population-based cohort study of 63

population-based cohort study of 6370 older
people showed that diabetes almost doubled the
risk of developing dementia, with insulin users
having the highest risk (Ott et al, 1999). The
actual risk of developing dementia in people
with established diabetes is not clear, however.
Tolppanen et al (2013) found that, while people
with Alzheimer’s disease were more likely to have a
history of diabetes than the general population, the
difference was small. The association between the
two conditions has now hit the headlines; the 2014
Alzheimer’s Association International Conference
was reported in The Telegraph with the opening
line: “People who suffer from diabetes have a 50
per cent increased risk of dementia” (Donnelly,
2014). Although there may also be a genetic link,
dementia and type 2 diabetes share common
lifestyle and health risk factors, including smoking,
excess alcohol intake, obesity, hypertension and
raised cholesterol levels (Alzheimer’s Society, 2012).
Both conditions have the same issues with
regard to early diagnosis. Dementia was identified
as a health priority in 2012 (Department of
Health, 2012), and efforts have been made to
raise awareness of the condition and increase
the availability of information and access to
comprehensive assessment and formal diagnostic
services. It has been estimated, however, that only
44% of people with dementia are diagnosed in
England, Wales and Northern Ireland (Alzheimer’s
Society, 2013). The early identification of people
at risk of developing diabetes was addressed by
NICE (2012). Both conditions are very costly to
the NHS; diabetes treatment consumes almost
10% of the NHS budget, but the total costs
(both direct and indirect) have been estimated at
£23.7 billion per annum (Diabetes UK, 2015).
Dementia is estimated to cost £26 billion per
annum (Alzheimer’s Society, 2014).
Regarding diagnosis and management of
dementia, three Quality Standard documents have
been produced by NICE: QS1, QS30 and QS50
(NICE, 2010; 2013a; 2013b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลุ่มประชากรที่ใช้ศึกษาที่มีอายุมากกว่า 6,370 คนแสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยโรคเบาหวานเกือบสองเท่าความเสี่ยงของการพัฒนาภาวะสมองเสื่อมที่มีผู้ใช้อินซูลินที่มีความเสี่ยงสูงสุด(เฮเว่น, et al, 1999) ความเสี่ยงที่เกิดขึ้นจริงในการพัฒนาภาวะสมองเสื่อมในผู้ป่วยโรคเบาหวานที่จัดตั้งขึ้นยังไม่ชัดเจน แต่. Tolppanen, et al (2013) พบว่าในขณะที่คนที่มีโรคอัลไซเมมีแนวโน้มที่จะมีประวัติของโรคเบาหวานกว่าประชากรทั่วไปที่แตกต่างกันมีขนาดเล็ก ความสัมพันธ์ระหว่างที่สองเงื่อนไขได้ตอนนี้ตีหัว; 2014 สมาคมอัลไซเมประชุมนานาชาติรายงานในโทรเลขด้วยการเปิดบรรทัด: "คนที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคเบาหวานมี 50 ร้อยละเพิ่มความเสี่ยงของภาวะสมองเสื่อม" (Donnelly, 2014) แม้ว่าอาจมีการเชื่อมโยงทางพันธุกรรมภาวะสมองเสื่อมและชนิดหุ้นสามัญ 2 โรคเบาหวานวิถีชีวิตและปัจจัยเสี่ยงต่อสุขภาพรวมทั้งการสูบบุหรี่การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เกิน, โรคอ้วน, ความดันโลหิตสูงและยกระดับคอเลสเตอรอล(อัลไซเมสังคม 2012). เงื่อนไขทั้งสองมีปัญหาเช่นเดียวกันกับในเรื่องเกี่ยวกับการวินิจฉัย ภาวะสมองเสื่อมที่ถูกระบุว่าเป็นเรื่องสำคัญต่อสุขภาพในปี 2012 (กรมสุขภาพ2012) และมีความพยายามที่จะสร้างความตระหนักของสภาพและเพิ่มความพร้อมใช้งานของข้อมูลและการเข้าถึงการประเมินที่ครอบคลุมและการวินิจฉัยอย่างเป็นทางการให้บริการ มีการประเมินอย่างไรว่ามีเพียง44% ของผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อมได้รับการวินิจฉัยในอังกฤษเวลส์และไอร์แลนด์เหนือ(อัลไซเมสังคม 2013) บัตรประจำตัวเริ่มต้นของคนที่มีความเสี่ยงของการพัฒนาโรคเบาหวานได้รับการแก้ไขโดยNICE (2012) เงื่อนไขทั้งสองจะมีค่าใช้จ่ายสูงมากที่จะพลุกพล่าน; การรักษาโรคเบาหวานกินเกือบ10% ของงบประมาณพลุกพล่าน แต่ค่าใช้จ่ายรวม(ทั้งทางตรงและทางอ้อม) ได้รับประมาณ£ 23700000000 ต่อปี (โรคเบาหวานสหราชอาณาจักร, 2015). ภาวะสมองเสื่อมคาดว่าจะมีค่าใช้จ่าย£ 26000000000 ต่อปี(สังคมเสื่อม . 2014) เกี่ยวกับการวินิจฉัยและการจัดการของภาวะสมองเสื่อมสามเอกสารมาตรฐานคุณภาพที่ได้รับการผลิตโดยNICE: QS1, QS30 และ QS50 (NICE 2010; 2013a; 2013b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

- ตามจำนวนประชากรการศึกษาไปข้างหน้าของคน 6370 เก่า

พบว่าโรคเบาหวานเกือบสองเท่าความเสี่ยงโรคสมองเสื่อมกับผู้ใช้อินซูลิน
มีความเสี่ยงสูงสุด ( โอ๊ต et al , 1999 )
ความเสี่ยงที่แท้จริงของการพัฒนาโรคสมองเสื่อมในคนเบาหวาน
ขึ้นไม่ชัดเจน อย่างไรก็ตาม
tolppanen et al ( 2013 ) พบว่า ในขณะที่คน
กับโรคมีแนวโน้มที่จะมี
ประวัติของโรคเบาหวานมากกว่าประชากรทั่วไป
ความแตกต่างเล็ก ๆ ความสัมพันธ์ระหว่างสองเงื่อนไข ตอนนี้ตี
พาดหัวข่าว ; 2014
โรคอัลไซเมอร์สมาคมการประชุมนานาชาติ
ถูกรายงานในโทรเลขกับเส้นเปิด
: " ผู้ที่ประสบจากโรคเบาหวานได้ร้อยละ 50
เพิ่มความเสี่ยงโรคสมองเสื่อม " ( ดอนเนลลี่
2014 ) แม้ว่าอาจจะมีการเชื่อมโยงทางพันธุกรรม
ภาวะสมองเสื่อม และประเภท 2 โรคเบาหวานทั่วไป
วิถีชีวิตและปัจจัยความเสี่ยงด้านสุขภาพ ได้แก่ สูบบุหรี่ ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
เกิน โรคอ้วน ความดันโลหิตสูง และระดับคอเลสเตอรอล
ยก ( อัลไซเมอร์สังคม 2012 ) .
เงื่อนไขทั้งสองมีปัญหาเดียวกันกับ
เรื่องการวินิจฉัย . โรคสมองเสื่อมถูกระบุ
เป็นสําคัญสุขภาพใน 2012 ( ภาควิชา
สุขภาพ , 2012 ) , และความพยายามที่ได้ทำ

เพิ่มความตระหนักของเงื่อนไข และเพิ่มความพร้อมใช้งานของข้อมูลและการเข้าถึง



บริการวินิจฉัยและประเมินอย่างละเอียดเป็นทางการ มีการประเมิน อย่างไรก็ตาม เพียง 35% ของคนสมองเสื่อม

เป็นนิจ ในอังกฤษ เวลส์ และ ไอร์แลนด์เหนือ ( อัลไซเมอร์
สังคม , 2013 ) ช่วงต้นการจำแนกคน
ความเสี่ยงของการพัฒนาโรคเบาหวานเป็น addressed โดย
ดี ( 2012 )เงื่อนไขทั้งสองจะแพงมาก

พลุกพล่าน การรักษาเบาหวานกินเกือบ
10% ของ NHS ที่งบประมาณ แต่ต้นทุนรวม
( ทั้งโดยตรงและโดยอ้อม ) ได้ประมาณ 23.7 พันล้าน
งต่อปี ( อังกฤษ , โรคเบาหวาน 2015 ) .
ภาวะสมองเสื่อมคาดว่าค่าใช้จ่ายกว่า 26 ล้านต่อ
ปี ( อัลไซเมอร์ สังคม 2014 )

เกี่ยวกับการวินิจฉัยและการจัดการภาวะสมองเสื่อม , เอกสารมาตรฐานมีคุณภาพ
3ผลิตโดย : qs1 ดี , และ qs30 qs50
( ดี , 2010 ; 2013A ; 2013b )