As Mr. John Oakhurst, gambler, step

As Mr. John Oakhurst, gambler, stepped into the main street of Poker Flat on the morning of the twenty-third of November, 1850, he was conscious of a change in its moral atmosphere since the preceding night. Two or three men, conversing earnestly together, ceased as he approached, and exchanged significant glances. There was a Sabbath lull in the air which, in a settlement unused to Sabbath influences, looked ominous.

Mr. Oakhurst's calm, handsome face betrayed small concern in these indications. Whether he was conscious of any predisposing cause was another question. "I reckon they're after somebody," he reflected; "likely it's me." He returned to his pocket the handkerchief with which he had been whipping away the red dust of Poker Flat from his neat boots, and quietly discharged his mind of any further conjecture.

In point of fact, Poker Flat was "after somebody." It had lately suffered the loss of several thousand dollars, two valuable horses, and a prominent citizen. It was experiencing a spasm of virtuous reaction, quite as lawless and ungovernable as any of the acts that had provoked it. A secret committee had determined to rid the town of all improper persons. This was done permanently in regard of two men who were then hanging from the boughs of a sycamore in the gulch, and temporarily in the banishment of certain other objectionable characters. I regret to say that some of these were ladies. It is but due to the sex, however, to state that their impropriety was professional, and it was only in such easily established standards of evil that Poker Flat ventured to sit in judgment.

Mr. Oakhurst was right in supposing that he was included in this category. A few of the committee had urged hanging him as a possible example, and a sure method of reimbursing themselves from his pockets of the sums he had won from them. "It's agin justice," said Jim Wheeler, "to let this yer young man from Roaring Camp--an entire stranger--carry away our money." But a crude sentiment of equity residing in the breasts of those who had been fortunate enough to win from Mr. Oakhurst overruled this narrower local prejudice.

Mr. Oakhurst received his sentence with philosophic calmness, none the less coolly that he was aware of the hesitation of his judges. He was too much of a gambler not to accept Fate. With him life was at best an uncertain game, and he recognized the usual percentage in favor of the dealer.

A body of armed men accompanied the deported wickedness of Poker Flat to the outskirts of the settlement. Besides Mr. Oakhurst, who was known to be a coolly desperate man, and for whose intimidation the armed escort was intended, the expatriated party consisted of a young woman familiarly known as the "Duchess"; another, who had won the title of "Mother Shipton"; and "Uncle Billy," a suspected sluice-robber and confirmed drunkard. The cavalcade provoked no comments from the spectators, nor was any word uttered by the escort. Only, when the gulch which marked the uttermost limit of Poker Flat was reached, the leader spoke briefly and to the point. The exiles were forbidden to return at the peril of their lives.

As the escort disappeared, their pent-up feelings found vent in a few hysterical tears from the Duchess, some bad language from Mother Shipton, and a Parthian volley of expletives from Uncle Billy. The philosophic Oakhurst alone remained silent. He listened calmly to Mother Shipton's desire to cut somebody's heart out, to the repeated statements of the Duchess that she would die in the road, and to the alarming oaths that seemed to be bumped out of Uncle Billy as he rode forward. With the easy good humor characteristic of his class, he insisted upon exchanging his own riding horse, "Five Spot," for the sorry mule which the Duchess rode. But even this act did not draw the party into any closer sympathy. The young woman readjusted her somewhat draggled plumes with a feeble, faded coquetry; Mother Shipton eyed the possessor of "Five Spot" with malevolence, and Uncle Billy included the whole party in one sweeping anathema.

The road to Sandy Bar--a camp that, not having as yet experienced the regenerating influences of Poker Flat, consequently seemed to offer some invitation to the emigrants--lay over a steep mountain range. It was distant a day's severe travel. In that advanced season, the party soon passed out of the moist, temperate regions of the foothills into the dry, cold, bracing air of the Sierras. The trail was narrow and difficult. At noon the Duchess, rolling out of her saddle upon the ground, declared her intention of going no farther, and the party halted.

The spot was singularly wild and impressive. A wooded amphitheater, surrounded on three sides by precipitous cliffs of naked granite, sloped gently toward the crest of another precipice that overlooked the valley. It was, undoubtedly, the most suitable spot for a camp, had camping been advisable. But Mr. Oakhurst knew that scarcely half the journey to Sandy Bar was accomplished, and the party were not equipped or provisioned for delay. This fact he pointed out to his companions curtly, with a philosophic commentary on the folly of "throwing up their hand before the game was played out." But they were furnished with liquor, which in this emergency stood them in place of food, fuel, rest, and prescience. In spite of his remonstrances, it was not long before they were more or less under its influence. Uncle Billy passed rapidly from a bellicose state into one of stupor, the Duchess became maudlin, and Mother Shipton snored. Mr. Oakhurst alone remained erect, leaning against a rock, calmly surveying them.

Mr. Oakhurst did not drink. It interfered with a profession which required coolness, impassiveness, and presence of mind, and, in his own language, he "couldn't afford it." As he gazed at his recumbent fellow exiles, the loneliness begotten of his pariah trade, his habits of life, his very vices, for the first time seriously oppressed him. He bestirred himself in dusting his black clothes, washing his hands and face, and other acts characteristic of his studiously neat habits, and for a moment forgot his annoyance. The thought of deserting his weaker and more pitiable companions never perhaps occurred to him. Yet he could not help feeling the want of that excitement which, singularly enough, was most conducive to that calm equanimity for which he was notorious. He looked at the gloomy walls that rose a thousand feet sheer above the circling pines around him; at the sky, ominously clouded; at the valley below, already deepening into shadow. And, doing so, suddenly he heard his own name called.

A horseman slowly ascended the trail. In the fresh, open face of the newcomer Mr. Oakhurst recognized Tom Simson, otherwise known as the "Innocent" of Sandy Bar. He had met him some months before over a "little game," and had, with perfect equanimity, won the entire fortune--amounting to some forty dollars--of that guileless youth. After the game was finished, Mr. Oakhurst drew the youthful speculator behind the door and thus addressed him: "Tommy, you're a good little man, but you can't gamble worth a cent. Don't try it over again." He then handed him his money back, pushed him gently from the room, and so made a devoted slave of Tom Simson.

There was a remembrance of this in his boyish and enthusiastic greeting of Mr. Oakhurst. He had started, he said, to go to Poker Flat to seek his fortune. "Alone?" No, not exactly alone; in fact (a giggle), he had run away with Piney Woods. Didn't Mr. Oakhurst remember Piney? She that used to wait on the table at the Temperance House? They had been engaged a long time, but old Jake Woods had objected, and so they had run away, and were going to Poker Flat to be married, and here they were. And they were tired out, and how lucky it was they had found a place to camp and company. All this the Innocent delivered rapidly, while Piney, a stout, comely damsel of fifteen, emerged from behind the pine tree, where she had been blushing unseen, and rode to the side of her lover.

Mr. Oakhurst seldom troubled himself with sentiment, still less with propriety; but he had a vague idea that the situation was not fortunate. He retained, however, his presence of mind sufficiently to kick Uncle Billy, who was about to say something, and Uncle Billy was sober enough to recognize in Mr. Oakhurst's kick a superior power that would not bear trifling. He then endeavored to dissuade Tom Simson from delaying further, but in vain. He even pointed out the fact that there was no provision, nor means of making a camp. But, unluckily, the Innocent met this objection by assuring the party that he was provided with an extra mule loaded with provisions and by the discovery of a rude attempt at a log house near the trail. "Piney can stay with Mrs. Oakhurst," said the Innocent, pointing to the Duchess, "and I can shift for myself."

Nothing but Mr. Oakhurst's admonishing foot saved Uncle Billy from bursting into a roar of laughter. As it was, he felt compelled to retire up the canyon until he could recover his gravity. There he confided the joke to the tall pine trees, with many slaps of his leg, contortions of his face, and the usual profanity. But when he returned to the party, he found them seated by a fire--for the air had grown strangely chill and the sky overcast--in apparently amicable conversation. Piney was actually talking in an impulsive, girlish fashion to the Duchess, who was listening with an interest and animation she had not shown for many days. The Innocent was holding forth, apparently with equal effect, to Mr. Oakhurst and Mother Shipton, who was actually relaxing into amiability. "Is this yer a damned picnic?" said Uncle Billy with inward scorn as he surveyed the sylvan group, the glancing firelight, and the tethered animals in the foreground. Suddenly an idea mingled with the alcoholic fumes that disturbed his brain. It was apparentl

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นนายจอห์น Oakhurst นักการพนัน ก้าวเข้าสู่ถนนสายหลักของโป๊กเกอร์แบนในตอนเช้าของที่ยี่สิบสามของเดือนพฤศจิกายน 1850 เขามีจิตสำนึกของการเปลี่ยนแปลงในบรรยากาศของคุณธรรมตั้งแต่คืนก่อนหน้านี้ คนสอง หรือสาม สนทนาจริงจังกัน เพิ่มเป็นเขาประดับ และแลกเปลี่ยนสายตาแปลกอย่างมีนัยสำคัญ มี lull วันสะบาโตในอากาศซึ่ง ในการชำระเงินที่ไม่ได้ใช้จะมีอิทธิพลต่อวันสะบาโต ดูดคิลนาย Oakhurst สงบ หล่อหน้าทรยศกังวลเล็กในบ่งชี้เหล่านี้ ว่าเขาตระหนักสาเหตุใด ๆ predisposing ถูกถามอีก "ฉันคิดอยู่หลังใครสักคน, " เขาสะท้อน "น่าจะเป็นฉัน" เขากลับไปเขากระเป๋าผ้าเช็ดหน้าที่เขามีแล้ว whipping เก็บฝุ่นสีแดงของโป๊กเกอร์แบนจากรองเท้าของเขาเรียบร้อย และอย่างเงียบ ๆ ออกเขาจำข้อความคาดการณ์ใด ๆ เพิ่มเติมในจุดของความเป็นจริง โป๊กเกอร์แบนถูก "หลังใคร" เมื่อเร็ว ๆ นี้มันได้ประสบขาดทุนหลายพันดอลลาร์ ม้าสองมีคุณค่า และชาวโดดเด่น เรื่องประสบการกระตุกของปฏิกิริยางาม ค่อนข้างเป็นมร.เจอราร์ดเมสทราเยต์ และ ungovernable เป็นของกิจการที่มีท่าน คณะกรรมการลับมีกำหนดในการกำจัดการเมืองทุกคนไม่เหมาะสม นี้ถูกทำอย่างถาวรในสัมมาคารวะของชายสองคนที่ถูกแขวนแล้วจาก boughs ของ sycamore gulch และชั่วคราว ใน banishment บางตัวไม่เหมาะสม เราเสียใจที่จะบอกว่า เหล่านี้ก็ผู้หญิง เป็น แต่เนื่องจากเรื่องเพศ อย่างไรก็ตาม การรัฐ impropriety ของพวกเขาเป็นมืออาชีพ และก็เฉพาะในมาตรฐานดังกล่าวได้สร้างความชั่วร้ายที่โป๊กเกอร์แบน ventured เข้าตัดสินนาย Oakhurst ในถ้าว่า เขารวมอยู่ในประเภทนี้ได้ ของคณะกรรมการได้เรียกร้องให้แขวนเขาเป็นตัวอย่างได้ และวิธีการชำระเงินด้วยตนเองจากกระเป๋าของเขาของเขาชนะจากยอดรวมแน่ "มันเป็น agin ยุติธรรม กล่าวว่า Jim ล้อ "yer หนุ่มคนนี้มาจากค่ายคำราม - ให้คนแปลกหน้าทั้งหมด - เฉี่ยวเงินของเรา " แต่อคติภายในแคบกว่านี้แทนความเชื่อมั่นความดิบของหุ้นในหน้าอกของผู้ที่ได้โชคดีพอที่จะชนะจากนาย Oakhurstนาย Oakhurst ประโยคของเขากับเงียบ philosophic, none น้อย coolly ที่เขาตระหนักถึงความลังเลของผู้พิพากษาของเขา รับ เขาได้มากเกินไปของนักการพนันไม่ให้ยอมรับชะตากรรม กับ ชีวิตได้ดีที่สุดเกมไม่แน่นอน และเขารู้จักเปอร์เซ็นต์ปกติสามารถตัวแทนจำหน่ายร่างกายของคนติดอาวุธพร้อมเลื่อมใส deported ของโป๊กเกอร์แบนเพื่อของการชำระเงิน นอกจากนาย Oakhurst ซึ่งถูกเรียกว่าเป็นคนที่หมดหวัง coolly และการข่มขู่ซึ่งความพิทักษ์อาวุธ ของ expatriated ประกอบด้วยหญิงสาวที่เรียกว่าการ "ดัชเชส" familiarly อื่น ผู้ได้รับรางวัลชื่อของ "แม่ Shipton" และ "ลุง บิลลี่ โม่ง sluice สงสัยและสุรา Cavalcade ที่ท่านไม่มีความเห็นจากผู้ชมที่ หรือเป็นคำพูด โดยการพิทักษ์ เท่านั้น เมื่อ gulch ที่ทำเครื่องหมายขีดจำกัด uttermost ของโป๊กเกอร์แบนแล้ว ผู้นำพูดสั้น ๆ และตรงจุด Exiles ถูกห้ามกลับ at the peril of ชีวิตเป็นเพื่อนเที่ยวหายไป ความรู้สึกของพวกเขา pent-up พบระบายในน้ำตากี่ hysterical จากดัชเชส บางภาษาที่ไม่สุภาพจากแม่ Shipton และวอลเล่พาร์เทียนของคำจากลุงบิลลี่ Oakhurst philosophic คนเดียวยังคงเงียบ เขาฟังเบา ๆ แม่ Shipton ปรารถนาจะตัดของใครบางคนหัวใจออก งบการซ้ำของดัชเชสที่เธอจะตายในถนน และ oaths รุนแรงที่ดูเหมือนจะถูกชนจากลุงบิลลี่เป็นเขาขี่ไปข้างหน้า มีลักษณะตลกง่ายดีชั้นเรียนของเขา เขายืนยันเมื่อตนขี่ม้า "ห้าจุด การแลกเปลี่ยนสำหรับล่อขอที่ดัชเชสขี่ แต่แม้การกระทำนี้ไม่ได้วาดพรรคเป็นการเห็นใจใกล้ชิด หญิงสาว readjusted เบิ้ลพลูมของเธอค่อนข้าง draggled กับ coquetry เบา จางลง แม่ Shipton ตา possessor ของ "จุดห้า" กับ malevolence และลุง Billy รวมบุคคลทั้งหมดใน anathema หนึ่งกวาดถนนแถบแซนดี้ - ค่ายที่ ไม่มีที่ยังมีประสบการณ์ที่สร้างใหม่มีผลต่อของโป๊กเกอร์แบน จึงดูเหมือนจะ มีบางขอเชิญ emigrants - วางเหนือเป็นเทือกเขาสูงชัน มันไกลวันเดินทางอย่างรุนแรง ในฤดูกาลที่ขั้นสูง พรรคเร็ว ๆ นี้ผ่านจากภูมิภาคชุ่มชื่น แจ่มของตีนเข้าเย็น แห้ง bracing อากาศของ Sierras ทางแคบ และยาก เที่ยง ดัชเชส กลิ้งจากอานตามพื้นดิน เธอประกาศความตั้งใจของเธอไปไม่ไกลออกไป และยกเลิกพรรคจุดน่าประทับใจ และป่า singularly การ wooded แอมฟิเทียเตอร์ ล้อมรอบสามด้านด้วยหน้าผาหินแกรนิตเปลือย precipitous sloped เบา ๆ ไปทางยอดล่ออีกที่ข้ามหุบเขา มันเป็น อย่างไม่ต้องสงสัย จุดเหมาะสมที่สุดสำหรับค่าย มีแคมปิ้งได้แนะนำ แต่นาย Oakhurst รู้ว่า แทบครึ่งการเดินทางไปแถบแซนดี้ได้สำเร็จ และฝ่ายไม่พร้อม หรือเตรียมใช้งานการล่าช้า ความจริงเขาชี้ให้เห็นให้สหายของเขา curtly กับอรรถกถา philosophic บนหลังของ "โยนขึ้นมือของพวกเขาก่อนเล่นเกมออก" แต่พวกเขาได้ตกแต่ง ด้วยเหล้า ซึ่งในกรณีฉุกเฉินนี้ยืนให้แทนอาหาร น้ำมัน พักผ่อน และ prescience แม้ remonstrances ของเขา ไม่นานก่อนที่พวกเขาน้อยภายใต้อิทธิพลของมัน ลุงบิลลี่ผ่านอย่างรวดเร็วจากรัฐ bellicose เข้า stupor ดัชเชสเป็น maudlin และ snored Shipton แม่ นาย Oakhurst คนเดียวยังคงตรง พิงกับก้อนหิน เบา ๆ สำรวจพวกเขานาย Oakhurst ไม่ได้ดื่ม มันติดกับอาชีพที่ต้องใช้ความเย็น impassiveness และสถานะของจิตใจ และ ในภาษาของเขาเอง เขา "ไม่ จ่ายก็" เป็นเขาจ้องที่ exiles เพื่อนเขา recumbent ความเหงา begotten การค้าของคนนอกคอก นิสัยของเขาชีวิต vices เขามาก สำหรับครั้งแรก เวลาอย่างจริงจังถูกรุกรานเขา เขา bestirred เองในผ้าสีดำ dusting ซักมือ และใบหน้า และการกระทำอื่น ๆ ลักษณะของนิสัยของเขาเรียบร้อย studiously และครู่ลืมความรำคาญของเขา ความคิดของกระจัดกระจายหนีหายไปสหายของเขาแข็งแกร่ง และทุ่มเทมากขึ้นอาจจะไม่เคยเกิดขึ้นกับเขา แต่ เขาอาจไม่ได้รู้สึกต้องของที่นี่ซึ่ง singularly พอพักไป equanimity ที่เงียบสงบที่กำลังอื้อฉาว เขามองผนังมืดมนที่แท้จริงพันฟุตเหนือไพน์ circling รอบ ท้องฟ้า ominously เค้า ที่หุบเขาด้านล่าง แล้วลึกเข้าไปในเงา ก ทำ ทันใดนั้นเขาได้ยินชื่อของเขาเองHorseman เป็นช้าแถมยังทาง นาย Oakhurst รู้จัก Tom Simson หรือที่เรียกว่าการ "ผู้บริสุทธิ์" ของแซนดี้บาร์ในสด เปิด ใบหน้าของผู้ เขาได้พบเขาบางเดือนก่อนช่วง "เกมน้อย" และ กับ equanimity โก ชัยโชคทั้งหมด - เกินดอลลาร์บางสี่สิบ - เยาวชนที่ guileless หลังจากเสร็จสิ้นเกม นาย Oakhurst วาด speculator อ่อนเยาว์หลังประตู และจึง ส่งเขา: "ทอมมี่ คุณเป็นคนน้อยดี แต่คุณไม่สามารถทำมูลค่าเป็นร้อยละ ไม่ลองอีกครับ" เขาแล้ว มอบเขาเงินเขา ผลักเขาเบา ๆ จากห้องพัก และเพื่อ ทำอุทิศทาสของ Tom Simsonมีการรำลึกนี้ทักทายเขา boyish และความกระตือรือร้นของนาย Oakhurst เขาได้เริ่มต้น พูด จะไปแบนโป๊กเกอร์เพื่อค้นหามรดกของเขา "อยู่คนเดียว" ไม่ ไม่ว่าคน เดียว ในความเป็นจริง (หัว), มีวิ่งไปกับป่าไพนี่ นาย Oakhurst จำ Piney หรือไม่ เธอที่ใช้ในการรอคอยบ้านพอควร มีการหมั้นนาน แต่ป่า Jake เก่ามี objected ดังนั้นพวกเขาได้วิ่งหนี และจะแบนโป๊กเกอร์ที่จะแต่งงาน และที่นี่พวกเขา พวกเขาเหนื่อยออก และวิธีโชคดีก็จะได้พบค่ายและบริษัท ทั้งหมดนี้ผู้บริสุทธิ์จัดส่งรวดเร็ว ในขณะที่ Piney, damsel เป็น stout, comely ของ fifteen ชุมนุมพอต้นสน ที่เธอได้รับ blushing unseen และกำลังในด้านของคนรักของเธอนาย Oakhurst ค่อยปัญหาตัวเอง ด้วยความเชื่อมั่น น้อยกับสมณสารูป แต่เขามีความคิดที่คลุมเครือว่า สถานการณ์ไม่โชคดี เขาสะสม อย่างไรก็ตาม จิตใจของเขาอยู่พอจะเตะลุงบิลลี่ เจ้าจะบอกอะไร และลุงบิลลี่ถูกนี่พอรู้จักในนาย Oakhurst เตะเหนือกว่ากำลังที่จะแบกเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาแล้วขะมักเขม้นปราม Tom Simson จากล่าช้าเพิ่มเติม แต่ในความไร้สาระ เขาได้ชี้ให้เห็นความจริงที่ว่ามีไม่สำรอง หรือวิธีการทำค่าย แต่ unluckily ผู้บริสุทธิ์ตามมรดกนี้ โดยมั่นใจพรรคที่เขาให้ ด้วยการล่อพิเศษที่มีบทบัญญัติ และค้นพบความพยายามที่หยาบที่ล็อกบ้านใกล้ทาง "ไพนี่พักกับนาง Oakhurst กล่าวว่า ผู้บริสุทธิ์ ชี้ไปที่ดัชเชส "และฉันสามารถเปลี่ยนตัวเอง"แต่นาย Oakhurst เท้า admonishing บันทึกลุงบิลลี่จากชีวิตชีวาเป็นเสียงคำรามของเสียงหัวเราะ ก็ เขารู้สึก compelled ถอนค่าโกรกธารจนเขาฟื้นแรงโน้มถ่วงของเขา มีเขาเปิดเผยการเรื่องตลกกับต้นสนสูง slaps หลายของขาของเขา contortions ใบหน้าของเขา และคำปกติ แต่เมื่อเขากลับไปงานปาร์ตี้ เขาพบพวกเขานั่ง โดยไฟ - อากาศมีโตชิแพงกว่า และท้องฟ้ามืด ครึ้ม - ในจิตอย่างเห็นได้ชัด ไพนี่จริงพูดในแฟชั่น impulsive สาวกับดัชเชส ผู้ฟังสนใจและเคลื่อนไหวที่เธอได้แสดงหลายวัน ได้จับผู้บริสุทธิ์ไป เห็นได้ชัดว่า มีผลเท่า นาย Oakhurst และแม่ Shipton ที่ได้พักผ่อนจริง ๆ เป็น amiability "คือนี้ yer ปิกนิกคนว่า ลุงบิลลี่กับชนเข้าด้านใน ตามที่เขาสำรวจกลุ่ม sylvan, glancing firelight และสัตว์คุณในเบื้องหน้า ทันใดนั้นความคิดเข้ากับควันแอลกอฮอล์ที่รบกวนสมอง มันเป็น apparentl

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะที่นายจอห์น Oakhurst , นักพนัน , ก้าวสู่ถนนหลักของโป๊กเกอร์แบนในช่วงเช้าของวันที่สองที่สามของเดือนพฤศจิกายน 1850 เขารับรู้การเปลี่ยนแปลงในบรรยากาศเชิงจริยธรรมนับตั้งแต่ก่อนคืน 2 หรือ 3 คน คุยกันเป็นเรื่องเป็นราวกัน หยุดที่เขามาหา และแลกเปลี่ยนทางสายตา . มีผู้ที่ขับกล่อมในอากาศซึ่งในชุมชนไม่กระทบวันสะบาโตดูเป็นลางไม่ดี

คุณ Oakhurst สงบ ใบหน้าหล่อทรยศขนาดเล็กกังวลในการบ่งชี้เหล่านี้ ไม่ว่าเขาจะอยู่ใด ๆมีสาเหตุอีกคำถาม " . ฉันคิดว่าพวกเขาหลังจากที่ใครบางคน " เขาสะท้อน ; " อาจเป็นฉัน" เขากลับมากระเป๋าผ้าเช็ดหน้าที่เขาได้รับการวิปปิ้งออกฝุ่นสีแดงของโป๊กเกอร์แบนจากรองเท้าเรียบร้อยของเขา และเงียบไปในใจของ การคาดเดาเพิ่มเติมใด ๆ .

ในจุดของความเป็นจริง แบนโป๊กเกอร์ " หลังจากที่ใครบางคน " มันมีเมื่อเร็ว ๆนี้ได้รับความสูญเสียของหลายพันดอลลาร์ ม้าสองตัวที่มีคุณค่า และเป็นพลเมืองที่โดดเด่น มันมีอาการกระตุกของปฏิกิริยามีคุณธรรม ,ค่อนข้างเป็นกฎหมายและใด ๆที่ไม่สามารถควบคุมได้ เช่น ของการกระทำที่ได้กระทำมัน คณะกรรมการได้กำหนดจัดในเมืองลับของบุคคลที่ไม่เหมาะสมทั้งหมด ทำอย่างถาวรในเรื่องของชายสองคนที่เป็นห้อยจากกิ่งของ Sycamore ในแคบและชั่วคราวในการเนรเทศของบางตัวอักษรที่น่ารังเกียจอื่น ๆ ข้าเสียใจที่จะบอกว่า บางส่วนของเหล่านี้เป็นสุภาพสตรีมันเป็น แต่เนื่องจากเพศ อย่างไรก็ตาม ระบุว่า ความไม่เหมาะสมของพวกเขาเป็นมืออาชีพ และมันเป็นเพียงเช่นมาตรฐานของความชั่วร้ายที่แบนขึ้นได้อย่างง่ายดายโป๊กเกอร์ลองตัดสินใจ

คุณที่ตั้งอยู่ต่างว่าเขาถูกรวมอยู่ในหมวดนี้ . ไม่กี่ของคณะกรรมการได้ให้แขวนพระองค์เป็นตัวอย่างที่สุดและวิธีการที่แน่นอนของ reimbursing เองจากกระเป๋าของผลรวมที่เขาจะจากพวกเขา " มันกันความยุติธรรม " ว่า จิม วีลเลอร์ " ปล่อยให้เจ้าหนุ่มน้อยจากค่ายดัง -- ทั้งคนแปลกหน้า -- ขนเอาเงินของเรา แต่อารมณ์ดิบของหุ้นที่มีอยู่ในเต้านมของผู้ที่ได้รับโชคดีพอที่จะชนะจากคุณ Oakhurst โมฆะนี้แคบท้องถิ่น

คุณอคติที่ตั้งรับประโยคของเขาด้วยมาดสงบ , ไม่น้อยเลยที่เขารู้เรื่องของความลังเลของผู้พิพากษาของเขา เขาพูดมากเกินไปของนักพนันไม่ต้องรับชะตากรรม กับเขา ชีวิตที่ไม่แน่นอนที่ดีที่สุดเกม และเขาจำค่าปกติในความโปรดปรานของเจ้ามือ

ร่างกายของชายติดอาวุธพร้อมส่งความชั่วของโป๊กเกอร์แบนรอบนอกของการตั้งถิ่นฐานนอกจากนี้นาย Oakhurst , ใครเป็นคนสิ้นหวังอย่างใจเย็น และที่มีการคุ้มกันติดอาวุธมีวัตถุประสงค์ , expatriated พรรคประกอบด้วยหญิงสาวอย่างคุ้นเคย เรียกว่าเป็น " ดัชเชส " ; อื่น ที่ได้รับรางวัลชื่อของ " แม่ Shipton " และ " ลุงบิลลี่ " โจรล้างน้ำสงสัยยืนยันขี้เมา จากการศึกษาทำให้ไม่มีความคิดเห็นจากผู้ชมหรือเป็นคำ uttered โดยพิทักษ์ เท่านั้น เมื่อห้วยซึ่งเครื่องหมายขีด จำกัด ที่ไกลที่สุดของแบนโป๊กเกอร์เป็นถึงหัวหน้าพูดสั้นๆและตรงประเด็น เนรเทศถูกห้ามไม่ให้กลับมาที่อันตรายของชีวิต

เป็นพาหายตัวไป พวกเขาไม่ได้ปลดปล่อยความรู้สึกที่พบระบายในน้ำตาเมื่อไม่กี่จากดัชเชสบางภาษาจากแม่ Shipton ไม่ดี ,และเป็นคู่ปรับของสุภาพ วอลเลย์จากลุงบิลลี่ ส่วนปรัชญา Oakhurst อยู่คนเดียวเงียบ เขาฟังอย่างสงบ เพื่อความปรารถนาของแม่ Shipton ตัดหัวใจคน ออก ไปซ้ำ งบของดัชเชสว่าเธอจะตายในท้องถนน และการที่คำสาบานที่ดูเหมือนจะโดนกระแทกจากลุงบิลลี่ที่เขาขี่ไปข้างหน้า กับง่ายมีอารมณ์ขันดีลักษณะของชั้นเรียนของเขาเขายืนยัน เมื่อแลกเปลี่ยนของเขาขี่ม้า " 5 จุด " เพื่อขอโทษล่อที่ดัชเชสขี่ . แต่กฎหมายนี้ไม่ได้วาดมาอีกอย่างเห็นใจ หญิงสาวปรับขนนกค่อนข้าง draggled ของเธอกับอ่อนแอ จางความเจ้าชู้ แม่ Shipton ตาเจ้าของ " 5 จุด " กับความร้ายกาจ และลุงบิลลี่ รวมทั้งพรรคหนึ่งกวาดเหี้ยน .

ถนนทรายบาร์ -- ค่ายนั้น ไม่ได้มีเป็นยัง ประสบการณ์ เสริมสร้างอิทธิพลของโป๊กเกอร์แบน จากนั้นจะเสนอไปให้อพยพ -- วางเหนือเทือกเขาที่สูงชัน มันไกลรุนแรงของวันเดินทาง ที่ขั้นสูงในฤดูกาล พรรคนี้พ้นจากเขตอบอุ่นชื้นของตีนเขาเป็นแห้ง เย็น สดชื่น อากาศของ sierras .เส้นทางแคบ และยากลำบาก เที่ยง ดัชเชส กลิ้งออกจากอานของเธอบนพื้นดิน เธอตั้งใจจะไม่ประกาศออกไป และพรรคหยุด

จุดที่เป็นป่าแปลกประหลาดและน่าประทับใจ อัฒจันทร์ป่าล้อมรอบสามด้านด้วยชันหน้าผาหินแกรนิต เปลือย ลาดเบา ๆต่ออีกว่า ยอดของหน้าผามองข้ามหุบเขา มันคือไม่ต้องสงสัยเลยว่า จุดที่เหมาะสมที่สุดสำหรับค่ายนี้ ที่มีการตั้งแคมป์การแนะนํา แต่คุณ Oakhurst รู้ว่าแทบครึ่งการเดินทางแซนดี้บาร์ได้ และพรรคไม่ได้ถูกติดตั้ง หรือ Retail Banking เพื่อหน่วงเวลา ข้อเท็จจริงนี้ เขาชี้ให้สหายของเขาอย่างหยาบๆ มีความเห็นอย่างปลงตกในความโง่เขลาของ " โยนขึ้นมือของพวกเขาก่อนเกมก็เล่นได้หมด" แต่พวกเขาถูกตกแต่งด้วยเหล้า ซึ่งในกรณีฉุกเฉินนี้พวกเขายืนอยู่ในสถานที่ของอาหาร เชื้อเพลิง พักผ่อน และการรู้ล่วงหน้า ทั้งๆที่ remonstrances ของเขามันไม่นานก่อนที่พวกเขาได้มากขึ้นหรือน้อยลงภายใต้อิทธิพลของ ลุงบิลลี่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว จากสถานะก้าวร้าวเป็นหนึ่งในอาการมึนงง เชสก็สะอึกสะอื้น และแม่ Shipton กรน . คุณ Oakhurst อยู่คนเดียวตรงพิงหินค่อยๆ สำรวจพวกเขา

คุณ Oakhurst ไม่ได้ดื่ม มันเป็นการแทรกแซง ด้วยอาชีพที่ต้องใช้ความเย็น การไม่แสดงความรู้สึก และสถานะของจิตใจ และในภาษาของเขาเอง เขาไม่สามารถจ่ายได้ . " เขาจ้องมองเขาขี้เกียจเพื่อนเนรเทศ , ความเหงาบังเกิดการค้าคนนอกคอกของเขา นิสัยของชีวิตความชั่วร้ายของเขามาก เป็นครั้งแรกที่กดขี่เขาอย่างจริงจัง .เขา bestirred ตัวเองในการปัดฝุ่นเสื้อดำ ล้างมือและหน้า และการกระทำอื่น ๆลักษณะของนิสัยของเขาอย่างตั้งใจ เรียบร้อยและชั่วขณะ ลืมการแกล้งของเขา ความคิดของการละทิ้งของเขาอ่อนแอและน่าสงสารเพื่อนไม่อาจจะเกิดขึ้นกับเขา แต่เขาก็ไม่สามารถช่วยให้ความรู้สึกต้องการของความตื่นเต้นที่แปลกประหลาดที่เพียงพอถูกวางมากที่สุดเพื่อที่สงบ อุเบกขา ซึ่งเขาก็ฉาวโฉ่ เขาดูเศร้าหมอง ผนังที่กุหลาบพันฟุตเหนือวงต้นสนรอบๆเขาเชียร์ ในท้องฟ้า เมฆอย่างเป็นลางสังหรณ์ ในหุบเขาด้านล่าง แล้วลึกเข้าไปในเงา และ การทำเช่นนั้น พลันเขาได้ยินชื่อของเขาเอง

นักขี่ม้าอย่างช้าๆขึ้นไปตาม ในที่สด เปิดหน้ามาใหม่คุณOakhurst รู้จักทอม ซิมสัน หรือที่รู้จักกันว่า " บริสุทธิ์ " ของแซนดี้บาร์ เขาได้เจอกับเค้าบางเดือนกว่าเกม " น้อย " และมีอุเบกขา สมบูรณ์แบบ จะทั้งโชคลาภ -- จำนวน 40 เหรียญ . . . ของบางอย่างที่ซึ่งไร้เล่ห์เหลี่ยมของเยาวชน หลังเกมจบ คุณ Oakhurst วาดเก็งกำไรอ่อนเยาว์หลังประตูจึงให้ความสนใจเขา : " ทอมมี่ เธอเป็นคนน้อยดีแต่คุณไม่สามารถเดิมพันมูลค่าเป็นร้อย ไม่ลองมันอีกครั้ง . " จากนั้นเขาก็ส่งเขาเงินของเขากลับมาผลักเขาเบา ๆจากห้อง และได้อุทิศทาสของทอม ซิมพ์ซัน

มีความทรงจำนี้ เขายังเด็กและกระตือรือร้นทักทายคุณ Oakhurst . เขาเริ่ม เขาบอกว่า ไปแบนโป๊กเกอร์เพื่อแสวงหาโชคลาภของเขา” คนเดียว ? " ไม่ ได้อยู่คนเดียว ในความเป็นจริง ( หัวเราะ )เขาหนีไปกับไพนี วู้ด ไม่คุณ Oakhurst จำไพนี ? เธอที่เคยรอไว้บนโต๊ะที่พอควร บ้าน พวกเขาได้รับการว่าจ้างเป็นเวลานาน แต่ป่าเจคเก่าได้คัดค้าน และดังนั้น พวกเขาต้องหนี แล้วจะแบนโป๊กเกอร์ที่จะแต่งงาน และที่นี่พวกเขาอยู่ และพวกเขาก็เหนื่อย แล้วโชคดีได้พบสถานที่ บริษัท แคมป์ และทั้งหมดนี้ผู้บริสุทธิ์จัดส่งอย่างรวดเร็วในขณะที่ไพนี่ ป้อมหญิงสาวสวย , สิบห้า , โผล่ออกมาจากหลังต้นไม้ ต้นสน ที่เธอเคยเห็นหน้าแดงและขี่ม้าอยู่ข้างๆ คนรักของเธอ

คุณ Oakhurst ไม่ใคร่มีปัญหาของตัวเองกับความเชื่อมั่นน้อยกว่าที่มีความเหมาะสม แต่เขามีความคิดที่คลุมเครือว่า สถานการณ์มันไม่ได้โชคดี เขายังคง อย่างไรก็ตามของเขา แต่ในใจ พอเตะลุงบิลลี่ที่กำลังจะพูดอะไรบางอย่างกับลุงบิลลี่ ยังมีสติพอที่จะรับรู้ในนาย Oakhurst เตะที่เหนือกว่าอำนาจที่จะไม่รับเล็กน้อย จากนั้นเขาก็พยายามที่จะห้ามปราม ทอม ซิมสัน จาก การ เพิ่มเติม แต่ในไร้สาระ เขายังชี้ให้เห็นความจริงที่ว่า ไม่มีการให้ หรือการทำค่าย แต่โชคไม่ดีไร้เดียงสาเจอโจทย์นี้ทำให้พรรคที่เขาให้กับเป็นพิเศษล่อโหลดเสบียงและโดยการค้นพบของความพยายามที่หยาบคายที่ Log House ใกล้ทาง . ไพนีสามารถอยู่กับคุณนาย Oakhurst , " กล่าวว่าบริสุทธิ์ ชี้ไปที่ดัชเชส " และฉันเปลี่ยนเอง "

ไม่มีอะไร แต่คุณที่ตั้งของ เท้า ช่วยแนะนำลุงบิลลี่จากระเบิดเสียงกึกก้องของเสียงหัวเราะ มันคือ เขารู้สึกว่าถูกบังคับให้เกษียณขึ้นหุบเขา จนสามารถกู้แรงโน้มถ่วงของเขา เค้าบอกเรื่องตลกกับต้นไม้สนสูงมากตบขาของเขา contortions ใบหน้าของเขา , และหยาบคายเหมือนเคย แต่เมื่อเขากลับมาที่พรรคเขาเจอมันนั่งอยู่ โดยไฟ . . . อากาศเย็น และมีการเจริญเติบโตอย่างเห็นได้ชัดอีกด้วย ท้องฟ้ามืดครึ้ม ในการสนทนา ไพนีก็พูดในห่าม , กระตุ้งกระติ้งแฟชั่นกับดัชเชสผู้ฟังที่มีความสนใจและภาพเคลื่อนไหว เธอไม่ได้แสดงมานานหลายวัน ผู้บริสุทธิ์ถูกจับออกไป เห็นได้ชัดว่ามีผลเท่ากันกับคุณและแม่ Shipton Oakhurst ,ที่กำลังพักผ่อนในชื่นชม " คือท่านนี้ปิคนิคพิลึก ? บอกว่าลุงบิลลี่กับขาเข้าดูถูกที่เขาสำรวจกลุ่มบ้านนอก , glancing แสงไฟจากในห้องและล่ามสัตว์ในเบื้องหน้า พลันความคิดผสมกับแอลกอฮอล์ ควันมันรบกวนสมอง มัน apparentl