3. MethodologyThis study represents

3. Methodology
This study represents exploratory research. According
to Hair et al.(2003), the exploratory approach to research is
geared toward discovery and aims to test specific research
hypotheses. A theoretical model is developed to investigate
the influence of behavioral factors in debt situations.
Furthermore, to evaluate demographic and cultural variables,
10 relations are developed for testing. In total, 10 hypotheses
are considered relations, as shown in Table 1.
The 10 hypotheses refer to the above-described model,
which describes the relations among the constructs considered.
The 10 relations refer to demographic and
cultural variables and are analyzed from parametric hypothesis
tests; the T test is used for up to two groups, and
analysis of variance is used for more than two groups.
Regarding the theoretical model, it appears that the
first hypothesis establishes a relation between materialism
and propensity toward indebtedness. This finding is based
on Watson (1998) and Ponchio (2006), who show that
more materialistic individuals are exposed to higher levels
of propensity toward indebtedness. In Ponchio (2006), for
example, more materialistic individuals are more likely
to engage in credit for consumption purposes, showing a
more positive attitude toward debt, i.e., the higher the level
of materialism, the more likely the individual will be in
debt.
The second hypothesis refers to financial literacy. Based
on Chen and Volpe (1998) and Disney and Gathergood
(2011), we attempt to determine whether financial literacy
inversely impacts propensity toward indebtedness.
The third hypothesis of the theoretical model attempts
to identify the impact of the value of money on materialism.
Macedo et al. (2011) note that money changes interpersonal
relationships among individuals, who seek social
status through their financial behavior. This quest for social
recognition hinders the level of materialism, i.e., people
tend to use more and more money to acquire material
goods (not always necessary) that satisfy their desires and
indicate a better position in society. Therefore, a relation is
established between these two constructs (value of money
and materialism).
Next, two hypotheses related to the construct of risk are
developed, one focused on risk perception and the other on
risk behavior. In these relations, it is notable that the higher
the perceived risk is, the lower the level of debt becomes.
Moreover, the more conservative behavior toward risk is,
the lower the level of debt becomes (Caetano et al., 2011).
The value of money construct may also influence
indebtedness and emotion. Accordingly, Stone and Maury
(2006) investigate the personal aspects that influence
debt and note that factors such as obsession, inadequacy,
and retention of money are important in predicting the
condition of being in debt. People who save a greater
proportion of their income tend to appreciate it more
and therefore tend to have negative emotions, in case
they suffer serious financial problems and shortage of
money. On the other hand, there are people who prefer
to spend more money and experience positive emotions
from purchases, such as pleasure from and satisfaction
with purchases. According to Vohs et al. (2008), attitudes
toward money can cause motivational, emotional, and
behavioral changes.
With respect to the construct of emotions, two
hypotheses can be set forth that relate emotion to
risk. Källmén (2000) examines the hypothesis that the perception
of risk is related to personality differences, through
the locus of control, self-efficacy, and anxiety, where the
last of these (anxiety) involves emotions caused by the environment.
This author notes that people with lower levels
of anxiety and emotion manage risk more efficiently than
those with high levels of anxiety. Zuckerman and Kuhlman
(2000) suggest that high-risk behaviors (such as reckless
driving) may be caused by the need to express emotions.
These authors stress that people search impulsively for
feelings involving positive and negative emotions. As a result,
they tend to develop (or not develop) riskier behaviors
to experience the desired sensation. Thus, the two
hypotheses developed here are impact of emotion on perception
and that on risk behavior.
The final hypothesis of the theoretical model aims
to measure the relation between propensity toward
indebtedness and emotion. It is notable that consumption
affects people emotionally and physically; it may cause
positive emotions, such as joy and satisfaction, or negative
emotions, such as sadness (Quelch and Jocz, 2007). Given
these perspectives, the following hypothesis is analyzed:
the propensity toward indebtedness impacts emotion.
From these hypotheses, a theoretical model is set forth
in Fig. 1.
The setting for this research is the city of Santa Maria,
located in the state of Rio Grande do Sul, Brazil. According
to census data from 2010, available from the Brazilian
Institute of Geography and Statistics (IBGE), the city of
Santa Maria has an estimated 261,031 inhabitants. The
sample is characterized by the confidence level of 95% and
a sampling error of 3.2% at 973 respondents.
The study design was submitted to the National Research
Ethics System; it was approved on April 17,
2012, under the identification number 11831 and Certificate
of Presentation to Ethical Consideration number
02054312.5.0000.5346.
The data collection instrument is a structured questionnaire
with open and closed questions, divided into nine
sections. The first section addresses the profile, whereas
the second section considers aspects relating to expenses;
the third phase of the questionnaire addresses individual
debt. The remaining sections explore behavioral factors
based on the following references: financial literacy,
using the scale of Matta (2007) and Disney and Gathergood
(2011); risk, using the scale of Paulino (2009);
emotions, based on Disney and Gathergood (2011); materialism
and indebtedness, using the scale of Moura (2005)
and Disney and Gathergood (2011); and finally, value of
money, using the scale of Moreira (2000). A five-point Likert
scale for six factors is used: perception of risk–no risk
up to extreme risk; risk behavior and emotions—very unlikely
to very likely; indebtedness, materialism, and money
values—strongly disagree to strongly agree. For the factor
of financial literacy, we use a four-point scale—never to
always.
Model estimation and validation employs structural
equation modeling. In the structural model, many multivariate
equations have been used to predict and explain
a set of endogenous and exogenous constructs. To this
end, the principal equation in modeling is represented by
Eq. (1). (Hair et al., 2006, p. 672).
η = Bη + Γ ξ + ζ (1)
where
η = is an m × 1 vector of endogenous latent variables;
B = is an m × m matrix regression coefficients relating the
latent endogenous variables to each other;
Γ = is an m × k matrix regression coefficients relating
endogenous variables to exogenous variables;
ξ = is a k × 1 vector of exogenous latent variables;
ζ = is an m × 1 vector of disturbance terms.
The convergent validity of each construct is assessed
by observing the magnitude and statistical significance of
the following standardized coefficients and fit index of the
model: χ
2
(chi square) statistic, root mean square residual
(RMR), root mean square error of approximation (RMSEA),
goodness-of-fit index (GFI), comparative fit index
(CFI), normed fit index (NFI), and Tucker–Lewis index (TLI)
or non-normed fit index (NNFI). It is emphasized that to
reduce sensitivity toward sample size, some researchers
divide values by degrees of freedom (χ
2
/GL). For example,
Hair et al. (2006) consider values equal to or less than
5 as acceptable.
For the indexes, acceptable values are as follows: GFI,
CFI, NFI, and NNFI equal to or greater than 0.90, RMSEA less
than 0.08, and RMR less than 0.10 (Kline, 1998; Garver and
Mentzer, 1999; Hair et al., 2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. วิธีการศึกษานี้แสดงถึงการวิจัยเชิงบุกเบิก ตามผมเอ็ดเป็นวิธีเชิงบุกเบิกการวิจัยของ al.(2003)เป้าหมายจุดมุ่งหมายเพื่อทดสอบการวิจัยและค้นพบสมมุติฐาน คือพัฒนาแบบจำลองทฤษฎีการตรวจสอบอิทธิพลของปัจจัยพฤติกรรมในสถานการณ์หนี้นอกจากนี้ การประเมินตัวแปรประชากร และวัฒนธรรมมีพัฒนาความสัมพันธ์ 10 สำหรับการทดสอบ รวม สมมุติฐาน 10จะพิจารณาความสัมพันธ์ ดังแสดงในตารางที่ 1สมมุติฐาน 10 ถึงรุ่นอธิบายข้างต้นซึ่งอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างที่พิจารณาความสัมพันธ์ 10 อ้างอิงถึงประชากร และตัวแปรทางวัฒนธรรมและมีวิเคราะห์จากสมมติฐานพาราเมตริกทดสอบ ใช้การทดสอบทีสำหรับกลุ่มที่สอง และวิเคราะห์ผลต่างของใช้มากกว่า 2 กลุ่มเกี่ยวกับแบบจำลองทฤษฎี จะปรากฏขึ้นสมมติฐานแรกสร้างความสัมพันธ์ระหว่างนิยมวิภาษและสิ่งต่อข้าวแดงแกงร้อน ใช้ค้นหานี้Watson (1998) และ Ponchio (2006), ซึ่งแสดงว่าบุคคลที่เป็นรูปธรรมมากขึ้นมีสัมผัสกับระดับที่สูงขึ้นของสิ่งไปทางข้าวแดงแกงร้อน ใน Ponchio (2006), สำหรับตัวอย่าง บุคคลที่เป็นรูปธรรมมากขึ้นมีแนวโน้มในเครดิตสำหรับวัตถุประสงค์ในการใช้ การแสดงการทัศนคติที่เป็นบวกมากขึ้นต่อหนี้ เช่น ระดับสูงของนิยมวิภาษ การละจะอยู่ในหนี้สมมติฐานที่สองหมายถึงวัดทางการเงิน ตามเฉิน และ Volpe (1998) และดิสนีย์ และ Gathergood(2011), เราพยายามตรวจสอบว่าเงินสามารถinversely ผลกระทบต่อสิ่งต่อข้าวแดงแกงร้อนสมมติฐานที่ 3 ความพยายามแบบจำลองทฤษฎีระบุผลกระทบของค่าเงินในนิยมวิภาษMacedo et al. (2011) หมายเหตุเงินเปลี่ยนแปลงมนุษยสัมพันธ์ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ที่แสวงหาสังคมสถานะผ่านลักษณะการทำงานการเงิน เควสนี้ต่อสังคมการรับรู้ลดลงระดับความนิยมวิภาษ เช่น คนมักจะ ใช้เงินมาก ขึ้นเพื่อซื้อวัสดุสินค้า (ไม่เสมอจำเป็น) ที่ตอบสนองความต้องการของพวกเขา และระบุตำแหน่งที่ดีขึ้นในสังคม ดังนั้น มีความสัมพันธ์ก่อตั้งขึ้นระหว่างโครงสร้างเหล่านี้สอง (ค่าของเงินกนิยมวิภาษ)ถัดไป เป็นสมมุติฐานที่สองเกี่ยวข้องกับโครงสร้างของความเสี่ยงพัฒนา หนึ่งเน้นการรับรู้ความเสี่ยงและอื่น ๆลักษณะการทำงานความเสี่ยง ความสัมพันธ์เหล่านี้ มันเป็นเรื่องน่าทึ่งที่สูงความเสี่ยงที่รับรู้ได้ กลายเป็นระดับหนี้ที่ต่ำกว่านอกจากนี้ ลักษณะหัวเก่าขึ้นไปความเสี่ยงจะที่ต่ำกว่าระดับของหนี้จะ (Caetano et al., 2011)ค่าของเงินสร้างยังอาจมีผลข้าวแดงแกงร้อนและอารมณ์ ตาม หินและ Maury(2006) ตรวจสอบลักษณะส่วนบุคคลที่มีอิทธิพลต่อหนี้และสังเกตว่าปัจจัยเช่นครอบงำจิตใจ inadequacyและเก็บรักษาเงินมีความสำคัญในการทำนายการเงื่อนไขของการเป็นหนี้ ผู้บันทึกมีมากขึ้นสัดส่วนของรายได้ของพวกเขามักจะ ชื่นชมมันมากขึ้นและดังนั้นจึง มักจะ มีอารมณ์ลบ ในกรณีพวกเขาประสบปัญหาทางการเงินที่ร้ายแรงและขาดแคลนเงิน บนมืออื่น ๆ มีคนต้องการในการใช้จ่ายเงินมากขึ้น และประสบการณ์อารมณ์บวกจากการซื้อ เช่นความสุขจากความพึงพอใจซื้อ ตาม Vohs et al. (2008), ทัศนคติต่อเงินสามารถทำหัด อารมณ์ และการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเกี่ยวกับโครงสร้างของอารมณ์ 2สมมุติฐานสามารถตั้งไว้ที่เกี่ยวข้องออกไปความเสี่ยง Källmén (2000) ตรวจสอบสมมติฐานการที่รับรู้ความเสี่ยงเกี่ยวข้องกับความแตกต่างของบุคลิกภาพ ผ่านโลกัสโพล ประสิทธิภาพตนเอง และความวิตก กังวล ที่สุดท้ายเหล่านี้ (วิตกกังวล) เกี่ยวข้องกับอารมณ์ที่เกิดจากสิ่งแวดล้อมนี้ผู้เขียนหมายเหตุที่คนระดับล่างความวิตกกังวลและอารมณ์จัดการความเสี่ยงได้อย่างมีประสิทธิภาพกว่าผู้ที่ มีความวิตกกังวลระดับสูง Zuckerman และ Kuhlman(2000) แนะนำอิกที่พฤติกรรม (เช่นเสี่ยงขับรถ) อาจเกิดจากต้องแสดงอารมณ์เหล่านี้ผู้เขียนย้ำว่า คนหา impulsivelyความรู้สึกที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์บวก และลบ เป็นผลพวกเขามักจะพัฒนา (หรือไม่พัฒนา) พฤติกรรม riskierประสบการณ์ความรู้สึกที่ต้อง ดังนั้น ทั้งสองสมมุติฐานพัฒนานี่เป็นผลกระทบของอารมณ์ในการรับรู้และพฤติกรรมเสี่ยงต่อการที่มีวัตถุประสงค์สมมติฐานขั้นสุดท้ายของแบบจำลองทฤษฎีการวัดความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งต่อข้าวแดงแกงร้อนและอารมณ์ น่าใช้นั้นคนที่มีผลต่ออารมณ์ และร่าง กาย อาจทำให้อารมณ์บวก เช่นความสุข และความพึงพอใจ หรือลบอารมณ์ เช่นความโศกเศร้า (Quelch และ Jocz, 2007) กำหนดให้วิเคราะห์มุมมองเหล่านี้ สมมติฐานต่อไปนี้:สิ่งไปทางข้าวแดงแกงร้อนส่งผลกระทบต่ออารมณ์จากสมมุติฐานเหล่านี้ แบบจำลองทฤษฎีจะกำหนดไว้ใน Fig. 1การตั้งค่าสำหรับงานวิจัยนี้เป็นการเมืองของซานตามาเรียตั้งอยู่ในรัฐริโอแกรนด์โดเน บราซิล ตามข้อมูลสำมะโน 2553 จากที่บราซิลสถาบันภูมิศาสตร์และสถิติ (IBGE), เมืองซานตามาเรียมีคน 261,031 การประเมิน ที่ตัวอย่างถูกลักษณะตามระดับความเชื่อมั่น 95% และข้อผิดพลาดการสุ่มตัวอย่าง 3.2% ที่ 973 ตอบส่งแบบศึกษาวิจัยแห่งชาติระบบจริยธรรม มันได้รับการอนุมัติบน 17 เมษายน2012 เลขรหัส 11831 และใบรับรองงานนำเสนอหมายเลขพิจารณาจริยธรรม02054312.5.0000.5346เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามแบบมีโครงสร้างกับคำถามเปิด และปิด การแบ่งออกเป็นเก้าส่วนการ ส่วนแรกอยู่โพ ในขณะที่ส่วนที่สองพิจารณาแง่มุมที่เกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายระยะที่สามของแต่ละแบบสอบถามที่อยู่หนี้ ส่วนที่เหลือสำรวจพฤติกรรมปัจจัยตามการอ้างอิง: วัดเงินใช้สเกล Matta (2007) และดิสนีย์ Gathergood(2011); ความเสี่ยง การใช้มาตราส่วนของ Paulino (2009);อารมณ์ Disney และ Gathergood (2011); นิยมวิภาษและข้าวแดงแกง ร้อน ใช้สเกลของ Moura (2005)และดิสนีย์และ Gathergood (2011); และในที่สุด ค่าของเงิน โดยใช้มาตราส่วนของ Moreira (2000) Likert 5 จุดใช้มาตราส่วนสำหรับปัจจัยที่ 6: การรับรู้ความเสี่ยงไม่เสี่ยงถึงรุนแรง ความเสี่ยงพฤติกรรมและอารมณ์ซึ่งยากมากเพื่อน่า ข้าวแดงแกงร้อน นิยมวิภาษ และเงินค่าตัวไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งถึงเห็นด้วยอย่างยิ่ง สำหรับสัดส่วนของของวัดเงิน เราใช้มาตราส่วนแบบ 4 จุดซึ่งไม่เคยไปเสมอไปรูปแบบการประเมินและตรวจสอบโครงสร้างที่ใช้สร้างโมเดลสมการ ในรูปแบบโครงสร้าง multivariate มากการใช้สมการการทำนาย และอธิบายชุดโครงสร้าง endogenous และบ่อย นี้สิ้นสุด แทนด้วยสมการหลักในการสร้างโมเดลEq. (1) (ผมและ al., 2006, p. 672)Η = BΗ + ΓΞΖ (1)ซึ่งΗ =เป็นเวกเตอร์× 1 m เป็นตัวแปรแฝงอยู่ endogenousB =เป็นตัว m × m เมตริกซ์ถดถอยสัมประสิทธิ์สัมพันธ์ตัวแปร endogenous แฝงอยู่กันΓ =เป็นตัว m × k เมตริกซ์สัมประสิทธิ์ถดถอยที่เกี่ยวข้องตัวแปรตัวแปรบ่อย endogenousΞ =เป็นเวกเตอร์ของตัวแปรแฝงอยู่บ่อย × 1 kΖ =เป็นเวกเตอร์× 1 เมตรมีเงื่อนไขรบกวนมีประเมินตั้งแต่ convergent ของแต่ละโครงสร้างโดยการสังเกตขนาดและนัยสำคัญทางสถิติของต่อไปนี้มาตรฐานสัมประสิทธิ์ และพอดีกับจำนวนรุ่น: χ2สถิติ (ชีสแควร์) รากค่าเฉลี่ยกำลังสองส่วนที่เหลือ(RMR), รากหมายถึง ตารางข้อผิดพลาดของประมาณ (RMSEA),ดัชนีความดีของพอดี (GFI), ดัชนีพอดีเปรียบเทียบ(CFI), ดัชนีพอดี normed (NFI), และดัชนีทักเกอร์ลูวิส (TLI)หรือไม่ normed พอดีดัชนี (NNFI) คือการเน้นย้ำที่จะลดความไวต่อตัวอย่างขนาด นักวิจัยบางหารค่า ด้วยองศาความเป็นอิสระ (χ2/GL) ตัวอย่างผมเอ็ด al. (2006) พิจารณาค่าเท่ากับ หรือน้อยกว่า5 เป็นที่ยอมรับได้สำหรับดัชนี ค่าที่ยอมรับได้จะเป็นดังนี้: GFICFI, NFI และ NNFI เท่ากับ หรือมากกว่า 0.90, RMSEA น้อย0.08 และ RMR น้อยกว่า 0.10 (ไคลน์ 1998 Garver และMentzer, 1999 ผมและ al., 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.
วิธีการศึกษานี้แสดงให้เห็นการวิจัยสำรวจ ตามไปผม et al. (2003), วิธีการสำรวจการวิจัยจะมุ่งเน้นที่การค้นพบและมีจุดมุ่งหมายที่จะทดสอบการวิจัยเฉพาะสมมติฐาน แบบจำลองทางทฤษฎีมีการพัฒนาในการตรวจสอบอิทธิพลของปัจจัยพฤติกรรมในสถานการณ์หนี้. นอกจากนี้ในการประเมินลักษณะทางประชากรและวัฒนธรรม10 ความสัมพันธ์ที่ได้รับการพัฒนาสำหรับการทดสอบ โดยรวมแล้ว 10 สมมติฐานได้รับการพิจารณาความสัมพันธ์ดังแสดงในตารางที่1 10 สมมติฐานหมายถึงรูปแบบข้างต้นอธิบายซึ่งอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างพิจารณา. 10 ความสัมพันธ์หมายถึงประชากรและตัวแปรทางวัฒนธรรมและมีการวิเคราะห์จากสมมติฐานตัวแปรการทดสอบ; การทดสอบ T จะใช้ถึงสองกลุ่มและการวิเคราะห์ความแปรปรวนมีการใช้มานานกว่าสองกลุ่ม. เกี่ยวกับรูปแบบทางทฤษฎีก็ปรากฏว่าสมมติฐานแรกกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างวัตถุนิยมและความโน้มเอียงไปสู่การก่อหนี้ การค้นพบนี้จะขึ้นอยู่กับวัตสัน (1998) และ Ponchio (2006) ที่แสดงให้เห็นว่าบุคคลที่เป็นรูปธรรมมากขึ้นมีการสัมผัสกับระดับที่สูงขึ้นของความโน้มเอียงไปสู่การก่อหนี้ ใน Ponchio (2006) สำหรับตัวอย่างเช่นบุคคลที่เป็นรูปธรรมมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในวัตถุประสงค์สินเชื่อเพื่อการอุปโภคบริโภคการแสดงทัศนคติที่เป็นบวกมากขึ้นต่อหนี้คือสูงกว่าระดับของวัตถุนิยมมีโอกาสมากขึ้นของแต่ละบุคคลจะอยู่ในตราสารหนี้สมมติฐานที่สองหมายถึงความรู้ทางการเงิน จากในเฉินและโวลเป (1998) และ Disney และ Gathergood (2011) เราพยายามที่จะตรวจสอบว่าความรู้ทางการเงินผลกระทบผกผันเอนเอียงไปทางหนี้. สมมติฐานที่สามของรูปแบบทางทฤษฎีจะพยายามที่จะระบุผลกระทบของค่าเงินในวัตถุนิยม. Macedo et al, (2011) ทราบเงินที่มีการเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่แสวงหาทางสังคมสถานะผ่านพฤติกรรมการเงินของพวกเขา แสวงหาสังคมนี้ได้รับการยอมรับเป็นอุปสรรคต่อระดับของวัตถุนิยมคือคนมักจะใช้มากขึ้นและมีเงินมากขึ้นที่จะได้รับวัสดุสินค้า(ไม่จำเป็นเสมอ) ที่ตอบสนองความต้องการของพวกเขาและบ่งบอกถึงตำแหน่งที่ดีขึ้นในสังคม ดังนั้นความสัมพันธ์มีการจัดตั้งขึ้นระหว่างทั้งสองโครงสร้าง(ค่าของเงินและวัตถุนิยม). ถัดไปสองสมมติฐานที่เกี่ยวข้องกับการสร้างความเสี่ยงที่มีการพัฒนาหนึ่งมุ่งเน้นไปที่การรับรู้ของความเสี่ยงและอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับพฤติกรรมเสี่ยง ในความสัมพันธ์เหล่านี้ก็เป็นที่น่าสังเกตว่าสูงกว่าความเสี่ยงที่รับรู้เป็นที่ต่ำกว่าระดับของหนี้กลายเป็น. นอกจากนี้ยังมีพฤติกรรมที่อนุรักษ์นิยมมากขึ้นต่อความเสี่ยงที่เป็นที่ต่ำกว่าระดับของหนี้กลายเป็น (Caetano et al., 2011). คุณค่าของการสร้างรายได้นอกจากนี้ยังอาจมีผลต่อภาระหนี้และอารมณ์ ดังนั้นหินและโมรี(2006) ตรวจสอบด้านบุคคลที่มีอิทธิพลต่อหนี้และทราบว่าปัจจัยดังกล่าวเป็นความหลงใหล, ความไม่เพียงพอ, และการเก็บรักษาเงินมีความสำคัญในการทำนายสภาพของการเป็นหนี้ คนที่ประหยัดมากขึ้นตามสัดส่วนของรายได้ของพวกเขามีแนวโน้มที่จะเห็นคุณค่าของมันมากขึ้นและดังนั้นจึงมักจะมีอารมณ์เชิงลบในกรณีที่พวกเขาประสบปัญหาทางการเงินอย่างรุนแรงและปัญหาการขาดแคลนเงิน ในทางกลับกันมีคนที่ต้องการมีที่จะใช้จ่ายเงินมากขึ้นและได้สัมผัสกับอารมณ์ในเชิงบวกจากการซื้อเช่นความสุขจากความพึงพอใจกับการซื้อ ตามที่ Vohs et al, (2008) ทัศนคติที่มีต่อเงินสามารถก่อให้เกิดแรงบันดาลใจอารมณ์และการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม. เกี่ยวกับการสร้างอารมณ์สองสมมติฐานที่สามารถตั้งค่าไว้ที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ความรู้สึกที่จะเสี่ยง Källmén (2000) ตรวจสอบสมมติฐานที่ว่าการรับรู้ที่มีความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับความแตกต่างของบุคลิกภาพผ่านทางเดินของการควบคุมตนเองการรับรู้ความสามารถและความวิตกกังวลที่สุดท้ายของการ(ความวิตกกังวล) ที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ความรู้สึกที่เกิดจากสภาพแวดล้อม. นี้ผู้เขียนบันทึกว่า คนที่มีระดับต่ำของความวิตกกังวลและอารมณ์บริหารความเสี่ยงที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าผู้ที่มีระดับสูงของความวิตกกังวล ซัคเกอร์แมนและ Kuhlman (2000) ชี้ให้เห็นว่าพฤติกรรมที่มีความเสี่ยงสูง (เช่นประมาทขับรถ) อาจจะเกิดจากความต้องการที่จะแสดงอารมณ์. ผู้เขียนเหล่านี้ความเครียดที่มีผู้ค้นหาคึกสำหรับความรู้สึกที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์บวกและลบ เป็นผลให้พวกเขามีแนวโน้มที่จะพัฒนา (หรือไม่พัฒนา) พฤติกรรมเสี่ยงที่จะได้สัมผัสความรู้สึกที่ต้องการ ดังนั้นทั้งสองสมมติฐานการพัฒนาที่นี่เป็นผลกระทบของอารมณ์ความรู้สึกในการรับรู้และความเสี่ยงที่มีต่อพฤติกรรม. สมมติฐานสุดท้ายของรูปแบบทางทฤษฎีมีจุดมุ่งหมายในการวัดความสัมพันธ์ระหว่างความเอนเอียงไปทางหนี้และอารมณ์ มันเป็นที่น่าสังเกตว่าการบริโภคผลกระทบต่อคนอารมณ์และร่างกาย; อาจก่อให้เกิดอารมณ์ในเชิงบวกเช่นความสุขและความพึงพอใจหรือเชิงลบอารมณ์เช่นความโศกเศร้า(Quelch และ Jocz 2007) ได้รับมุมมองเหล่านี้สมมติฐานดังต่อไปนี้คือการวิเคราะห์: ความโน้มเอียงไปสู่ผลกระทบต่อภาระหนี้อารมณ์. จากสมมติฐานเหล่านี้เป็นรูปแบบทางทฤษฎีมีการกำหนดไว้ในรูป 1. การตั้งค่าสำหรับการวิจัยนี้เป็นเมืองซานตามาเรียตั้งอยู่ในรัฐริโอแกรนด์โดซูล, ประเทศบราซิล ตามไปที่ข้อมูลการสำรวจสำมะโนประชากรจากปี 2010 ที่มีอยู่จากบราซิลสถาบันภูมิศาสตร์และสถิติ(บีจี) ที่เมืองซานตามาเรียได้ประมาณ261,031 คนที่อาศัยอยู่ ตัวอย่างที่โดดเด่นด้วยระดับความเชื่อมั่น 95% และข้อผิดพลาดการสุ่มตัวอย่าง3.2% ที่ตอบแบบสอบถาม 973. การออกแบบการศึกษาถูกส่งไปวิจัยแห่งชาติระบบจริยธรรม; ได้รับการอนุมัติที่ 17 เมษายน2012 ภายใต้หมายเลขประจำตัว 11831 และการรับรองของการนำเสนอไปยังหมายเลขพิจารณาจริยธรรม02054312.5.0000.5346. เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามที่มีคำถามเปิดและปิดแบ่งออกเป็นเก้าส่วน ส่วนแรกที่อยู่ในรายละเอียดในขณะที่ส่วนที่สองจะพิจารณาแง่มุมที่เกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายในระยะที่สามของแบบสอบถามที่อยู่ในแต่ละหนี้ ส่วนที่เหลืออยู่ในการสำรวจพฤติกรรมบนพื้นฐานของการอ้างอิงต่อไปนี้: ความรู้ทางการเงินโดยใช้ขนาดของแมทท่า(2007) และ Disney และ Gathergood (2011); ความเสี่ยงโดยใช้ขนาดของพอลิ (2009); อารมณ์อยู่บนพื้นฐานของ Disney และ Gathergood (2011); วัตถุนิยมและภาระหนี้โดยใช้ขนาดของมูร่า (2005) และ Disney และ Gathergood (2011); และในที่สุดก็ค่าของเงินที่ใช้ขนาดของอินี้ (2000) ห้าจุด Likert ขนาดหกปัจจัยที่ใช้ในการรับรู้ของความเสี่ยงที่มีความเสี่ยงไม่ได้ถึงความเสี่ยงมาก; พฤติกรรมเสี่ยงและอารมณ์มากไม่น่าจะมีโอกาสมาก; หนี้วัตถุนิยมและเงินค่าเห็นด้วยอย่างยิ่งที่จะเห็นด้วยอย่างยิ่ง สำหรับปัจจัยของความรู้ทางการเงินเราจะใช้สี่จุดขนาดไม่เคยที่จะเสมอ. การประมาณค่าแบบจำลองและการตรวจสอบพนักงานที่มีโครงสร้างแบบจำลองสมการ ในรูปแบบโครงสร้างหลายตัวแปรหลายสมการได้รับการใช้ในการทำนายและอธิบายชุดของโครงสร้างภายนอกและภายนอก นี้สิ้นสุดสมการหลักในการสร้างแบบจำลองเป็นตัวแทนจากสมการ (1) (.. ผม et al, 2006, หน้า 672). η = Bη + Γξ + ζ (1) ที่η = เป็นม. × 1 เวกเตอร์ของตัวแปรแฝงภายนอก; B = เป็นเมตร×เมตรค่าสัมประสิทธิ์การถดถอยเมทริกซ์ที่เกี่ยวข้องตัวแปรภายนอกแฝงให้กับแต่ละอื่น ๆΓ = เป็นเมตร×ค่าสัมประสิทธิ์การถดถอยเมทริกซ์ k ที่เกี่ยวข้องกับตัวแปรภายนอกตัวแปรภายนอก; ξ = เป็นอาก้า× 1 เวกเตอร์ของตัวแปรแฝงภายนอก; ζ = เป็นม. × 1 เวกเตอร์ของข้อตกลงการรบกวน. มาบรรจบกัน ความถูกต้องของการสร้างแต่ละคนจะได้รับการประเมินโดยการสังเกตขนาดและนัยสำคัญทางสถิติของค่าสัมประสิทธิ์ที่ได้มาตรฐานต่อไปนี้และดัชนีเหมาะสมของรูปแบบ: χ 2 (ไคสแควร์) สถิติรากหมายถึงตารางที่เหลือ(RMR) รากหมายถึงข้อผิดพลาดที่สองของการประมาณ (RMSEA) , ดัชนีความดีของพอดี (GFI) ดัชนีพอดีเปรียบเทียบ(CFI) ดัชนีพอดีเกณฑ์ (NFI) และดัชนีทักเคอร์ลูอิส (TLI) หรือดัชนีที่ไม่ได้เกณฑ์พอดี (NNFI) มันจะเน้นที่การลดความไวต่อขนาดของกลุ่มตัวอย่างนักวิจัยบางคนแบ่งค่าโดยองศาอิสระ(χ 2 / GL) ยกตัวอย่างเช่นผม et al, (2006) พิจารณาค่าเท่ากับหรือน้อยกว่า5 เป็นที่ยอมรับ. สำหรับดัชนีค่าที่ยอมรับได้มีดังนี้ GFI, CFI, NFI และ NNFI เท่ากับหรือมากกว่า 0.90, RMSEA น้อยกว่า0.08 และน้อยกว่าจำ 0.10 ( Kline, 1998; Garver และMentzer 1999. ผม et al, 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . การศึกษานี้แสดงถึงวิธีการ
เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ตาม
ผม et al . ( 2003 ) , วิธีการเชิงสำรวจ เพื่อศึกษา
มุ่งสู่การค้นพบและมีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบสมมติฐานโดยเฉพาะ

รูปแบบทางทฤษฎีได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อศึกษาอิทธิพลของปัจจัยด้านพฤติกรรม

ในสถานการณ์หนี้ นอกจากนี้ การประเมินประชากรและวัฒนธรรม
ประชาสัมพันธ์ 10 ถูกพัฒนาขึ้นสำหรับการทดสอบ จำนวน 10 ข้อ
ถือว่าความสัมพันธ์ดังแสดงใน ตารางที่ 1 .
10 สมมติฐานอ้างถึงข้างต้นอธิบายรูปแบบ
ซึ่งอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างพิจารณา ความสัมพันธ์ 10 ดู

ตัวแปรทางวัฒนธรรมและจากการทดสอบสมมติฐานเชิงวิเคราะห์
; t test ใช้ขึ้น สองกลุ่มและ
การวิเคราะห์ความแปรปรวนมากกว่าสองกลุ่ม
เกี่ยวกับแบบจำลองทางทฤษฎีพบว่า สมมติฐานแรกสร้างสัมพันธ์ระหว่าง

และ ความโน้มเอียงไปทางวัตถุนิยมอย . การค้นหานี้จะยึด
วัตสัน ( 1998 ) และ ponchio ( 2006 ) ที่แสดงให้เห็นว่าบุคคลที่ถูกวัตถุนิยมมากขึ้น

ของความโน้มเอียงไปสู่ระดับที่สูงขึ้นโดย . ใน ponchio ( 2006 ) ,
ตัวอย่าง บุคคลวัตถุนิยมมากขึ้นมีแนวโน้มมากขึ้น
ประกอบสินเชื่อเพื่อการบริโภค แสดงทัศนคติต่อหนี้
บวกมากขึ้น คือ สูงกว่าระดับ
วัตถุนิยม ยิ่งโอกาสที่บุคคลจะอยู่ใน
หนี้ .
สมมุติฐาน หมายถึง ความรู้ทางการเงิน โดย
เมื่อเฉินและสิ่งอำนวยความสะดวก ( 1998 ) และ Disney และ gathergood
( 2011 )เราพยายามที่จะตรวจสอบว่าผลกระทบทางการเงินจากการความโน้มเอียงต่อ
.
สมมติฐานที่สามของแบบจำลองทางทฤษฎีความพยายาม
ระบุผลกระทบของค่าของเงินในวัตถุนิยม
macedo et al . ( 2011 ) ทราบว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงเงิน

สถานะบุคคลที่แสวงหาสังคมผ่านพฤติกรรมทางการเงินของพวกเขา เควสต์นี้เพื่อสังคม
การยอมรับระดับหนึ่งของวัตถุนิยม เช่น คน
มีแนวโน้มที่จะใช้เงินมากขึ้นเพื่อซื้อสินค้าวัสดุ
( ไม่จำเป็น ) ที่ตอบสนองความปรารถนาและ
ระบุตำแหน่งที่ดีในสังคม ดังนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองสร้างขึ้น
( ค่าของเงิน
และวัตถุนิยม ) .
ถัดไปสองสมมติฐานเกี่ยวกับการสร้างความเสี่ยง
พัฒนาหนึ่งที่เน้นการรับรู้ความเสี่ยง และพฤติกรรมอื่น ๆบนความเสี่ยง ในความสัมพันธ์เหล่านี้ จึงเป็นที่น่าสังเกตว่าสูงกว่า
การรับรู้ความเสี่ยง คือ ลดระดับของหนี้กลายเป็น .
นอกจากนี้ อนุรักษ์นิยมมากกว่าพฤติกรรมเสี่ยงคือ
ลดระดับหนี้จะกลายเป็น ( แคทาโน et al . , 2011 ) .
ค่าของเงินนอกจากนี้ยังอาจมีผลต่อการสร้าง
และ อารมณ์ ตาม , หินและโมรี
( 2006 ) ศึกษาลักษณะส่วนบุคคลที่มีผลต่อ
หนี้ และทราบว่า ปัจจัยต่างๆ เช่น อาจไม่เพียงพอ และการเก็บรักษาเงิน
,
ทำนายสำคัญในเงื่อนไขของการเป็นหนี้ คนที่บันทึกสัดส่วนของรายได้ของพวกเขามีแนวโน้มที่จะมากขึ้น

ขอบคุณมันมากขึ้นและดังนั้นจึงมักจะมีอารมณ์ลบ ในกรณี
พวกเขาประสบปัญหาทางการเงินที่ร้ายแรง และการขาดแคลน
เงินบนมืออื่น ๆ ที่มีคนชอบ
ที่จะใช้จ่ายเงินมากขึ้นและประสบการณ์ บวกอารมณ์
จากการซื้อสินค้า เช่น ความสุขและความพึงพอใจ
กับการซื้อ ตาม vohs et al . ( 2008 ) , ทัศนคติต่อเงินสามารถก่อให้เกิดแรงจูงใจ

อารมณ์และพฤติกรรมเปลี่ยนแปลง
ด้วยความเคารพเพื่อสร้างอารมณ์ สอง
สมมติฐานสามารถตั้งค่าไว้ที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์

ความเสี่ยงK และ LLM é n ( 2000 ) การตรวจสอบสมมติฐานที่ว่า การรับรู้ของความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับ

บุคลิกแตกต่างกัน ผ่านการควบคุมตนเอง และความวิตกกังวลที่
สุดท้ายของเหล่านี้ ( ความวิตกกังวล ) เกี่ยวข้องกับอารมณ์ที่เกิดจากสิ่งแวดล้อม นี้ ผู้เขียนสังเกตว่า คน

ลดระดับของความวิตกกังวลและ อารมณ์จัดการความเสี่ยงได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่า
ผู้สูงระดับความกังวลซัคเกอร์แมน และ คูลเมิ่น
( 2000 ) ได้แนะนำว่า พฤติกรรมเสี่ยง เช่น ขับรถประมาท
) อาจเกิดจากการต้องการระบายอารมณ์ ความเครียดที่คนค้นหา
นักเขียนเหล่านี้ได้สำหรับความรู้สึกที่เกี่ยวข้องกับ
อารมณ์เชิงบวกและเชิงลบ เป็นผลให้
พวกเขามีแนวโน้มที่จะพัฒนาหรือไม่พัฒนา ) เสี่ยงพฤติกรรม
ประสบการณ์ที่ต้องการความตื่นเต้น ดังนั้นสอง
สมมติฐานการพัฒนา นี่คือผลกระทบของอารมณ์ในการรับรู้และพฤติกรรมเสี่ยง
.
สมมติฐานสุดท้ายของแบบจำลองทางทฤษฎี มุ่ง
วัดความสัมพันธ์ระหว่างความโน้มเอียงต่อ
หนี้บุญคุณ และอารมณ์ มันเป็นที่น่าสังเกตว่าการบริโภค
มีผลต่อคนอารมณ์และร่างกาย อาจก่อให้เกิด
อารมณ์เชิงบวก เช่น ความสุขและความพึงพอใจ หรืออารมณ์ลบ
,เช่น ความเศร้า ( Quelch และ jocz , 2007 ) ให้
มุมมองเหล่านี้ สมมติฐานดังต่อไปนี้เป็นข้อมูล

โดยความโน้มเอียงต่อผลกระทบทางอารมณ์ จากสมมติฐานเหล่านี้ รูปแบบทางทฤษฎีคือชุด

ในรูปที่ 1 ออกมา การวิจัยนี้เป็นเมืองของซานตามาเรีย ,
ตั้งอยู่ในรัฐริโอแกรนด์โดซูล ประเทศบราซิล ตามข้อมูลการสำรวจสำมะโนประชากรจาก

ใช้ได้จากบราซิล 2010สถาบันภูมิศาสตร์และสถิติ ( ibge ) เมือง
ซานตามาเรียที่มีประมาณ 261031 ชาว .
ตัวอย่างที่โดดเด่นด้วยระดับความเชื่อมั่น 95 %
ข้อผิดพลาดการสุ่มตัวอย่าง 3.2% ที่ 973 คน
แบบส่งให้คณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
จริยธรรมระบบ ; มันได้รับการอนุมัติเมื่อวันที่ 17 เมษายน
2012 ภายใต้หมายเลข 11831 และใบรับรอง
การนำเสนอเพื่อการพิจารณาจริยธรรมจำนวน

02054312.5.0000.5346 . การเก็บรวบรวมข้อมูล เป็นแบบสอบถามแบบมีโครงสร้างคำถาม เปิด และ ปิด

แบ่งออกเป็นเก้าส่วน ส่วนแรกที่อยู่โปรไฟล์ในขณะที่
ส่วนที่สองจะพิจารณาประเด็นเกี่ยวกับค่าใช้จ่าย ;
เฟสที่สามของแบบสอบถามที่อยู่หนี้ส่วนบุคคล

ส่วนที่เหลือสำรวจพฤติกรรม
ขึ้นอยู่กับการอ้างอิงต่อไปนี้ : การรู้หนังสือทางการเงิน
โดยใช้ขนาดของมัตตะ ( 2007 ) และ Disney และ gathergood
( 2011 ) ; ความเสี่ยง โดยใช้ขนาดของ paulino ( 2009 ) ;
อารมณ์ จาก Disney และ gathergood ( 2011 ) ; และวัตถุนิยม
โดย ใช้ ขนาดของ มูร่า ( 2005 )
กับ Disney และ gathergood ( 2011 ) ; และในที่สุดค่าของ
เงินการใช้ขนาดของ โมเรรา ( 2000 ) ห้าจุดหกด้าน ลิ
) ใช้ในการรับรู้ของความเสี่ยงและความเสี่ยง
ถึงความเสี่ยงมาก พฤติกรรมเสี่ยง และอารมณ์ยากมาก
ให้มาก ; การเป็นหนี้ วัตถุนิยม และเงิน
ค่าค้านเห็นด้วย . สำหรับปัจจัย
ของทางการเงิน เราใช้แบบสี่จุดเลย

เสมอแบบประเมินการใช้แบบจำลองสมการโครงสร้าง

ในรูปแบบโครงสร้างสมการหลายตัวแปร
หลายคนได้ทำนายและอธิบาย
ชุดโครงสร้างภายนอกและโครงสร้าง . จบนี้
, สมการหลักในการสร้างแบบจำลองแสดงโดย
อีคิว ( 1 ) ( ผม et al . , 2006 , หน้า 672 )
η = b ηΓξζ ( 1 )

η = ที่เป็น m × 1 เวกเตอร์ของตัวแปรแฝงภายใน ;
B = เป็น m × m เมทริกซ์สัมประสิทธิ์ถดถอยที่มีตัวแปรแฝงภายใน
กับแต่ละอื่น ๆ ;
Γ = เป็น m × k เมทริกซ์สัมประสิทธิ์ถดถอยที่มีตัวแปรกับตัวแปรภายนอกภายใน
;
ξ = k × 1 เวกเตอร์ของตัวแปรแฝงภายนอก ;
ζ = เป็น m × 1 เวกเตอร์ของข้อตกลง รบกวน ความตรงลู่เข้าของแต่ละสร้าง

คือ ประเมินโดยการสังเกตขนาดและระดับของ
ต่อไปนี้มาตรฐานสัมประสิทธิ์และพอดีกับดัชนีของ
รุ่น : χ
2
( Chi square ) สถิติ รากหมายความว่าสี่เหลี่ยมจัตุรัสที่เหลือ
( RMR ) Root Mean Square Error ของการประมาณ ( RMSEA )
ความดีของดัชนีพอดี ( GFI ) พอดี
( ดัชนีเปรียบเทียบ CFI ) , ดัชนีพอดี normed ( NFI ) และเกอร์–ลูอิสดัชนี ( tli )
หรือไม่ normed พอดีดัชนี ( nnfi )มันเน้นว่า

ลดความไวต่อขนาดตัวอย่าง , นักวิจัยบาง
แบ่งค่าโดยองศาของเสรีภาพ ( χ
2
/ GL ) ตัวอย่างเช่น
ผม et al . ( 2006 ) พิจารณาค่าเท่ากับหรือน้อยกว่า
5 เป็นที่ยอมรับ .
สำหรับดัชนีค่ายอมรับมีดังนี้ : GFI
, ลม , NFI และ nnfi มากกว่าหรือเท่ากับ 0.90 , RMSEA น้อย
กว่า 0.08 และ RMR น้อยกว่า 0.10 ( ไคลน์ , 1998 ;
การ์เวอร์ และmentzer , 1999 ; ผม et al . , 2006 )