Min Ho had already driven a lengthy

Min Ho had already driven a lengthy distance when he couldn’t shake off the feeling that he should come back to Shin Hye’s apartment. He had convinced himself not to, enough to drive away. But the more he thought about it, the more he couldn’t understand why he was letting his pride get the better of him. He had never turned down an opportunity to be with her. When he thought about her going to Malaysia and not seeing her for a few days, his heart stung. But should he really be so weak?

Then he remembered last night. He stopped driving and pulled over, letting out a frustrated grunt. Min Ho raked a hand through his hair.

It was unfair for him to accuse her of not trusting him completely, especially after what happened between them last night. He was being selfish and petty. Shin Hye was genuinely scared, and she allowed herself to be vulnerable for the first time, to ask the questions that have been haunting her. And how did he react? He raised his voice and walked out.

He let out a painful sigh and buried his face in his hands. ‘Lee Min Ho you stupid asshole,’ he ruffled his hair and put his hands back on the driving wheel. Starting the car, he furiously made a U-turn. He had to make things right between them before she leaves. Driving as fast as he could to Shin Hye’s building, Min Ho thought about how he should make it up to her.

When he parked, he immediately got out of the car and headed straight to the elevator. He had his head down, his face covered by his cap and scarf. When the elevator doors opened, he looked up in time to see a tall, blonde guy walk out. His head was also bent down, and a scarf covered half of his face. He walked hurriedly away that he didn’t notice brushing shoulders with Lee Min Ho.

Min Ho didn’t step into the elevator right away and instead, followed the walking figure with his eyes. He tilted his head, swearing that the guy looked very familiar. Anybody with those clothes and hairstyle was bound to be a celebrity. The man didn’t park very far from where he was standing. Before getting into his car, he pulled his scarf lower – revealing his face. Min Ho’s eyes widened at the realization of who it was.

‘Lee Jong Suk?’ He muttered. His eyes immediately fell to the plate number, instinctively memorizing it. ‘What the hell is he doing here? Does he live here? Anya, Shin Hye would have mentioned it,’ he grumbled to himself. His head was filled with only one idea of why Lee Jong Suk would be in Shin Hye’s building. He could feel something rising from inside him, something between annoyance and anger. Instead of getting into the elevator, he did what any hot-blooded man would do on impulse when their territory is threatened. He ran to his car and waited for Jong Suk’s car to head off. As soon as it did, he followed behind.

‘Cham na,’ Min Ho scoffed as he tailed the black Audi. ‘The things I’m reduced to.’ Still, he followed closely, not completely unaware of why he was doing it. Even if he wasn't sure he came there for Shin Hye, he had undeniable instincts when it comes to these things. Ever since he openly flirted with Shin Hye at Woo Bin’s New Year party, he knew that the man cannot be trusted.

After a while of driving, Jong Suk’s car parked in front of a building in Gangnam district. Min Ho slowed down and looked up. He saw a sign on the third floor, ‘Wellmade StarM’. He recognized the name of the agency, being the home of Ha Ji Won. He also knew that it was Jong Suk’s management. He parked across the building and waited for Jong Suk’s next move. He saw him come out of the car and head to a café on the first floor of the adjacent building.

Now’s my chance, he said to himself. He went out of the car and sauntered towards the café. As soon as he walked through the entrance, he saw several people in their seats already looking at Jong Suk who was currently ordering at the counter. He forgot for a moment that he was still a celebrity – stalking another celebrity. With him and Lee Jong Suk both there, it could get really messy. But he didn’t care. He was a man on a mission. He lowered his cap and looked down as he headed to the counter, queuing behind Jong Suk. He took out his phone and pretended to text. He turned to his side and deliberately hit Jong Suk’s back with his arm.

When Jong Suk turned around, Min Ho immediately bowed. ‘Juseonghaeyo,’ he said softly.

‘Sunbae?’ Jong Suk uttered. Min Ho stood up straight and faced a puzzled Lee Jong Suk. Min Ho acted surprised.

‘Oh? Lee Jong Suk-ssi,’ he raised his eyebrows. ‘What are you doing here?’

Jong Suk grinned. ‘Wow, sunbae, fancy meeting you here,’ he said. ‘I was going to get coffee before I go up. My agency is in the building beside this one,’ he stretched out an arm for a hand shake.

Min Ho took it right away and chuckled. ‘What a coincidence, I was actually…’ he stopped midsentence and realized he hadn’t thought some things through. He was struggling for words. ‘Uhh, I was, uhm, around the area for, uhh, a meeting. Yes, that’s right, for a meeting. But it doesn’t start in a while so I decided to grab coffee first. I didn’t know your agency was near here.’

‘Ah, yeah, yeah,’ Jong Suk replied. ‘It’s nice seeing you here sunbae.’

Min Ho smiled as Jong Suk stepped aside and waited for his coffee. Min Ho ordered fast and faced him again. ‘Are you busy? Do you want to sit down and chat for a bit?’ Say yes, ima.

‘Of course,’ Jong Suk smiled. ‘It would be an honor.’

They were seated in front of each other, and Min Ho couldn’t help but give the guy a once over. He still wasn’t sure why he was talking with him, but he wanted to find out if he had gone to Shin Hye’s apartment, without asking outright. Jong Suk, on the other hand, went on and on about how he enjoyed Heirs and how much he wanted to talk to him more at Woo Bin’s party but missed the chance. Min Ho smiled and nodded, chuckled once in a while when it was called for. He noticed that there were more and more people around them who took their photos so obviously. Min Ho was a bit annoyed, but not as much as he was annoyed with the man sitting across him.

‘At least they’re not asking for autographs, right?’ Jong Suk leaned in and whispered. He must have noticed that Min Ho was distracted by the pseudo-paparazzi surrounding them.

‘Yeah,’ Min Ho smiled weakly and took a sip of his coffee. Now was his chance, since Jong Suk stopped talking. He cleared his throat. ‘So… what did you do this morning?’

‘Eh?’ Jong Suk’s eyebrows creased, clearly bemused. ‘What do you mean?’

Min Ho suddenly realized it was a weird question for him to ask another guy he wasn’t so close with. ‘Ahh, it’s just that I noticed you look like you’ve been out the whole morning,’ he let out a laugh. ‘Did you work out and stuff?’

Okay, still weird. A man asking another man if he works out.

‘Ah, aniyo,’ Jong Suk looked down. ‘I actually just visited a friend for a bit.’

Min Ho fidgeted in his seat and balled his fists. Aigoo. This blonde namja. I’m going to… ‘A friend?’ He asked, without trying to sound so curious.

Jong Suk smiled shyly and rubbed the back of his neck with his hand. ‘Yeah.’

Min Ho wanted to wipe the grin off Jong Suk’s face, however method he can. He grabbed his coffee cup again, and resisted the urge to crumple it. He was dying to ask who this friend was, but he knew he wouldn’t be able to get away with it without sounding so suspicious. Why would he, Lee Min Ho, want to know who this friend is? It’s plain odd. He racked his brain for another strategy.

‘Which reminds me,’ Jong Suk interrupted Min Ho’s thoughts. ‘Sunbae, if it isn’t too much to ask, can I invite you to my movie’s premiere?’

‘Huh?’ Min Ho looked up.

‘You must have heard of it, right? My movie with Park Bo Young. I want to invite you. I don’t know if I should send a formal invitation to your agency, but yeah, I hope you could come. It would be daebak if you will.’ Jong Suk flashed him a smile.

‘Ahh,’ Min Ho nodded. ‘You probably should send an invitation to my agency, but if it were just up to me, I would like to go. Bo Young and I go way back, actually.’ Min Ho bit his lip, a hunch playing in his mind. ‘Uhm… who else are going?’

‘Woo Bin might not go because he’s neck deep in commitments. I’ve invited a few friends, too,’ Jong Suk replied, sipping his coffee. ‘Ahh yeah, Kim Ji Won promised to go. And, uhh,’ Jong Suk hesitated. ‘Maybe Park Shin Hye.’

‘Park Shin Hye?’ Min Ho’s tone was higher than it should have been.

‘Yeah, I just invited her this morning. She hasn’t given me an answer though,’ he replied.

HA! I CAUGHT YOU, JASHIK! HOW DARE YOU VISIT A SINGLE WOMAN WHO LIVES ALONE IN HER APARTMENT???

 ‘Ahh, chincha?’ Min Ho’s voice was noticeably harsh, even though he tried to conceal it. His fake smile must have looked menacing to Jong Suk.

Jong Suk merely nodded. ‘I hope you can come, sunbae. And oh, since we’ve shared a conversation over coffee now, is it okay if I call you ‘hyung’? Or would you like me to keep calling you ‘sunbae’? He smiled widely.

CALL ME SUNBAE YOU BRAT. ‘Call me hyung,’ Min Ho replied. ‘Whenever you say sunbae, it makes me sound like an ahjussi.’

‘Ah yeah,’ Jong Suk chuckled. ‘Min Ho hyung.’

Min Ho winced. The last thing he wanted was to be chummy with a guy who had the gall to visit his girlfriend in her apartment. He looked at his watch and turned to Jong Suk. ‘I probably have to go,’ Min Ho told him. ‘I’m sorry if I kept you long,’ he continued as he stood up.

‘Aniyo, it was fun,’ Jong Suk replied, following his lead and standing up, too. ‘Take care, hyung. I hope to see you at the premiere.’

Min Ho nodded and smiled weakly before walking away. He whipped out his phone and turned it on. He started dialling his manager’s number.

‘What?’ His manager’s voice was cold and abrasive. Min ho remembered that he had hu

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาทีโฮจิมินห์แล้วได้ขับระยะยาวเมื่อเขาไม่สามารถสลัดความรู้สึกว่า เขาควรกลับมา Shin Hye อพาร์ทเมนท์ เขาก็มั่นใจตัวเองไม่ไป พอขับออกไป แต่ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับมัน ยิ่งเขาไม่เข้าใจทำไมเขาไม่ปล่อยให้ภาคภูมิใจได้ดีกว่าของเขา เขาไม่ได้เปิดใช้งานลงโอกาสที่จะอยู่กับเธอ เมื่อเขาคิดว่า เธอจะไปมาเลเซียและไม่เห็นเธอกี่วัน หัวใจของเขามา แต่เขาจริง ๆ ควรจะอ่อนแอดังนั้น?

แล้วเขาจำคืนสุดท้าย เขาหยุดขับรถ และดึงกว่า ให้ออก grunt ผิดหวัง นาทีโฮจิมินห์ raked มือผ่านผมเขา

มันเป็นธรรมเขาโทษเธอของไม่วางใจเขาอย่างสมบูรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เกิดขึ้นระหว่างคืนนั้น เขามีการเห็นแก่ตัว และ petty จริงใจไม่กลัวชิน Hye และเธออนุญาตให้ตัวเองเป็นครั้งแรก ถามคำถามที่มีการเจ็บในเธอ และวิธีทำเขาตอบสนองอย่างไร เขายกเสียงของเขา และเดินเข้าออก

เขาให้ออกแยกกันเจ็บปวด และฝังหน้าของเขาในมือของเขา ' Lee Min โฮจิมินห์คุณโง่ asshole เขา ruffled ผมของเขา และใส่มือของเขาสู่ล้อขับขี่ เริ่มรถ เขาอย่างดุเดือดได้กลับรถ เขาทำสิ่งที่เหมาะสมระหว่างพวกเขาก่อนที่เธอทิ้ง ขับรถเป็นอย่างที่เขาสามารถชม Shin Hye โฮจิมินห์นาทีคิดเกี่ยวกับว่าเขาควรทำได้ถึง her.

เมื่อเขาจอด เขาทันทีได้จากรถ และมุ่งหน้าตรงไปที่ลิฟท์ เขามีหัวของเขาลง หน้าครอบคลุม ด้วยหมวกและผ้าพันคอของเขา เมื่อประตูลิฟต์เปิด เขาหาเวลาเห็นผู้ชายสูง สีบลอนด์เดินออก ศีรษะยังไม่งอลง และผ้าพันคอครอบคลุมครึ่งหนึ่งของใบหน้าของเขา เขาเดินไปชักว่า เขาไม่ได้สังเกตเห็นไหล่แปรงกับ Lee Min นทร์

โฮจิมินห์ Min ไม่ก้าวเข้าไปในลิฟต์ทันที และแทน ตามรูปเดิน ด้วยตาของเขา เขายืดศีรษะ ด่าทอการสบถที่ คนดูคุ้นเคย ใคร มีเสื้อผ้าและทรงผมที่ถูกผูกเป็น ดารา คนไม่ได้จอดมากจากที่เขายืน ก่อนที่จะเข้าไปในรถของเขา เขาดึงผ้าพันคอของเขาล่าง – เปิดเผยใบหน้าของเขา ตานาทีโฮ widened ที่รับรู้ของผู้ที่จะเป็น

'Lee Jong Suk ' เขา muttered ตาตกทันทีหมายเลขแผ่น instinctively จดจำมัน ' นรกคือเขาทำอะไรที่นี่ เขาอยู่ที่นี่ Anya, Shin Hye จะได้กล่าวถึงเรื่อง เขา grumbled กับตัวเอง ศีรษะของเขาก็เต็มไป ด้วยความคิดเดียวทำไม Lee Jong Suk จะตึก Shin Hye เขาอาจรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างที่เพิ่มขึ้นจากภายใน เขาบางสิ่งบางอย่างระหว่างความรำคาญและความโกรธ แทนการเข้าไปในลิฟท์ เขาไม่ได้คน hot-blooded จะทำอะไรที่แรงกระตุ้นเมื่ออาณาเขตของตนถูกคุกคาม เขาวิ่งไปที่รถของเขา และรอรถ Jong Suk สกัด ทันทีที่มัน เขาตามหลัง

'จามนา นาทีโฮ scoffed เป็นเขาหางออดี้สีดำ "สิ่งที่ฉันกำลังลด' เขายังคง ไปมาแล้วอย่างใกล้ชิด ไม่สมบูรณ์ไม่รู้ทำไมเขาไม่ทำมัน ถ้าไม่แน่ใจว่า เขามาใน Shin Hye เขามีสัญชาตญาณที่ปฏิเสธไม่ได้เมื่อมาถึงสิ่งเหล่านี้ ตั้งแต่ที่เขาพูดอย่างเปิดเผย flirted กับ Shin Hye ที่วูช่องเก็บของปาร์ตี้ปีใหม่ เขารู้ว่า คนที่ไม่สามารถเชื่อถือ

หลังของการขับรถ Jong Suk รถจอดอยู่ด้านหน้าของอาคารในเขตกังนัม โฮจิมินห์นาทีชะลอตัวลง และการค้นหา เขาเห็นเครื่องบนชั้นสาม 'Wellmade StarM' เขารู้จักชื่อของหน่วยงาน อยู่บ้านของฮา จิวอน เขายังรู้ว่า มันเป็นจัดการ Jong Suk เขาจอดในอาคาร และรอ Jong Suk ถัดไป เห็นเขามาจากรถยนต์และหัวคาเฟ่บนชั้นแรกของติดอาคาร

ตอนนี้ เป็นโอกาสของฉัน เขากล่าวว่า ตนเอง เขาออกจากรถ และ sauntered ต่อคาเฟ่ ทันทีที่เขาเดินผ่านทางเข้า เขาเห็นหลายคนในที่นั่งของตนแล้วมองที่ Jong Suk ที่ขณะนี้มีการสั่งซื้อที่เคาน์เตอร์ที่ เขาลืมช่วงที่เขายังคงดารา – stalking ดาราอีก เขาและ Lee Jong Suk ทั้ง มี มันไม่ได้ยุ่งจริง ๆ แต่เขาไม่ได้ดูแล เขาเป็นผู้ชายคนหนึ่งในภารกิจ เขาลดลงหมวกของเขา และมองลงไป ตามที่เขามุ่งหน้าไปที่เคาน์เตอร์ คิวหลัง Jong Suk เขาเอาออกจากโทรศัพท์ของเขา และ pretended ข้อความ เขาเปิดเขาด้านข้าง และจงใจตี Jong Suk ของกลับ ด้วย arm. ของเขา

เมื่อ Jong Suk เปิดสถาน โฮจิมินห์นาทีลงทันที "Juseonghaeyo เขาพูดเบา ๆ

'Sunbae ' Jong Suk พูด โฮจิมินห์นาทีขึ้นตรงยืน และเผชิญความพิศวง Lee Jong Suk นาทีโฮจิมินห์ดำเนินประหลาดใจ

'Oh Lee Jong Suk-ssi เขายกคิ้วของเขา 'จะทำอะไรที่นี่'

Grinned Jong Suk 'ว้าว sunbae แฟนซีประชุมคุณนี่ เขากล่าวว่า ' ผมไปรับกาแฟก่อนที่จะไปขึ้น หน่วยงานของฉันเป็นอาคารข้างหนึ่งนี้ เขาเหยียดแขนเป็นการปั่นคง

โฮจิมินห์นาทีเอาทันที และเบา ๆ ' สิ่งที่บังเอิญ ผมจริง...' เขาหยุด midsentence และรู้เขาไม่ได้คิดว่า บางสิ่งบางอย่างผ่าน เขาได้ดิ้นรนหาคำ ' เสียหาย ผม uhm บริเวณ เสียหาย การประชุม ใช่ ถูกต้อง การประชุม แต่มันไม่เริ่มในขณะดังนั้นฉันตัดสินใจหยิบกาแฟก่อน ไม่ทราบมีหน่วยงานของคุณใกล้ที่นี่ "

'Ah ใช่ ใช่ Jong Suk ตอบกลับ ' ก็ดีเห็นคุณ sunbae ที่นี่ "

ยิ้มโฮจิมินห์ min Jong Suk ก้าวไว้ และรอกาแฟของเขา โฮจิมินห์นาทีสั่งได้อย่างรวดเร็ว และต้องเผชิญกับเขาอีกครั้ง ' ยุ่ง คุณต้องการที่จะนั่งลง และสนทนาการ?' บอกว่า ใช่ ima.

'แน่นอน Jong Suk ยิ้ม 'มันจะเป็นเกียรติ'

จะได้นั่งหน้ากัน และโฮจิมินห์นาทีไม่สามารถช่วย ได้ให้คนหนึ่งเป็นการ เขายังไม่แน่ใจว่าทำไมเขาพูดกับเขา แต่เขาต้องการค้นหาถ้าเขาได้ไปที่อพาร์ทเมนท์ของ Shin Hye โดยขอให้จัด Jong Suk ในทางกลับกัน และเกี่ยวกับวิธีเขามรดกและจำนวนจะต้องพูดคุยกับเขามากที่วูช่องของพรรค แต่ไม่มีโอกาสไป โฮจิมินห์นาทียิ้ม และพยัก หน้า เบา ๆ นาน ๆ ก็เรียก เขาสังเกตเห็นว่า มีคนมาก ขึ้นรอบ ๆ พวกเขาที่เอารูปของตัวเองให้ชัด นาทีโฮจิมินห์ได้รำคาญเล็กน้อย แต่ไม่มาก เท่าที่เขารำคาญกับคนที่นั่งตรงข้ามเขา

'ที่พวกเขาจะไม่ถามกลุ้ม ขวา ' Jong Suk เองใน และเกมส์ เขาต้องมีสังเกตว่า โฮจิมินห์ Min ไม่ฟุ้งซ่าน โดยปาปารัสซี่ลกันรอบพวกเขา.

' ใช่' ยิ้ม weakly โฮจิมินห์นาที และใช้เวลาจิบกาแฟของเขา ขณะนี้ เป็นโอกาสของเขา เนื่องจาก Jong Suk หยุดพูด เขาล้างคอของเขา ' ดังนั้น... สิ่งคุณทำเช้านี้? "

'เอ๊ะ ' Jong Suk คิ้วผ้าเป็นรอยย่น bemused ชัดเจนขึ้น "ไม่คุณหมายถึงอะไร"

นาทีโฮได้รู้มันเป็นคำถามที่แปลกสำหรับเขาที่จะถามคนอื่นที่เขาไม่ได้ให้ปิดด้วยก็ ' ตื่นเต้น มันเป็นเพียงที่ผมสังเกตเห็นคุณดูเหมือนคุณเคยออกเช้าทั้ง เขาให้ออกหัวเราะ 'ไม่ได้คุณทำงานออก และสิ่ง'

เค ยังคงแปลก คนถามคนอื่นว่า เขาทำงานออก

'Ah, aniyo สุขจงมองลงไป 'จริง ๆ เยี่ยมเพื่อนจะ'

นาทีโฮ fidgeted ในที่นั่งของเขา และ balled หมัดของเขา Aigoo นี้นัมบลอนด์ ฉันจะไป... 'เป็นเพื่อน' เขาถาม โดยไม่พยายามฟังอยากรู้อยากเห็นเพื่อให้

ยิ้ม shyly Jong Suk และ rubbed ด้านหลังของคอของเขาด้วยมือของเขา 'ใช่'

นาทีโฮจิมินห์ต้องการเช็ดรอบ ๆ ไร้ปิดหน้า Jong Suk แต่วิธีที่เขาสามารถ เขาคว้าถ้วยกาแฟของเขาอีกครั้ง และ resisted กระตุ้นการ crumple มัน เขากำลังตายขอเจ้าเพื่อนนี้ แต่เขารู้ว่า เขาจะไม่สามารถรับไปกับมัน โดยไม่มีเสียงดังสงสัย ทำไมเขา Lee Min โฮจิมินห์ อยากรู้ว่าคนนี้เพื่อน คี่ธรรมดาได้ เขา racked สมองสำหรับกลยุทธ์อื่น

'ซึ่งนึก Jong Suk ขัดจังหวะความคิดต่ำสุดโฮจิมินห์ 'Sunbae ถ้ามันไม่มากเกินไปจะถาม ฉันสามารถเชิญคุณไปพรีเมียร์ของภาพยนตร์'

'ฮะ ' นาทีโฮมอง up.

' คุณต้องได้ยินมัน ขวา ภาพยนตร์ประกอบกับ Park Bo Young อยากจะเชิญคุณ ผมไม่ทราบว่าควรส่งการเชิญอย่างเป็นทางการให้หน่วยงานของคุณ แต่ใช่ ฉันหวังว่า คุณจะมา มันจะ daebak หากคุณจะ ' Jong Suk ถ่ายเขายิ้ม

'ตื่นเต้น นาทีโฮพยักหน้า ' คุณอาจจะส่งการเชิญให้หน่วยงานของฉัน แต่นั้นถึงฉัน ฉันอยากจะไป Bo Young และกลับทาง จริง ' นาทีโฮจิมินห์บิตของเขาลิ hunch เล่นในจิตใจของเขา 'Uhm...ใครบ้างที่จะไปหรือไม่'

' วูช่องจะไม่ไปเพราะเขาผูกพันลึกในลำคอได้ ผมได้เชิญเพื่อนกี่ เกินไป Jong Suk ตอบกลับ จิบกาแฟของเขา ' ตื่นเต้นใช่ Kim Ji ชนะสัญญาไป และ เสีย หาย hesitated Jong Suk 'ทีพาร์คชิน Hye '

'Park Shin Hye ' เสียงต่ำสุดโฮจิมินห์ได้สูงกว่าที่ควรได้รับ

' ใช่ ฉันเพียงแค่เชิญเช้านี้เธอ เธอไม่ให้ฉันคำตอบแม้ว่า เขาตอบ

ฮา ฉันจับคุณ JASHIK คุณกล้าเยี่ยมชมหญิงเดี่ยวที่อยู่คนเดียวในอพาร์ทเมนท์ของเธออย่างไร???

'ตื่นเต้น chincha ' เสียงนาทีโฮจิมินห์ได้รุนแรงอย่างเห็นได้ชัด ถึงแม้ว่าเขาพยายามปกปิดมัน ต้องมีมองยิ้มปลอม menacing กับ Jong Suk

Jong Suk เพียงพยักหน้า ' ฉันหวังว่า คุณสามารถมา sunbae และ โอ้ ตั้งแต่เราได้ร่วมสนทนาผ่านกาแฟตอนนี้ เป็นล่ะถ้าฉันเรียกคุณ 'hyung' หรือคุณต้องการฉันให้เรียก 'sunbae' ยิ้มกัน

เรียกฉัน SUNBAE คุณ BRAT 'ติดต่อ hyung โฮนาทีตอบ 'เมื่อใดก็ ตามที่คุณบอกว่า sunbae มันทำให้ฉันเสียงเหมือนมี ahjussi '

'Ah ใช่ Jong Suk เบา ๆ 'Min hyung โฮจิมินห์'

Winced โฮจิมินห์ min สิ่งสุดท้ายที่เขาอยากจะเป็นเพื่อนกันกับคนที่มีปากปราศรัยน้ำใจเชือดไปแฟนของเขาในอพาร์ทเมนท์ของเธอ ได้ เขามองดูเขา และหันไป Jong Suk 'คงมีไป โฮนาทีบอกเขา เขา 'ฉันขออภัยถ้าผมเก็บคุณยาว ยังคงเป็นเขายืน up.

'Aniyo มันสนุก' Jong Suk ตอบกลับ ต่อลูกค้าเป้าหมายของเขา และยืนขึ้น เกินไป ' ดูแล hyung ฉันหวังว่าจะเห็นคุณในทุก '

นาทีโฮพยักหน้า และยิ้ม weakly ก่อนเดินไป เขาถูกตีออกจากโทรศัพท์ของเขา และเปิด เขาเริ่มการเรียกเลขหมายเลขของผู้จัดการของเขา

'อย่างไร' เสียงของผู้จัดการของเขาถูกน้ำเย็น และ abrasive นาทีโฮ จำได้ว่า เขามีหู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มินโฮก็ขับรถระยะทางยาวเมื่อเขาไม่สามารถสลัดความรู้สึกที่เขาควรจะกลับชิน เฮ อพาร์ทเม้นท์ เขาเชื่อว่าตัวเองไม่ได้ พอขับไป แต่มากกว่าที่เขาคิด เขาไม่เข้าใจ ทำไมเขาปล่อยให้ศักดิ์ศรีของเขาทำให้เขา เขาไม่เคยปฏิเสธโอกาสที่จะได้อยู่กับเธอเมื่อเขาคิดว่าเธอจะไปมาเลเซีย และไม่ได้เจอเธออีกสองสามวัน หัวใจของเขาเจ็บปวด แต่เขาน่าจะเป็นอ่อนแอ ?

แล้วเขาจำได้ว่าเมื่อคืน เขาหยุดขับรถและจอดรถ ปล่อยให้ออกหงุดหงิดคำราม มินโฮ raked มือผ่านเส้นผมของเขา

มันไม่ยุติธรรมสำหรับเขาที่จะกล่าวหาว่าเธอไม่ไว้ใจเขาโดยสิ้นเชิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาเมื่อคืนเขาเห็นแก่ตัว และเงินสดย่อย ชินเฮก็จะกลัว เธออนุญาตให้ตัวเองอ่อนแอ เป็นครั้งแรก เพื่อถามคำถามที่เคยหลอกหลอนเธอ และวิธีการที่เขาตอบสนองยังไง ? เขายกเสียงของเขาและเดินออกไป . . . . .

เขาถอนหายใจเจ็บปวดและฝังใบหน้าของเขาในมือของเขา ' ลี มิน โฮ คุณโง่ไอ้ ' เขาย่นเส้นผมของเขาและใส่มือของเขากลับมาในการขับรถล้อสตาร์ทรถ เขาพยายามให้กลับรถ เขาจะต้องทำสิ่งที่ถูกต้องระหว่างพวกเขา ก่อนที่เธอจะไป ขับรถเร็วเท่าที่เขาสามารถ ชินเฮ เป็นอาคาร มินโฮคิดเกี่ยวกับวิธีการที่เขาจะทำให้เธอ

เมื่อเขาจอดอยู่ เขารีบลงจากรถและมุ่งหน้าตรงไปยังลิฟต์ เขามีหัวของเขาลง ใบหน้าที่ปกคลุมด้วยหมวกและผ้าพันคอของเขา เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกเขาเงยหน้าขึ้นมองในเวลาที่เห็นผู้ชายผมบลอนด์ สูง เดินออกมา หัวของเขาก็ก้มลง และผ้าพันคอคลุมครึ่งใบหน้า เขาเดินอย่างรีบเร่งไปที่เขาไม่ได้สังเกตแปรงไหล่กับ ลี มิน โฮ . . . .

มินโฮไม่ได้ก้าวเข้าไปในลิฟต์ทันที และแทนที่ตามเดินรูปกับดวงตาของเขา เขาเอียงศีรษะของเขา สาบานว่าเขาดูคุ้นๆนะใครมีเสื้อผ้าและทรงผมก็ต้องเป็นดารา ผู้ชายไม่ได้จอดไกลจากที่ที่เขายืนอยู่ ก่อนจะเข้าไปในรถของเขา เขาดึงผ้าพันคอของเขาลดลงและเผยให้เห็นใบหน้าของเขา มิน โฮ ตาเบิกกว้างเมื่อรับรู้ว่าเป็นใคร

'lee จุงซุกเหรอ ? ' เขาพึมพำ ตาของเขาก็หาแผ่นหมายเลข สัญชาตญาณจำมันได้' เขาเป็นอะไรกัน มาทำอะไรที่นี่ ? เขาอาศัยอยู่ที่นี่ ? อันย่า ชินเฮจะพูดถึงมัน ' เขาก็ยังบ่นกับตัวเอง หัวของเขามีแต่เพียงความคิดหนึ่งของเหตุผลที่ลีจงซอกจะเป็นตึกของชินเฮ เขารู้สึกได้ถึงบางอย่างขึ้นมาจากภายใน เขา อะไร ระหว่าง ความรำคาญ และความโกรธ แทนที่จะเข้าไปในลิฟต์เขาทำในสิ่งที่มนุษย์ทำเลือดร้อนแรงกระตุ้นเมื่อดินแดนของพวกเขาจะถูกคุกคาม เขาวิ่งไปยังรถของเขารอจุงซุกรถหัวหลุด ทันทีที่เขาเดินตามหลัง

'cham na ' มินโฮเย้ยหยันเขา หาง ออดี้สีดำ ' สิ่งที่ฉันต้องลด ' เขายังคงติดตามอย่างใกล้ชิด ไม่สมบูรณ์ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงทำมันถ้าเขาไม่แน่ใจว่าเขามาที่นี่เพื่อชินเฮ เขาปฏิเสธไม่ได้ สัญชาติญาณ เมื่อมันมาเพื่อสิ่งนี้ ตั้งแต่ที่เขาเปิดเผยมายุ่งกับชินฮเยที่วูบินงานเลี้ยงปีใหม่ เขารู้ดีว่าผู้ชายไว้ใจไม่ได้

หลังจากที่ในขณะขับรถ , จุงซุกรถที่จอดหน้าตึกนัมเขต มินโฮชะลอตัวลงและเงยหน้าขึ้นมอง เขาเห็นสัญญาณบนชั้นสาม' wellmade Star M ดังนั้น Star M ' เขาจำชื่อของหน่วยงาน การบ้าน ฮา จี วอน เขาก็รู้ว่ามันคือการจัดการของ จอง ซุก เขาจอดข้ามตึกรอจุงซุกได้ต่อไป เขาเห็นเขาออกมาจากรถและมุ่งหน้าไปยังบริษัทคาเฟ่บนชั้นแรกของอาคารที่อยู่ติดกัน

ตอนนี้ก็เป็นโอกาสของฉัน ทำไมเขาพูดกับตัวเอง เขาออกมาจากรถแล้วเดินทอดน่องไปยังคาเฟ่ .ทันทีที่เขาเดินผ่านประตู เขาเห็นหลายคนในที่นั่งของพวกเขาแล้วมองหาที่ จอง ซุก ที่ขณะนี้สั่งซื้อที่เคาน์เตอร์ เค้าลืมไปว่าเขาก็เป็นดารา และสะกดรอยตามดาราอีก กับเขา และ ลี จอง ซุก ทั้ง นั้น มันอาจจะดูวุ่นวายจริงๆ แต่เขาไม่สนใจ เขาเป็นผู้ชายที่กำลังทำภารกิจเขาลดหมวกของเขาและมองไปที่เขามุ่งหน้าไปยังเคาน์เตอร์ คิว หลัง จอง ซุก เขาเอาโทรศัพท์ของเขาและแกล้งข้อความ เขาหันไปข้างๆ แล้วจงใจตีจองซุกกับแขนของเขา . . . . . .

เมื่อ จุงซุก หันไปรอบๆ มินโฮทันที โค้งงอ ' juseonghaeyo ' เขากล่าวเบา ๆ .

'sunbae ? " จองซุกพูดได้ มินโฮลุกขึ้นยืนตรง และเผชิญงงงวย ลี จอง ซุกมินโฮทำท่าแปลกใจ

โอ้ ? ลีจงซอก เขายกคิ้วของเขา ' มาทำอะไรที่นี่ ? '

จองซุกเลยด้วย ว้าว รุ่นพี่ แปลกจังที่เจอคุณที่นี่ , ' เขากล่าวว่า ผมจะซื้อกาแฟก่อนไปขึ้น หน่วยงานของผมอยู่ในตึกข้างๆนี้ ' เขายื่นแขนให้มือสั่น

มินโฮไปทันที และ หัวเราะ . ' อะไรจะบังเอิญจริงๆแล้วฉัน . . . " เขาหยุด midsentence และตระหนักว่าเขาไม่คิดว่าสิ่งที่ผ่าน เขาดิ้นรนเพื่อคำ ' เอ่อ คือ เอ่อ รอบพื้นที่ เอ่อ ประชุม ใช่ ใช่ สำหรับการประชุม แต่มันไม่ได้เริ่มในขณะดังนั้นฉันตัดสินใจที่จะดื่มกาแฟก่อน ฉันไม่รู้ว่าหน่วยงานของคุณใกล้ตรงนี้

'ah ใช่ ใช่ จอง ซุก ตอบ' ดีใจที่ได้เจอคุณที่นี่ รุ่นพี่ '

มินโฮยิ้มในขณะที่ จุงซุก ก้าวออกไป และรอให้เขาดื่มกาแฟ มินโฮสั่งอย่างรวดเร็ว และเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้ง ' คุณยุ่งอยู่เหรอ ? คุณต้องการจะนั่งลงและคุยกันนิดหน่อย ' ทำไมพูด ครับ วันนี้

ที่ทุ่มทุนสร้างอย่างมากแถบจะแน่นอน ' จองซุกยิ้ม มันเป็นเกียรติมากค่ะ

มันนั่งอยู่ในด้านหน้าของแต่ละอื่น ๆและมินโฮไม่สามารถช่วย แต่ให้ผู้ชายที่เคยผ่านเขาไม่แน่ใจว่าทำไมเขาพูดกับเขา แต่เขาต้องการที่จะหาออกถ้าเขาได้ไปกับชินเฮเป็นอพาร์ทเม้นโดยไม่ได้ถามตรงๆ จองซุก บนมืออื่น ๆ , ไปบนและบนเกี่ยวกับวิธีที่เขาชอบเป็นและวิธีการมากที่เขาอยากคุยกับเขามากขึ้น วู พรรค บิน แต่พลาดโอกาส มินโฮยิ้มและพยักหน้า หัวเราะบ้างเมื่อมันถูกเรียกว่าสำหรับเขาสังเกตเห็นว่ามีมากขึ้น คนรอบข้าง ใครเอารูปถ่ายของตนจนเห็นได้ชัด มินโฮรำคาญนิดหน่อย แต่ไม่เท่าเขาก็รำคาญกับคนที่นั่งตรงข้ามเขา

'at อย่างน้อยพวกเขาไม่ได้ขอลายเซ็นใช่ไหม " จองซุกพิงในกระซิบ . เขาต้องได้ยินที่มินโฮถูกขัดจังหวะโดยหลอกปาปารัสซี่รอบพวกเขา 'yeah

,' มินโฮยิ้มอย่างอ่อนขึ้นจิบ กาแฟของเขา ตอนนี้เป็นโอกาสของเขา ตั้งแต่จองซุกก็หยุดคุย เขาล้างลำคอของเขา " งั้น . . . . . . . คุณทำอะไรเมื่อเช้านี้ ? '

'eh ? ' จุงซุกคิ้วรอยย่นชัดเจน ตะลึง . ' คุณหมายถึงอะไร ? '

มินโฮก็รู้ว่ามันแปลกๆ ถามเขาไปถามคนอื่นเขาไม่สนิทด้วย ' อ๊าาาาก็ผมเห็นคุณดูได้ทั้งเช้า ' เขาหลุดปากหัวเราะ ' คุณทำงานอะไร ? '

โอเค ยังแปลกๆ ชายหนุ่มถามคนอื่น ถ้าเขาออกมา

'ah aniyo ' , จุงซุกหน้าลง ' ฉันก็แค่มาเยี่ยมเพื่อนหน่อย '

มินโฮกระสับกระส่ายอยู่ในที่นั่งของเขาและเขา balled กำปั้น ไหมอ่า ให้ผมบลอนด์ . ฉันกำลังจะ . . . . . . . เพื่อนของคุณรึเปล่า ? ' เขาถามโดยไม่พยายามที่จะเสียงอยากรู้

จองซุกยิ้มเอียงอาย และลูบหลังคอของเขา มือ ' ใช่ '

มินโฮอยากจะเช็ดให้ปิดจองซุกหน้า แต่วิธีการที่เขาสามารถ เขาคว้าแก้วกาแฟของเขาอีกครั้ง และต่อต้านการกระตุ้นให้ยับเลย เขากำลังจะตายที่จะถามใคร เพื่อนคนนี้ แต่เขารู้ว่า เขาจะไม่สามารถรับไปกับมันไม่มีหูดังนั้นที่น่าสงสัยทำไมเขาถึง ลี มิน โฮ ต้องการรู้จักเพื่อนคนนี้ ? มันดูแปลกๆ เขา racked สมองของเขาสำหรับกลยุทธ์อีก

'which เตือน ' จองมินโฮซอกขัดจังหวะความคิด " รุ่นพี่ ถ้าไม่ขอมากเกินไป ผมขอเชิญคุณที่จะเป็นรอบปฐมทัศน์ภาพยนตร์ของฉัน ? '

'huh ? ' มินโฮดู

คุณคงเคยได้ยินใช่ไหม ? ภาพยนตร์ของฉันกับปาร์ค โบ ยอง ผมอยากจะชวนคุณฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะส่งเชิญอย่างเป็นทางการกับหน่วยงานของคุณ แต่ฉันหวังว่าคุณจะมา มันคงจะสุดยอดเลย ถ้าคุณจะ . ' จองซุกเห็นเขายิ้ม

'ahh " มินโฮพยักหน้า คุณควรจะส่งบัตรเชิญไปงานของผม แต่ถ้ามันกำลังเกิดขึ้นกับผม ผมต้องการที่จะไป โบยองและฉันจะกลับแล้ว " มินโฮกัดริมฝีปากของเขากำลังเล่นในจิตใจของเขา' อืม . . . . . . . ใคร จะไป '

'woo บินอาจจะไม่ได้ไปเพราะเค้าคอลึกในผูกพัน ฉันชวนเพื่อนมาด้วย " จองซุกตอบกาแฟจิบ . ' อา ใช่ คิม จี วอน สัญญาว่าจะไป และ เอ่อ . . . " จองซุก ลังเล ' บางทีปาร์คชินเฮ . . .

'park ชินเฮ ? ' เสียงของมินโฮ สูงกว่าที่ควรจะเป็น

'yeah ฉันเชิญเธอเมื่อเช้านี้เธอยังไม่ได้ให้คำตอบ แต่ฉัน ' เขาตอบ

ฮ่า ! ฉันจับคุณ jashik ! กล้าดียังไงมาชมผู้หญิงโสดที่อยู่คนเดียวในอพาร์ทเม้นท์ของเธอ ? ? ? ? ?

ทำไม 'ahh ฉะ , ? เสียงของมินโฮที่แข็งกร้าวอย่างเห็นได้ชัด ทั้งๆที่เขาพยายามปิดบังมัน ยิ้มหลอกๆ ของเขาคงดูน่ากลัวไป จอง ซุก

จองซุกเพียงพยักหน้า ฉันหวังว่าคุณจะมา รุ่นพี่ และ โอ้เนื่องจากเราได้แบ่งปันการสนทนามากกว่ากาแฟตอนนี้ จะเป็นไรมั้ย ถ้าฉันจะเรียกคุณว่า ' พี่ ' หรือคุณอยากให้ฉันเรียกคุณว่า " รุ่นพี่ " เขายิ้มกว้าง

เรียกฉันว่ารุ่นพี่บ้า รึเปล่า 'call ฮยอง " มินโฮตอบ ' เมื่อใดก็ ตามที่คุณพูด รุ่นพี่ มันทำให้ฉันเหมือนลุง . . . '

'ah ใช่ จอง ซุก หัวเราะ . ' มินโฮ '

มินโฮ winced .สิ่งสุดท้ายที่เขาต้องการที่จะสนิทสนมกับผู้ชายที่มีน้ำดีเยี่ยมแฟนของเขาในอพาร์ทเม้นท์ของเธอ เขามองดูที่นาฬิกาของเขา และเปิดให้จองซุก " ข้าคงต้องไป " มินโฮบอก ' ฉันขอโทษถ้าฉันทำให้นายยาว เขายังคงเป็นเขายืนขึ้น .

'aniyo มันสนุกมาก " จองซุกตอบต่อการรอคอยของเขาและลุกขึ้นยืนด้วย ' ดูแลพี่ฉันหวังที่จะเห็นคุณรอบปฐมทัศน์ '

มินโฮพยักหน้าและยิ้มให้อย่างอ่อน ก่อนที่จะเดินออกไป เขาถอดออกโทรศัพท์ของเขาและเปิดมัน เขาเริ่มโทรผู้จัดการของเขาหมายเลข .

'what ? เสียงของผู้จัดการของเขาเย็นชาและขัด มินโฮจำได้ว่าเขามีหู