I learned something from my occupat

I learned something from my occupational therapist about sensory defensiveness that has proved very helpful.
Last week, before I went in for my appointment, my OT called to get some background information. At one point in the call, she asked me which senses get highly overloaded. I told her that I have a lot of trouble with visual and auditory stimuli, and that I also find light touch very difficult. For example, when my husband comes over to me while I’m writing and gently kisses me on the head, I feel like I want to execute a self-defense block and shout “Stop!” It’s the light touch combined with the fact that I also happen to be using another sense at the time that puts me over the top.
In describing the feelings of anger that rise inside me, I told my OT that I used to say to myself, “Girl, where is this anger coming from? You’ve got a lot of issues.” But now, I realize that it’s just my nervous system that can’t handle light touch or too much sensory input at once.
She very emphatically agreed, saying, “Yes, that’s right. It’s not psychological. It’s your nervous system defending itself.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันเรียนรู้อะไรจากกิจกรรมบำบัดของฉันเกี่ยวกับ defensiveness รับความรู้สึกที่ได้พิสูจน์มากสัปดาห์สุดท้าย ก่อนฉันไปในสำหรับการนัดหมายของฉัน ของฉัน OT เรียกรับข้อมูลพื้นหลัง จุดหนึ่งในการโทร เธอถามความรู้สึกที่ได้รับสูงโอเวอร์โหลด ผมบอกเธอว่า มีปัญหากับสิ่งเร้าที่มองเห็น และหู และฉันยังค้นหาสัมผัสแสงยากมาก ตัวอย่าง เมื่อสามีของฉันมาให้ฉันในขณะที่ผมเขียน และค่อย ๆ จูบฉันบนศีรษะ รู้สึกเหมือนอยากจะดำเนินการบล็อกป้องกันตนเอง และตะโกนว่า "หยุด" สัมผัสเบา ๆ กับความจริงที่ว่า ฉันยังเกิดต้องใช้อีกครั้งที่ทำให้ฉันผ่านด้านบนได้ในการอธิบายความรู้สึกของความโกรธที่เพิ่มขึ้นภายในฉัน ฉันบอก OT ของฉันว่า เคยพูดกับตัวเอง "สาว ซึ่งความโกรธนี้มาจาก คุณได้มีจำนวนมากของปัญหา" แต่ตอนนี้ ฉันรู้ว่า มันเป็นเพียงฉันระบบประสาทที่ไม่สัมผัสแสง หรือป้อนข้อมูลรับความรู้สึกมากเกินไปในครั้งเดียวเธอมากกึกก้องตกลง บอกว่า "ใช่ ที่เหมาะสม ไม่มีจิตใจ เป็นระบบประสาทป้องกันตัวเอง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมได้เรียนรู้อะไรบางอย่างจากนักกิจกรรมบำบัดของฉันเกี่ยวกับการปกป้องทางประสาทสัมผัสที่ได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นประโยชน์มาก.
สัปดาห์ที่ผ่านมาก่อนที่ผมจะไปในการได้รับการแต่งตั้งของฉันของฉันเรียกว่า OT ที่จะได้รับข้อมูลพื้นฐานบางอย่าง เมื่อถึงจุดหนึ่งในการเรียกเธอถามฉันรู้สึกที่ได้รับมากเกินไปสูง ฉันบอกเธอว่าฉันมีจำนวนมากมีปัญหากับสิ่งเร้าที่มองเห็นและได้ยินและที่ฉันยังพบว่าการสัมผัสแสงที่ยากมาก ตัวอย่างเช่นเมื่อสามีของฉันมามากกว่ากับผมในขณะที่ผมกำลังเขียนและค่อยๆจูบฉันในหัวฉันรู้สึกเหมือนฉันต้องการที่จะดำเนินการบล็อกการป้องกันตัวเองและตะโกน "หยุด!" มันเป็นสัมผัสแสงรวมกับความเป็นจริงนั้น ฉันยังเกิดขึ้นที่จะใช้ความรู้สึกในช่วงเวลานั้นทำให้ฉันไปด้านบนอีก.
ในการอธิบายความรู้สึกของความโกรธที่ลุกในตัวฉันฉันบอก OT ของฉันที่ฉันใช้ในการพูดกับตัวเอง "เด็กสาวที่ถูกความโกรธนี้มาจาก ? คุณได้มีปัญหามาก. "แต่ตอนนี้ผมรู้ว่ามันเป็นเพียงระบบประสาทของฉันที่ไม่สามารถจัดการกับการสัมผัสแสงหรือประสาทมากเกินไปในครั้งเดียว.
เธอตกลงกันอย่างกึกก้องว่า" ใช่ที่เหมาะสม มันไม่ได้ทางด้านจิตใจ มันเป็นระบบประสาทของคุณปกป้องตัวเอง. "