ

มันมีสิ่งอำนวยความสะดวกเช่นนี้ในโรงเรียนนี้

นั่นคือสิ่งที่ฉันคิด