Indonesia has a stated foreign poli

Indonesia has a stated foreign policy objective of establishing stable fixed land and maritime boundaries with all of its neighbors; three stretches of land borders with Timor-Leste have yet to be delimited, two of which are in the Oecussi exclave area, and no maritime or Exclusive Economic Zone (EEZ) boundaries have been established between the countries; many refugees from Timor-Leste who left in 2003 still reside in Indonesia and refuse repatriation; all borders between Indonesia and Australia have been agreed upon bilaterally, but a 1997 treaty that would settle the last of their maritime and EEZ boundary has yet to be ratified by Indonesia's legislature; Indonesian groups challenge Australia's claim to Ashmore Reef; Australia has closed parts of the Ashmore and Cartier Reserve to Indonesian traditional fishing and placed restrictions on certain catches; land and maritime negotiations with Malaysia are ongoing, and disputed areas include the controversial Tanjung Datu and Camar Wulan border area in Borneo and the maritime boundary in the Ambalat oil block in the Celebes Sea; Indonesia and Singapore continue to work on finalizing their 1973 maritime boundary agreement by defining unresolved areas north of Indonesia's Batam Island; Indonesian secessionists, squatters, and illegal migrants create repatriation problems for Papua New Guinea; maritime delimitation talks continue with Palau; EEZ negotiations with Vietnam are ongoing, and the two countries in Fall 2011 agreed to work together to reduce illegal fishing along their maritime boundary

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อินโดนีเซียได้เป็นนโยบายต่างประเทศที่ระบุวัตถุประสงค์ของการสร้างมั่นคงถาวรที่ดินและขอบเขตทางทะเลของของเพื่อนบ้าน ชายทั้งสามของเส้นขอบที่ดินกับติมอร์-เลสเตยังไม่ได้กำหนดเขต สองที่คือ บริเวณ Oecussi exclave และทะเลไม่ หรือขอบเขตพิเศษทางเศรษฐกิจโซน (EEZ) ได้ถูกก่อตั้งขึ้นระหว่างประเทศ ผู้ลี้ภัยจำนวนมากจากติมอร์-เลสเตที่ทิ้งใน 2003 ยังคงอยู่ในอินโดนีเซีย และปฏิเสธค่า เส้นขอบทั้งหมดระหว่างอินโดนีเซียและออสเตรเลียมีการพ้อง bilaterally แต่สนธิสัญญาปี 1997 ที่จะจับคู่สุดท้ายของการเดินเรือ และขอบเขต EEZ ยังเป็นสำคัญ โดยอินโดนีเซียทูลเกล้าทูลกระหม่อม อินโดนีเซียกลุ่มท้าทายของออสเตรเลียได้ว่าแอชมอร์ฟ ออสเตรเลียมีปิดส่วนของเกาะแอชมอร์และคาร์เทียร์สำรองการประมงแบบดั้งเดิมที่อินโดนีเซีย และวางข้อจำกัดบางอย่างจับ ที่ดินและเจรจาทางทะเลกับมาเลเซียอย่างต่อเนื่อง และพื้นที่ที่มีข้อโต้แย้งรวมแย้งตันจุงดาตูและ Camar Wulan ขอบบริเวณในบอร์เนียวและขอบเขตทางทะเลใน Ambalat น้ำมันในทะเลเซเลเบส อินโดนีเซียและสิงคโปร์ยังคงต้องสรุปข้อตกลงขอบเขตทางทะเลของ 1973 คะแนนยังพื้นที่ทางเหนือของเกาะบาตัมอินโดนีเซีย Secessionists อินโดนีเซีย squatters และอพยพผิดกฎหมายสร้างปัญหาการส่งกลับของปาปัวนิวกินี การเจรจากำหนดเขตทางทะเลต่อ ด้วยปาเลา EEZ เจรจากับเวียดนามมีอย่างต่อเนื่อง และทั้งสองประเทศในฤดูใบไม้ร่วง 2011 ตกลงทำงานร่วมกันเพื่อลดการตกปลาที่ไม่ถูกต้องตามขอบเขตทางทะเลของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อินโดนีเซียมีวัตถุประสงค์นโยบายต่างประเทศที่ระบุไว้ในการจัดตั้งที่ดินคงมีเสถียรภาพและเขตแดนทางทะเลที่มีทั้งหมดของเพื่อนบ้านของตน สามแนวชายแดนที่ดินกับติมอร์เลสเตยังไม่ได้รับที่คั่นสองแห่งที่อยู่ในพื้นที่ Oecussi exclave และไม่มีทางทะเลหรือเขตเศรษฐกิจพิเศษ (EEZ) ขอบเขตที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นระหว่างประเทศต่างๆ ผู้ลี้ภัยจำนวนมากจากติมอร์เลสเตที่เหลือในปี 2003 ยังคงอาศัยอยู่ในประเทศอินโดนีเซียและปฏิเสธที่จะส่งตัวกลับประเทศ; พรมแดนระหว่างอินโดนีเซียและออสเตรเลียได้รับการตกลงกันทั้งสองข้าง แต่สนธิสัญญา 1997 ที่จะชำระล่าสุดของทะเลอาณาเขตและเขตเศรษฐกิจจำเพาะของพวกเขายังไม่ได้รับการยอมรับจากสภานิติบัญญัติของอินโดนีเซีย; กลุ่มอินโดนีเซียท้าทายการเรียกร้องของออสเตรเลียที่จะ Ashmore Reef; ออสเตรเลียได้ปิดส่วนของมอร์และคาร์เทียสำรองเพื่อการประมงแบบดั้งเดิมของอินโดนีเซียและข้อ จำกัด ที่วางอยู่บนจับบาง; การเจรจาต่อรองทางบกและทางทะเลกับประเทศมาเลเซียอย่างต่อเนื่องและพื้นที่พิพาทรวม Tanjung Datu ขัดแย้งและ Camar Wulan พื้นที่ชายแดนในเกาะบอร์เนียวและทะเลอาณาเขตในบล็อก Ambalat น้ำมันในทะเลเซเลเบส; อินโดนีเซียและสิงคโปร์ทำงานต่อไปในข้อตกลงที่จะจบทะเลอาณาเขต 1973 ของพวกเขาด้วยการกำหนดพื้นที่ที่ยังไม่ได้แก้ไขทางตอนเหนือของอินโดนีเซียเกาะบาตัม; อินโดนีเซีย secessionists, ไพน์วูดและแรงงานข้ามชาติที่ผิดกฎหมายสร้างปัญหาการส่งกลับสำหรับปาปัวนิวกินี; การเจรจาปักปันเขตทางทะเลที่ยังคงมีการปาเลา; การเจรจาเขตเศรษฐกิจจำเพาะกับเวียดนามอย่างต่อเนื่องและทั้งสองประเทศในฤดูใบไม้ร่วง 2011 ตกลงที่จะทำงานร่วมกันเพื่อลดประมงที่ผิดกฎหมายตามแนวพรมแดนทางทะเลของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อินโดนีเซียได้ระบุวัตถุประสงค์ของการกำหนดนโยบายต่างประเทศมีที่ดินและเขตแดนทางทะเลกับประเทศเพื่อนบ้าน ; สามเหยียดของพรมแดนทางบกกับติมอร์เลสเตได้รับที่คั่นสองซึ่งอยู่ใน oecussi ดินแดนส่วนแยกเขต และเขตเศรษฐกิจทางทะเลหรือพิเศษ ( ไม่มี ) ขอบเขตได้รับการยอมรับระหว่างประเทศผู้อพยพจำนวนมากจากติมอร์ที่ออกมาในปี 2003 ยังคงอาศัยอยู่ในอินโดนีเซีย และ ปฏิเสธ การ ทั้งหมดเขตแดนระหว่างอินโดนีเซียและออสเตรเลียได้ตกลง ทั้งสองข้าง แต่สนธิสัญญาที่จะจัดการ 1997 สุดท้ายของเขตแดนทางทะเล และไม่มีของพวกเขายังไม่ได้ให้สัตยาบันโดยสภานิติบัญญัติของอินโดนีเซีย กลุ่มท้าทายของออสเตรเลียเรียกร้องให้แอชมอร์แนวอินโดนีเซีย ;ออสเตรเลียได้ปิดส่วนของประเทศกรีซในการประมงอินโดนีเซียแบบดั้งเดิมและวางไว้ ข้อ จำกัด ในหนึ่งจับ แผ่นดินและการเจรจาทางทะเลกับมาเลเซีย อย่างต่อเนื่อง และพื้นที่พิพาทรวมถึงการโต้เถียง Tanjung Datu wulan พื้นที่ชายแดนและ camar ในบอร์เนียวและเขตทางทะเลใน ambalat บล็อกน้ำมันในทะเล Celebes ;อินโดนีเซียและสิงคโปร์ยังคงทำงานบนสรุปของปี 1973 โดยกำหนดพื้นที่เขตทางทะเลข้อตกลงที่ค้างคาเหนือของอินโดนีเซีย เกาะบาตัม อินโดนีเซีย secessionists ; เหล่านี้และสร้างปัญหาการส่งกลับผู้อพยพผิดกฎหมายสำหรับ ปาปัวนิวกินี การเจรจาเขตแดนทางทะเลกับประเทศต่อไป ; ; การเจรจาไม่มีกับเวียดนามอย่างต่อเนื่องและสองประเทศในฤดูใบไม้ร่วง 2011 ตกลงที่จะทำงานร่วมกันเพื่อลดการประมงที่ผิดกฎหมายตามเขตแดนทางทะเลของตน