The study was conducted in three vi

The study was conducted in three villages in Khon Kaen province of Northeast Thailand that represent different points along the rural-urban continuum of communities, i.e., rural, suburban and urban. The details of procedures for data collection have been described in a separate paper [19] and are briefly presented here.

Khon Kaen province was selected for this research because it includes communities ranging from quite rural to highly urban. The provincial capital, Khon Kaen city (16° 25′ 60″ North, 102° 49′ 60″ East), is the sixth most populous city in Thailand [20] and displays a high level of urbanization. Many surrounding villages have developed a strongly suburban character in recent years; however, some villages which are located in more remote districts still retain a rural character. Three villages, Ladna Piang (16° 37′ 27.7″ North, 102° 41′ 58.56″ East), Nongbua Deemee (16° 19′ 27.34″ North, 102° 47′ 41.32″ East) and Srijan (16° 25′ 51.13″ North, 102° 50′ 36.06″ East), were selected to represent the rural, suburban and urban communities, respectively. Criteria used in selecting these villages were distance from Khon Kaen city, proportion of agricultural land, number of households (100–400), population density, total community area, level of infrastructure and diversity of occupation of households within the community.

The three villages selected for this study, Ladna Piang, Nongbau Deeme and Srijan, are all located in the Muang district of Khon Kaen province in Northeast Thailand. The rural village Ladna Piang is located 32 km from Khon Kaen city and 15 km from the main highway, but is connected to it by a paved road. With a land area of 832.5 ha, and population density of 2 ha−1, it has the largest land area and lowest population density of the three villages. Most of the area (97%) is agricultural land in which rice, cassava, sugarcane and vegetables are grown. The community has a low occupational diversity, with a large majority (93.8%) of the household heads working as farmers; the remainder is wage laborers (4.6%) and employees of government offices or private enterprises (1.5%). The village has a day-care facility for pre-school children, primary and secondary schools, but has no health service center. All households have access to electricity and mobile phone systems, and tap water is available through the community system. Most of the houses are typical rural Thai houses, constructed from wood with a raised floor and an empty space underneath; there are also a few modern style houses in the village. Rice barns are generally found in the residential areas, around which firewood is stored. The lifestyle in this community is typically rural; women still do handicrafts such as silk weaving when they are free from farming responsibilities.

By contrast, the urban village of Srijan is located in Khon Kaen city and has the smallest land area (6.8 ha) and the highest population density (132 ha−1) of the three. There is no agricultural land in this village, but there are a few uninhabited plots, owned by some affluent families, that are used by some villagers to raise cattle and collect firewood. With its urban location and proximity to Khon Kaen city, Srijan has easy access to all the usual urban facilities, e.g., electricity, telephone, tap water, education services from primary school to university levels, public and private hospitals, public transportation services, supermarkets, shopping centers, government services, etc. Housing is built in modern styles, in the form of individual houses, townhouses and apartments made from concrete. Almost half of the households (49.2%) have regular income from members who are employees of public organizations or private enterprises. The remaining households are those with business owners (26.2%) and daily wage workers (24.6%). None of these urban households have agriculture as their main occupation. Their lifestyle is typical of those who live in the provincial cities of Thailand.

The suburban village of Nongbua Deemee, shares some characteristics of both Ladna Piang and Srijan, being more rural in some ways and more urban in others. It is located 12.5 km from Khon Kaen city, to which it is connected by a good-quality road, giving residents access to all the facilities available in the city, albeit with less convenience than enjoyed by the households in Srijan village. Total land area is intermediate among the three communities (75.2 ha), as is the population density (22 ha−1). Agricultural land accounts for 72% of the total community area, but many plots lay fallow because the owners either have other occupations or are rich people residing outside the community. There are fewer farmers (48.4%) but more daily-paid workers (36.6%), government and private employees (10.8%) and business owners (4.3%) in this village than in rural Ladna Piang. Occupational diversity is medium. Nongbua Deemee also has more modern-style houses than its rural counterpar

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาดำเนินการในหมู่บ้านที่สามในขอนแก่นจังหวัดของอีสานที่แสดงถึงจุดแตกต่างกันตามความต่อเนื่องในชนบทเมืองของชุมชน เช่น ชนบท ชานเมือง และเมือง รายละเอียดของขั้นตอนการเก็บรวบรวมข้อมูลไว้ในกระดาษแยกต่างหาก [19] และจะได้นำเสนอที่นี่จังหวัดขอนแก่นถูกเลือกสำหรับงานวิจัยนี้เนื่องจากมีชุมชนตั้งแต่ชนบทค่อนข้างสูงในเมือง อำเภอเมือง เมืองขอนแก่น (16° 25′ 60″ เหนือ 102° ตะวันออก 60″ 49′), เป็นเมืองประชากรมากที่สุดหกในประเทศไทย [20] และแสดงระดับสูงของการกลายเป็นเมือง หลายหมู่บ้านโดยรอบมีพัฒนาตัวชานเมืองอย่างยิ่งในปี อย่างไรก็ตาม บางหมู่บ้านซึ่งตั้งอยู่ในเขตห่างไกลยังคงอักขระชนบท หมู่บ้านสาม Ladna Piang (16 องศาเป็นวัสดุ 27.7″ เหนือ 102 °ตะวันออก 58.56″ 41′), Deemee บ้านใหม่หนองบัว (16 ° 19′ 27.34″ เหนือ 41.32″ 47′ 102 °ตะวันออก) และ Srijan (16 ° 25′ 51.13″ เหนือ 102 °ตะวันออก 36.06″ 50′), ถูกเลือกเพื่อเป็นตัวแทนชุมชนชนบท และเมือง ชานเมือง ตามลำดับ เกณฑ์ที่ใช้ในการเลือกหมู่บ้านเหล่านี้มีระยะทางจากเมืองขอนแก่น สัดส่วนของที่ดินเกษตรกรรม จำนวนครัวเรือน (100-400), ความหนาแน่นของประชากร พื้นที่ชุมชนทั้งหมด ระดับของโครงสร้างพื้นฐานและความหลากหลายของอาชีพของครัวเรือนภายในชุมชนสำหรับการศึกษานี้ Ladna Piang, Nongbau Deeme และ Srijan หมู่บ้านสามจะอยู่ในเมืองอำเภอขอนแก่นจังหวัดในภาคอีสาน อยู่ห่างจากเมืองขอนแก่น 32 กม.ห่างจากทางหลวงสายหลักและเมืองชนบท Ladna Piang แต่เชื่อมต่อกับมัน โดยถนนลาดยาง ด้วยพื้นที่ของ 832.5 ฮา และความหนาแน่นประชากรของ 2 ha−1 มีพื้นที่ของที่ดินใหญ่ที่สุดและความหนาแน่นประชากรต่ำที่สุดของหมู่บ้าน 3 (97%) พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ดินเกษตรกรรมซึ่งมีปลูกข้าว มันสำปะหลัง อ้อย และผัก ชุมชนมีความหลากหลายอาชีพต่ำ (สิงคโปร์ 93.8%) ส่วนใหญ่ของหัวหน้าครัวเรือนที่ทำงานเป็นเกษตรกร ส่วนเหลือเป็นค่าจ้างคนงาน (4.6%) และพนักงานของหน่วยงานราชการหรือองค์กรเอกชน (1.5%) หมู่บ้านมีสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับเด็กเตรียมประถม หลักและโรงเรียนมัธยมศึกษา แต่มีไม่มีศูนย์บริการสุขภาพ ครัวเรือนทั้งหมดมีถึงไฟฟ้าและระบบโทรศัพท์มือถือ และประปาบริการผ่านระบบชุมชน ส่วนใหญ่ของบ้านเป็นชนบทไทยบ้านหลัง สร้างจากไม้เป็นพื้นยกสูงและพื้นที่ว่างใต้ มีกี่สไตล์โมเดิร์นบ้านในหมู่บ้าน ลลามักพบในพื้นที่ที่อยู่อาศัย ที่เก็บฟืน ชีวิตในชุมชนนี้เป็นชนบทโดยทั่วไป ผู้หญิงยังทำหัตถกรรมเช่นผ้าไหมทอผ้าเมื่อพวกเขามีอิสระจากความรับผิดชอบในการทำฟาร์มโดยคมชัด หมู่บ้านเมือง Srijan อยู่ในเมืองขอนแก่น และมีพื้นที่เล็กที่สุด (6.8 ฮา) และความสูงประชากรหนาแน่น (132 ha−1) ของทั้งสาม มีที่ดินไม่มีเกษตรในหมู่บ้านนี้ แต่มีบางแปลงไม่มีใครอยู่ เจ้าของบางครอบครัวที่ร่ำรวย ที่ใช้ โดยชาวบ้านบางคนจะเลี้ยงวัว และเก็บฟืน ในเมืองและใกล้เมืองขอนแก่น Srijan เข้าไปได้ทุกที่ในเมืองสะดวก เช่น ไฟฟ้า โทรศัพท์ ประปา บริการการศึกษาจากประถมถึงระดับมหาวิทยาลัย โรงพยาบาลรัฐ และเอกชน บริการขนส่งสาธารณะ ซูเปอร์มาร์เก็ต ช้อปปิ้งเซ็นเตอร์ ราชการ ฯลฯ สร้างที่อยู่อาศัยในรูปแบบทันสมัย ในรูปแบบของแต่ละบ้าน ทาวน์เฮ้าส์ หรืออพาร์ตเมนต์ที่ทำจากคอนกรีต เกือบครึ่งหนึ่งของครัวเรือน (ถึง 49.2%) มีรายได้ประจำจากสมาชิกซึ่งเป็นพนักงานของบริษัทเอกชนหรือองค์กรสาธารณะ ครัวเรือนที่เหลือเป็นผู้ที่ มีเจ้าของธุรกิจ (26.2%) และค่าจ้างพนักงานรายวัน (24.6%) ไม่มีครัวเรือนในเมืองเหล่านี้มีการเกษตรเป็นอาชีพหลัก ชีวิตของพวกเขาเป็นปกติของผู้ที่อาศัยอยู่ในเมืองต่างจังหวัดของประเทศไทยที่ชานเมืองหมู่บ้านของบ้านใหม่หนองบัว Deemee หุ้นลักษณะบางอย่างของ Ladna Piang Srijan ชนบทมากขึ้นในวิธีการบางอย่าง และในเมืองมากกว่าคนอื่น ห่างจากเมืองขอนแก่น ที่มีการเชื่อมต่อ ด้วยถนนคุณภาพดี ให้ประชาชนเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกพร้อมใช้งานในเมือง เปรียบเทียบกับความสะดวกสบายน้อยกว่าโดยครัวเรือนในหมู่บ้าน Srijan 12.5 กม.ได้ พื้นที่ทั้งหมดเป็นสื่อกลางระหว่างชุมชนสาม (75.2 ฮา), เป็นความหนาแน่นของประชากร (22 ha−1) บัญชีเกษตร 72% ของพื้นที่ชุมชนทั้งหมด แต่หลายผืนวาง fallow เนื่องจากเจ้าของมีอาชีพอื่น ๆ หรือมีคนรวยอยู่นอกชุมชน มีน้อยกว่าเกษตรกร (48.4%) แต่มากขึ้นทุกวันจ้างแรงงาน (36.6%), รัฐบาล และพนักงานเอกชน (10.8%) และเจ้าของธุรกิจ (4.3%) ในหมู่บ้านนี้มากกว่าในชนบท Ladna Piang อาชีพหลากหลายเป็นสื่อ Deemee บ้านใหม่หนองบัวยังมีบ้านทันสมัยสไตล์เพิ่มเติมกว่า counterpar ของชนบท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาได้ดำเนินการในสามหมู่บ้านในจังหวัดขอนแก่นภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยที่เป็นตัวแทนของจุดที่แตกต่างกันไปตามความต่อเนื่องเมืองชนบทของชุมชนคือชนบทและในเมืองชานเมือง รายละเอียดของขั้นตอนในการเก็บรวบรวมข้อมูลที่ได้รับการอธิบายในกระดาษที่แยกจากกัน [19] และจะถูกนำเสนอในเวลาสั้น ๆ ที่นี่. จังหวัดขอนแก่นได้รับเลือกสำหรับการวิจัยนี้เพราะมันรวมถึงชุมชนตั้งแต่ชนบทค่อนข้างสูงในเมือง เมืองหลวงของจังหวัดเมืองขอนแก่น (16 ° 25 '60 "เหนือ 102 ° 49' 60" ตะวันออก) เป็นหกเมืองที่มีประชากรมากที่สุดในประเทศไทย [20] และแสดงระดับสูงของการขยายตัวของเมือง รอบหมู่บ้านหลายคนได้มีการพัฒนาตัวละครชานเมืองอย่างมากในปีที่ผ่านมา; แต่บางหมู่บ้านซึ่งตั้งอยู่ในเขตห่างไกลมากขึ้นยังคงเป็นตัวละครในชนบท สามหมู่บ้าน Ladna เปียง (16 ° 37 '27.7 "เหนือ 102 ° 41' 58.56" ตะวันออก), หนองบัว Deemee (16 ° 19 '27.34 "เหนือ 102 ° 47' 41.32" ตะวันออก) และ Srijan (16 ° 25 '51.13 "นอร์ท 102 ° 50 '36.06" ตะวันออก) ได้รับการคัดเลือกให้เป็นตัวแทนของชนบทและในเมืองชานเมืองชุมชนตามลำดับ เกณฑ์ที่ใช้ในการเลือกหมู่บ้านเหล่านี้เป็นระยะห่างจากตัวเมืองขอนแก่นสัดส่วนของที่ดินเพื่อการเกษตรจำนวนครัวเรือน (100-400) ความหนาแน่นของประชากรพื้นที่ชุมชนรวม, ระดับของโครงสร้างพื้นฐานและความหลากหลายของการประกอบอาชีพของผู้ประกอบการในชุมชน. สามหมู่บ้าน เลือกสำหรับการศึกษาครั้งนี้ Ladna เปียง, Nongbau Deeme และ Srijan, ทั้งหมดตั้งอยู่ในเขตอำเภอเมืองของจังหวัดขอนแก่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หมู่บ้านชนบท Ladna เปียงตั้งอยู่ห่างจากเมืองขอนแก่น 32 กิโลเมตรและ 15 กิโลเมตรจากทางหลวงสายหลัก แต่มีการเชื่อมต่อไปโดยถนนลาดยาง ด้วยที่ดินเนื้อที่ 832.5 ฮ่าและความหนาแน่นของประชากร 2 ฮ่า-1 ก็มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดและมีความหนาแน่นของประชากรต่ำสุดของสามหมู่บ้าน พื้นที่ส่วนใหญ่ (97%) เป็นที่ดินเพื่อการเกษตรในการที่ข้าวมันสำปะหลังอ้อยและผักที่ปลูก ชุมชนมีความหลากหลายในการประกอบอาชีพในระดับต่ำที่มีขนาดใหญ่มาก (93.8%) ของหัวหน้าครัวเรือนทำงานเป็นเกษตรกร ส่วนที่เหลือเป็นค่าจ้างแรงงาน (4.6%) และพนักงานของหน่วยงานภาครัฐหรือภาคเอกชน (1.5%) ที่หมู่บ้านมีสิ่งอำนวยความสะดวกดูแลเด็กสำหรับเด็กก่อนวัยเรียนระดับประถมศึกษาและโรงเรียนมัธยมศึกษา แต่ไม่มีศูนย์บริการสุขภาพ ผู้ประกอบการทุกคนสามารถเข้าถึงการผลิตไฟฟ้าและระบบโทรศัพท์มือถือและน้ำประปาสามารถใช้ได้ผ่านระบบชุมชน บ้านส่วนใหญ่เป็นบ้านไทยชนบทสร้างจากไม้กับพื้นยกขึ้นและพื้นที่ว่างใต้; นอกจากนี้ยังมีไม่กี่บ้านสไตล์โมเดิร์ในหมู่บ้าน ยุ้งข้าวที่พบโดยทั่วไปในพื้นที่ที่อยู่อาศัยรอบที่จะถูกจัดเก็บฟืน วิถีชีวิตในชุมชนแห่งนี้เป็นปกติชนบท ผู้หญิงยังคงทำงานหัตถกรรมเช่นการทอผ้าไหมเมื่อพวกเขามีอิสระจากความรับผิดชอบของการทำฟาร์ม. โดยคมชัดหมู่บ้านเมือง Srijan ตั้งอยู่ในเมืองขอนแก่นและมีพื้นที่เล็กที่สุดที่ดิน (6.8 ฮ่า) ​​และความหนาแน่นของประชากรสูงสุด (132 ฮ่า-1 ) ของทั้งสาม ไม่มีที่ดินเพื่อการเกษตรในหมู่บ้านนี้มี แต่มีไม่กี่แปลงที่ไม่มีใครอยู่เป็นเจ้าของโดยครอบครัวที่ร่ำรวยบางส่วนที่ใช้โดยชาวบ้านบางส่วนที่จะยกวัวและเก็บฟืน ด้วยทำเลที่ตั้งของเมืองและอยู่ใกล้กับเมืองขอนแก่น Srijan ง่ายต่อการเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกในเมืองตามปกติเช่นไฟฟ้าโทรศัพท์น้ำประปาบริการการศึกษาจากโรงเรียนประถมศึกษาถึงระดับมหาวิทยาลัย, โรงพยาบาลภาครัฐและเอกชน, บริการขนส่งสาธารณะซูเปอร์มาร์เก็ต ห้างสรรพสินค้า, บริการภาครัฐอื่น ๆ ที่อยู่อาศัยที่ถูกสร้างขึ้นในรูปแบบที่ทันสมัยในรูปแบบของแต่ละบ้านทาวน์เฮ้าส์และพาร์ทเมนท์ที่ทำจากคอนกรีต เกือบครึ่งหนึ่งของผู้ประกอบการ (49.2%) มีรายได้ประจำจากสมาชิกซึ่งเป็นพนักงานของหน่วยงานของรัฐหรือองค์กรเอกชน ครัวเรือนที่เหลือเป็นผู้ที่มีเจ้าของธุรกิจ (26.2%) และค่าจ้างแรงงานรายวัน (24.6%) ไม่มีของครัวเรือนในเมืองเหล่านี้มีการเกษตรเป็นอาชีพหลักของพวกเขา วิถีการดำเนินชีวิตของพวกเขาเป็นเรื่องปกติของผู้ที่อาศัยอยู่ในเมืองจังหวัดแห่งประเทศไทย. หมู่บ้านชานเมืองหนองบัว Deemee หุ้นลักษณะของทั้ง Ladna เปียงและ Srijan บางเป็นชนบทมากขึ้นในบางวิธีและในเมืองอื่น ๆ ในอื่น ๆ มันตั้งอยู่ 12.5 กม. จากตัวเมืองขอนแก่นเพื่อที่มันจะถูกเชื่อมต่อกันด้วยถนนที่มีคุณภาพดีให้เข้าถึงประชาชนที่จะอำนวยความสะดวกทั้งหมดที่มีอยู่ในเมืองแม้จะมีความสะดวกสบายน้อยกว่าความสุขโดยผู้ประกอบการในหมู่บ้าน Srijan พื้นที่ทั้งหมดเป็นสื่อกลางในสามชุมชน (75.2 ฮ่า) ​​เช่นเดียวกับความหนาแน่นของประชากร (22 ฮ่า-1) บัญชีที่ดินเพื่อการเกษตร 72% ของพื้นที่ชุมชนรวม แต่แปลงหลายวางรกร้างเพราะเจ้าของทั้งมีอาชีพอื่น ๆ หรือคนที่อุดมไปพำนักอยู่นอกชุมชน มีเกษตรกรน้อยลง (48.4%) แต่คนงานในชีวิตประจำวันเสียค่าใช้จ่ายมากขึ้น (36.6%) ของรัฐบาลและพนักงานเอกชน (10.8%) และเจ้าของธุรกิจ (4.3%) อยู่ในหมู่บ้านนี้กว่าในชนบท Ladna เปียง ความหลากหลายในการประกอบอาชีพเป็นสื่อกลาง หนองบัว Deemee นอกจากนี้ยังมีบ้านสไตล์โมเดิร์มากกว่า counterpar ชนบท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยศึกษาใน 3 หมู่บ้านในจังหวัดของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ที่เป็นตัวแทนของจุดต่าง ๆตามชนบทเมืองต่อเนื่องของชุมชน เช่น ชนบท ขอนแก่น ชานเมืองและในเมือง รายละเอียดของขั้นตอนในการเก็บรวบรวมข้อมูลได้ถูกอธิบายไว้ในแยกกระดาษ [ 19 ] และสั้น ๆที่แสดงที่นี่จังหวัดขอนแก่นได้รับเลือกสำหรับงานวิจัยนี้ เพราะมันมีตั้งแต่ในชุมชนค่อนข้างสูงในเมือง เมืองหลวงจังหวัดเมืองขอนแก่น ( 16 / 25 ได้รับ 60 เพลงเหนือ , 102 / 49 ’ 60 เพลงตะวันออก ) เป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดที่หกในไทย [ 20 ] และแสดงระดับสูงของเมือง . หลายหมู่บ้านที่อยู่โดยรอบ มีการพัฒนาตัวละครชานเมืองอย่างมากในปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม บางหมู่บ้าน ซึ่งตั้งอยู่ในที่ห่างไกลมากขึ้นยังคงรักษาลักษณะชนบท 3 หมู่บ้าน ladna เปียง ( 16 / 37 นั้นราคาเพลงเหนือ 102 ° 41 นั้น 58.56 เพลงตะวันออก ) หนองบัว deemee ( 16 องศา 19 นั้น 27.34 เพลงเหนือ 102 ° 47 ได้รับจำแนกเพลงตะวันออก ) และ Srijan ( 16 / 25 นั้น 51.13 เพลงเหนือ , 102 / 50 นั้น 36.06 เพลงตะวันออก ) ถูกเลือกเป็นตัวแทนของชนบท ชุมชนชานเมืองและเมืองตามลำดับ เกณฑ์ที่ใช้ในการคัดเลือกหมู่บ้านเหล่านี้อยู่ห่างจากเมืองขอนแก่น สัดส่วนของพื้นที่ทำการเกษตร จำนวนครัวเรือน ( 100 - 400 ) ความหนาแน่นของประชากร ย่านชุมชน รวม ระดับของโครงสร้างพื้นฐานและความหลากหลายของอาชีพของครัวเรือนภายในชุมชนสามหมู่บ้านเลือกสำหรับการศึกษาไทย ladna , และ nongbau deeme Srijan ทั้งหมดตั้งอยู่ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น . ชนบทหมู่บ้าน ladna เปียงตั้งอยู่ 32 กม. จากเมืองขอนแก่น และ 15 กิโลเมตรจากทางหลวงหลัก แต่จะเชื่อมต่อโดยการลาดยางถนน มีพื้นที่ 832.5 ฮา และความหนาแน่นของประชากร 2 ฮา− 1 ก็มีพื้นที่ที่ใหญ่ที่สุด และ ถูกที่สุด ประชากรของทั้งสามหมู่บ้าน พื้นที่ส่วนใหญ่ ( 97% ) คือที่ดินเพื่อการเกษตรที่ ข้าว มันสำปะหลัง อ้อย และผักจะโต ชุมชนมีความหลากหลายอาชีพต่ำ ส่วนใหญ่ ( 93.8 % ) ของหัวหน้าครัวเรือนทำงานเป็นเกษตรกร ; ส่วนที่เหลือเป็นแรงงานค่าจ้าง ( 4.6% ) และพนักงานของหน่วยงานราชการหรือเอกชน ( 1.5% ) หมู่บ้านมีศูนย์ดูแลเด็กวันโรงเรียน ประถมศึกษา และมัธยมศึกษา แต่ไม่มีบริการสุขภาพศูนย์ ทุกครัวเรือนมีไฟฟ้าใช้ และระบบโทรศัพท์มือถือ และน้ำประปาสามารถใช้ได้ผ่านระบบชุมชน ส่วนใหญ่ของบ้านมีบ้านไทยในชนบททั่วไป สร้างจากไม้กับพื้นยก และพื้นที่ว่างใต้ ; นอกจากนี้ยังมีบางสไตล์ที่ทันสมัยบ้านในหมู่บ้าน อาทิข้าวโดยทั่วไปจะพบในพื้นที่ที่อยู่อาศัยรอบ ๆซึ่งเป็นฟืนเก็บไว้ วิถีชีวิตในชุมชนนี้โดยปกติจะเป็นชนบท ผู้หญิงยังทำสินค้าหัตถกรรม เช่น การทอผ้าไหม เมื่อพวกเขาได้ฟรีจากหน้าที่การโดยคมชัด , หมู่บ้านเมือง Srijan ตั้งอยู่ในตัวเมืองขอนแก่น และมีพื้นที่เล็กที่สุด ( 6.8 ฮา ) และสูงสุดที่ประชากรหนาแน่น ( 132 ฮา− 1 ) ของทั้งสาม ไม่มีที่ดิน ในหมู่บ้านนี้ แต่มันมีไม่กี่แปลงร้าง เป็นเจ้าของ โดยบางครอบครัวที่ร่ำรวยที่ถูกใช้โดยชาวบ้านยกวัวและเก็บฟืน กับของสถานที่ในเมืองและอยู่ใกล้กับเมืองขอนแก่น Srijan , มีการเข้าถึงได้ง่ายทุกปกติในเครื่อง เช่น ไฟฟ้า โทรศัพท์ น้ำประปา ให้บริการด้านการศึกษาระดับประถมศึกษาถึงระดับมหาวิทยาลัย โรงพยาบาลรัฐและเอกชน บริการขนส่งสาธารณะ ห้างสรรพสินค้า ศูนย์การค้า บริการภาครัฐ ฯลฯ มีที่อยู่อาศัยที่สร้างขึ้นในสไตล์ที่ทันสมัย ในรูปแบบของแต่ละบ้าน , ทาวน์เฮาส์และอพาร์ทเมนที่ทำจากคอนกรีต เกือบครึ่งหนึ่งของครัวเรือน ( 49.2 % ) มีรายได้ประจำจากสมาชิกที่เป็นลูกจ้างขององค์กรของรัฐหรือธุรกิจเอกชน ครอบครัวที่เหลืออยู่นั้นกับเจ้าของธุรกิจ ( 26.2 % ) และคนงานรายวัน ( 24.6 % ) ไม่มีครอบครัว เมืองเหล่านี้มีการเกษตรเป็นอาชีพหลักของพวกเขา วิถีชีวิตของพวกเขาเป็นปกติของผู้ที่อาศัยอยู่ในเมืองจังหวัดของประเทศไทยหมู่บ้านชานเมือง หนองบัว deemee หุ้นบางลักษณะของทั้ง ladna เปียง และ Srijan เป็นชนบทมากกว่าในบางวิธีและเขตเมืองมากขึ้นในผู้อื่น ตั้งอยู่ 15 กม. จากเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น ซึ่งเป็นถนนเชื่อมต่อ ด้วยคุณภาพที่ดี ให้ประชาชนสามารถเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดที่มีอยู่ในเมือง แม้จะมีความสะดวกสบายน้อยกว่าความสุขโดยครัวเรือนใน Srijan หมู่บ้าน เนื้อที่กลางหมู่ 3 ชุมชน ( 75.2 ฮา ) มีประชากรหนาแน่น ( 22 ฮา− 1 ) บัญชีที่ดิน 72 % ของพื้นที่ชุมชนทั้งหมด แต่หลายแปลงวางที่รกร้างเนื่องจากเจ้าของต้องประกอบอาชีพอื่น หรือพวกคนรวยที่อาศัยอยู่นอกชุมชน มีเกษตรกรน้อยลง ( 48.4 % ) แต่มากขึ้นทุกวัน จ้างคน ( 36.6% ) , พนักงานของรัฐและเอกชน ( 10.8% ) และเจ้าของธุรกิจ ( ร้อยละ 4.3 ) หมู่บ้านเปียง ladna มากกว่าในชนบท ความหลากหลายของอาชีพ ปานกลาง หนองบัว deemee ยังมีสไตล์โมเดิร์นมากกว่า