The lake closed over her nose and m

The lake closed over her nose and mouth as Sara sucked in a lung-full of cold, black water. On her next breath, she opened her eyes and saw the red LCD shining: 12:02 AM. Again. Three nights in a row, same dream, same time. Sweat dripped from her hair and drenched her nightgown. Sara stumbled to the bathroom, turning on all of the lights to shake off the aura of the dream that still clung to her.

Steam from the shower filled the bathroom and Sara breathed it in deeply. She could still smell the dankness of her dream. She dropped her head and closed her eyes. They snapped back open as a hissing vortex suddenly sucked all of the steam into the drain at her feet. In the same instant, a fish-dead hand slid across her shoulder. She screamed and threw her body against the shower wall, turning the showerhead to the left. The water scalded her neck, shoulder and hand as she battled to stop the flow.

Adrenaline, pain and fear drove her stiffly from the shower. The room was bright. Normal. Her body shook convulsively and she reached for a towel to warm herself. The towel brushed her badly burned shoulder and she hissed in pain. It sobered her and she headed to the kitchen where she kept the emergency burn salve.

In the kitchen, the salve was already laid out, with fresh gauze, waiting for her. Normal went away again.

The old woman spoke warmly, “Here, let me get that for you. It was my fault – so sorry – but it IS awfully difficult to get your attention!” Sara was frozen in shock. The woman placed a cup in her hand. Here drink this. Coffee. You need it.” Sara sipped wordlessly, numb to the un-reality.

“I can’t stay long,” said the old woman. “Manifestation takes sooo much energy. Easier to show up in a dream, but you kept drowning on me!” She let out a little chortle.

Shock and disbelief turned to annoyance and the very-real pain in her shoulder made her angry. “Well, you’ve got my attention now – what do you WANT?”

“It’s not what I want, but what you want, my dear.”

“I want you to go leave me alone.”

“That’s one option. You’ve been given a choice. You are due to die.” The old woman let it sink in. “I’m here to prove that we do go on, after we die.”

“That’s supposed to be reassuring?” The hair on Sara’s arms stood up.

“For many people it is. Your choice is this: tell people what you’ve experienced here tonight – give them hope, or die at 12:02 tomorrow.” As the last word left her lips, the woman started to fade.

“It’s up to you, dear. . .”

For the first time in days, Sara felt calm. She placed a terry-cloth robe gingerly on her freshly-bandaged shoulder, took a sip of coffee and dialed the phone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทะเลสาบปิดจมูกและปากของเธอเป็นซาร่าดูดเต็มปอดน้ำเย็น สีดำ ลมหายใจของเธอต่อไป เธอเปิดตาของเธอ และเห็นส่องแสง LCD สีแดง: 12:02 AM อีกครั้ง คืนที่สามในแถว เหมือนฝัน กัน เหงื่อ dripped จากผมของเธอ และเธอ nightgown ขาว ซาร่า stumbled ห้องน้ำ เปิดไฟเพื่อสลัดของฝันที่พืชยัง เธอทั้งหมดไอน้ำจากน้ำที่เติมน้ำ และซาร่าแก่มันในลึก นอกจากนี้เธอยังได้กลิ่น dankness ของความฝันของเธอ เธอทิ้งศีรษะของเธอ และปิดตาเธอ พวกเขาจัดชิดเปิดกลับเป็น vortex แมลงก็ดูดทั้งหมดของไอน้ำในท่อระบายน้ำที่เท้าของเธอ ในทันทีเหมือนกัน ปลาตายมือฝ่อข้ามไหล่ของเธอ เธอกรีดร้อง และโยนร่างกายของเธอกับผนังห้องอาบน้ำ ฝักบัวแบบใช้ทางซ้ายเปิด น้ำ scalded ของเธอคอ ไหล่ และมือเป็นเธอกับปัญหาธนบัตรเพื่อหยุดการไหลตื่นเต้น ความเจ็บปวด และความกลัวขับรถเธอ stiffly จากห้อง ห้องสว่างขึ้น ปกติ ร่างกายของเธอสั่นเครือ convulsively และเธอถึงสำหรับผ้าขนหนูอุ่นตัวเอง ผ้าขัดเงาไหล่เธอเขียนไม่ดี และเธอ hissed อาการเจ็บปวด มัน sobered เธอ และเธอมุ่งหน้าไปห้องครัวที่เธอเก็บ salve เขียนฉุกเฉินในห้องครัว salve จะถูกแล้วแอร์ มีผ้าพันแผลสด รอเธอ ปกติออกไปอีกThe old woman spoke warmly, “Here, let me get that for you. It was my fault – so sorry – but it IS awfully difficult to get your attention!” Sara was frozen in shock. The woman placed a cup in her hand. Here drink this. Coffee. You need it.” Sara sipped wordlessly, numb to the un-reality.“I can’t stay long,” said the old woman. “Manifestation takes sooo much energy. Easier to show up in a dream, but you kept drowning on me!” She let out a little chortle.Shock and disbelief turned to annoyance and the very-real pain in her shoulder made her angry. “Well, you’ve got my attention now – what do you WANT?”“It’s not what I want, but what you want, my dear.”“I want you to go leave me alone.”“That’s one option. You’ve been given a choice. You are due to die.” The old woman let it sink in. “I’m here to prove that we do go on, after we die.”“That’s supposed to be reassuring?” The hair on Sara’s arms stood up.“For many people it is. Your choice is this: tell people what you’ve experienced here tonight – give them hope, or die at 12:02 tomorrow.” As the last word left her lips, the woman started to fade.“It’s up to you, dear. . .”For the first time in days, Sara felt calm. She placed a terry-cloth robe gingerly on her freshly-bandaged shoulder, took a sip of coffee and dialed the phone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทะเลสาบปิดจมูกและปากของเธอขณะที่ซาร่าดูดในปอดเต็มรูปแบบของความหนาวเย็นน้ำสีดำ ลมหายใจต่อไปของเธอเธอเปิดตาของเธอและเห็นจอแอลซีดีสีแดงส่องแสง: 00:02 อีกครั้ง สามคืนในแถวฝันเดียวกันในเวลาเดียวกัน เหงื่อหยดจากผมของเธอและเปียกโชกชุดนอนของเธอ ซาร่าสะดุดห้องน้ำเปิดทั้งหมดของไฟจะสลัดกลิ่นอายของความฝันที่ยังคงยึดติดกับของเธอ. ไอน้ำจากห้องอาบน้ำที่เต็มไปด้วยห้องน้ำและซาร่าลมหายใจในลึก เธอยังคงได้กลิ่นความชื้นแฉะของความฝันของเธอ เธอลดลงหัวของเธอและปิดตาของเธอ พวกเขาตะคอกกลับมาเปิดให้บริการตามกระแสน้ำวนเปล่งเสียงดังกล่าวก็ดูดทั้งหมดของไอน้ำเข้าไปในท่อระบายน้ำที่เท้าของเธอ ในทันทีเดียวกันมือปลาที่ตายแล้วเลื่อนข้ามไหล่ของเธอ เธอกรีดร้องและโยนร่างของเธอกับผนังห้องอาบน้ำฝักบัวหันไปทางซ้าย น้ำไฟลวกคอไหล่และมือขณะที่เธอต่อสู้เพื่อหยุดการไหล. Adrenaline ความเจ็บปวดและความกลัวของเธอขับรถเคร่งครัดจากห้องอาบน้ำฝักบัว ห้องสดใส ปกติ ร่างของเธอส่ายกระแด่วๆและเธอถึงผ้าขนหนูสำหรับตัวเองเพื่อให้ความอบอุ่น ผ้าขนหนูไม่ดีปัดเผาไหล่ของเธอและเธอ hissed ในความเจ็บปวด มันเมาของเธอและเธอมุ่งหน้าไปยังห้องครัวที่เธอเก็บไว้ในกรณีฉุกเฉินเผาบรรเทา. ในห้องครัว, บรรเทาวางแล้วออกด้วยผ้าโปร่งสดรอเธอ ปกติก็กลับไป. หญิงชราพูดอย่างอบอุ่น "ที่นี่ให้ฉันได้รับที่สำหรับคุณ มันเป็นความผิดของฉัน - ขอโทษ - แต่มันเป็นอย่างมากยากที่จะได้รับความสนใจของคุณ "ซาร่าถูกแช่แข็งในช็อต! ผู้หญิงวางถ้วยในมือของเธอ นี่คือเครื่องดื่มนี้ กาแฟ คุณจำเป็นต้องใช้มัน. "ซาร่าจิบคอแข็ง, ชาที่จะยกเลิกความเป็นจริง. "ผมไม่สามารถอยู่นาน" หญิงชราคนหนึ่งกล่าวว่า "การประกาศใช้พลังงานมากมากเลย ง่ายที่จะแสดงขึ้นในความฝัน แต่คุณเก็บไว้จมน้ำกับฉัน! "เธอให้ออกฮาเล็ก ๆ น้อย ๆ . ช็อกและหันไปเชื่อความรำคาญและเจ็บปวดมากจริงในไหล่ของเธอทำให้เธอโกรธ "ดีที่คุณเคยได้รับความสนใจของฉันตอนนี้ - สิ่งที่คุณต้องการ" . "มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ แต่สิ่งที่คุณต้องการที่รักของฉัน" ". ฉันต้องการให้คุณไปปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว" "นั่นคือหนึ่งในตัวเลือก คุณได้รับเลือก คุณมีกำหนดที่จะตาย. "หญิงชราปล่อยให้มันจมอยู่ใน." ฉันมาที่นี่เพื่อพิสูจน์ว่าเราไม่ไปในหลังจากที่เราตาย. " "นั่นควรจะเป็นความมั่นใจ?" ผมบนแขนของ Sara ยืนขึ้น. " สำหรับหลาย ๆ คนมันเป็น ทางเลือกของคุณคือ: บอกคนสิ่งที่คุณเคยมีประสบการณ์ที่นี่คืนนี้ - ให้พวกเขามีความหวังหรือตายที่ 00:02 วันพรุ่งนี้ "ในฐานะที่เป็นคำพูดสุดท้ายที่เหลือริมฝีปากของเธอผู้หญิงคนนั้นเริ่มที่จะจางหายไป.. "มันขึ้นอยู่กับคุณที่รัก . . " เป็นครั้งแรกในวันที่ซาร่ารู้สึกสงบ เธอวางเสื้อคลุมเทอร์รี่ผ้าระมัดระวังบนไหล่สดผ้าพันแผลเธอเอาจิบกาแฟและโทรศัพท์โทรออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทะเลสาบปิดเหนือจมูกและปากของเธอเป็นซาร่าดูดในปอดเต็มของเย็น น้ำดำ ในลมหายใจของเธอต่อไป เธอลืมตาเห็น LCD สีแดงส่องแสง : 12:02 เป็น อีกครั้ง สามคืนในแถวเดียวกัน ความฝันเดียวกัน เวลา เหงื่อหยดจากเส้นผมของเธอและเปียกชุดนอนของเธอ ซาร่า เดินโซเซเข้าห้องน้ำ เปิดทั้งหมดของไฟเพื่อสลัดกลิ่นอายแห่งความฝันที่ยังคงยึดติดกับเธอ

ไอจากฝักบัวเต็มห้องน้ำ และ ซาร่า หายใจในลึก เธอยังได้กลิ่น dankness ความฝันของเธอ เธอทิ้งศีรษะและปิดตาของเธอ เขาตะคอกกลับเปิดเป็น . . ดูดก็ทั้งหมดของไอน้ำเข้าไปในท่อระบายที่เท้าของเธอ ในแบบเดียวกัน ปลา ตาย มือเลื่อนข้ามไหล่ของเธอ เธอกรีดร้องและโยนร่างของเธอกับฝักบัวติดผนังเปิดฝักบัวไปทางซ้าย น้ำที่ลวกคอ ไหล่ และมือเธอต่อสู้เพื่อหยุดการไหล

ตื่นเต้น ความเจ็บปวด และความกลัวทำให้เธอตัวแข็งจากฝักบัว ห้องพักที่สดใส ปกติ ร่างของเธอกระตุกกระแด่วๆและเธอถึงผ้าขนหนูอุ่นเอง ผ้าเช็ดตัวแปรงเธอเลวเผาไหล่เธอ hissed ในความเจ็บปวดมันก็มองความเป็นจริง เธอมุ่งหน้าไปยังห้องครัวที่เธอเก็บไว้ฉุกเฉินเผาขี้ผึ้ง

ในครัว , ยาหม่องแล้วออกมาวางด้วยผ้าสด รอ เธอ ปกติไปอีก

หญิงชราพูดอย่างอบอุ่น " ที่นี่ ให้ฉันช่วย เป็นความผิดของฉัน–ขอโทษ–แต่มันเป็นการยากที่จะได้รับความสนใจของคุณ " ซาร่าถูกแช่แข็งช็อกหญิงสาววางถ้วยในมือของเธอ ดื่มนี่ก่อนสิ กาแฟ คุณต้องการมัน . " ซาร่าได้แต่จิบชาให้ยูเอ็นจริง

" ฉันอยู่ได้ไม่นาน " หญิงชรา " การใช้พลังงานมากแค่ไหน ง่ายที่จะแสดงขึ้นในความฝัน แต่เธอเอาแต่จมเลย " เธอหลุดปากหัวเราะร่าเริงน้อย

ช็อกและไม่อยากเชื่อกลายเป็นความรำคาญและจริงมากปวดไหล่ของเธอ ทำให้เธอโกรธ" เอ่อ คุณทำให้ฉันสนใจตอนนี้–อะไรที่คุณต้องการ "

" มันไม่ได้เป็นสิ่งที่ฉันต้องการ แต่สิ่งที่เธอต้องการ , ที่รัก . . . "

" ฉันต้องการให้คุณไปจากฉันคนเดียว "

" ว่าเป็นทางเลือกหนึ่ง คุณได้รับเลือก คุณมีกำหนดจะตาย " หญิงชราให้มันจมลงไป " ผมมาที่นี่เพื่อพิสูจน์ว่า เราทำอะไรไป หลังจากที่เราตาย "

" มันควรจะมั่นใจ ? " ผมกับซาร่า

แขนลุกขึ้นยืน" สำหรับหลาย ๆคนมันเป็น ทางเลือกของคุณคือ : บอกคนสิ่งที่คุณเคยมีประสบการณ์ที่นี่คืนนี้ และให้ความหวัง หรือตาย 12:02 วันพรุ่งนี้ " เป็นคำสุดท้ายที่ออกจากปากของเธอ ผู้หญิงที่เริ่มจางหาย

" มันขึ้นอยู่กับคุณ , ที่รัก . . . . . . . "

เป็นครั้งแรกในวัน ซาร่ารู้สึกสงบ เธอวางเสื้อคลุมผ้าเทอร์รี่ระมัดระวังเกี่ยวกับเธอสดผูกไหล่ จิบ กาแฟ และ หมายเลขโทรศัพท์