The GHG Protocol Corporate Standard

The GHG Protocol Corporate Standard has defined two electricity emission factors. One is emission factor at generation (EFG), which is calculated from CO2 emissions from generation divided by amount of electricity generated. The other is emission factor at consumption (EFC), which has the same numerator but the denominator is replaced by the amount of electricity consumed. Obviously, the difference between these two factors is that EFG accounts for the electricity transmission and distribution losses, while EFC does not (WBCSD, 2004). Since the GHG Protocol Corporate Standard requires the use of EFG to calculate scope 2 emissions, the emission factor was estimated accordingly. In 2004, total electricity consumption in Singapore was 33,171.2 GWh (SDS, 2004), and CO2 emissions from electricity generation were 19,058 kt. Therefore, the EFC is 0.000,575 tCO2/kWh, which is not surprisingly lower than the IEA 1990 and 1996 factors of 0.000,890 and 0.000,622 tCO2/kWh. For gas and diesel, default emission factors from the literature are used in estimating GHG emissions from the hotels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

GHG Protocol ขององค์กรมาตรฐานการกำหนดปัจจัยการปล่อยไฟฟ้าทั้งสองได้ หนึ่งคือปัจจัยการปล่อยที่รุ่น (EFG), ซึ่งคำนวณจากการปล่อย CO2 จากรุ่นแบ่งตามปริมาณไฟฟ้าที่สร้างขึ้น อื่น ๆ ที่เป็นปัจจัยการปล่อยที่ปริมาณการใช้ (กประกอบ), ซึ่งมีเศษเหมือนกัน แต่ตัวหารถูกแทนที่ ด้วยปริมาณของไฟฟ้าที่ใช้ อย่างชัดเจน ความแตกต่างระหว่างปัจจัยทั้งสองนี้คือ ที่ EFG บัญชีสำหรับการผลิตไฟฟ้าระบบส่งสูญเสีย ขณะกถูกไม่ (WBCSD, 2004) ตั้งแต่ GHG Protocol ขององค์กรมาตรฐานต้องใช้ EFG คำนวณขอบเขต 2 ปล่อย ปัจจัยการปล่อยได้ประมาณตามลำดับ ในปี 2004 ปริมาณการใช้ไฟฟ้ารวมสิงคโปร์ 33,171.2 วัตต์ (SDS, 2004), และปล่อย CO2 จากไฟฟ้า 19,058 นอต ดังนั้น กประกอบเป็น tCO2 0.000,575/kWh ซึ่งไม่น่าต่ำกว่า IEA 1990 และ 1996 ปัจจัยของ 0.000,890 และ 0.000,622 tCO2/kWh สำหรับก๊าซและดีเซล เริ่มต้นปล่อยปัจจัยจากวรรณกรรมจะใช้ในการประมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากโรงแรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรือนกระจกพิธีสารองค์กรมาตรฐานมีเดนิยามสองปัจจัยการปล่อยกระแสไฟฟ้า หนึ่งคือปัจจัยที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกในการสร้าง (EFG) ซึ่งคำนวณจากการปล่อย CO2 จากรุ่นหารด้วยปริมาณของกระแสไฟฟ้าที่ผลิต อื่น ๆ ที่เป็นปัจจัยที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่บริโภค (EFC) ซึ่งมีเศษเหมือนกัน แต่ส่วนจะถูกแทนที่ด้วยจำนวนไฟฟ้าที่บริโภค เห็นได้ชัดว่าแตกต่างระหว่างทั้งสองปัจจัยคือการที่บัญชี EFG สำหรับการส่งและจำหน่ายไฟฟ้าสูญเสียในขณะที่ไม่ได้ EFC (WBCSD, 2004) เนื่องจากก๊าซเรือนกระจกพิธีสารองค์กรมาตรฐานต้องใช้ EFG ในการคำนวณการปล่อยก๊าซขอบเขต 2 ปัจจัยปล่อยเป็นที่คาดกันตาม ในปี 2004 ปริมาณการใช้ไฟฟ้าทั้งหมดในสิงคโปร์เป็น 33,171.2 GWh (SDS, 2004) และการปล่อย CO2 จากการผลิตกระแสไฟฟ้าได้ 19,058 กิโลตัน ดังนั้น EFC เป็น 0.000,575 tCO2 / kWh ซึ่งเป็นที่น่าแปลกใจไม่ต่ำกว่า IEA ปี 1990 และ 1996 ปัจจัย 0.000,890 และ 0.000,622 tCO2 / กิโลวัตต์ต่อชั่วโมง สำหรับก๊าซและดีเซลปัจจัยการปล่อยก๊าซเริ่มต้นจากวรรณกรรมที่มีการใช้ในการประมาณปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากโรงแรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โปรโตคอลมาตรฐานขององค์กรที่พร้อมมี เดอ จึงปล่อยไฟฟ้าเน็ดสองปัจจัย เป็นปัจจัยในการสร้าง ( EFG ) ซึ่งคำนวณจากการปล่อย CO2 จากรุ่นแบ่งตามปริมาณของกระแสไฟฟ้าที่สร้างขึ้น อื่น ๆคือ emission factor ที่ใช้ ( EFC ) ซึ่งมีเศษเหมือนกัน แต่ส่วนที่ถูกแทนที่ โดยปริมาณไฟฟ้าที่ใช้ เห็นได้ชัดว่า ความแตกต่างระหว่างทั้งสองปัจจัยคือ บัญชีสำหรับการส่งไฟฟ้าและจำหน่าย EFG ขาดทุน ในขณะที่ EFC ไม่ได้ ( จาก พ.ศ. 2547 ) ตั้งแต่ GHG Protocol มาตรฐานขององค์กรใช้ EFG สามารถคำนวณขอบเขต 2 ปล่อย , ปัจจัยการปล่อยประมาณตาม ในปี 2004 การใช้ไฟฟ้าทั้งหมดในสิงคโปร์ คือ 33171.2 ติดตั้ง ( SDS , 2004 ) และการปล่อย CO2 จากไฟฟ้าเป็น 19058 KT . ดังนั้น 0.000575 EFC เป็น tco2 / kWh ซึ่งไม่น่าแปลกใจกว่า IEA 1990 และปี 1996 และปัจจัยของ 0.000890 0.000622 tco2 / kWh . ก๊าซและดีเซล เริ่มต้นจากปัจจัยจากวรรณกรรมที่ใช้ในการประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากโรงแรม