“Incompatible! It’s incompatible! H

“Incompatible! It’s incompatible! Hahaha! Ke Jiusi has no way to gain enlightenment of this particular Daoist magic!”

“The will of Heaven! This is definitely the will of Heaven!!”

Yet, even as their hearts raced, suddenly, pressure from Ke Yunhai spread out. Everyone watched dumbfounded as the pressure exerted by a Paragon caused the will of the previously unstable flower to be erased, and it was forced into submission.

The scene instantly caused the Demon Immortal disciples to stare with wide eyes. The ones who had just spoken instantly revealed expressions of incredible frustration.

Odd looks filled their eyes, and the exact same question spun through all of their minds.

“Dammit! Why couldn’t I have such an awesome dad!?!?!?”

A second question then filled the minds of some of the onlookers.

“How come my dad isn’t a Paragon…?”

By this point, they had no energy left to cry out about things being unfair. Ke Yunhai’s actions had obliterated any such arguments to the point of being dust and ash. It didn’t matter what anybody cried out, this father and son team would battle together….

It didn’t matter if you were talking about the Fang Clan or the Ji Clan, the Eastern Lands, the Northern Reaches, the Southern Domain, or the Black Lands. Everyone watched in a daze at the Demon Immortal Pagoda floating there in the sky.

They watched as Ke Yunhai, Paragon, escorted Ke Jiusi through the levels.

Fang Yu blinked, her heart feeling a bit unsettled.

“I can’t let dad find out about this….” she thought.

Zhixiang’s eyes were wide and she was panting. At the moment, even she was filled with intense jealousy toward Meng Hao.

Everyone was filled with complicated feelings as they watched the bright, sun-like dot of light on the outside of the Demon Immortal Pagoda. It charged through the levels. 94th. 95th. 96th….

Finally, it reached the 99th!

All of the observing Demon Immortal Sect disciples who were watching began to pant. It was as if they had forgotten about everything else except for this highest level of the pagoda.

The 99th level exceeded anything Meng Hao could have imagined. There was no danger here, no battlefield. There was only a valley. Within the valley was a lake, next to which was a house. Sitting cross-legged outside of the house was an old man.

The old man was fishing, and as Ke Yunhai and Meng Hao approached, he paid them no attention.

Meng Hao stood silently behind Ke Yunhai. Ke Yunhai came to a stop by the old man, and likewise said nothing.

After a long moment passed, the old man finally spoke.

“This does not conform with the rules.”

“I don’t have much life left in me,” replied Ke Yunhai coolly. Hearing this caused Meng Hao’s heart to tremble.

“It still doesn’t conform with the rules,” said the old man. He sighed.

“I’ve made many sacrifices for the Demon Immortal Sect. I’ve carried out Lord Li’s commands without hesitation. That’s not enough?” He turned his head to look off into the distance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เข้ากันไม่ได้ มันเข้ากันไม่ได้ Hahaha Ke Jiusi มีวิธีใดที่จะได้ตรัสรู้นี้วิเศษ Daoist เฉพาะ""เจตจำนงของสวรรค์ นี้เป็นของสวรรค์!!"ยัง แม้ในขณะที่วิ่งไปหัวใจของพวกเขา อย่างกะทันหัน ความดันจากหยุนไห่ Ke กระจายออก ทุกคนดูมหาศาลเป็นความดันนั่นเอง โดยพารากอนที่เกิดจะของดอกไม้ไม่เสถียรก่อนหน้านี้จะถูกลบออก และมันถูกบังคับในการส่งฉากทันทีเกิดสาวกปีศาจอมตะจ้องตากว้าง คนที่ได้เพียงพูดทันทีเผยนิพจน์ของแห้วน่าทึ่งรูปลักษณ์แปลกตาที่เต็มไป และคำถามเดียวกันแน่นอนปั่นผ่านจิตใจของพวกเขาทั้งหมด"Dammit ทำไมไม่มีเช่นการกลัวพ่อมรณะ"คำถามที่สองแล้วเติมจิตใจของบางเอ็นดู"ทำไมพ่อไม่พารากอน..."โดยจุดนี้ พวกเขาไม่มีพลังงานที่เหลือจะร้องไห้เกี่ยวกับสิ่งไม่เป็นธรรม การดำเนินการของหยุนไห่ Ke มีบังอาร์กิวเมนต์ดังกล่าวไปยังจุดที่เป็นฝุ่นและเถ้า มันไม่ได้สำคัญอะไรใครทูล ทีมนี้บิดาและบุตรจะรบกัน...มันไม่สำคัญว่าถ้าคุณพูดถึงกอง ทัพฝาง หรือกอง ทัพจิ ดิน แดนตะวันออก ถึงภาคเหนือ ภาคใต้โดเมน หรือดิน แดนสีดำ ทุกคนดูดึกปีศาจอมตะเจดีย์ลอยฟ้ามีพวกเขาดูเหมือนเป็นหยุนไห่ Ke พารากอน พา Ke Jiusi ผ่านระดับFang Yu คันนั้นกะพริบ หัวใจของเธอรู้สึกตมูลบิต"ฉันไม่ให้หาเรื่องนี้...พ่อ" เธอคิดว่าตาของ Zhixiang มีมากมาย และเธอก็หอบ ในขณะนี้ แม้เธอเต็มไป ด้วยความหึงหวงรุนแรงต่อเฮาเมงทุกคนก็เต็มไป ด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนพวกเขาจุดสว่าง ดวงอาทิตย์เหมือนแสงที่ด้านนอกของเจดีย์ปีศาจอมตะ มันมีค่าผ่านระดับ 94th. 95th 96 ...ในที่สุด มันถึง 99th ที่สาวกปีศาจอมตะนิกายสังเกตที่ดูก่อนหน้าทั้งหมดเริ่มหอบ มันเป็นเหมือนพวกเขาลืมเกี่ยวกับทุกอย่างยกเว้นระดับสูงสุดของพระเจดีย์ระดับ 99th เกินอะไรเมงเฮาสามารถมีจินตนาการ ไม่มีอันตราย สนามรบไม่ได้ หุบเขาได้ ภายในหุบเขามีทะเลสาบ ถัดจากที่คือบ้าน นั่งไขว้ขากันอยู่นอกบ้านคนเก่าได้คนเก่าคือประมง และเป็นหยุนไห่ Ke และเมงเฮาทาบทาม เขาสนใจพวกเขาไม่เฮา เมงยืนเงียบหลังหยุนไห่ Ke หยุนไห่ Ke มาหยุด โดยคนเก่า และในทำนองเดียวกัน ว่า ไม่มีอะไรหลังจากผ่านช่วงเวลายาว คนเก่าก็พูด"นี้ไม่สอดคล้องกับกฎการ""ฉันไม่มีชีวิตมากซ้าย," ตอบกลับหยุนไห่ Ke เฉย ได้ยินหัวใจของฮาวงนี้เกิดจากการสั่น"มันยังไม่สอดคล้องกับกฎ ชายชรากล่าว เขาถอนหายใจ"ทำเสียสละมากมายสำหรับนิกายอมตะของปีศาจ ฉันได้ดำเนินคำสั่งพระเจ้าหลี่โดยไม่ลังเล ที่ไม่เพียงพอหรือไม่" เขาหันหัวของเขาจะดูออกเป็นระยะทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เข้ากันไม่ได้! มันเข้ากันไม่ได้! ฮ่า ๆ ๆ ๆ ! Ke Jiusi มีวิธีการที่จะได้รับการตรัสรู้ของเวทมนตร์ Daoist นี้โดยเฉพาะไม่! "

" เจตจำนงของสวรรค์! นี้แน่นอนประสงค์ของสวรรค์ !! "

แต่แม้ในขณะที่หัวใจของพวกเขาวิ่งอย่างกระทันหันแรงกดดันจาก Ke Yunhai กระจายออกไป ทุกคนดูตะลึงเป็นความดันที่กระทำโดยพารากอนที่เกิดจากความประสงค์ของดอกไม้ที่ไม่แน่นอนก่อนหน้านี้จะถูกลบออกไปและมันถูกบังคับในการส่ง

ที่เกิดเหตุทันทีที่เกิดสาวกปีศาจอมตะจ้องมองด้วยตากว้าง คนที่ได้พูดเพียงแค่ทันทีเผยให้เห็นการแสดงออกของแห้วอย่างไม่น่าเชื่อ

รูปลักษณ์แปลกตาที่เต็มไปด้วยของพวกเขาและคำถามเดียวกันแน่นอนปั่นผ่านทั้งหมดของจิตใจของพวกเขา

"บ้าเอ้ย! ทำไมฉันไม่สามารถได้เช่นพ่อน่ากลัว!?!?!

? " คำถามที่สองแล้วที่เต็มไปด้วยความคิดของบางส่วนของผู้เข้าชมที่

"วิธีการมาพ่อของฉันไม่ได้เป็นพารากอน ... ?"

โดยจุดนี้พวกเขามีพลังงานเหลือที่จะร้องไห้ออกมาเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่เป็นธรรม การกระทำของ Ke Yunhai ได้หายข้อโต้แย้งใด ๆ ดังกล่าวไปยังจุดของการเป็นฝุ่นและเถ้า มันไม่ได้สำคัญว่าสิ่งที่ทุกคนร้องออกมาพ่อและลูกชายทีมนี้จะต่อสู้ด้วยกัน ...

มันไม่สำคัญว่าคุณกำลังพูดคุยเกี่ยวกับฝางแซ่หรือจีแซ่ดินแดนตะวันออก, ภาคเหนือ, ภาคใต้โดเมนหรือดินแดนสีดำ ทุกคนจับตามองในความงุนงงที่อมตะเจดีย์ปีศาจลอยอยู่ในท้องฟ้า

พวกเขาดูเป็น Ke Yunhai, พารากอน, พา Ke Jiusi ผ่านระดับ

ฝางกระพริบตา, หัวใจของเธอรู้สึกบิตยังไม่เรียบร้อย

"ผมไม่สามารถปล่อยให้พ่อหาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ... ." เธอคิดว่า

ดวงตาของ Zhixiang กว้างและเธอก็หอบ ในขณะที่แม้เธอก็เต็มไปด้วยความหึงหวงรุนแรงที่มีต่อเม้งเฮา

ทุกคนก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนเช่นที่พวกเขาดูสดใสจุดคล้ายดวงอาทิตย์ของแสงที่ด้านนอกของอมตะเจดีย์ปีศาจ มันเรียกเก็บผ่านระดับ 94 95th 96 ...

ในที่สุดก็มาถึง 99!

ทั้งหมดของการสังเกตสาวกปีศาจอมตะนิกายที่กำลังเฝ้าดูเริ่มหอบ มันเป็นเหมือนกับว่าพวกเขาได้ลืมเรื่องทุกอย่างอื่นยกเว้นนี้ระดับสูงสุดของเจดีย์

ระดับ 99th เกินอะไรเม้งเฮาสามารถมีจินตนาการ มีอันตรายไม่อยู่ที่นี่ไม่มีสนามรบ มีเพียงหุบเขา ภายในหุบเขาทะเลสาบถัดซึ่งเป็นบ้าน นั่งอยู่นอกไขว่ห้างของบ้านที่เป็นคนเก่า

ชายชราชาวประมงและเป็น Ke Yunhai และเม้งเฮาเข้าหาเขาจ่ายเงินให้พวกเขาไม่สนใจ

เม้งเฮายืนอยู่เงียบ ๆ อยู่เบื้องหลัง Ke Yunhai Ke Yunhai มาหยุดโดยชายชราและเช่นเดียวกันกล่าวว่าไม่มีอะไร

หลังจากช่วงเวลาที่ยาวผ่านไปชายชราก็พูด

"นี้ไม่สอดคล้องกับกฎระเบียบ."

"ฉันไม่ได้มีชีวิตที่เหลืออยู่ในตัวฉัน" ตอบ Ke Yunhai เฉย ได้ยินอย่างนี้เป็นเหตุให้จิตใจเม้งเฮาส์สั่น

"มันยังไม่สอดคล้องกับกฎระเบียบ" ชายชรากล่าวว่า เขาถอนหายใจ

"ผมได้ทำเสียสละมากมายสำหรับปีศาจอมตะนิกาย ฉันได้ดำเนินการคำสั่งพระเจ้าหลี่โดยไม่ลังเล ที่ไม่เพียงพอ? "เขาหันหัวของเขาที่จะมองออกไปไกล เม้งเฮายืนอยู่เงียบ ๆ อยู่เบื้องหลัง Ke Yunhai Ke Yunhai มาหยุดโดยชายชราและเช่นเดียวกันกล่าวว่าไม่มีอะไร หลังจากช่วงเวลาที่ยาวผ่านไปชายชราก็พูด "นี้ไม่สอดคล้องกับกฎระเบียบ." "ฉันไม่ได้มีชีวิตที่เหลืออยู่ในตัวฉัน" ตอบ Ke Yunhai เฉย ได้ยินอย่างนี้เป็นเหตุให้จิตใจเม้งเฮาส์สั่น "มันยังไม่สอดคล้องกับกฎระเบียบ" ชายชรากล่าวว่า เขาถอนหายใจ "ผมได้ทำเสียสละมากมายสำหรับปีศาจอมตะนิกาย ฉันได้ดำเนินการคำสั่งพระเจ้าหลี่โดยไม่ลังเล ที่ไม่เพียงพอ? "เขาหันหัวของเขาที่จะมองออกไปไกล เม้งเฮายืนอยู่เงียบ ๆ อยู่เบื้องหลัง Ke Yunhai Ke Yunhai มาหยุดโดยชายชราและเช่นเดียวกันกล่าวว่าไม่มีอะไร หลังจากช่วงเวลาที่ยาวผ่านไปชายชราก็พูด "นี้ไม่สอดคล้องกับกฎระเบียบ." "ฉันไม่ได้มีชีวิตที่เหลืออยู่ในตัวฉัน" ตอบ Ke Yunhai เฉย ได้ยินอย่างนี้เป็นเหตุให้จิตใจเม้งเฮาส์สั่น "มันยังไม่สอดคล้องกับกฎระเบียบ" ชายชรากล่าวว่า เขาถอนหายใจ "ผมได้ทำเสียสละมากมายสำหรับปีศาจอมตะนิกาย ฉันได้ดำเนินการคำสั่งพระเจ้าหลี่โดยไม่ลังเล ที่ไม่เพียงพอ? "เขาหันหัวของเขาที่จะมองออกไปไกล " " ฉันไม่ได้มีชีวิตที่เหลืออยู่ในตัวฉัน "ตอบ Ke Yunhai เฉย ได้ยินอย่างนี้เป็นเหตุให้จิตใจเม้งเฮาส์สั่น "มันยังไม่สอดคล้องกับกฎระเบียบ" ชายชรากล่าวว่า เขาถอนหายใจ "ผมได้ทำเสียสละมากมายสำหรับปีศาจอมตะนิกาย ฉันได้ดำเนินการคำสั่งพระเจ้าหลี่โดยไม่ลังเล ที่ไม่เพียงพอ? "เขาหันหัวของเขาที่จะมองออกไปไกล " " ฉันไม่ได้มีชีวิตที่เหลืออยู่ในตัวฉัน "ตอบ Ke Yunhai เฉย ได้ยินอย่างนี้เป็นเหตุให้จิตใจเม้งเฮาส์สั่น "มันยังไม่สอดคล้องกับกฎระเบียบ" ชายชรากล่าวว่า เขาถอนหายใจ "ผมได้ทำเสียสละมากมายสำหรับปีศาจอมตะนิกาย ฉันได้ดำเนินการคำสั่งพระเจ้าหลี่โดยไม่ลังเล ที่ไม่เพียงพอ? "เขาหันหัวของเขาที่จะมองออกไปไกล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่ได้ ! มันเข้ากันไม่ได้ ! ฮ่า ฮ่า ฮ่า เก๋ jiusi ไม่มีทางได้ตรัสรู้นี้โดยเฉพาะ daoist เวทมนตร์ ! "" ลิขิตฟ้า ! นี้แน่นอนจะสวรรค์ ! ! "แต่ยังเป็นหัวใจของพวกเขาวิ่ง อยู่ดีๆ ความดันจากเค่อหยุนไห่แผ่ออกไป ทุกคนมองอึ้ง ขณะที่ความดันนั่นเอง โดยพารากอน ที่เกิดจะของดอกไม้ที่ไม่แน่นอน ก่อนหน้านี้เป็นลบและถูกบังคับให้ยอมจำนนฉากทันที ทำให้ปีศาจอมตะสาวกจ้องด้วยสายตาที่กว้าง คนที่เพิ่งพูดทันที พบการแสดงออกของความคับข้องใจที่น่าทึ่งแปลกตาดูเต็มของพวกเขาและแน่นอนคำถามเดียวกันปั่นผ่านทั้งหมดของจิตใจของพวกเขา" บ้าเอ้ย ! ! ! ! ทำไมฉันไม่ได้เป็นสุดยอดคุณพ่อ ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? "คำถามที่สอง แล้วเติมเต็มจิตใจของผู้ชม ." ทำไมพ่อของผมไม่ใช่เป็นพารากอน . . . . . . . ? "โดยจุดนี้ พวกเขาไม่มีพลังงานเหลือที่จะร้องไห้ออกมา เรื่องที่ไม่ยุติธรรมเลย . การกระทำของเค่อหยุนไห่ได้ทำลายใด ๆเช่นอาร์กิวเมนต์ไปยังจุดของการเป็นฝุ่น และขี้เถ้า มันไม่สำคัญว่าใครร้อง , ทีมนี้บิดาและลูกชายจะต่อสู้ด้วยกัน . . . . . . .มันไม่สำคัญถ้าคุณกำลังพูดถึงแวมไพร์ตระกูลหรือจีตระกูล ดินแดนตะวันออก ถึงภาคเหนือ ภาคใต้ โดเมน หรือ ดำ ที่ดิน ทุกคนดูเหม่อลอยที่ปีศาจอมตะเจดีย์ลอยอยู่ในท้องฟ้าพวกเขาดูเค่อหยุนไห่ พารากอน หิ้วเก๋ๆ , jiusi ผ่านระดับฟางยูกระพริบตาของเธอ หัวใจรู้สึกยุ่งเหยิงนิดหน่อย" ผมไม่อยากให้พ่อรู้เรื่องนี้ . . . . . . . " เธอคิดจี้เซียง ตาถูก กว้าง และ เธอ . . . ในขณะนี้ แม้ว่าเธอจะเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาต่อรุนแรงเมิ่งเฮ่าทุกคนก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนที่พวกเขาดูสดใส เหมือนจุดของแสงบนด้านนอกของปีศาจอมตะเจดีย์ มันชาร์จผ่านระดับ 94 . 95 . 96 . . . . . . .ในที่สุดก็ถึง 99 !ทั้งหมดของการสังเกตปีศาจอมตะนิกายสาวกที่เฝ้าดูเริ่มหอบ . มันเป็นถ้าพวกเขาได้ลืมเกี่ยวกับทุกอย่างอื่นยกเว้นระดับสูงสุดของพระเจดีย์ระดับ 99 เกินอะไร เมิ่งฮ่าวจะจินตนาการ ไม่มีอันตรายครับ ไม่ใช่สนามรบ มีเพียงหุบเขา ภายในหุบเขามีทะเลสาบข้างๆซึ่งเป็นบ้าน แพนงเชิงภายนอกบ้านเป็นคนแก่ชายชราที่กำลังตกปลา และเป็นเค่อหยุนไห่ เมิ่งฮ่าวและเข้าหา เขาจ้างพวกมันไม่สนใจเมิ่งเฮ่า ยืนเงียบอยู่ข้างหลังเค่อหยุนไห่ เค่อหยุนไห่มาหยุดโดยชายแก่ และเช่นเดียวกัน กล่าวว่า ไม่มีอะไรหลังจากเวลาผ่านไปไม่นาน ชายชราก็พูดออกมาจนได้" นี้ไม่สอดคล้องกับกฎ "" ผมไม่มีชีวิตหลงเหลืออยู่ " ตอบเค่อหยุนไห่อย่างใจเย็น ได้ยินเสียงนี้เกิดจากใจ เมิ่งฮ่าว สั่น" มันยังไม่สอดคล้องกับกฎ " ชายชราว่า เขาถอนใจ" ผมเคยเสียสละมากมายเพื่อปีศาจอมตะนิกาย ผมแบกออกใต้เท้าหลี่สั่งโดยไม่ลังเล นั่นยังไม่พออีกเหรอ " เขาหันศีรษะของเขาไปดู ไปไกล ๆ