The primary and continuous key seco

The primary and continuous key secondary
and exploratory end points were
evaluated using ANCOVA, with treatment
as the fixed effect and baseline value as the
covariate, to derive a least squares estimate
of the treatment difference in mean change
with corresponding two-sided 95% CI.
Proportions were analyzed using logistic
regression with adjustment for baseline
values as described by Zhang et al. (15).
Statistical noninferiority of dapagliflozin
versus glipizide was established if the upper
limit of the 95% CI for the treatment
difference in mean HbA1c change from
baseline to week 52 was ,0.35% (noninferiority
margin). For graphic presentation
of HbA1c and TBW over the 52-week
treatment period, the change from baseline
(last observation carried forward [LOCF])
was analyzed at each interval using
ANCOVA with treatment as the fixed effect
and baseline value as the covariate.
The Kaplan-Meier method was used to analyze
time to onset of patient discontinuation
because of poor glycemic control.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักและต่อเนื่องที่สำคัญรอง
และสำรวจจุดสิ้นสุดได้รับ
การประเมินโดยใช้ ANCOVA กับการรักษา
เป็นผลคงที่และมูลค่าพื้นฐานเป็น
ตัวแปรร่วมเพื่อสืบทอดมาสี่เหลี่ยมประมาณการน้อย
ของความแตกต่างของการรักษาในการเปลี่ยนแปลงหมายถึง
สอดคล้องกับสองด้าน 95% CI
สัดส่วนที่ถูกนำมาวิเคราะห์โดยใช้โลจิสติก
การถดถอยที่มีการปรับพื้นฐานสำหรับ
ค่าตามที่อธิบายไว้โดย Zhang et al, (15).
ไม่เหนือกว่าสถิติของยา depagliflozin
เมื่อเทียบกับ glipizide ก่อตั้งขึ้นถ้าบน
ขีด จำกัด ของ 95% CI สำหรับการรักษา
ความแตกต่างในการเปลี่ยนแปลง HbA1c เฉลี่ยจาก
baseline ถึง 52 สัปดาห์เป็น 0.35% (ไม่เหนือกว่า
ขอบ) เพื่อนำเสนอกราฟิก
ของ HbA1c และ TBW มากกว่า 52 สัปดาห์
ระยะเวลาการรักษา, การเปลี่ยนแปลงจากพื้นฐาน
(สังเกตที่ผ่านมาดำเนินการไปข้างหน้า [LOCF])
ได้รับการวิเคราะห์ในแต่ละช่วงเวลาโดยใช้
ANCOVA กับการรักษาเป็นผลคงที่
และมูลค่าพื้นฐานเป็นตัวแปรร่วมได้.
Kaplan วิธี -Meier ถูกใช้ในการวิเคราะห์
ถึงเวลาที่จะหยุดการโจมตีของผู้ป่วย
เนื่องจากการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประถมศึกษาและมัธยมศึกษาต่อเนื่องคีย์และจุดสุดท้ายคือ สำรวจส่วนการประเมิน ,เป็นแก้ไข ผลกระทบ และมูลค่าพื้นฐานเป็นตัวแปรร่วมสร้างอย่างน้อยประมาณของการรักษาที่แตกต่างกันหมายถึงเปลี่ยนเดียวกันสอง 95% CIสัดส่วน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ลอจิสติกการถดถอยกับการพื้นฐานค่าตามที่อธิบายไว้โดย Zhang et al . ( 15 )noninferiority สถิติของวิทยาลัยเมื่อเทียบกับไกลพิไซด์ก่อตั้งขึ้นถ้าด้านบนขีด จำกัด ของ 95% CI สำหรับรักษาความแตกต่างของค่าเฉลี่ยผลการศึกษาที่เปลี่ยนจาก5 สัปดาห์ที่ 52 , 0.35 % ( noninferiorityขอบ ) สำหรับการนำเสนอของตาล TBW มากกว่า 52 สัปดาห์ และการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานจากระยะเวลา( การสังเกตสุดท้ายยกยอด [ locf ] )วิเคราะห์ในแต่ละช่วงเวลาที่ใช้ตามด้วยการรักษาที่ถาวรผลและพื้นฐานค่าเป็นขณะวิธีการวิเคราะห์ Kaplan ไมเออร์เวลาที่เริ่มรับผู้ป่วยเพราะควบคุมน้ำตาลไม่ดี