It is obvious that Woodruffe’s Inte

It is obvious that Woodruffe’s Internal Marketing programme encompasses
activities that have traditionally been part of the human resource management
function. The relationship between the two concepts has been the focus of much
discussion and criticism. The literature suggests that Internal Marketing and Human
Resource Management are interdependent and they cannot be separated in a service
organisation (George 1990). Berry (1981) and Filiatrault (1988) argue that Internal
Marketing is in fact the interface between marketing and human resources. On the
contrary, Rafiq and Ahmed (1993) argue that Internal Marketing is merely an attempt
to subordinate to marketing various functions that traditionally have belonged to the
HRM function. Underpinning Internal Marketing is the notion of viewing employees
as internal customers. Even though the focus of Internal Marketing, just like personnel
management, is the fair treatment of employees and the satisfaction of their jobrelated
personal needs, IM is guided by a marketing orientation. Internal Marketing
is aimed at promoting/selling the notion of internal customers to staff in order to
inspire them to become more service minded and customer-oriented with the view
to ensure external customer satisfaction. Internal Marketing embraces the idea of
“…getting everyone in the organisation to practise marketing” (Berry 1986); that is,
to be customer focused and service oriented in their internal service interactions and
hence, satisfy their internal customers’ needs. If every individual accepts the Internal
Marketing ideas then the intervention of personnel management in the everyday
manager/subordinate relationships may no longer be a prerequisite for achieving the
proper treatment of staff and the satisfaction of their needs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นที่ชัดเจนว่า โครงการตลาดภายในของ Woodruffe ครอบคลุมกิจกรรมที่ได้รับเป็นส่วนหนึ่งของการบริหารทรัพยากรมนุษย์แบบดั้งเดิมฟังก์ชัน ความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดทั้งสองมีจุดเน้นของมากสนทนาและวิจารณ์ แนะนำวรรณคดีที่ตลาดภายในและบุคคลจัดการทรัพยากรเปลี่ยนแปลงได้ง่ายกว่า และไม่สามารถแยกออกได้ในบริการองค์กร (จอร์จ 1990) เบอร์รี่ (1981) และ Filiatrault (1988) โต้เถียงที่ภายในการตลาดคือในความเป็นจริง อินเทอร์เฟซระหว่างการตลาดและทรัพยากรมนุษย์ ในการตรงกันข้าม Rafiq และ Ahmed (1993) โต้แย้งว่า การตลาดภายในเป็นเพียงความพยายามการย่อยการตลาดฟังก์ชันต่าง ๆ ที่มีอยู่ในประเพณีการฟังก์ชั่น HRM Underpinning ภายในตลาดเป็นแนวคิดของดูพนักงานเป็นลูกค้าภายใน แม้ โฟกัสของภายในตลาด เพียงแค่ต้องการบุคลากรจัดการ เป็นการรักษาที่ดีของพนักงานและความพึงพอใจของ jobrelated ของพวกเขาความต้องการส่วนบุคคล IM ถูกแนะนำ โดยวางแนวทางการตลาด การตลาดภายในมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริม/ขายความคิดของพนักงานเพื่อลูกค้าภายในให้เป็น บริการเพิ่มเติมราคา และมุ่ง เน้นลูกค้าด้วยการสร้างแรงบันดาลใจเพื่อให้ความพึงพอใจของลูกค้าภายนอก ความคิดของนำการตลาดภายใน"... .getting ทุกคนในองค์กรเพื่อฝึกฝนการตลาด" (Berry 1986); นั่นก็คือต้อง เน้นและให้บริการที่มุ่งเน้นในการโต้ตอบบริการภายใน และดังนั้น ตอบสนองความต้องการของลูกค้าภายใน ถ้าภายในการยอมรับบุคคลทุกแนวคิดการตลาดแล้วแทรกแซงจัดการบุคลากรในทุกวันผู้จัดการ/ย่อยความสัมพันธ์ไม่อาจเป็นข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับการบรรลุเป้าหมายรักษาที่เหมาะสมของพนักงานและความพึงพอใจของความต้องการของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นที่ชัดเจนว่า Woodruffe โปรแกรมภายในตลาดครอบคลุม
กิจกรรมที่ได้รับแบบดั้งเดิมเป็นส่วนหนึ่งของการบริหารทรัพยากรมนุษย์
ฟังก์ชั่น ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองแนวคิดได้รับความสนใจมาก
การอภิปรายและวิจารณ์ วรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าภายในตลาดและมนุษย์
การบริหารจัดการทรัพยากรที่มีการพึ่งพาซึ่งกันและกันและพวกเขาไม่สามารถแยกออกจากกันในการให้บริการ
ขององค์กร (จอร์จ 1990) แบล็กเบอร์ (1981) และ Filiatrault (1988) ยืนยันว่าภายใน
ตลาดเป็นอินเตอร์เฟซในความเป็นจริงระหว่างการตลาดและทรัพยากรมนุษย์ ใน
ทางตรงกันข้าม Rafiq และอาเหม็ด (1993) ยืนยันว่าภายในตลาดเป็นเพียงความพยายาม
ที่จะสังกัดตลาดฟังก์ชั่นต่าง ๆ ที่สืบได้เป็น
ฟังก์ชั่นการบริหารทรัพยากรมนุษย์ หนุนตลาดภายในเป็นความคิดของการดูพนักงาน
เป็นลูกค้าภายใน แม้ว่าโฟกัสภายในตลาดเช่นเดียวกับบุคลากร
การจัดการเป็นธรรมของพนักงานและความพึงพอใจของ jobrelated
ความต้องการส่วนบุคคล, IM เป็นแนวทางโดยการวางแนวทางการตลาด ตลาดภายใน
มีวัตถุประสงค์ที่จะส่งเสริม / การขายความคิดของลูกค้าภายในให้กับพนักงานเพื่อที่จะ
สร้างแรงบันดาลใจให้พวกเขากลายเป็นบริการที่มากขึ้นใจและมุ่งเน้นลูกค้าที่มีมุมมอง
เพื่อความพึงพอใจของลูกค้าภายนอก ตลาดภายในโอบกอดความคิดของ
"... ได้รับทุกคนในองค์กรในการฝึกการตลาด" (แบล็กเบอร์ 1986); ว่ามีที่
จะเป็นลูกค้าที่เน้นและการบริการที่มุ่งเน้นในการสื่อสารบริการของพวกเขาภายในและ
จึงตอบสนองความต้องการของลูกค้าภายในของพวกเขา ' ถ้าทุกคนยอมรับภายใน
ความคิดการตลาดแล้วแทรกแซงของการบริหารงานบุคคลในชีวิตประจำวัน
ผู้จัดการ / ความสัมพันธ์กับผู้ใต้บังคับบัญชาอาจจะไม่จำเป็นสำหรับความสำเร็จใน
การรักษาที่เหมาะสมของพนักงานและความพึงพอใจของความต้องการของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จะเห็นได้ว่าโปรแกรมการตลาดภายในวู้ดรัฟฟ์ล้อม
กิจกรรมที่มีประเพณีที่เป็นส่วนหนึ่งของการจัดการทรัพยากรมนุษย์
ฟังก์ชัน ความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดสองได้รับการโฟกัสของการอภิปรายมาก
และวิจารณ์ วรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าตลาดภายในและการบริหารทรัพยากรมนุษย์
จะพึ่งพากันและพวกเขาไม่สามารถแยกในบริการ
องค์กร ( จอร์จ 1990 ) เบอร์รี่ ( 1981 ) และ filiatrault ( 1988 ) โต้แย้งว่า การตลาดภายใน
ในความเป็นจริง อินเทอร์เฟซระหว่างการตลาดและทรัพยากรมนุษย์ บน
ขัดเ ็ด ราฟิก และ อาห์เหม็ด ( 1993 ) ยืนยันว่าตลาดภายในเป็นเพียงความพยายาม
ให้ลูกน้องหน้าที่การตลาดต่าง ๆ ที่แต่เดิมมีเป็นของฟังก์ชัน
. .หนุนตลาดภายในความคิดของการดูพนักงาน
เป็นลูกค้าภายใน แม้ว่าความสำคัญของการตลาดภายใน เช่นเดียวกับการบริหารงานบุคคล
, คือการรักษาความยุติธรรมของพนักงานและความพึงพอใจของความต้องการส่วนบุคคลของพวกเขา jobrelated
im เป็นแนวทางโดยทิศทางการตลาด
การตลาดภายในมีวัตถุประสงค์ในการส่งเสริมการขาย / ความคิดของลูกค้าภายในให้กับพนักงานเพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้พวกเขามากขึ้น

รักงานบริการและลูกค้ากับมุมมอง
เพื่อความพึงพอใจของลูกค้าภายนอก การตลาดภายในรวบรวมความคิดของ
" . . . . . . . ทำให้ทุกคนในองค์กรการฝึกการตลาด " ( เบอร์ 2529 ) ; นั่นคือ
เป็นลูกค้าที่เน้นการบริการที่มุ่งเน้นในการสื่อสารและบริการภายในของพวกเขาและ
จึงตอบสนองความต้องการของลูกค้าภายในของตน ถ้าบุคคลทุกคนยอมรับความคิดการตลาดภายใน
แล้วการแทรกแซงของการบริหารงานบุคคลในความสัมพันธ์ทุกวัน
ผู้จัดการ / ผู้ใต้บังคับบัญชา อาจไม่ถูกต้องเพื่อให้บรรลุ
การรักษาที่เหมาะสมของพนักงานและความพึงพอใจของความต้องการของพวกเขา .