The two 3:4 scaled prototype frames

The two 3:4 scaled prototype frames were irregular in elevation due to the excessive stiffness variation (greater than 30%) between two adjacent floors. In fact, interstory height was 4.8 m (16 ft) at the first floor and 2.4 m (8 ft) for the top two stories, while a 500 × 500 mm (20 × 20 in.) column cross section was kept constant along the height. The floor span was 3.45 m (11.3 ft), while the frame spacing was set as 5.2 m (17 ft). Beam cross sections were 500 × 350 mm (20 × 14 in.), 500 × 450 mm (20 × 18 in.), and 500 × 450 mm at the first, second, and third floors, respectively. Figure 4 shows the two specimens tested and a schematic of their 3-D reference building, while Table 1 summarizes the values of dead and live loads used in design. Their computation was performed by assuming the slabs to be unidirectional because the most common flooring system in Italian building practice consists of prestressed double-tee joist or hollow-core slabs29,30 with or without cast-in-place concrete topping. These single-span systems are usually simply supported on inverted-tee framing beams. Continuity in terms of horizontal seismic load transfer is ensured by cast-in-place concrete topping or shear keys. Two-dimensional representations of two specimens were extracted from a reference 3-D structure; therefore, the slabs were not provided, while their weights were considered and reproduced in the tests.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งสอง 3: 4 ปรับเฟรมต้นแบบอยู่ในระดับความสูงที่ผิดปกติอันเนื่องมาจากการเปลี่ยนแปลงความแข็งมากเกินไป (มากกว่า 30%) ระหว่างสองชั้นที่อยู่ติดกัน ในความเป็นจริงความสูง interstory เป็น 4.8 เมตร (16 ฟุต) ที่ชั้นแรกและ 2.4 เมตร (8 ฟุต) สำหรับด้านบนสองเรื่องในขณะที่ 500 × 500 มิลลิเมตร (20 × 20.) ข้ามส่วนคอลัมน์คงตาม ความสูง ช่วงชั้นที่ 3.45 เมตร (11.3 ฟุต) ในขณะที่ระยะห่างกรอบที่ถูกกำหนดให้เป็น 5.2 เมตร (17 ฟุต) ส่วนข้ามคาน 500 × 350 มิลลิเมตร (20 × 14.) 500 × 450 มิลลิเมตร (20 × 18.) และ 500 × 450 มมที่ครั้งแรกที่สองและชั้นที่สามตามลำดับ รูปที่ 4 แสดงให้เห็นว่าทั้งสองตัวอย่างการทดสอบและแผนผังของอาคารอ้างอิง 3-D ของพวกเขาในขณะที่ตารางที่ 1 สรุปค่าของแรงที่ตายแล้วและสดใช้ในการออกแบบ การคำนวณของพวกเขาได้ดำเนินการโดยสมมติว่าแผ่นที่จะเป็นทิศทางเดียวเนื่องจากระบบพื้นที่พบมากที่สุดในทางปฏิบัติอาคารอิตาเลียนประกอบด้วยตงดับเบิลทีคอนกรีตอัดแรงหรือ slabs29,30 กลวง-core ที่มีหรือไม่มีหล่อในสถานที่ราดหน้าคอนกรีต เหล่านี้ระบบช่วงเดียวมักจะได้รับการสนับสนุนเพียงคานกรอบคว่ำที ความต่อเนื่องในแง่ของการถ่ายโอนภาระแผ่นดินไหวในแนวนอนคือมั่นใจโดยนักแสดงในสถานที่ราดหน้าคอนกรีตหรือปุ่มเฉือน สองมิติการแสดงของทั้งสองตัวอย่างที่ถูกดึงออกมาจากการอ้างอิงโครงสร้าง 3 มิติ; ดังนั้นแผ่นที่ไม่ได้ให้น้ำหนักในขณะที่พวกเขาได้รับการพิจารณาและการทำซ้ำในการทดสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 3 : 4 ปรับขนาดเฟรมเป็นต้นแบบที่ผิดปกติในระดับความสูงจากการตึงมากเกินไป ( มากกว่า 30 % ) ระหว่างสองอาคารที่อยู่ติดกัน ในความเป็นจริง , ความสูง interstory คือ 4.8 เมตร ( 16 ฟุต ) ที่ชั้น 1 และ 2.4 เมตร ( 8 ฟุต ) สำหรับด้านบนสองเรื่องในขณะที่ 500 × 500 มม. ( 20 × 20 ค่ะ ) ส่วนข้ามคอลัมน์คงที่ตามความสูง พื้นช่วงคือ 3.45 เมตร ( 11.3 ฟุต )ในขณะที่กรอบระยะห่างถูกตั้งค่าเป็น 5.2 เมตร ( 16 ฟุต ) ส่วนที่เป็นคานไขว้ 500 × 350 มม. ( 20 × 14 . ) , 500 × 450 มม. ( 20 × 18 . ) , และ 500 × 450 มิลลิเมตรที่ 1 , 2 และชั้น 3 ตามลำดับ รูปที่ 4 แสดงสองตัวอย่างทดสอบและแผนผังของอาคาร 3 มิติ อ้างอิง ในขณะที่โต๊ะรึเปล่า 1 สรุปคุณค่าของความตายและมีชีวิตโหลดที่ใช้ในการออกแบบการคำนวณของพวกเขาถูกจัดขึ้นโดยสมมติว่าแผ่นเป็นทางเดียว เพราะระบบพื้นทั่วไปมากที่สุดในการฝึกสร้างอิตาลีประกอบด้วยคอนกรีตอัดแรงคู่ทีตง หรือ slabs29,30 Hollow Core มี หรือ ไม่มี หล่อคอนกรีต topping ระบบเหล่านี้มักจะมีเพียงช่วงเดียวที่ได้รับการสนับสนุนในตัวตี๋กรอบคานความต่อเนื่องในแง่ของการโหลดคลื่นไหวสะเทือนแบบแนวนอนคือมั่นใจโดยหน้าหล่อคอนกรีตหรือตัดกุญแจ ภาพสองมิติสองตัวอย่างสกัดจากการอ้างอิงสามมิติโครงสร้าง ดังนั้น แผ่นไม่ได้ให้ ในขณะที่น้ำหนักของพวกเขาพิจารณาและทำซ้ำในการทดสอบ