synthesis of the whole does not bec

synthesis of the whole does not become comprehensible through isolated details. Everything refers to everything.
At this moment, the initial images fade into the background. The models, words, and comparisons that were necessary for the creation of the whole disappear like steps that have been left behind.The new building assumes the focal position and is itself. lts history begins.

Resistance

l believe that architecture today needs to reflect on the tasks and possibilities which are inherently its own.Architecture is not a vehicle or a symbol for things that do not belong to its essence. ln a society that celebrates the inessential, architecture can put up a resistance, counteract the waste of forms and meanings, and speak its own language.I believe that the language of architecture is not a question of a specific style. Every building is built for a specific use in a specific place and for a specific society. My buildings try to answer the questions that emerge from these simple facts as precisely and critically as they Can.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสังเคราะห์ทั้งหมดไม่เป็น comprehensible ผ่านแยกรายละเอียด จึงหมายถึงทุกสิ่งทุกอย่างตอนนี้ ภาพเริ่มต้นตกเป็นพื้นหลัง รูปแบบ คำ การเปรียบเทียบที่จำเป็นสำหรับการสร้างทั้งหมดหายไปเช่นตอนที่มีการทิ้ง อาคารใหม่ถือตำแหน่งโฟกัส และเป็น ประวัติ lts เริ่มขึ้นความต้านทานl เชื่อว่า สถาปัตยกรรมวันนี้ต้องแสดงในงานและโอกาสที่จะตั้งตัวเอง สถาปัตยกรรมไม่ใช่รถหรือเป็นสัญลักษณ์สำหรับสิ่งที่เป็นสาระสำคัญของ ln สังคมฉลองสถาปัตยกรรม inessential ทนต้าน ถอนเสียรูปแบบและความหมาย และสามารถพูดภาษาของตนเอง ผมเชื่อว่า ภาษาของสถาปัตยกรรมไม่ใช่คำถามลักษณะเฉพาะ อาคารทุกแห่งใช้เฉพาะในสถานที่เฉพาะ และสังคมเฉพาะ อาคารของฉันพยายามตอบคำถามที่เกิดขึ้นจากข้อเท็จจริงอย่างชัดเจน และเหลือเป็นพวกเขาสามารถได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสังเคราะห์ทั้งไม่ได้กลายเป็นที่เข้าใจรายละเอียดผ่านทางแยก ทุกสิ่งที่หมายถึงทุกอย่าง.
ขณะนี้ภาพเริ่มต้นจางลงในพื้นหลัง รูปแบบคำพูดและการเปรียบเทียบว่ามีความจำเป็นสำหรับการสร้างทั้งหมดหายไปเหมือนขั้นตอนที่ได้รับการปล่อย behind.The อาคารใหม่จะถือว่าตำแหน่งโฟกัสและเป็นตัวเอง ประวัติความเป็นมาเริ่มต้น LTS. ความต้านทานต่อลิตรเชื่อว่าสถาปัตยกรรมในวันนี้ต้องการที่จะสะท้อนให้เห็นถึงการทำงานและความเป็นไปที่เป็นเนื้อแท้ของ own.Architecture ไม่ได้เป็นยานพาหนะหรือสัญลักษณ์ของสิ่งที่ไม่เป็นสาระสำคัญ LN สังคมที่พระราชนิพนธ์ที่ไม่จำเป็นต้องมีสถาปัตยกรรมที่สามารถวางต้านทานรับมือกับการเสียรูปแบบและความหมายและพูด language.I ของตัวเองเชื่อว่าภาษาของสถาปัตยกรรมไม่ใช่คำถามของรูปแบบที่เฉพาะเจาะจงได้ ทุกอาคารที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับการใช้งานที่เฉพาะเจาะจงในสถานที่เฉพาะและเป็นสังคมที่เฉพาะเจาะจง อาคารของฉันพยายามที่จะตอบคำถามที่โผล่ออกมาจากข้อเท็จจริงที่เรียบง่ายเหล่านี้เป็นอย่างแม่นยำและวิกฤตที่พวกเขาสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสังเคราะห์ทั้งหมดไม่เป็นที่เข้าใจโดยแยกรายละเอียด ทุกอย่างหมายถึงทุกอย่าง .
ในตอนนี้ ภาพแรกจางหายไปเป็นพื้นหลัง รูปแบบคำและการเปรียบเทียบที่จำเป็นสำหรับการสร้างทั้งหมดหายไปเหมือนขั้นตอนที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง ตึกใหม่ ถือว่า ตำแหน่งโฟกัส และตัวเอง ประวัติศาสตร์ LTS เริ่มต้น



ความต้านทานผมเชื่อว่า วันนี้งานสถาปัตยกรรมต้องสะท้อนให้เห็นในงานและความเป็นไปได้ที่โดยเนื้อแท้ของมันเอง เป็นสถาปัตยกรรมที่ไม่มีรถหรือสัญลักษณ์สำหรับสิ่งที่ไม่ได้เป็นสาระสำคัญ ในสังคมที่ยกย่องไม่จำเป็น , สถาปัตยกรรมสามารถทำให้ความต้านทานลดของเสียของรูปแบบและความหมาย และพูดภาษาของตัวเองผมเชื่อว่าภาษาของสถาปัตยกรรม ไม่ใช่เรื่องของรูปแบบเฉพาะ ทุกอาคารถูกสร้างขึ้นสำหรับการใช้ที่เฉพาะเจาะจงในสถานที่เฉพาะเจาะจง และเป็นสังคมที่เฉพาะเจาะจง อาคารของฉันพยายามที่จะตอบคำถามที่โผล่ออกมาจากเหล่านี้เป็นข้อเท็จจริงง่ายๆแน่นอน และวิกฤตที่พวกเขาสามารถ