The basis on which “gains” are cons

The basis on which “gains” are considered to have been made is whether or not a
student has displayed modes of thinking that were not displayed earlier in the project. For
example, a student displaying mathematical thinking on Benchmark Task 1 is deemed to
have made “substantial gains” if, on Benchmark Task 2, he/she displayed contextual
thinking, as well as mathematical thinking. A student is considered to have made
“reasonable gains” if, for example, emerging contextual thinking on Benchmark Task 1 had
developed into established contextual thinking on Benchmark Task 2. Similar criteria
described “very substantial gains”, “no gains”, or “loss”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกณฑ์ที่ถือว่า "กำไร" ให้ได้หรือไม่นักเรียนได้แสดงโหมดของการคิดที่ไม่ถูกแสดงในโครงการก่อนหน้านี้ สำหรับตัวอย่าง นักเรียนแสดงความคิดทางคณิตศาสตร์ 1 งานมาตรฐานจะถือว่าได้ทำ "กำไรมาก" ถ้า มาตรฐานงาน 2 เขาแสดงตามบริบทความคิด ตลอดจนความคิดทางคณิตศาสตร์ ถือว่านักเรียนได้ทำ"สมเหตุสมผลกำไร" หาก เช่น เกิดใหม่คิดตามบริบท 1 งานมาตรฐานพัฒนาเป็นสร้างบริบทคิดเกณฑ์มาตรฐานงาน 2 คล้ายคลึงกันอธิบาย "กำไรพบมาก" "ไม่มีกำไร" หรือ "ขาดทุน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นฐานที่ "กำไร" จะถือว่าได้รับการทำเป็นหรือไม่ได้เป็น
นักศึกษาได้แสดงรูปแบบของความคิดที่ไม่ได้ถูกแสดงก่อนหน้านี้ในโครงการ สำหรับ
ตัวอย่างเช่นนักเรียนแสดงความคิดทางคณิตศาสตร์ในเกณฑ์มาตรฐานงาน 1 จะถือว่า
ได้ทำ "ผลกำไรเป็นกอบเป็นกำ" หากในเกณฑ์มาตรฐานงานที่ 2 เขา / เธอแสดงบริบท
ความคิดเช่นเดียวกับความคิดทางคณิตศาสตร์ นักศึกษาจะถือว่าได้ทำ
"กำไรที่เหมาะสม" ถ้ายกตัวอย่างเช่นที่เกิดขึ้นใหม่ในการคิดตามบริบทเกณฑ์มาตรฐานงาน 1 ได้
รับการพัฒนาในการคิดตามบริบทที่จัดตั้งขึ้นในงาน 2. เกณฑ์ที่คล้ายกัน Benchmark
อธิบาย "ผลกำไรเป็นกอบเป็นกำมาก", "ไม่มีกำไร" หรือ " การสูญเสีย "