As a species, we have spent more th

As a species, we have spent more than 95 percent of our evolutionary history in small scale foraging societies in which no more than a few hundred people are dispersed over a wide geographical area. But ever since the Industrial Revolution, with its voracious demand for large labor forces, human communities have become increasingly concentrated in urban centres. In 1800, just 2 percent of the world's population lived in cities, rising to 13 percent in 1900 and 60 percent in 2000. While we can obviously manage to live in very large communities, our psychology is not really designed to handle the kind of densities and social pressures associated with urban centres.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นสายพันธุ์ เราได้ใช้เวลามากกว่าร้อยละ 95 ของประวัติวิวัฒนาการในสังคมจับเหยื่อขนาดเล็กไม่กี่ร้อยคนจะกระจายพื้นที่ภูมิศาสตร์ที่กว้างขวาง แต่นับตั้งแต่การปฏิวัติอุตสาหกรรม การละโมบที่ความต้องการแรงงานขนาดใหญ่บังคับ ชุมชนมนุษย์ได้กลายเป็นมากขึ้นความเข้มข้นในย่านใจกลางเมือง ใน 1800 เพียง 2 เปอร์เซ็นต์ของประชากรโลกอาศัยอยู่ในเมือง เพิ่มขึ้นร้อยละ 13 ใน 1900 และร้อยละ 60 ใน 2000 ในขณะที่เราเห็นได้ชัดสามารถจัดการจะอาศัยอยู่ในชุมชนขนาดใหญ่มาก จิตวิทยาของเราไม่ได้จริง ๆ ออกแบบมาชนิดของความหนาแน่นและแรงกดดันทางสังคมเกี่ยวข้องกับศูนย์กลางชุมชนเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นสายพันธุ์ที่เราได้ใช้เวลาเกินกว่าร้อยละ 95 ของประวัติศาสตร์วิวัฒนาการของเราในสังคมขนาดเล็กหาอาหารที่ไม่มากไปกว่าไม่กี่ร้อยคนจะแยกย้ายกันไปทั่วพื้นที่ทางภูมิศาสตร์กว้าง แต่นับตั้งแต่การปฏิวัติอุตสาหกรรมที่มีความต้องการที่หิวกระหายสำหรับแรงงานขนาดใหญ่ชุมชนมนุษย์ได้กลายเป็นที่มีความเข้มข้นมากขึ้นเรื่อย ๆ ในเมือง ใน 1800 เพียงร้อยละ 2 ของประชากรโลกที่อาศัยอยู่ในเมืองเพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 13 ในปี 1900 และร้อยละ 60 ในปี 2000 ในขณะที่เราเห็นได้ชัดว่าสามารถจัดการที่จะอาศัยอยู่ในชุมชนขนาดใหญ่มากจิตวิทยาของเราไม่ได้ออกแบบจริงๆที่จะจัดการกับชนิดของความหนาแน่น และแรงกดดันทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับเมือง