ABSTRACT This study was conducted w

ABSTRACT This study was conducted with broilers to evaluate the effects of growth-promoting antibiotic (flavomycin) and probiotic (7 bacterial species) supplementation in diets containing soybean oil or free fatty acids (FFA) on performance, morphological parameters of the small intestine, apparent digestibility of gross energy (GE) in the ileum, and apparent digestibility of fat in the ileum and total intestinal tract. Eight-hundred and sixty 4-d-old Ross 308 broiler chicks were used in a 3 × 3 factorial arrangement of dietary treatments that comprised 3 additives (without additive, flavomycin, and probiotic) and 3 fat sources (without fat, 30 g/kg of FFA, and 30 g/kg of soybean oil) with 4 pen replicates per treatment. All diets contained chromic oxide (3 g/kg) as an indigestible marker. Body weight and feed intake were recorded weekly over 40 d. Flavomycin interacted positively with soybean oil and FFA causing improvements (P < 0.05) in BW gain. Among the different fat sources, soybean oil significantly increased (P < 0.05) BW gain and jejunal villi height, whereas
flavomycin improved (P < 0.05) BW gain and feed conversion when compared with the remaining dietary additives. However, the probiotic negatively affected (P < 0.05) BW gain and feed conversion despite increased (P < 0.05) villi heights of the duodenum, jejunum, and ileum. At 21 and 38 d of age, fat and GE digestibility were higher (P < 0.05) in the ileum and total intestinal tract of birds fed diets containing soybean oil than those of birds fed FFA. Fat and GE digestibility were highest (P < 0.05) among birds fed flavomycin but lowest (P < 0.05) among probiotic-fed birds. Flavomycin addition to soybean oil or FFA diets significantly increased (P < 0.05) fat and GE digestibility when compared with the same diets containing the probiotic. Therefore, soybean oil is a better energy source than FFA, as indicated by increased growth, nutrient digestibility, and jejunal villi height. However, probiotic supplementation to fat-rich diets caused detrimental effects on nutrient digestibility and growth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามธรรมนี้การวิจัยกับออกการประเมินผลกระทบของการส่งเสริมการเจริญเติบโตยาปฏิชีวนะ (flavomycin) และแห้งเสริม (ชนิดเชื้อแบคทีเรีย 7) โปรไบโอติกส์ในอาหารที่ประกอบด้วยน้ำมันถั่วเหลืองหรือฟรีกรดไขมัน (FFA) ประสิทธิภาพ พารามิเตอร์ของลำไส้เล็ก digestibility ชัดเจนของพลังงานรวม (GE) ใน ileum และ digestibility ชัดเจนของไขมันในทางเดินลำไส้ ileum และผลรวม แปด - ร้อย และหก 4 d อายุ Ross 308 ไก่เนื้อลูกไก่ถูกใช้ในแฟกแบบ 3 × 3 จัดบริการอาหารที่ประกอบด้วยสาร 3 (โดยไม่มีการบวก flavomycin และโปรไบโอติกส์) และแหล่งไขมัน 3 (ไม่ มีไขมัน 30 g/kg ของ FFA และ 30 กรัม/กิโลกรัมของน้ำมันถั่วเหลือง) กับ 4 ปากกาเหมือนกับต่อการรักษา อาหารทั้งหมดประกอบด้วยออกไซด์ chromic (3 g/kg) เป็นเครื่องหมายการ indigestible น้ำหนักและตัวบันทึกรายสัปดาห์มากกว่า 40 d. Flavomycin อาจบวกกับน้ำมันถั่วเหลืองและ FFA ที่ก่อให้เกิดการปรับปรุง (P < 0.05) ใน BW กำไร ระหว่างแหล่งไขมันต่าง ๆ น้ำมันถั่วเหลืองเพิ่ม (P < 0.05) BW กำไรและ jejunal villi สูง ในขณะที่ flavomycin ที่ดีขึ้น (P < 0.05) BW ได้รับ และอาหารแปลงเมื่อเปรียบเทียบกับสารอาหารที่เหลือ อย่างไรก็ตาม โปรไบโอติกส์ส่งผลกระทบ (P < 0.05) กำไร BW และแปลงอาหารแม้มีเพิ่มขึ้น (P < 0.05) ไฮท์ villi ของ duodenum, jejunum และ ileum ที่ 21 และ 38 d อายุ ไขมันและ GE digestibility ก็สูงกว่า (P < 0.05) ใน ileum และรวมลำไส้ทางเดินอาหารของนกได้รับอาหารที่ประกอบด้วยน้ำมันถั่วเหลืองมากกว่าบรรดานกเลี้ยง FFA ไขมันและ GE digestibility ได้สูงสุด (P < 0.05) ระหว่าง flavomycin แต่ราคาเลี้ยงนก (P < 0.05) ระหว่างนกเลี้ยงโปรไบโอติกส์ Flavomycin นี้น้ำมันถั่วเหลืองหรืออาหาร FFA เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) ไขมันและ GE digestibility เมื่อเปรียบเทียบกับอาหารเดิมที่ประกอบด้วยโปรไบโอติกส์ ดังนั้น น้ำมันถั่วเหลืองเป็นแหล่งพลังงานดีกว่า FFA ตามที่ระบุ โดยเติบโตเพิ่มขึ้น digestibility ธาตุอาหาร และความสูงของ villi jejunal อย่างไรก็ตาม แห้งเสริมโปรไบโอติกส์จะอุดมไปด้วยไขมันในอาหารเกิดขึ้นผลดีผล digestibility ธาตุอาหารและเจริญเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อการศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการกับไก่เนื้อในการประเมินผลกระทบของการเจริญเติบโตของการส่งเสริมยาปฏิชีวนะ (flavomycin) และโปรไบโอติก (7 สายพันธุ์แบคทีเรีย) เสริมในอาหารที่มีส่วนผสมของน้ำมันถั่วเหลืองหรือกรดไขมันอิสระ (FFA) ผลการดำเนินงานพารามิเตอร์ทางสัณฐานวิทยาของลำไส้เล็ก, เห็นได้ชัด การย่อยได้ของการใช้พลังงานขั้นต้น (GE) ใน ileum และการย่อยได้ชัดเจนของไขมันใน ileum และลำไส้รวม แปดร้อยหกสิบ 4 d เก่ารอสส์ 308 ลูกไก่ไก่ถูกนำมาใช้ใน 3 × 3 จัดปัจจัยของการรักษาอาหารที่ประกอบด้วย 3 สารเติมแต่ง (ไม่มีสารเติมแต่ง flavomycin และโปรไบโอติก) และ 3 แหล่งไขมัน (ไม่รวมไขมัน 30 กรัม / กิโลกรัม FFA และ 30 กรัม / กิโลกรัมของน้ำมันถั่วเหลือง) มี 4 ซ้ำปากกาต่อการรักษา อาหารทั้งหมดที่มีโครออกไซด์ (3 กรัม / กิโลกรัม) เป็นเครื่องหมายย่อย น้ำหนักตัวและการบริโภคอาหารที่ถูกบันทึกไว้ทุกสัปดาห์กว่า 40 d Flavomycin ความสัมพันธ์เชิงบวกกับน้ำมันถั่วเหลืองและก่อให้เกิดการปรับปรุง FFA (P <0.05) กำไร BW ในบรรดาแหล่งไขมันที่แตกต่างกัน, น้ำมันถั่วเหลืองที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) กำไร BW และความสูง jejunal villi ขณะ
flavomycin ดีขึ้น (P <0.05) กำไร BW และการเปลี่ยนอาหารเมื่อเทียบกับสารเติมแต่งอาหารที่เหลือ อย่างไรก็ตามโปรไบโอติกได้รับผลกระทบในเชิงลบ (P <0.05) กำไร BW และแม้จะมีการเปลี่ยนอาหารที่เพิ่มขึ้น (P <0.05) สูง villi ของลำไส้เล็กส่วนต้น, jejunum และ ileum วันที่ 21 และ 38 d อายุไขมันและการย่อยของจีอีที่สูงขึ้น (P <0.05) ใน ileum และลำไส้รวมของนกที่เลี้ยงอาหารที่มีน้ำมันถั่วเหลืองกว่านกที่เลี้ยง FFA ไขมันและการย่อย GE สูงที่สุด (p <0.05) ในหมู่นกที่เลี้ยง flavomycin แต่ต่ำสุด (p <0.05) ในหมู่นกที่เลี้ยงโปรไบโอติก นอกจาก Flavomycin น้ำมันถั่วเหลืองหรือ FFA อาหารเพิ่มขึ้นอย่างมาก (p <0.05) และการย่อยไขมัน GE เมื่อเทียบกับอาหารเดียวกันที่มีโปรไบโอติก ดังนั้นน้ำมันถั่วเหลืองเป็นแหล่งพลังงานที่ดีกว่าปรับปรุงคุณภาพตามที่ระบุโดยการเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นของสารอาหารที่ย่อยและ jejunal villi สูง อย่างไรก็ตามการเสริมโปรไบโอติกในการรับประทานอาหารที่อุดมด้วยไขมันที่เกิดจากผลกระทบที่เป็นอันตรายต่อการย่อยสารอาหารและการเจริญเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของ กับไก่ที่ส่งเสริมการเจริญเติบโตยาปฏิชีวนะ ( ฟลาโวมัยซิน ) และ โปรไบโอติก ( 7 ชนิด แบคทีเรีย ) การเสริมน้ำมันถั่วเหลือง หรือในอาหารที่มีกรดไขมันอิสระ ( FFA ) ในการแสดงค่าลักษณะทางสัณฐานวิทยาของลำไส้เล็ก ไขมันที่ชัดเจนของพลังงานทั้งหมดในลำไส้เล็กส่วนปลาย ( GE ) ,และการย่อยได้ชัดเจนของไขมันในลำไส้ และระบบทางเดินอาหารทั้งหมด แปดร้อยหกสิบ 4-d-old ROSS 308 ไก่กระทงจำนวน 3 × 3 Factorial จัดอาหารตำรับที่ประกอบด้วย 3 วัตถุเจือปน ( โดยไม่ต้องเสริมฟลาโวมัยซิน และโปรไบโอติก ) และ 3 แหล่งที่มาของไขมัน ( ไม่มีไขมัน 30 กรัมต่อกิโลกรัมของ FFA และ 30 กรัมต่อกิโลกรัมของน้ำมันถั่วเหลือง ) มี 4 ซ้ำต่อรักษาปากกา .อาหารทั้งหมดที่มีอยู่โครมิกออกไซด์ ( 3 กรัม / กก. ) เป็นเครื่องหมายไม่ย่อย . น้ำหนักตัว และปริมาณอาหารที่ถูกบันทึกไว้ทุกสัปดาห์กว่า 40 D . ฟลาโวมัยซินเจียวกับน้ำมันถั่วเหลือง และตั้งต้น FFA ก่อให้เกิดการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ในตัวได้ แตกต่างกันไขมันแหล่ง น้ำมันถั่วเหลืองเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) รับน้ำหนักตัว และความสูง jejunal วิไล ในขณะที่
ฟลาโวมัยซินขึ้น ( p < 005 ) น้ำหนักตัวได้และการเปลี่ยนอาหารเมื่อเทียบกับที่เหลืออาหารวัตถุเจือปน อย่างไรก็ตาม โปรไบโอติกผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) และเปอร์เซ็นต์ได้รับการเปลี่ยนอาหารแม้จะเพิ่มขึ้น ( P < 0.05 ) ความวิไลของลำไส้เล็ก ลำไส้เล็กและลำไส้ , . ที่ 21 38 D อายุไขมันและ GE ได้สูงขึ้น ( p < 005 ) และในลำไส้ระบบทางเดินอาหารทั้งหมดนกอาหารที่มีน้ำมันถั่วเหลืองสูงกว่านกเลี้ยง FFA . ไขมันและ GE ได้สูงสุด ( P < 0.05 ) ระหว่างนกเลี้ยงฟลาโวมัยซิน แต่ต่ำสุด ( P < 0.05 ) ของโพรไบโอติกที่เลี้ยงนก ฟลาโวมัยซิน นอกจากนี้ น้ำมันถั่วเหลือง หรืออาหาร FFA เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ ( p < 005 ) และการย่อยไขมัน โดยเมื่อเปรียบเทียบกับเดียวกันอาหารที่มีโปรไบโอติก ดังนั้น น้ำมันถั่วเหลืองเป็นแหล่งพลังงานที่ดีกว่า FFA , ตามที่ระบุโดยเพิ่มการเจริญเติบโต การย่อยได้ และความสูง jejunal วิไล . อย่างไรก็ตาม การเสริมโปรไบโอติกอาหารที่อุดมไปด้วยไขมัน ทำให้มีผลกระทบต่อการย่อยได้และการเติบโต