“Stand up, Lefille. Let’s take him

“Stand up, Lefille. Let’s take him down.”


He said that towards me. Let’s fight together. The two of us can fight together. As if he wanted my co-operation― no, to encourage me, who had given up. They were sincerely genuine. The eyes that looked at me glowed mysterious crimson and shined honesty above all. Passion that shined through those eyes were like glowing red hot steel.They were passionate eyes. Eyes of a man who will never compromise his belief.


But I didn’t have enough strength left to stand alongside his resolve.


It was all used up in the battle with Rajas just before. So I couldn’t―


“I can’t.”


That was right. I could only drop my head and give up.


“Hmmm―?”


“I can’t. I can’t win against him. You can’t win against him and neither can I. He’s going to kill us both.”


“Oi…. Lefille, what happened to you?”


Suimei asked as if he was taken aback. He probably believed that we could combine our strength to fight. That two of us could defeat him.


But now, everything was hopeless. Because….


“We can’t win against Rajas. That mazoku is too strong. Even if we combine our strength, we can’t win.”


“How can you know without trying?”


“No, I can tell. Rajas is strong. Even the elites of Noshias’ army fell before him. We can’t defeat something like him with just our strength. It’s impossible. It’s both yours and my fate to die by Rajas’ hands.”


That was the way it was meant to be. It was an unchangeable fate. My prediction of the future probably sounded like me being weak to him. But it was the truth. No matter how strong one’s heart was, no matter how courageous one was, it was nothing but a midsummer night’s dream in front of those with absolute power.


Looking at the sight of me, Suimei dropped his shoulders and closed his eyes. Was he disappointed in me? He was looking down so I couldn’t tell his expression, but he was surely thinking that.


“.... Is that alright with you? Are you really alright with an ending like that?”


“Yes. I don’t care how it ends. I give up everything. I’m tired of it all.”


“.... Alright.”


I could hear the reply. Did he realize it? The truth that everything was over already. There was no more need to resist. Everything will be fine after a few moments of pain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ยืนขึ้น Lefille ลองพาเขาลง"เขาบอกว่า ต่อผม เรามาสู้กัน เราสองจะสู้กัน ว่าเขาต้อง co-operation― ฉันไม่ ให้ฉัน ผู้ได้รับค่า พวกเขาเป็นของแท้จริง ตาที่มองฉันสวมแดงลึกลับ และ shined ความซื่อสัตย์เหนือสิ่งอื่นใด กิเลสที่ shined ผ่านสายตาเหล่านั้นได้เช่นเหล็กร้อนแดงเรืองแสง พวกเขามีตาหลงใหล สายตาของคนที่ไม่เคยจะประนีประนอมความเชื่อของเขา แต่ไม่มีความแข็งแรงเพียงพอเหลือให้ยืนควบคู่ไปกับการแก้ปัญหาของเขามันถูกทั้งหมดใช้ค่าในการต่อสู้กับ Rajas ก่อน ดังนั้นผมเช็ค ' t―"ฉันไม่"ที่ถูกต้อง ผมสามารถปล่อยหัว และให้ขึ้นเท่านั้น"Hmmm―""ฉันไม่ ผมไม่ชนะเขา คุณไม่สามารถชนะกับเขาและไม่สามารถ เขาจะฆ่าเราทั้งนั้น""เฮ้ย... Lefille เกิดอะไรขึ้นกับคุณ"Suimei ถามว่า เขาได้ตะลึง เขาอาจจะเชื่อว่า เราสามารถรวมแรงของเราที่ต่อสู้ ว่า เราสองคนสามารถเอาชนะเขาแต่ตอนนี้ ทุกอย่างสิ้นหวัง เนื่องจาก..."เราไม่สามารถชนะกับ Rajas Mazoku ที่แรงเกินไปได้ แม้ว่าเรารวมความแข็งแกร่งของเรา เราไม่สามารถชนะ""วิธีคุณสามารถทราบ โดยพยายาม""ไม่มี ฉันสามารถบอก Rajas มีความแข็งแรง แม้ชั้นนำกองทัพของ Noshias ลดลงก่อนที่เขา เราไม่สามารถเอาชนะบางสิ่งบางอย่างเหมือนเขากับจุดแข็งของเรา มันเป็นไปไม่ได้ มันมีทั้งคุณและพรหมลิขิตที่ตาย ด้วยมือของ Rajas "นั่นคือวิธีที่มันควรจะ มันเป็นชะตากรรมไม่สามารถเปลี่ยนได้ การคาดเดาของฉันในอนาคตอาจจะฟังเหมือนฉันกำลังอ่อนแอให้เขา แต่มันเป็นความจริง ไม่ว่าจะแข็งใจได้ ไม่ว่ากล้าหาญวิธีหนึ่งคือ มันเป็นอะไรแต่ฝันคืนมิดซัมเมอร์ด้านหน้าของผู้ที่มีอำนาจ มองที่ตาของฉัน Suimei ลดลงไหล่เขา และปิดตาของเขา เขาผิดหวังในตัวผมหรือไม่ เขาต้องลงเพื่อบอกนิพจน์ของเขา แต่เขาก็คิดที่“.... เป็นที่ไรกับคุณ ท่านไม่เป็นไรจริง ๆ กับการสิ้นสุดเช่นนั้น""ใช่ ฉันไม่สนใจวิธีการสิ้นสุด ผมให้ข้อมูลทุกอย่าง "ผมเบื่อมันทั้งหมด"“.... ไม่เป็นไร"ความคิดเห็นตอบกลับ เขาได้ตระหนักถึงมัน ความจริงว่าไปแล้ว ไม่ต้องต่อต้านได้ ทุกอย่างจะดีหลังจากนั้นสักครู่อาการปวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ลุกขึ้น lefille . พาเขาลงเขาพูดกับฉัน เรามาสู้ด้วยกัน เราสองคนจะสู้ด้วยกัน ถ้าเขาอยากให้ฉันร่วมมือผมอยากไม่ ให้ ผม ที่ได้ให้ไว้ พวกเขาจริงใจของแท้ ตานั่นมองฉันเปล่งแสงลึกลับสีแดงเข้มและสดใสความซื่อสัตย์ข้างต้นทั้งหมด ความรักที่ส่องผ่านดวงตาคู่นั้นเป็นเหมือนเหล็กที่ร้อนแดงเรืองแสง พวกเขาหลงใหล ดวงตา ดวงตาของคนที่จะไม่ประนีประนอมความเชื่อของเขาแต่ฉันก็ไม่มีแรงพอที่จะยืนเคียงข้างการตัดสินใจของเขามันถูกใช้ในการต่อสู้กับราจัสก่อน ก็เลยไม่ได้ผมอยาก" ผมทำไม่ได้ "ที่ถูก ฉันสามารถวางหัวของฉันและให้ขึ้น" อืมผมอยาก ? "" ไม่ ข้าไม่สามารถเอาชนะเขาได้ คุณไม่สามารถชนะกับเขาฉันไม่ได้ เขาจะฆ่าเราทั้งคู่ "" เฮ้ย . . . . . . . lefille เกิดอะไรขึ้นกับคุณ ? "suimei ถามอย่างตกตะลึง เขาอาจจะเชื่อว่าเราสามารถรวมพลังในการต่อสู้ ว่าเราสองคนจะเอาชนะเขาได้แต่ตอนนี้ ทุกอย่างมันสิ้นหวัง เพราะ . . . . . . ." เราไม่สามารถเอาชนะราจัส . มาโซคุที่แรงเกินไป ถ้าเรารวมกำลังของเรา เราไม่สามารถชนะ ." คุณรู้ได้อย่างไรโดยไม่ต้องพยายาม "" ไม่ ฉันบอกได้เลย ราจัสแรง แม้ผู้นำกองทัพ noshias " ลดลงก่อนที่เขา เราไม่สามารถเอาชนะบางอย่าง เช่น เขามีเพียงความแข็งแกร่งของเรา มันเป็นไปไม่ได้ มันเป็นทั้งคุณและโชคชะตาของฉันจะตายโดยราจัส " มือ”นั่นคือวิธีที่มันจะเป็นแบบนั้น มันเป็นโชคชะตาเปลี่ยนแปลงไม่ได้ การคาดการณ์ในอนาคตของฉันอาจจะฟังดูเหมือนฉันอ่อนแอให้เขา แต่มันคือความจริง ไม่ว่าวิธีการที่แข็งแกร่งของหัวใจ ไม่ว่ากล้าหาญคนหนึ่ง มันก็ไม่มีอะไร แต่ความฝันของคืนกลางฤดูร้อนในด้านหน้าของผู้ที่มีอำนาจเบ็ดเสร็จมองจากสายตาของฉัน suimei หลุดไหล่ของเขาแล้วหลับตา เขาผิดหวังในตัวฉันเหรอ ? เขาดูถูกฉันก็เลยไม่ได้บอก สีหน้าของเขา แต่เขาก็คิดแบบนั้น" . . . . . . . ไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ นายโอเคกับตอนจบแบบนี้ "" ครับ ผมไม่สนใจว่ามันจะจบ ผมเลิกทุกอย่าง ฉันเหนื่อยกับพวกมัน "" . . . . . . . ไม่เป็นไร "ฉันได้ยินเสียงตอบกลับ เขารู้ ? ความจริงทุกอย่างแล้ว มีไม่จำเป็นต้องมากขึ้นในการต่อต้าน ทุกอย่างจะดีขึ้นหลังจากไม่กี่ช่วงเวลาของความเจ็บปวด