The results show that chemical appl

The results show that chemical applications
against leafminers involving Profenofos and
Carbosulfan were ineffective in controlling these
target pests. Moreover, applications of both these
pesticides had deleterious effects on the beneficials,
reducing parasitism. Thus while these chemicals are
widely applied by farmers, their effects appear to be
negative rather than positive. As the same fungicide
treatments were used in the sprayed and control
plots, the effects can be attributed to the insecticides
per se. Pesticides including pyrethroids and organophosphates
are considered ineffective against
L. huidobrensis because of resistance (Macdonald
1991; Weintraub and Horowitz 1995). As Indonesian
populations of L. huidobrensis are likely to havebeen derived from invasions of resistant European
populations, these are also likely to be resistant.
In contrast, the Abamectin treatments were
successful in reducing damage without deleterious
effects on the parasitoids. Abamectin as well as the
insect growth regulator Cyromazine have provided
effective control of L. huidobrensis in several countries
(Vandeveire 1991; Hammad et al. 2000; Weintraub
2001). Abamectin may be harmful to beneficials
including parasitoids (Consoli et al. 1998; Darvas
and Andersen 1999; Shipp et al. 2000). In laboratory
studies, it was shown to kill Indonesian parasitoids
but only at rates above those applied in the field
(Prijono et al. 2004). Adult parasitoids were more
tolerant of Abamectin than the target leafminer
L. huidobrensis, and this chemical was far less toxic
than other compounds used by Indonesian farmers
(Prijono et al. 2004).
Unfortunately Abamectin treatments are relatively
expensive when compared to applications of other
compounds used more widely by farmers. However,
the Abamectin trial shows that numerous applications
of this chemical are unnecessary to obtain
sufficient control. A few applications, to coincide
with the presence of larvae at 40 days after planting,
may suffice, given that damage levels were similar
regardless of whether sprays were applied prior to this
time. The importance of well-timed sprays is also
evident in the results of Weintraub (2001), who

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์แสดงว่าสารเคมีประยุกต์เทียบกับ leafminers ที่เกี่ยวข้องกับ Profenofos และCarbosulfan มีผลในการควบคุมเหล่านี้ศัตรูพืชเป้าหมาย นอกจากนี้ ใบสมัครทั้งนี้ยาฆ่าแมลงมีผลกระทบร้าย beneficialsลด parasitism ดังนั้น ในขณะที่สารเคมีเหล่านี้จะใช้กันอย่างแพร่หลาย โดยเกษตรกร ผลของพวกเขาต้องลบมากกว่าเป็นบวก เป็นสารเคมีเดียวกันบำบัดที่ใช้ในการพ่น และควบคุมผืน ผลสามารถเกิดจากการยาฆ่าแมลงต่อ se ยาฆ่าแมลง pyrethroids และ organophosphatesจะถือว่าเป็นผลจากL. huidobrensis เนื่องจากความต้านทาน (แมคโดนัลด์1991 ว่า Weintraub แล้ว Horowitz 1995) อินโดนีเซียเป็นประชากรของ L. huidobrensis มักจะได้รับมาจากการรุกรานของยุโรปทนประชากร เหล่านี้ก็จะทนในทางตรงกันข้าม ถูกรักษา Abamectinประสบความสำเร็จในการลดความเสียหายไม่ร้ายผลการการ parasitoids Abamectin ตลอดจนควบคุมการเจริญเติบโตของแมลง Cyromazine ให้ควบคุมที่มีประสิทธิภาพของ huidobrensis L. ในหลายประเทศ(Vandeveire 1991 Al. ร้อยเอ็ด Hammad 2000 ว่า Weintraub2001) . Abamectin อาจเป็นอันตรายต่อ beneficialsรวม parasitoids (คอนโซลิและ al. ปี 1998 Darvasแอนเดอร์ 1999 และ Shipp et al. 2000) ในห้องปฏิบัติการศึกษา มันถูกแสดงเพื่อฆ่า parasitoids อินโดนีเซียแต่ที่อัตรา ผู้ใช้ในฟิลด์(Prijono et al. 2004) Parasitoids ผู้ใหญ่ได้มากขึ้นทนกับ Abamectin กว่า leafminer เป้าหมายL. huidobrensis และสารเคมีนี้มีพิษน้อยมากกว่าสารอื่น ๆ ที่ใช้ โดยเกษตรกรที่อินโดนีเซีย(Prijono et al. 2004)แต่ Abamectin รักษาจะค่อนข้างมีราคาแพงเมื่อเทียบกับงานอื่น ๆสารที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากขึ้น โดยเกษตรกร อย่างไรก็ตามทดลอง Abamectin แสดงให้เห็นว่าหลายโปรแกรมประยุกต์ของสารเคมีนี้จะไม่จำเป็นต้องได้รับการควบคุมที่เพียงพอ โปรแกรมประยุกต์หลาย ตรงกันมีตัวอ่อนใน 40 วันหลังจากปลูกอาจพอเพียง ระบุว่าระดับความเสียหายได้เหมือนกันไม่ว่าใช้สเปรย์ก่อนนี้เวลา ความสำคัญของเวลาแห่งสเปรย์เป็นเห็นได้ชัดว่า Weintraub (2001), ผลที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษาพบว่าการใช้งานสารเคมีกับ leafminers ที่เกี่ยวข้องกับ Profenofos และ carbosulfan ไม่ได้ผลในการควบคุมเหล่าศัตรูพืชเป้าหมาย นอกจากนี้การใช้งานของทั้งสองเหล่านี้สารกำจัดศัตรูพืชที่มีผลอันตรายใน beneficials ที่ลดเบียน ดังนั้นในขณะที่สารเคมีเหล่านี้จะถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายโดยเกษตรกรผลกระทบที่ดูเหมือนจะเป็นเชิงลบมากกว่าบวก ในฐานะที่เป็นเชื้อราเดียวกันการรักษาถูกนำมาใช้ในการฉีดพ่นและการควบคุมการแปลงผลสามารถนำมาประกอบกับยาฆ่าแมลงต่อ สารกำจัดศัตรูพืชรวมทั้งไพรีทรอยด์และ organophosphates จะถือว่าไม่ได้ผลกับแอล huidobrensis เพราะต้านทาน (Macdonald 1991; เวนเทราบ์และฮอ 1995) ขณะที่อินโดนีเซียประชากร huidobrensis แอลมีแนวโน้มที่จะ havebeen มาจากการรุกรานของยุโรปทนประชากรเหล่านี้ยังมีแนวโน้มที่จะทน. ในทางตรงกันข้ามการรักษา Abamectin ได้ประสบความสำเร็จในการลดความเสียหายโดยไม่เป็นอันตรายมีผลต่อตัวเบียน Abamectin เช่นเดียวกับการควบคุมการเจริญเติบโตของแมลงCyromazine ได้ให้มีประสิทธิภาพการควบคุมของhuidobrensis ลิตรในหลายประเทศ(Vandeveire 1991; Hammad et al, 2000;. เวนเทราบ์2001) Abamectin อาจเป็นอันตรายต่อ beneficials รวมทั้งเบียน (Consoli et al, 1998;. Darvas และเซน 1999; Shipp et al, 2000). ในห้องปฏิบัติการการศึกษามันก็แสดงให้เห็นว่าการฆ่าตัวเบียนอินโดนีเซียแต่ในอัตราดังกล่าวข้างต้นที่ใช้ในสนาม(Prijono et al. 2004) เบียนผู้ใหญ่มากขึ้นอดทนของ Abamectin กว่าเป้าหมาย leafminer ลิตร huidobrensis และสารเคมีนี้ก็ยังห่างไกลความเป็นพิษน้อยกว่าสารอื่นๆ ที่ใช้โดยเกษตรกรอินโดนีเซีย(Prijono et al. 2004). แต่น่าเสียดายที่การรักษา Abamectin จะค่อนข้างแพงเมื่อเปรียบเทียบกับการใช้งานอื่นๆ ของสารที่ใช้กันอย่างแพร่หลายโดยเกษตรกร อย่างไรก็ตามการทดลองแสดงให้เห็นว่า Abamectin ใช้งานจำนวนมากของสารเคมีนี้จะไม่จำเป็นที่จะได้รับการควบคุมที่เพียงพอ ใช้งานไม่กี่ให้ตรงกับการปรากฏตัวของตัวอ่อนที่ 40 วันหลังปลูกที่อาจพอเพียงที่ได้รับความเสียหายในระดับที่มีความคล้ายคลึงกันโดยไม่คำนึงว่าสเปรย์ถูกนำไปใช้ก่อนหน้านี้เวลา ความสำคัญของสเปรย์ทันเวลานอกจากนี้ยังเห็นได้ชัดในผลของเวนเทราบ์ (2001) ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าการประยุกต์ทางเคมีที่เกี่ยวข้องกับโปรเฟนโนและ

กับ leafminers ผลไม่ได้ผลในการควบคุมศัตรูพืชมีเป้าหมายเหล่านี้

นอกจากนี้ การใช้ยาฆ่าแมลง ทั้งนี้ได้คงผลใน beneficials

ลด , ปรสิต . ดังนั้นในขณะที่สารเคมีเหล่านี้
ใช้กันอย่างแพร่หลายโดยเกษตรกร ผลของพวกเขาปรากฏเป็น
ลบมากกว่าบวกโดยกอบด้วย
เดียวกันถูกใช้ในการฉีดพ่น และแปลงควบคุม
, ผลสามารถนำมาประกอบกับยาฆ่าแมลง
ต่อเซ ยาฆ่าแมลงไพรีทรอยด์ และออร์กาโนฟอสเฟต รวมทั้งพิจารณาไม่ได้ผลกับ
L
huidobrensis เพราะความต้านทาน ( Macdonald
1991 ; Weintraub และ โฮโรวิทซ์ 1995 ) เป็นประชากรของอินโดนีเซีย
Lhuidobrensis มีแนวโน้มที่จะเป็นการได้มาจากการรุกรานของประชากรยุโรป
ป้องกัน เหล่านี้ยังมีแนวโน้มที่จะทน .
ในทางตรงข้าม อะบาเมคตินการทดลอง
ประสบความสําเร็จในการลดความเสียหายโดยไม่คงผล
บนตัวเบียน อะบาเมคตินเช่นเดียวกับ
แมลงควบคุมการเจริญเติบโต ไซโลมาซีนได้ให้ประสิทธิภาพในการควบคุมของ L .

huidobrensis ในหลายประเทศ( vandeveire 1991 ; hammad et al . 2000 ; Weintraub
2001 ) อะบาเมคตินอาจเป็นอันตราย beneficials
รวมทั้งแมลง ( คอนโซลิ et al . ปี 1998 และ 1999 ; ดาวาส
แอนเดอร์สัน ; shipp et al . 2000 ) ในการศึกษาทางห้องปฏิบัติการ
พบฆ่าอินโดนีเซียตัวเบียน
แต่เพียงอัตราค่าบริการที่ใช้ในฟิลด์
( prijono et al . 2004 ) แมลงผู้ใหญ่มากขึ้น
ใจกว้างของอะบาเมคตินมากกว่าเป้าหมาย leafminer
L huidobrensis และเคมีนี้น้อยกว่าที่เป็นพิษ
มากกว่าสารประกอบอื่นที่ใช้โดยเกษตรกรชาวอินโดนีเซีย (
prijono et al . 2004 )

ขออภัยอะบาเมคตินรักษาค่อนข้างแพงเมื่อเทียบกับการใช้สารประกอบอื่น
ใช้กันอย่างแพร่หลายมากขึ้น โดยเกษตรกร อย่างไรก็ตาม การทดลองแสดงให้เห็นว่า อะบาเมคติน

โปรแกรมมากมายของสารเคมีนี้จะไม่จำเป็นต้องขอรับ
การควบคุมเพียงพอ ไม่กี่โปรแกรมให้ตรงกัน
กับการปรากฏตัวของตัวอ่อนที่ 40 วัน หลังปลูก
อาจพอเพียง , ระบุว่าระดับความเสียหายที่คล้ายกัน
ไม่ว่าสเปรย์ที่ใช้ก่อนหน้านี้

ความสำคัญของเวลาพ่นก็
ประจักษ์ผล Weintraub ( 2001 ) , ที่