The first rule of public speaking i

The first rule of public speaking is to strictly limit the amount of information you want to present. Decide what main point are absolutely necessary, and then limit your talk to these point. The biggest difference between spoken and written language is that readers can look back over printed works when they don’t understand. With spoken language, however, listeners can’t go back and check the words. They have to rely on memory. This mean that an oral report can’t deliver as much information as a written report. That is, your can’t have as many pieces of information packed into the sane number of works.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎข้อแรกของการพูดในที่สาธารณะคือการ จำกัดจำนวนของข้อมูลที่คุณต้องการนำเสนออย่างเคร่งครัด ตัดสินใจว่า จุดอะไรจำเป็นจริง ๆ และจำกัดการพูดคุยของคุณไปยังจุดเหล่านี้แล้ว ความแตกต่างระหว่างภาษาพูด และเขียนที่ใหญ่ที่สุดคือการ ที่ผู้อ่านสามารถย้อนกลับไปมองผลงานที่พิมพ์ออกมาเมื่อพวกเขาไม่เข้าใจ ด้วยภาษาพูด อย่างไรก็ตาม ผู้ฟังไม่สามารถย้อนกลับ และตรวจสอบคำ พวกเขาต้องพึ่งพาหน่วยความจำ นี้หมายความ ว่า รายงานที่มีปากไม่สามารถส่งข้อมูลตามรายงานเป็นลายลักษณ์อักษร นั่นคือ คุณไม่สามารถมีข้อมูลมากชิ้นบรรจุลงในจำนวนงานมีสติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎข้อแรกของพูดในที่สาธารณะคือการ จำกัด อย่างเคร่งครัดปริมาณของข้อมูลที่คุณต้องการที่จะนำเสนอ ตัดสินใจเลือกสิ่งที่จุดหลักที่มีความจำเป็นอย่างยิ่งที่แล้ว จำกัด การพูดคุยของคุณไปยังจุดเหล่านี้ ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างภาษาพูดและภาษาเขียนคือการที่ผู้อ่านสามารถมองย้อนกลับไปในช่วงงานพิมพ์เมื่อพวกเขาไม่เข้าใจ ด้วยภาษาพูด แต่ฟังจะไม่สามารถกลับไปและตรวจสอบคำ พวกเขาต้องพึ่งพาหน่วยความจำ นี้หมายความว่ารายงานในช่องปากไม่สามารถส่งมอบข้อมูลให้มากที่สุดเท่าที่จะเขียนเป็นรายงาน นั่นคือคุณไม่สามารถมีเป็นหลายชิ้นของข้อมูลที่บรรจุลงในจำนวนที่มีเหตุผลของการทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎข้อแรกของพูดในที่สาธารณะเป็นอย่างเคร่งครัด จำกัด จำนวนของข้อมูลที่คุณต้องการนำเสนอ ตัดสินใจว่า ประเด็นหลักที่จำเป็นจริง ๆ แล้ว ขีด จำกัด ของคุณเหล่านี้พูดคุยประเด็น ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างภาษาพูดและภาษาเขียนที่ผู้อ่านสามารถดูพิมพ์งานเมื่อพวกเขาไม่เข้าใจ กับภาษาพูด แต่ผู้ฟังไม่สามารถกลับไปและตรวจสอบคำ พวกเขาต้องพึ่งพาหน่วยความจำ หมายความว่า การรายงานปากเปล่า ไม่สามารถส่งข้อมูลเท่าที่เขียนรายงาน นั่นคือ คุณไม่สามารถมีเป็นหลายชิ้นของข้อมูลบริการเป็นจำนวนปกติของงาน