Efficacy and safety of ginger in os

Efficacy and safety of ginger in osteoarthritis patients: a meta-analysis of randomized placebo-controlled trials

Purpose: To assess the clinical efficacy and safety of ginger for symptomatic treatment of osteoarthritis (OA), using meta-analysis of all published randomized placebo-controlled trials (RCTs).

Methods: A systematic search of the bibliographic databases Medline, Embase, Cinahl and Scifinder, as well as The Cochrane Central Register of Controlled Trials was carried out, identifying RCTs comparing any oral ginger treatment with placebo in OA patients. Major outcomes for efficacy were reduction in pain and disability, and harm was assessed generically as the number of withdrawals due to adverse events. Efficacy effect size (ES) was estimated using Hedges's standardized mean difference with negative values being in favor of ginger. Safety effect size was estimated by the risk ratio (RR) with RR values above 1 indicating potential harm/discomfort with ginger. Standard random-effects meta-analysis was used as default option, whereas the fixed-effect model was applied for sensitivity analyses. Inconsistency was evaluated by the I-squared index (I2). All effect sizes were reported with 95% confidence intervals (95% CIs).

Results: Out of 76 retrieved references, 34 abstracts were scrutinized according to the eligibility criteria. Five placebo-controlled trials (593 patients) contributed to the meta-analysis on pain, where the majority of studies applied an inappropriate intention-to-treat (ITT) population in the analyses. Pain reduction, following the use of ginger, revealed a small degree of heterogeneity among the trials (I2 = 27%), with a statistically significant ES of -0.30 (95% CI: -0.50, -0.09, P = 0.005), in favor of ginger. In terms of reduction in disability, ginger was also significantly better than placebo ES = -0.22 (95% CI: -0.39, -0.04; P = 0.01; I2 = 0%). Patients given ginger were more than twice as likely to discontinue treatment due to adverse events as were those given placebo (RR = 2.33 [95% CI: 1.04, 5.22]; P = 0.04; I2 = 0%).

Conclusions: Based on the small number of trials and inappropriate/unclear use of ITT analyses, our overall confidence in the estimates corresponds to moderate quality evidence. Ginger treatment seems efficacious and reasonably safe in OA patients, realizing that further research could have an impact on our confidence in this herbal remedy. Further studies are required to confirm the efficacy of this therapy. Considering the balance between desirable and undesirable effects, use of ginger therapy may be a therapeutic option for the OA patient with an interest in herbal remedies, where after a few months treatment, the effect should be evaluated.

Acknowledgements: This study was supported by grants from The Oak Foundation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสิทธิภาพและความปลอดภัยของขิงในผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อม: meta-analysis ของการทดลองควบคุมด้วยยาหลอก randomizedวัตถุประสงค์: เพื่อประเมินประสิทธิภาพทางคลินิกและความปลอดภัยของขิงในการรักษาอาการของโรคข้อเข่าเสื่อม (OA), ใช้ meta-analysis ของทั้งหมดเผยแพร่ randomized ควบคุมด้วยยาหลอกการทดลอง (RCTs)วิธี: การค้นหาระบบฐานข้อมูลบรรณานุกรม Medline, Embase, Cinahl และ Scifinder ตลอดจนที่ขั้นกลางลงทะเบียนของควบคุมการทดลองถูกดำเนินการ ระบุ RCTs เปรียบเทียบใด ๆ รักษาขิงปากกับยาหลอกในผู้ป่วย OA ลดความเจ็บปวดและความพิการมีผลสำคัญสำหรับประสิทธิภาพ และอันตรายถูกประเมินโดยเป็นจำนวนถอนเนื่องจากเหตุการณ์ ขนาดผลประสิทธิภาพ (ES) ได้ประมาณการความแตกต่างเฉลี่ยของประเมินค่าเฮดจ์ที่มาตรฐานด้วยค่าลบถูกสามารถขิง ขนาดผลความปลอดภัยได้ประมาณตามอัตราส่วนความเสี่ยง (RR) มีค่า RR เหนือ 1 บ่งชี้อันตรายอาจสบายขิง มาตรฐานสุ่มผล meta-analysis ถูกใช้เป็นตัวเลือกเริ่มต้น ในขณะที่แบบจำลองผลใช้การวิเคราะห์ความไว ไม่สอดคล้องกันถูกประเมิน โดยดัชนีฉันลอการิทึม (I2) มีรายงานผลทุกขนาด ด้วยช่วงความเชื่อมั่น 95% (95% CIs)ผลลัพธ์: จาก 76 ดึงข้อมูลอ้างอิง บทคัดย่อจาก 34 ถูก scrutinized ตามเกณฑ์สิทธิ ห้าประการควบคุมการทดลอง (593 ผู้ป่วย) ส่วนการวิเคราะห์เมตาบนความเจ็บปวด ซึ่งส่วนใหญ่การศึกษาใช้การประชากร (มิ) ตั้งใจรักษาไม่เหมาะสมในการวิเคราะห์ ลดอาการปวด วิธีใช้ขิง เปิดเผยตัวเล็กของ heterogeneity ระหว่างทดลอง (I2 = 27%), กับ ES อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของ-0.30 (95% CI:-0.50 ถึง- -0.09, P = 0.005), สามารถขิง ในการลดความพิการ ขิงยังเป็นอย่างมากดีกว่ายาหลอก ES =-0.22 (95% CI: -0.39, -0.04 P = 0.01 I2 = 0%) ผู้ป่วยที่ได้รับขิงได้มากกว่าสองเป็นแนวโน้มที่จะหยุดการรักษาเนื่องจากเหตุการณ์ที่มีผู้ได้รับยาหลอก (RR = 2.33 [95% CI: 1.04, 5.22]; P = 0.04 I2 = 0%)บทสรุป: ขึ้นอยู่กับจำนวนการทดลองขนาดเล็กและไม่เหมาะสม/ไม่ชัดเจนใช้วิเคราะห์มิ เรามั่นใจในการประเมินตรงกับหลักฐานคุณภาพปานกลาง รักษาขิงน่าบ็อช และค่อนข้างปลอดภัยในผู้ป่วย OA ตระหนักถึงงานวิจัยเพิ่มเติมอาจมีผลต่อความเชื่อมั่นของเราในการแก้ไขนี้สมุนไพรที่ ต้องศึกษาเพิ่มเติมเพื่อยืนยันประสิทธิภาพของการบำบัดนี้ พิจารณาสมดุลระหว่างผลปรารถนา และไม่พึงปรารถนา การใช้ขิงรักษาอาจเลือกบำบัดสำหรับผู้ป่วย OA มีความสนใจในรักษาด้วยสมุนไพร เข้าหลังจากกี่เดือนรักษา ควรมีประเมินผลAcknowledgements: This study was supported by grants from The Oak Foundation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประสิทธิภาพและความปลอดภัยของขิงในผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อม: meta-analysis ของการทดลองแบบสุ่มควบคุมได้รับยาหลอกวัตถุประสงค์: เพื่อประเมินประสิทธิภาพทางคลินิกและความปลอดภัยของขิงในการรักษาอาการของโรคข้อเข่าเสื่อม (OA) โดยใช้ meta-analysis ของการตีพิมพ์แบบสุ่ม placebo-controlled การทดลอง (RCTs). วิธีการ: การค้นหาของระบบฐานข้อมูลบรรณานุกรมเมด, EMBASE, CINAHL และ Scifinder, เช่นเดียวกับ Cochrane กลางทะเบียนทดลองควบคุมได้ดำเนินการระบุ RCTs เปรียบเทียบการรักษาใด ๆ ในช่องปากขิงกับยาหลอกในผู้ป่วยที่โอเอ ผลลัพธ์ที่สำคัญสำหรับการรับรู้ความสามารถมีการลดลงของความเจ็บปวดและความพิการและเป็นอันตรายได้รับการประเมินโดยทั่วไปเป็นจำนวนของการถอนเนื่องจากเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ ขนาดผลประสิทธิภาพ (ES) เป็นที่คาดกันโดยใช้ความแตกต่างของค่าเฉลี่ยพุ่มไม้มาตรฐานที่มีค่าลบอยู่ในความโปรดปรานของขิง ขนาดผลความปลอดภัยได้รับการประเมินโดยอัตราส่วนความเสี่ยง (RR) ที่มีค่า RR ข้างต้นแสดงให้เห็นศักยภาพ 1 อันตราย / ความรู้สึกไม่สบายกับขิง มาตรฐานผลการสุ่ม meta-analysis ถูกใช้เป็นตัวเลือกเริ่มต้นในขณะที่รูปแบบผลคงถูกนำมาใช้เพื่อความไวของการวิเคราะห์ ไม่สอดคล้องถูกประเมินโดย I-ดัชนีสแควร์ (I2) ขนาดผลกระทบทั้งหมดที่ได้รับรายงานมีช่วงความเชื่อมั่น 95% (95% CIS). ผลการศึกษา: จาก 76 ดึงอ้างอิง 34 บทคัดย่อได้รับการพิจารณาตามเกณฑ์ ห้าทดลอง placebo-controlled (593 คน) มีส่วนทำให้ meta-analysis ความเจ็บปวดที่ส่วนของการศึกษานำไปใช้ความตั้งใจต่อการรักษาที่ไม่เหมาะสม (ITT) ของประชากรในการวิเคราะห์ ลดอาการปวดตามการใช้งานของขิงเปิดเผยในระดับเล็ก ๆ ของความแตกต่างในหมู่ทดลอง (I2 = 27%) ที่มีนัยสำคัญทางสถิติ ES ของ -0.30 (95% CI: -0.50, -0.09, P = 0.005) ใน ความโปรดปรานของขิง ในแง่ของการลดลงของความพิการขิงก็ยังเป็นอย่างดีกว่ายาหลอก ES = -0.22 (95% CI: -0.39, -0.04; p = 0.01; I2 = 0%) ผู้ป่วยที่ได้รับขิงมากกว่าสองเท่าแนวโน้มที่จะยุติการรักษาเนื่องจากเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์เช่นเดียวกับยาหลอกได้รับเหล่านั้น (RR = 2.33 [95% CI: 1.04, 5.22]; P = 0.04; I2 = 0%). สรุปผลการวิจัย: ขึ้นอยู่กับ จำนวนเล็ก ๆ ของการทดลองและไม่เหมาะสม / การใช้งานที่ไม่ชัดเจนของการวิเคราะห์ ITT ความเชื่อมั่นโดยรวมของเราประมาณการที่สอดคล้องกับหลักฐานที่มีคุณภาพในระดับปานกลาง การรักษาขิงดูเหมือนว่ามีประสิทธิภาพและความปลอดภัยที่เหมาะสมในผู้ป่วยที่โอเอตระหนักว่าการวิจัยต่อไปอาจมีผลกระทบต่อความเชื่อมั่นของเราในยาสมุนไพรนี้ การศึกษาเพิ่มเติมจะต้องยืนยันการรับรู้ความสามารถของการรักษานี้ พิจารณาความสมดุลระหว่างผลกระทบที่พึงประสงค์และไม่พึงประสงค์ที่ใช้ในการรักษาด้วยขิงอาจเป็นตัวเลือกการรักษาสำหรับผู้ป่วยโอเอมีความสนใจในสมุนไพรที่หลังการรักษาไม่กี่เดือนที่มีผลควรมีการประเมิน. กิตติกรรมประกาศ: การศึกษาครั้งนี้ได้รับการสนับสนุนโดยทุนอุดหนุน จากมูลนิธิโอ๊ค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสิทธิผลและความปลอดภัยของขิงในผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อม : การวิเคราะห์อภิมานและการทดลองสุ่ม

จุดประสงค์ : เพื่อประเมินประสิทธิภาพและความปลอดภัยของยาเพื่อรักษาอาการของโรคข้อเข่าเสื่อมขิง ( OA ) โดยใช้การวิเคราะห์ทั้งหมดที่เผยแพร่โดยในระหว่างการทดลอง ( RCTs ) .

วิธีการ : การค้นหาบรรณานุกรมฐานข้อมูล Medline embase , ,และ cinahl scifinder ตลอดจนทะเบียน Cochrane กลางของการทดลองควบคุมทำการระบุ RCTs เปรียบเทียบการรักษาด้วยยาหลอกขิงปากในผู้ป่วย OA ผลที่สำคัญสำหรับประสิทธิภาพถูกลดความเจ็บปวดและความพิการ และอันตรายที่ได้รับโดยทั่วไปเป็นหมายเลขของถอนจากเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ขนาดผลประสิทธิภาพ ( ES ) คือวิธีป้องกันความเสี่ยงเป็นมาตรฐานหมายถึงความแตกต่างที่มีค่าติดลบอยู่ในความโปรดปรานของขิง ขนาดผลความปลอดภัยถูกคำนวณจากอัตราส่วนความเสี่ยง ( RR ) มีค่า RR ข้างบน 1 แสดงไม่สบายอันตราย / อาจเกิดขึ้นกับขิง การวิเคราะห์อภิมานผลสุ่มมาตรฐานถูกใช้เป็นตัวเลือกเริ่มต้น ในขณะที่การแก้ไขผลประยุกต์ใช้แบบจำลองสำหรับการวิเคราะห์ความไวความไม่สอดคล้องกันที่ประเมินโดย i-squared ดัชนี ( I2 ) ขนาดผลทั้งหมดได้รายงานกับช่วงความเชื่อมั่น 95% ( 95% CIS ) .

ผล : จาก 76 ในการอ้างอิง 34 บทคัดย่อถูกพิจารณาตามเกณฑ์สิทธิ . ห้าและการทดลอง ( 593 ราย ) ส่วนการวิเคราะห์อภิมานในความเจ็บปวดที่ส่วนใหญ่ของการศึกษาเจตนาไม่เหมาะสมที่จะเลี้ยง ( ITT ) ประชากรที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล การลดความเจ็บปวด ต่อไปนี้การใช้ขิง พบว่าระดับของความหลากหลายของการทดลองขนาดเล็ก ( I2 = 27 % ) โดยมีนัยสำคัญทางสถิติ ES ของ -0.30 ( 95% CI : -0.50 0.09 , p = 0.005 ) ในความโปรดปรานของขิง ในแง่ของการลดความพิการขิงยังดีกว่ายาหลอกอย่างมีนัยสำคัญ ES = รอบ ( 95% CI : 0.39 , อัตราผลตอบแทน - 0.04 , p = 0.01 ; I2 = 0 % ) ผู้ป่วยได้รับขิงมากกว่าสองครั้งเป็นโอกาสที่จะยุติการรักษาเนื่องจากเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่เป็นผู้ที่ได้รับยาหลอก ( RR = 2.33 [ 95%CI : 1.04 , 5.22 ] ; P = 0.04 ; I2 = 0% ) .

สรุป : ขึ้นอยู่กับจำนวนเล็ก ๆของการทดลองและใช้ไม่ชัดเจนไม่เหมาะสม / การวิเคราะห์ ITT ,ความเชื่อมั่นโดยรวมของเราในการประเมินที่สอดคล้องกับข้อมูลหลักฐานที่มีคุณภาพ การรักษาประสิทธิภาพและเหมาะสมขิงดูปลอดภัยในผู้ป่วย OA รู้ตัวว่า การวิจัยครั้งต่อไปจะมีผลกระทบต่อความมั่นใจของเราในยาสมุนไพรนี้ การศึกษาเพิ่มเติมจะต้องยืนยันประสิทธิภาพของการรักษานี้ พิจารณาความสมดุลระหว่างผลที่พึงประสงค์และไม่พึงประสงค์การใช้ขิงรักษาอาจเป็นตัวเลือกการรักษาสำหรับ OA ผู้ป่วยที่มีความสนใจในสมุนไพร ซึ่งหลังจากการรักษาไม่กี่เดือน ผล ควรพิจารณา

ขอบคุณ : การศึกษานี้ได้รับการสนับสนุนโดยทุนจากมูลนิธิ
โอ๊ค