3.4. Water holding capacityFrozen s

3.4. Water holding capacity
Frozen storage duration had a significant effect on all the variables
related with water holding capacity while DD only affected exudative
and total losses (Table 4).
Thawing losses significantly increased with FSD (Table 4) showing
lower values for 1 month FSD and higher values for 21 months FSD
independently of the DD considered. In agreement with Moore and
Young (1991) the exudative drip of chilled lamb increased steadily the
longer it was aged but for thawed lamb the effect could be obscured
by the freeze-thaw treatment. The tissue alteration (Leygonie et al.,
2012b; Ngapo, Babare, Reynolds, & Mawson, 1999), protein oxidation
(Estévez, 2011; Utrera et al., 2014) and/or the change in the isoelectrical
point of the proteins (Estévez, 2011) that could be produced
by the freezing process would explain the thawing losses although
Fernández et al. (2007) reported that long-term frozen storage does
not appear to affect meat ultrastructure (Ngapo et al., 1999) but
the size of ice crystals can increase which might increase drip losses.
Nevertheless, the trend of thawing losses for increasing as FSD increases
has been also described in ruminants by Farouk and Swan (1998),
Fernández et al. (2007), Muela et al. (2010) or Vieira et al. (2009).
A similar trend was followed in the exudative losses which also
showed a significant increase as DD increased. Camo et al. (2008) and
Vieira et al. (2009) also showed a significant increase in these losses
with ageing-display of fresh samples. Exudative losses accounted higher
values than thawing losses at 6 d DD, reinforcing the idea that display

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.4 การถือกำลังน้ำระยะเวลาเก็บแช่แข็งได้ผลอย่างมีนัยสำคัญในตัวแปรทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับน้ำถือกำลังขณะ DD เท่านั้นได้ผลกระทบ exudativeและรวมสูญเสีย (ตาราง 4)Thawing ขาดทุนอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นกับ FSD (ตาราง 4) แสดงค่าต่ำกว่า 1 เดือน FSD และค่าสูง 21 เดือน FSDอิสระดีดีถือว่า ข้อตกลงกับมัวร์ และหนุ่ม (1991) หยด exudative ของเย็นแกะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องมีอายุ แต่สำหรับแกะ thawed สามารถบดบังผลอีกต่อไปโดยการรักษาหยุด-thaw เปลี่ยนเนื้อเยื่อ (Leygonie et al.,2012b Ngapo, Babare เรย์โนลด์ส & Mawson, 1999), โปรตีนเกิดออกซิเดชัน(Estévez, 2011 Utrera et al., 2014) และ/หรือการเปลี่ยนแปลง isoelectricalของโปรตีน (Estévez, 2011) ที่สามารถผลิตกระบวนการตรึงจะอธิบายการสูญเสีย thawing แม้ว่าFernández et al. (2007) รายงานว่า เก็บแช่แข็งระยะยาวไม่ไม่จะ มีผลต่อเนื้อ ultrastructure (Ngapo et al., 1999) แต่สามารถเพิ่มขนาดของผลึกน้ำแข็งซึ่งอาจเพิ่มหยดน้ำสูญเสียอย่างไรก็ตาม แนวโน้มของการสูญเสียเพิ่มขึ้นเป็น FSD เพิ่ม thawingมีแล้วยังอธิบายใน ruminants Farouk และสวอน (1998),Fernández et al. (2007), Muela et al. (2010) หรือ al. et Vieira (2009)แนวโน้มที่คล้ายกันถูกตามสูญเสีย exudative ซึ่งยังพบการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเป็น DD ที่เพิ่มขึ้น Camo et al. (2008) และVieira et al. (2009) แสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญยังสูญเสียเหล่านี้มีริ้วรอยแสดงสดอย่าง ขาดทุน exudative บัญชีสูงขึ้นค่ากว่า thawing ขาดทุนที่ 6 d DD เสริมความคิดที่แสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.4 ความจุน้ำที่ถือ
ระยะเวลาการจัดเก็บแช่แข็งมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในตัวแปรทั้งหมด
ที่เกี่ยวข้องที่มีความจุน้ำที่ถือครองในขณะที่ DD เพียงฟกช้ำได้รับผลกระทบ
และความสูญเสียรวม (ตารางที่ 4).
ขาดทุนจากการละลายเพิ่มขึ้นอย่างมากกับ FSD (ตารางที่ 4) แสดง
ค่าที่ต่ำกว่าสำหรับ FSD 1 เดือน ค่าที่สูงขึ้นสำหรับ 21 เดือนที่ FSD
เป็นอิสระจาก DD พิจารณา ในข้อตกลงกับมัวร์และ
หนุ่ม (1991) หยดฟกช้ำแกะแช่เย็นเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
อีกต่อไปมันอายุ แต่สำหรับแกะละลายผลกระทบที่อาจถูกบดบัง
โดยการรักษาแช่แข็งละลาย การเปลี่ยนแปลงของเนื้อเยื่อ (Leygonie, et al.
2012b; Ngapo, Babare นาดส์และมอว์สัน, 1999), ออกซิเดชันโปรตีน
(Estévez, 2011;. Utrera, et al, 2014) และ / หรือการเปลี่ยนแปลงใน isoelectrical
จุดของโปรตีน ( Estévez 2011) ที่สามารถนำมาผลิต
โดยกระบวนการแช่แข็งจะอธิบายการสูญเสียละลายแม้ว่า
Fernándezและคณะ (2007) รายงานว่าการจัดเก็บแช่แข็งในระยะยาวไม่
ไม่ปรากฏว่ามีผลกระทบต่อ ultrastructure เนื้อ (Ngapo et al., 1999) แต่
ขนาดของผลึกน้ำแข็งสามารถเพิ่มซึ่งอาจเพิ่มความเสียหายที่เกิดจากน้ำหยด.
อย่างไรก็ตามแนวโน้มของการสูญเสียสำหรับละลายเพิ่มขึ้นเป็น FSD เพิ่มขึ้น
ยังได้รับการอธิบายไว้ในสัตว์เคี้ยวเอื้องโดยฟารุกและหงส์ (1998),
Fernándezและคณะ (2007), Muela และคณะ (2010) หรืออิราและคณะ (2009).
แนวโน้มที่คล้ายกันตามมาในการสูญเสียที่ไหลออกซึ่งยัง
พบว่ามีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเป็น DD เพิ่มขึ้น Camo และคณะ (2008) และ
อิราและคณะ (2009) นอกจากนี้ยังพบว่ามีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการสูญเสียเหล่านี้
ที่มีริ้วรอยการแสดงตัวอย่างสด ความสูญเสียที่ไหลออกเป็นสัดส่วนที่สูงกว่า
ค่าไม่ใช่ผลขาดทุนจากการละลายที่ 6 D DD, เสริมความคิดที่แสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.4 . น้ำความจุถือ
ระยะเวลาที่เก็บแช่แข็งมีผลสำคัญในตัวแปรทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการจับน้ำเพิ่มขึ้น ในขณะที่

DD เท่านั้นที่ได้รับผลกระทบ exudative และขาดทุนทั้งหมด ( ตารางที่ 4 ) .
ละลายสูญเสียเพิ่มขึ้นกับ FSD ( ตารางที่ 4 ) การแสดง
ค่าต่ำกว่าสำหรับ FSD 1 เดือน และสูงกว่าค่า 21 เดือน FSD
อย่างอิสระ DD พิจารณา ในข้อตกลงกับมัวร์และ
หนุ่ม ( 1991 ) หยด exudative แช่เย็นแกะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
อีกต่อไปมันอายุแต่สำหรับละลายแกะผลอาจจะบดบัง
โดยการเกิด . การแก้ไข ( leygonie et al . ,
2012b ; ngapo babare เรโนลด์ส &มอว์สัน , 2542 ) , โปรตีนออกซิเดชัน
( เอสเตเวซ , 2011 ; อู et al . , 2010 ) และ / หรือการเปลี่ยนแปลงในจุด isoelectrical
ของโปรตีน ( เอสเตเวซ ,