Before the sixteenth century, the t

Before the sixteenth century, the term status was only used by political writers to refer to one of two things : either the state or condition in which a ruler finds himself (the status principis); or else the general ‘state of the nation’ or condition of the realm as a whole (the status regni). What was lacking in these usages was the distinctively modern idea of the State as a form of public power separate from both the ruler and the ruled, and constituting the supreme political authority within a certain defined territory.(Skinner,1978:353)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนศตวรรษ sixteenth สถานะคำเฉพาะใช้ โดยนักเขียนทางการเมืองหมายถึงหนึ่งในสองสิ่ง: สถานะหรือสภาพที่ไม้บรรทัดหาตัวเอง (ในสถานะ principis); หรือ อื่น ๆ ทั่วไป "รัฐประชาชาติ' หรือเงื่อนไขของขอบเขตทั้งหมด (regni สถานะ) สิ่งขาดในประเพณีเหล่านี้มีความคิดทันสมัย distinctively ของรัฐเป็นแบบสาธารณะอำนาจที่แยกออกจากไม้บรรทัด และเส้นบรรทัดที่ และอำนาจทางการเมืองสูงสุดภายในเขตกำหนดแน่นอนค่า (สกินเนอร์ 1978:353)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนศตวรรษที่สิบหกสถานะเป็นคำที่ใช้เฉพาะโดยนักเขียนทางการเมืองในการอ้างถึงหนึ่งในสองสิ่ง: ทั้งรัฐหรือภาวะที่ผู้ปกครองพบว่าตัวเอง (คน principis สถานะ); หรืออื่น ๆ ทั่วไป 'รัฐของประเทศหรือสภาพของดินแดนที่เป็นทั้ง (regni สถานะ) อะไรคือสิ่งที่ขาดในประเพณีเหล่านี้เป็นความคิดที่ทันสมัย​​โดดเด่นของรัฐเป็นรูปแบบของพลังประชาชนที่แยกต่างหากจากทั้งผู้ปกครองและผู้ปกครองและ constituting อำนาจทางการเมืองสูงสุดภายในดินแดนที่กำหนดไว้บางอย่าง (สกินเนอร์, 1978: 353).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนศตวรรษที่สิบหก คำว่าสถานะถูกใช้เฉพาะ โดยนักเขียนหมายถึงหนึ่งในสองสิ่ง : ทั้งรัฐหรือภาวะที่ผู้ปกครองพบว่าตัวเอง ( สถานะ principis ) ; หรืออื่น ๆทั่วไปของรัฐของประเทศหรือสภาพของอาณาจักรโดยรวม ( regni สถานะ )สิ่งที่ขาดในการใช้ เหล่านี้คือความคิดความสมัยใหม่ของรัฐในฐานะที่เป็นรูปแบบของพลังงานที่แยกต่างหากจากทั้งผู้ครอบครองและปกครองประชาชน และอำนาจทางการเมืองประกอบฎีกาภายในกำหนดบางดินแดน ( สกินเนอร์ , 1978:353 )