instrumentality on work motivation.

instrumentality on work motivation. When intrinsic instrumentality was the only independent variable, intrinsic instrumentality should have shown stronger prediction power for work motivation in the regression equation6 (R2 ¼ 178, b ¼ .298). Because extrinsic instrumentality was not significant (b ¼ _.001, significance .969), the beta of intrinsic instrumentality showed a similar magnitude of its coefficient (b ¼ .299). Since H2a had negative significance in this study, H2a was not supported. Consequently, extrinsic instrumentality does not have a positive effect on hotel employee motivation. However, its negative signifi-cance should not be ignored. Under the suppressor effect, when the intrinsic instrumentality is controlled, the greater extrinsic instrumentality means an employee will be less motivated.

Another interesting finding is that the absolute values of coefficients in intrinsic instrumentality (b ¼ .36) and intrinsic valence (b ¼ .22) toward work motivation were greater than those of extrinsic instrumentality (b ¼ .14) and extrinsic valence (b ¼ .16), suggesting that intrinsic motivation factors are more influential than extrinsic factors for hotel employees.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้เป็นเครื่องมือในการสร้างแรงจูงใจในการทำงาน เมื่อใช้เป็นเครื่องมือที่แท้จริงเป็นเพียงตัวแปรอิสระใช้เป็นเครื่องมือที่แท้จริงควรจะได้แสดงให้เห็นถึงอำนาจการทำนายที่แข็งแกร่งสำหรับการสร้างแรงจูงใจในการทำงานใน equation6 ถดถอย (R2 ¼ 178 ข¼ 0.298) เพราะใช้เป็นเครื่องมือภายนอกไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ (ข¼ _.001 สำคัญ 0.969) เบต้าของใช้เป็นเครื่องมือที่แท้จริงแสดงให้เห็นความสำคัญที่คล้ายกันของค่าสัมประสิทธิ์ของ (ข¼ 0.299) ตั้งแต่ H2a มีความสำคัญในเชิงลบในการศึกษาครั้งนี้ H2a ไม่ได้รับการสนับสนุน ดังนั้นการใช้เป็นเครื่องมือภายนอกไม่ได้มีผลกระทบในเชิงบวกต่อแรงจูงใจให้พนักงานโรงแรม แต่อย่างมีนัยสำคัญ-นัยเชิงลบไม่ควรละเลย ภายใต้ผลต้านเมื่อใช้เป็นเครื่องมือที่แท้จริงจะถูกควบคุมที่ใช้เป็นเครื่องมือภายนอกมากขึ้นหมายความว่าพนักงานจะมีแรงจูงใจน้อย. การค้นพบอีกประการหนึ่งที่น่าสนใจคือค่าแน่นอนของค่าสัมประสิทธิ์ในการใช้เป็นเครื่องมือที่แท้จริง (ข¼ 0.36) และความจุที่แท้จริง (ข¼ 22) ที่มีต่อแรงจูงใจในการทำงานสูงกว่าผู้ใช้เป็นเครื่องมือภายนอก (ข¼ 0.14) และความจุภายนอก (ข¼ 0.16) ชี้ให้เห็นว่าปัจจัยที่เป็นแรงจูงใจภายในที่มีอิทธิพลมากกว่าปัจจัยภายนอกสำหรับพนักงานโรงแรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้เป็นเครื่องมือในการทำงาน เมื่อเนื้อแท้เป็นเครื่องมือเป็นเพียงตัวแปรอิสระ วิธีการที่แท้จริงน่าจะแสดงอำนาจในการทำนาย แรงจูงใจที่แข็งแกร่ง equation6 ถดถอย ( R2 ¼ 178 , B ¼ . 298 ) เพราะภายนอกวิธีการอย่างมีนัยสำคัญ ( B ¼ _ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ . 05 , . 986 )เบต้าของภายในเป็นเครื่องมือมีขนาดใกล้เคียงของสัมประสิทธิ์ ( B ¼ . 299 ) ตั้งแต่ h2a ที่มีความสำคัญเชิงลบในการศึกษานี้ h2a ก็ไม่สนับสนุน จากนั้น ภายนอกเป็นเครื่องมือไม่ได้มีความสัมพันธ์ในทางบวกกับพนักงานของโรงแรม แรงจูงใจ อย่างไรก็ตาม มะเร็งของ signifi ลบไม่ควรละเลย ภายใต้เครื่องห้าม ผลเมื่อการใช้เป็นเครื่องมือในการควบคุม ยิ่งภายนอกเป็นเครื่องมือ หมายถึง ลูกจ้างจะน้อยกว่าแรงบันดาลใจ

อีกหาที่น่าสนใจคือค่าสัมบูรณ์ของสัมประสิทธิ์ในภายในเป็นเครื่องมือ ( B ¼ . 36 ) และภายใน 2 ( B ¼ 22 ) ที่มีต่อแรงจูงใจในการทำงานมากกว่าผู้ที่ภายนอกเป็นเครื่องมือ ( B ¼ . 2 ) และภายนอก ( B ¼ . 16 )แนะนำว่า ปัจจัยแรงจูงใจภายในจะมีอิทธิพลมากกว่าปัจจัยภายนอก
พนักงานโรงแรม