This review covers the vast Asia-Pa

This review covers the vast Asia-Pacific region comprising Oceania, South, Southeast, East and
Central Asia. In 2008, the region produced 92.5 percent of the world’s total aquaculture
production by volume but also consumed 70 percent of the global output. It should produce an
additional 30–40 million tonnes more by 2050 to maintain the current consumption in the region
at 29 kg a year per person. From past performance, it is seen to be capable of doing so, but will
have to resolve a range of productivity, environmental, social and market access issues. The
status of aquaculture production, its stage of development and the relative importance of each
issue are unsurprisingly diverse across the many countries and territories. The outstanding
regional characteristics are the dominance (except in Central Asia) of small-scale mostly
commercially oriented farms, the dominance of cultured freshwater species in number and
output and, as a recent FAO survey reveals, the low productivity of labour and the low
employment multiplier of aquaculture in general, except in Oceania. These are circumscribed by
the diminishing availability of land and freshwater, climate change and globalization of trade. To
cope, farmers in the region will have to become more efficient, environmentally and socially
responsible and competitive. The governance of the sector has set them towards the proper
direction to acquire these capacities; its main features are the increasing use of market-based
incentives and the adoption by farmers of voluntary governance mechanisms that include better
management practices (BMPs) and codes of conduct (CoCs), bolstered by their being organized
into associations. Guided by progressive policies and regulations, these have shown that they can
stimulate higher production, enable better returns, induce responsible farming practices, and
produce higher quality and safer aquatic products. This, in capsule, is the major lesson from the
region’s recent history of aquaculture development. The challenge is to widely promote, adopt
and sustain it in practice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความนี้ครอบคลุมกว้างใหญ่ภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกประกอบด้วยโอเชียเนีย ใต้ ตะวันออกเฉียง ใต้ ตะวันออก และเอเชียกลาง ใน 2008 ภาคการผลิตร้อยละ 92.5 ของสัตว์ทั้งหมดของโลกผลิต โดยปริมาตร แต่ยังใช้ 70 เปอร์เซ็นต์ของผลผลิตทั่วโลก มันควรให้การเพิ่มเติม 30 – 40 ล้านตันภายในปี 2050 เพื่อรักษาปริมาณปัจจุบันในภูมิภาคเพิ่มเติมที่ 29 กิโลกรัมต่อปีต่อคน จากที่ผ่านมาประสิทธิภาพ เห็นสามารถทำเช่นนั้น แต่จะมีการแก้ไขช่วงของผลผลิต สังคม สิ่งแวดล้อม และปัญหาตลาด ที่สถานะของการผลิตสัตว์น้ำ ขั้นตอนของการพัฒนา และความสำคัญของแต่ละปัญหาหลากหลายประกอบในหลายประเทศและอาณาเขต โดดเด่นปกครองที่มีลักษณะภูมิภาค (ยกเว้นในเอเชียกลาง) ของระบุส่วนใหญ่ฟาร์มมุ่งเน้นในเชิงพาณิชย์ ครอบงำพันธุ์อ่างปลาในหมายเลข และผล และ เป็น FAO ล่าสุดสำรวจแสดงถึง ประสิทธิผลของแรงงานต่ำ และต่ำสุดตัวคูณการจ้างงานของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำทั่วไป ยกเว้นในโอเชียเนีย เหล่านี้เป็น circumscribed โดยลดลงพร้อมที่ดิน และปลา การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และโลกาภิวัตน์การค้า ถึงรับมือ เกษตรกรในภูมิภาคจะกลายเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้น สิ่งแวดล้อม และสังคมรับผิดชอบ และแข่งขัน ธรรมาภิบาลภาคมีเซ็ตต่อเหมาะสมทิศทางการรับกำลังเหล่านี้ คุณสมบัติหลักมีการใช้เพิ่มขึ้นตามตลาดแรงจูงใจและการยอมรับ โดยเกษตรกรของกลไกการกำกับดูแลกิจการที่สมัครใจที่ดีวิธีการบริหารจัดการ (BMPs) และรหัสของ (CoCs), นั้นสนับสนุน โดยการจัดของพวกเขาเป็นความสัมพันธ์ แนะนำ โดยนโยบายที่ก้าวหน้าและข้อบังคับ เหล่านี้ได้แสดงให้เห็นว่า พวกเขาสามารถกระตุ้นการผลิตสูง ให้กลับดีขึ้น ก่อให้เกิดการปฏิบัติที่รับผิดชอบทำการเกษตร และผลิตคุณภาพสูงและผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำปลอดภัยกว่า ใน แคปซูลเป็นบทเรียนสำคัญจากการประวัติศาสตร์ล่าสุดของภูมิภาคพัฒนาเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ความท้าทายคือการ ส่งเสริม การนำมาใช้อย่างกว้างขวางและรักษาในแบบฝึกหัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รีวิวนี้ครอบคลุมใหญ่ภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกประกอบด้วยโอเชียเนีย, ภาคใต้, ตะวันออกเฉียงใต้, ตะวันออกและ
เอเชียกลาง ในปี 2008 ภาคการผลิตร้อยละ 92.5 ของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำทั้งหมดของโลกที่
ผลิตโดยปริมาตร แต่ยังบริโภคร้อยละ 70 ของผลผลิตทั่วโลก มันควรจะผลิต
เพิ่มเติม 30-40000000 ตันมากขึ้นภายในปี 2050 เพื่อรักษาบริโภคในปัจจุบันในภูมิภาค
วันที่ 29 กิโลกรัมต่อคนต่อปี จากผลการดำเนินงานที่ผ่านมาจะเห็นได้ว่าจะเป็นความสามารถในการทำเช่นนั้น แต่จะ
มีเพื่อแก้ไขช่วงของการผลิตด้านสิ่งแวดล้อมสังคมและปัญหาการเข้าถึงตลาด
สถานะของการผลิตเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำขั้นตอนของการพัฒนาและความสำคัญของแต่ละ
ประเด็นมีความแปลกใจที่มีความหลากหลายในหลายประเทศและดินแดน ที่โดดเด่น
ในระดับภูมิภาคที่มีลักษณะการปกครอง (ยกเว้นในเอเชียกลาง) ของขนาดเล็กส่วนใหญ่เป็น
ฟาร์มที่มุ่งเน้นในเชิงพาณิชย์, การครอบงำของสายพันธุ์น้ำจืดที่เพาะเลี้ยงในจำนวนและ
การส่งออกและเป็นการสำรวจล่าสุด FAO เผยผลผลิตต่ำของแรงงานและต่ำ
การจ้างงาน คูณเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำโดยทั่วไปยกเว้นในโอเชียเนีย เหล่านี้จะ circumscribed โดย
ลดลงความพร้อมของที่ดินและน้ำจืดเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและโลกาภิวัตน์ของการค้า เพื่อ
รับมือเกษตรกรในภูมิภาคจะต้องมีประสิทธิภาพมากขึ้นกับสิ่งแวดล้อมและสังคม
มีความรับผิดชอบและการแข่งขัน การกำกับดูแลของภาคได้มีการกำหนดให้พวกเขาที่มีต่อการที่เหมาะสม
ที่จะได้รับทิศทางความสามารถเหล่านี้ คุณสมบัติหลักที่มีการใช้งานที่เพิ่มขึ้นของตลาดตาม
แรงจูงใจและการยอมรับจากเกษตรกรของกลไกการกำกับดูแลที่มีความสมัครใจที่ดีกว่า
การจัดการ (BMPs) และจรรยาบรรณ (CoCs) หนุนโดยความเป็นอยู่ของพวกเขาจัด
ลงในสมาคม แนะนำโดยนโยบายที่ก้าวหน้าและกฎระเบียบเหล่านี้ได้แสดงให้เห็นว่าพวกเขาสามารถ
กระตุ้นการผลิตที่สูงขึ้นช่วยให้ผลตอบแทนที่ดีกว่าการเหนี่ยวนำให้เกิดการปฏิบัติการเกษตรที่รับผิดชอบและการ
ผลิตที่มีคุณภาพสูงและปลอดภัยผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำ นี้ในแคปซูลเป็นบทเรียนที่สำคัญจาก
ประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของภูมิภาคของการพัฒนาเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ความท้าทายคือการส่งเสริมอย่างกว้างขวางนำมาใช้
และรักษามันในทางปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รีวิวนี้ครอบคลุมกว้างใหญ่เอเชียแปซิฟิกประกอบด้วยโอเชียเนีย , ใต้ , ตะวันออกเฉียงใต้ , ตะวันออกและ
เอเชียกลาง ใน 2008 , ภูมิภาคผลิต 92.5 เปอร์เซ็นต์ของทั้งหมดของโลก โดยปริมาณการผลิตสัตว์น้ำ
แต่ยังบริโภคร้อยละ 70 ของผลผลิตทั่วโลก มันควรผลิต
เพิ่มเติม 30 – 40 ล้านตันต่อปี โดยปี 2050 เพื่อรักษากระแสการบริโภคในภูมิภาค
ที่ 29 กก. ปีต่อคน จากผลงานที่ผ่านมาก็เห็นที่จะสามารถทำเช่นนั้น แต่จะ
ต้องแก้ปัญหาช่วงผลผลิต สิ่งแวดล้อม สังคม และปัญหาการเข้าถึงตลาด
สถานะการผลิตการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำของขั้นตอนของการพัฒนาและความสําคัญของแต่ละปัญหาจะแปลกใจที่มี
ข้ามหลายประเทศและดินแดน
ดีเด่นลักษณะภูมิภาคมีการปกครอง ( ยกเว้นในเอเชียกลาง ) ขนาดเล็กส่วนใหญ่
ในเชิงพาณิชย์เชิงฟาร์มการปกครองของน้ำจืดชนิดจำนวนและ
ผลผลิตและเป็นองค์การ การสำรวจล่าสุดเผยผลผลิตต่ำของแรงงานและการจ้างงานต่ำ
ตัวคูณของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำทั่วไป ยกเว้นในโอเชียเนีย โดย
เหล่านี้พื้นที่ที่ จํากัดการลดลงของความพร้อมของที่ดินและน้ำจืด , การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและโลกาภิวัตน์ของการค้า

รับมือ เกษตรกรในภูมิภาคจะต้องกลายเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้น , กับสิ่งแวดล้อมและสังคม
รับผิดชอบ และแข่งขัน ธรรมาภิบาลภาคได้ตั้งพวกเขาในทิศทางที่เหมาะสม
ได้รับความสามารถเหล่านี้ คุณสมบัติหลักคือการใช้ที่เพิ่มขึ้นของตลาดตาม
แรงจูงใจและการยอมรับของเกษตรกรของกลไกธรรมาภิบาลโดยสมัครใจซึ่งรวมถึงการจัดการการปฏิบัติที่ดี ( bmps ) และจรรยาบรรณ ( ลบ ) หนุนโดยการจัด
เป็นสมาคม แนะนำโดยนโยบายที่ก้าวหน้าและข้อบังคับเหล่านี้ ได้แสดงให้เห็นว่าพวกเขาสามารถ
กระตุ้นการผลิตที่สูงขึ้นทำให้ผลตอบแทนที่ดีให้เกิดการปฏิบัติการเกษตรที่รับผิดชอบและ
ผลิตคุณภาพสูงและปลอดภัยน้ำผลิตภัณฑ์ นี้ ในแคปซูล เป็นบทเรียนที่สำคัญจากพยาบาล เขตประวัติศาสตร์ของการพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ความท้าทายคือการยอมรับอย่างกว้างขวางส่งเสริม
และรักษามันในการปฏิบัติงาน