(1996–1999) to 25.7% (2004–2007). T

(1996–1999) to 25.7% (2004–2007). There was also an increase
in the percentage of psychiatry visits in which antipsychotic
medications were prescribed, from 17.8% (1996–
1999) to 26.5% (2004–2007) (adjusted odds ratio=2.03, 95%
confidence interval [CI]=1.46–2.82, p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(1996–1999) to 25.7% (2004–2007). There was also an increasein the percentage of psychiatry visits in which antipsychoticmedications were prescribed, from 17.8% (1996–1999) to 26.5% (2004–2007) (adjusted odds ratio=2.03, 95%confidence interval [CI]=1.46–2.82, p<0.001). However, theincrease in prescriptions for antipsychotic medication invisits for anxiety disorders could not be fully attributed toincreased use of antipsychotics overall. Over time, visitsfor anxiety disorders accounted for an increasing proportionof the visits in which antipsychotic medication wasprescribed, from 12.6% (1996–1999) to 20.7% (2004–2007)(adjusted odds ratio=2.18, 95% CI=1.24–3.84, p=0.007).The percentage of U.S. office-based psychiatrist visits foranxiety disorders that included antipsychotic medicationprescriptions roughly doubled across the 12-year period,increasing from 10.6% (1996–1999) to 21.3% (2004–2007)(odds ratio=3.34, 95% CI=2.0–5.5, p<0.001). For perspective,similar but less impressive increases were also observed inthe odds ratios for prescriptions for antidepressants (oddsratio=2.03, 95% CI=1.3–3.1, p=0.001) and sedative/hypnotics(odds ratio=1.52, 95% CI=1.0–2.3, p<0.05) in these visits,and no statistically significant finding was observed inodds ratios for mood stabilizer prescriptions. The increasein the percentage of visits for anxiety disorders in whichantipsychotics ถูกกำหนดเป็น (monotonic รูป1) โรคเปอร์เซ็นต์ของอาการวิตกกังวลในการความวิตกกังวลเฉพาะวิเคราะห์ คำกล่าว antipsychoticยาถูกกำหนดขึ้นอย่างมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(1996-1999) เพื่อ 25.7% (2004-2007) นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้น
ในอัตราร้อยละของการเข้าชมจิตเวชที่รักษาโรคจิต
ยาถูกกำหนดจาก 17.8% (1996-
1999) เป็น 26.5% (2004-2007) (ราคาปรับอัตราส่วน = 2.03, 95%
ช่วงความเชื่อมั่น [CI] = 1.46 -2.82, p <0.001) อย่างไรก็ตาม
การเพิ่มขึ้นของใบสั่งยาสำหรับการใช้ยารักษาโรคจิตใน
การเข้าชมสำหรับความผิดปกติความวิตกกังวลไม่สามารถนำมาประกอบอย่างเต็มที่เพื่อให้
การใช้งานที่เพิ่มขึ้นของโรคทางจิตเวชโดยรวม เมื่อเวลาผ่านไปเข้ารับการตรวจ
ความผิดปกติของความวิตกกังวลคิดเป็นสัดส่วนที่เพิ่มขึ้น
ของการเข้าชมที่ยารักษาโรคจิตถูก
กำหนดจาก 12.6% (1996-1999) เป็น 20.7% (2004-2007)
(ราคาปรับอัตราส่วน = 2.18, 95% CI = 1.24 -3.84, p = 0.007).
ร้อยละของสหรัฐสำนักงานที่ใช้เข้าชมจิตแพทย์สำหรับ
ความผิดปกติของความวิตกกังวลรวมถึงยารักษาโรคจิต
ใบสั่งยาสองเท่าเกะกะขวางระยะเวลา 12 ปี
เพิ่มขึ้นจาก 10.6% (1996-1999) เพื่อ 21.3% (2004-2007 )
(อัตราส่วนราคาต่อรอง = 3.34, 95% CI = 2.0-5.5, p <0.001) สำหรับมุมมอง
เพิ่มขึ้นเหมือนกัน แต่ที่น่าประทับใจน้อยยังพบได้ใน
อัตราส่วนราคาต่อรองสำหรับการสั่งยาสำหรับอาการซึมเศร้า (ราคา
อัตราส่วน = 2.03, 95% CI = 1.3-3.1, p = 0.001) และยากล่อมประสาท / hypnotics
(อัตราส่วนราคาต่อรอง = 1.52, 95% CI = 1.0-2.3, p <0.05) ในการเข้าชมเหล่านี้
และยังไม่มีการค้นพบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติพบว่าใน
อัตราส่วนราคาต่อรองสำหรับการสั่งยาโคลงอารมณ์ เพิ่มขึ้น
ในอัตราร้อยละของการเข้าชมสำหรับความผิดปกติความวิตกกังวลในการที่
โรคทางจิตเวชถูกกำหนดเป็นเนื่อง (รูปที่
1) ร้อยละของการเข้าชมสำหรับความผิดปกติความวิตกกังวลในการที่
วินิจฉัยความวิตกกังวลเพียงถูกกล่าวถึงและรักษาโรคจิต
ยาถูกกำหนดเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ