Mr. Mo took a deep breath and press

Mr. Mo took a deep breath and pressed down the indescribable fear that arose. He lifted his eyebrows and his deep gaze landed upon Su Luo’s body, then lightly said. “The fourth Miss Su, you must not continue to object, it’s useless.”

“Then, you admit that you personally saw me?” Su Luo shallowly smiled, unblinkingly staring at him.

“The fourth Miss Su, why should you once again court disgrace? That day, if I didn’t personally see you, then how would this lowly person dare to testify against you?” Mr. Mo’s expression was bitter and grieved.

Su Luo suddenly smiled, her smile was like the Queen of the night that bloomed, so beautifully alluring that it could not be reproduced.

“Then the me that day you spoke about, was I wearing a cloak or just as I am now?” Su Luo smiled faintly and asked him.

She didn’t do it, therefore she was not afraid to confront him.

The more thoroughly she probed, then the more flaws the opponent would reveal.

Because made-up evidence, after all, was not really true and simply couldn’t bear any scrutiny. This was also one of the reasons why, under thousands of eyes, she was secure in her knowledge since the beginning.

Was she wearing a cloak or as she was now? Mr. Mo hesitated. This detail had never been talked about before.

Mr. Mo’s gaze secretly looked towards Nanny Zhao. Nanny Zhao stood behind Madam Su, her expression remained calm, however, almost imperceptibly, she nodded her head slightly.

After Mr. Mo obtained her prompt, he once again put on a proper and righteous expression, “That day, the fourth Miss Su didn’t have any cover on, she came as she is now. She merely requested that this lowly person not spread this matter.”

“Good, let’s just pretend that I, Su Luo, is as stupid as a pig, and doesn’t know to mask her appearance when doing bad things. Also, am careless enough to sign my real name. In that case, I now ask you. On that day when you saw me, was I wearing a jasmine or Chinese peony fragrance?” Su Luo faintly smiled.

Only her pair of profoundly clear eyes which could distinguish between right and wrong, watched Mr. Mo. Those eyes were like an ancient well, without a ripple on the surface, however their vigor could intimidate a person. A person dared not look straight at it.

Jasmine fragrance or Chinese peony fragrance?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาย Mo เอาลมหายใจลึก และกดความกลัวอธิบายได้ว่าเกิด เขายกคิ้วของเขา และเขามองลึกที่ดินเมื่อร่างกาย Su ลู เบา ๆ ว่า "Su นางสาวสี่ คุณต้องไม่ทำก็ไม่มีประโยชน์ วัตถุ""แล้ว คุณยอมรับว่า คุณเองเห็นฉัน" Su ลู shallowly ยิ้ม unblinkingly จ้องเขา"สี่นางสาว Su ทำไมควรคุณอีกศาลความอับอายขายหน้าอย่างไร วันที่ หากไม่ได้ตัวคุณ เห็น แล้ววิธีจะเล็กแต่คนนี้กล้าที่จะปรักปรำคุณ" นาย Mo นิพจน์ถูกขม และเสียใจลู Su ก็ยิ้ม รอยยิ้มของเธอเป็นเหมือนราชินีคืนที่เมื่อย ดังนั้นงามเสน่ห์ที่มันอาจไม่สามารถ reproduced"แล้วฉันวันที่คุณพูดเกี่ยวกับ ฉันถูกสวมใส่เป็นเสื้อคลุม หรือ เหมือนผมตอนนี้" Su ลูยิ้มหวาน และถามเขาเธอไม่ได้ ดังนั้น เธอไม่กลัวที่จะเผชิญหน้ากับเขายิ่งอย่างเธอพิสูจน์ แล้วข้อบกพร่องเพิ่มเติมคู่ต่อสู้ที่จะเปิดเผยเนื่องจากหลักฐานแต่ง,,ไม่จริงจริง และเพียง ไม่รับดำเนินการอย่างใด ๆ นี่ก็หนึ่งในเหตุผลที่ทำไม ต่ำกว่าพันตา เธอเชื่อในความรู้ของเธอตั้งแต่ต้นเธอใส่เป็นเสื้อคลุมหรือเพราะตอนนี้ นาย Mo ลังเล รายละเอียดนี้เคยมีการพูดคุยเกี่ยวกับก่อนนายโมสายตาแอบมองไปทางพี่เลี้ยง Zhao พี่เลี้ยง Zhao ยืนหลังม่าย Su แสดงยังคงความสงบ อย่างไรก็ตาม เกือบ imperceptibly เธอพยักหน้าหัวของเธอเล็กน้อยหลังจากที่นาย Mo รับพร้อมท์ของเธอ เขาใส่อีกครั้งในการแสดงออกที่เหมาะสม และชอบธรรม "วัน Su นางสาวสี่ไม่ได้มีหน้าบน มาเป็นเธอตอนนี้ เธอเพียงร้องขอว่า บุคคลนี้เล็กแต่กระจายเรื่องนี้ไม่""ดี ลองมาแค่ทำเป็นว่า Su Luo เป็นโง่เป็นหมู และไม่รู้เพื่อมาสก์ลักษณะของเธอเมื่อทำสิ่งไม่ดี นอกจากนี้ น.ลงชื่อจริงที่ประมาท ในกรณีนี้ เราตอนนี้ถามคุณ ในวันที่เมื่อคุณเห็นฉัน ฉันใส่กลิ่นมะลิ หรือจีนนี" Su ลูยิ้มหวานเธอคู่ตาอย่างลึกซึ้งชัดเจนซึ่งอาจแยกแยะไม่ถูกต้อง และขวาดูนายเดือน ตาคู่นั้นได้เช่นการดีโบราณ ไม่กระเพื่อมบนผิว อย่างไรก็ตาม ความแข็งแรงของพวกเขาสามารถข่มขู่คน คนไม่กล้าดูตรงที่มันน้ำหอมกลิ่นมะลิหรือกลิ่นพีโอนีจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นายโมเอาลมหายใจลึกและกดลงกลัวสุดจะพรรณนาที่เกิดขึ้น เขายกคิ้วของเขาและจ้องมองลึกของเขาเป็นเจ้าของที่ดินบนร่างกายซู Luo แล้วเบา ๆ กล่าวว่า "สี่มิสซูคุณไม่ต้องดำเนินการต่อไปที่จะคัดค้านก็ไร้ประโยชน์." "จากนั้นคุณยอมรับว่าคุณเองเห็นฉัน?" ซู Luo ตื้นยิ้ม unblinkingly จ้องมองที่เขา. "ที่สี่มิสซูทำไมคุณควรอีกครั้ง อับอายขายหน้าศาล? วันนั้นถ้าฉันไม่ได้เห็นคุณเองแล้วว่าจะต่ำต้อยคนนี้กล้าที่จะเป็นพยานกับคุณ? "การแสดงออกของนายโมขมและโทมนัส. ซูลูจู่ ๆ ก็ยิ้มรอยยิ้มของเธอเป็นเหมือนสมเด็จพระราชินีของคืนที่ดอก เพื่อให้มีเสน่ห์สวยงามว่ามันอาจจะไม่ทำซ้ำ. "จากนั้นผมในวันที่คุณพูดเกี่ยวกับผมสวมเสื้อคลุมหรือเพียงแค่เป็นตอนนี้ฉัน?" ซู Luo ยิ้มจาง ๆ และขอให้เขา. เธอไม่ได้ทำมันจึง เธอก็ไม่กลัวที่จะเผชิญหน้ากับเขา. อย่างละเอียดเพิ่มเติมที่เธอถูกตรวจสอบแล้วข้อบกพร่องมากขึ้นฝ่ายตรงข้ามจะเปิดเผย. เพราะหลักฐานที่ทำขึ้นหลังจากทั้งหมดไม่เป็นความจริงจริงๆและก็ไม่สามารถแบกรับการตรวจสอบใด ๆ นี่ก็เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ว่าทำไมภายใต้พันของดวงตาของเธอเป็นที่เชื่อถือในความรู้ของเธอตั้งแต่ต้น. คือเธอสวมเสื้อคลุมหรือเป็นเธอตอนนี้หรือไม่ นายโมลังเล รายละเอียดนี้ไม่เคยได้รับก่อนที่จะพูดคุยเกี่ยวกับ. นาย จ้องมองโมแอบมองต่อไปพี่เลี้ยง Zhao พี่เลี้ยง Zhao ยืนอยู่ข้างหลังท่านผู้หญิงซูแสดงออกของเธอยังคงสงบ แต่เกือบ imperceptibly เธอพยักหน้าเล็กน้อย. หลังจากนายโมได้รับพรอมต์เธอเขาอีกครั้งใส่ในการแสดงออกที่เหมาะสมและชอบธรรม "วันนั้นที่สี่มิสซู ไม่ได้มีฝาครอบใด ๆ เกี่ยวกับเธอมาเป็นตอนนี้เธออยู่ เธอเพียง แต่ขอให้คนนี้ต่ำต้อยไม่กระจายเรื่องนี้. " " ดีขอเพียงแค่แกล้งทำเป็นว่าผมซู Luo เป็นโง่เหมือนหมูและไม่ทราบว่าจะปกปิดรูปร่างหน้าตาของเธอเมื่อทำสิ่งที่ไม่ดี นอกจากนี้ผมประมาทพอที่จะลงนามในชื่อจริงของฉัน ในกรณีที่ว่าตอนนี้ผมขอให้คุณ ในวันนั้นเมื่อคุณเห็นฉันเป็นฉันสวมจัสมินหรือกลิ่นหอมดอกโบตั๋นจีน? "ซู Luo แผ่วเบายิ้ม. เฉพาะคู่ของตาอย่างสุดซึ้งที่ชัดเจนที่สามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างถูกและผิดของเธอดูนายโมตาเหล่านั้นเป็นเหมือนโบราณ ดีโดยไม่ต้องกระเพื่อมบนพื้นผิว แต่ความแข็งแรงของพวกเขาอาจข่มขู่คน คนไม่กล้ามองตรงที่มัน. กลิ่นหอมจัสมินหรือกลิ่นหอมดอกโบตั๋นจีน?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณโมเอาลมหายใจลึกและกดลงที่คลุมเครือ ความกลัวเกิดขึ้น เขายกคิ้วของเขาจ้องมองลึกลงบนร่างของ ซู ลู แล้ว ค่อย ๆพูด " ซู คุณสี่ คุณไม่ต้องค้าน มันไม่มีประโยชน์ "" แล้ว คุณต้องยอมรับว่าคุณเห็นฉัน ? " ซู หลัว shallowly ยิ้มอย่างไม่กระพริบตามองเขา" ซู คุณสี่ ทำไมคุณอีกครั้งศาลเสื่อมเสีย ? วันนั้น ถ้าผมไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง แล้วทำไมคนต่ำต้อยนี้กล้าเป็นพยานให้กับคุณ ? " ท่าทางคุณโมก็ขม และเสียใจซูหลัวก็ยิ้ม รอยยิ้มของเธอเหมือนกับราชินีของคืนที่บานแล้วสวยงามเสน่ห์ที่ไม่สามารถทำซ้ำ ." งั้นฉันวันนั้นเธอพูดถึงฉันสวมเสื้อคลุมหรือเพียงแค่เป็นฉันตอนนี้ ? " ซู หลัวยิ้มบางๆ และถามเขาเธอไม่ได้ทำ ดังนั้น เธอจึงไม่กลัวที่จะเผชิญหน้ากับเขายิ่งเธอถูกตรวจสอบอย่างละเอียด แล้วยิ่งข้อบกพร่องฝ่ายตรงข้ามจะเปิดเผยเพราะสร้างขึ้นเป็นหลักฐาน หลังจากทั้งหมด มันไม่จริง และก็ทนไม่ได้มีการพิจารณา นี้ยังเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำไมภายใต้พันตา เธอปลอดภัยในความรู้ที่เธอตั้งแต่ต้นเธอสวมเสื้อคลุมหรือเป็นเธอตอนนี้ คุณโม ลังเล รายละเอียดนี้ไม่เคยคุยกันมาก่อนนายโมสายตาแอบมองต่อพี่เลี้ยงจ้าว พี่เลี้ยงเจ้ายืนอยู่ข้างหลัง มาดาม ซู สีหน้าของเธอยังคงสงบ แต่เกือบ imperceptibly เธอพยักหน้าหัวของเธอเล็กน้อยหลังจากคุณโมที่ได้รับพร้อมท์ของเธอ เขาอีกครั้งใส่ที่เหมาะสมและชอบธรรมแสดงออก " วันที่ สี่ คุณ ซู ไม่มีปกใน เธอกลับมาเป็นเธอตอนนี้ เธอแค่ขอให้คนต่ำต้อยนี้ไม่กระจายเรื่องนี้ "" ดี งั้นแค่แกล้งทำเป็นว่าฉัน ซู ลู คือโง่เหมือนไอ้หมู ไม่รู้จักรูปแบบลักษณะที่ปรากฏของเธอเมื่อทำสิ่งไม่ดี ยัง ฉันประมาทพอเซ็นต์ชื่อที่แท้จริงของฉัน ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้ผมถามเธอ ในวันนั้น เมื่อเธอเห็นฉัน ฉันใส่ดอกมะลิ หรือกลิ่นดอกโบตั๋นจีน ? " ซู หลัวๆยิ้มนางสุดตาคู่ใสที่สามารถแยกแยะระหว่างถูกและผิด ดูคุณโม สายตานั้นเหมือนสมัยโบราณก็ไม่กระเพื่อมบนพื้นผิว แต่ความแข็งแรงของพวกเขาอาจจะข่มขู่คน คนไม่กล้ามองหน้ามันน้ำหอมกลิ่นดอกมะลิ หรือดอกโบตั๋นจีน ?