Dave Smith's company found interest

Dave Smith's company found interest in a cooperative effort with Roland. In 1983, the invention of the musical instrumental digital interface as a standard for digital code transmission digital technology development spurred on more great development in keyboard technology. As now keyboards from totally different manufacturers could communicate through an inexpensive cable. The Sequential Circuits Prophet 600 and the Roland Jupiter 6 communicated at the NAMM trade show and Yamaha soon had the standard implemented into their DX synthesizers which would outsell all previous keyboards.

The Yamaha DX7, the most well known synth of the 1980s, used entirely digital circuitry leaving it free from the need of calibration, and vast numbers of parameters that could be accessed. The "FM" synthesis method was something that had not been explored to near this depth. Most synthesizers before this were subtractive. i.e. You start with a very harmonic-laden sound and you selectively subtract from them using low, high or bandpass filters, or some other methods that tended to result in stranger sounds like ring modulation. Also in 1983 Dave Smith's company SCI marketed the first polyphonic synthesizer keyboard that could play more than one sound at a time called the 'Six-Trak'. It had a six track sequencer and each track could access a different sound. The same year the SCI Prophet T8 with optical key sensing became the first piano action emulating midi keyboard.

But the remaining companies after ARP's demise that had produced analog synthesizers rapidly began to feel the stress. Roland and Korg also of Japan maintained with some innovations of their own and each had 'hit' keyboards I've heard that total DX series unit sales were on the order of 1 Million. The others from Roland and Korg over 250,000. The success of the D50 and M1 was riding on the back of the Kurzweil K250 which first really applied this technology well in 1984. This machine was the first full digital workstation with facilities to sample acoustic sounds with a microphone and play them back with a rate that is proportioned for the note being struck. Many great samples were included in the unit including a piano sound that is still used in the 2000s. And the samples can be routed through a synthesizer architecture of some kind.

Initially some companies steered away from emulating the subtractive synthesis in the digital realm because it was difficult to model how a filter would respond to these complex signals. By the early '90s some fairly good implementations were beginning to appear. The Peavey DPM series also touted as the first keyboards that could import samples which were not 'sampling keyboards'. They also were the first to use off the shelf DSP chips, which emulated the response of analog filters. This sample playback technology also spawned a vast number of inexpensive consumer units called home keyboards which were sold in electronics stores. As the price of memory began to plummet every company was making keyboards of this type. Casio and Yamaha have led sales in these types of units which feature built in speaker systems, usually can run from batteries or power adapters, and have a library of samples with very limited editing if any. They often use cheap plastic strips of keys to keep cost down.

On a different note, the Kurzweil K150 and the Kawai K5 explored additive synthesis where harmonics can be proportioned to make different tones while enveloping groups of them differently in the mid '80s. RMI had explored this to a limited extent in 1974 with the harmonic synthesizer they produced. It should also be mentioned that they were producing the earliest electric piano machines in 1970. This less common synthesis method is also used in Kawai's last synthesizer product series, the K5000's from 1996. Organs like the Hammond B3 use drawbars to control harmonic content of the tone. But the K5000 has an envelope for each harmonic in the entire audio spectrum and dynamic filter control over that for vast possibilities in sound creation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริษัทเดฟ Smith พบสนใจในความร่วม ด้วย Roland ในปี 1983 การประดิษฐ์ของอินเทอร์เฟซดิจิตอลบรรเลงดนตรีเป็นมาตรฐานสำหรับการพัฒนาเทคโนโลยีดิจิตอลส่งรหัสดิจิตอลกระตุ้นเพิ่มเติมดีพัฒนาเทคโนโลยีแป้นพิมพ์ เป็นตอนนี้ คีย์บอร์ดจากผู้ผลิตที่แตกต่างสามารถสื่อสารผ่านเคเบิลราคาไม่แพง ท่านนบี 600 ตามลำดับของวงจรและโรแลนด์จูปิเตอร์ 6 การสื่อสารในงานแสดงสินค้าน้ำ และยามาฮ่าเร็ว ๆ นี้มีมาตรฐานที่นำมาใช้ในซินธิไซเซอร์ของ DX ซึ่งจะ outsell คีย์บอร์ดทั้งหมดก่อนหน้านี้ยามาฮ่า DX7, synth สุดที่รู้จักกันดีของทศวรรษ 1980 ใช้วงจรดิจิตอลทั้งหมดออกจากจำเป็นต้องสอบเทียบ และจำนวนมากของพารามิเตอร์ที่สามารถเข้าถึงได้ วิธีการสังเคราะห์ "FM" เป็นสิ่งที่ไม่ได้รับการสำรวจใกล้ลึกนี้ ซินธิไซเซอร์ส่วนใหญ่ก่อนหน้านี้ถูกแบบลดทอน เช่นคุณเริ่มต้น ด้วยเสียงมากประสานรับภาระ และคุณเลือกที่จะลบออกจากพวกเขาใช้ต่ำสุด สูง หรือตัวกรองสัญญาณรบกวน หรือบางวิธีอื่น ๆ ที่มีแนวโน้มจะส่งผลให้คนแปลกหน้าเสียงเหมือนวงแหวนปรับ นอกจากนี้ยัง ในปี 1983 บริษัทเดฟสมิธวิทย์ตลาดคีย์บอร์ดซินธิไซเซอร์โพลีโฟนิแรกที่สามารถเล่นเสียงมากกว่าหนึ่งครั้งเรียกว่าการ 'หก Trak' มันมีซีเควนเซอร์ที่ 6 ติดตาม และแต่ละเพลงสามารถเข้าถึงเสียงแตกต่างกัน ปีเดียวกันกลายเป็น T8 ศาสดาวิทย์กับแสงจับคีย์ เปียโนการ emulating แป้นพิมพ์ midiแต่บริษัทที่เหลือหลังจากการตายของ ARP ที่มีผลิตซินธิไซเซอร์อนาล็อกอย่างรวดเร็วเริ่มรู้สึกเครียด Roland และกีของญี่ปุ่นยังรักษา ด้วยนวัตกรรมบางอย่างของตนเอง และแต่ละคนมี 'ตี' คีย์บอร์ดที่ผมเคยได้ยินว่า ขายหน่วยชุด DX รวมอยู่ระหว่าง 1 ล้าน คนอื่น ๆ จาก Roland และกีกว่า 250,000 ความสำเร็จของ D50 และ M1 ได้ขี่บนหลังของ Kurzweil K250 ที่แรกที่ใช้เทคโนโลยีนี้จริง ๆ ดีใน 1984 เครื่องนี้เป็นเวิร์กสเตชันดิจิตอลเต็มรูปแบบครั้งแรกกับการตัวอย่างเสียงเสียง ด้วยไมโครโฟน และเล่นกลับ ด้วยอัตราที่สัดสำหรับหมายเหตุกำลังหลง ตัวอย่างที่ดีจำนวนมากถูกรวมอยู่ในหน่วยรวมทั้งเสียงเปียโนที่ยังคงใช้ในยุค 2000 และตัวอย่างสามารถถูกส่งผ่านสถาปัตยกรรมแบบสังเคราะห์บางชนิดตอนแรกบางบริษัทนำห่าง emulating สังเคราะห์แบบลดทอนในดินแดนดิจิตอล เพราะยากแบบว่าตัวกรองจะตอบสนองต่อสัญญาณที่ซับซ้อนเหล่านี้ โดย ช่วงต้นยุค 90 ใช้งานบางอย่างพอได้เริ่มปรากฏ ชุด Peavey DPM ยัง touted เป็นแป้นพิมพ์แรกที่สามารถนำเข้าตัวอย่างที่ไม่ 'สุ่มตัวอย่างแป้นพิมพ์' นอกจากนี้พวกเขายังเป็นคนแรกที่ใช้ปิดชิป DSP ชั้นวางของ ที่เทิดทูนการตอบสนองของตัวกรองนะ เทคโนโลยีการเล่นอย่างนี้ยังเกิดจำนวนมากราคาไม่แพงผู้บริโภคหน่วยเรียกว่าคีย์บอร์ดบ้านที่ขายในร้านค้าอิเล็กทรอนิกส์ ขณะที่ราคาของหน่วยความจำเริ่มดิ่ง ทุกบริษัททำแป้นพิมพ์ชนิดนี้ Casio และยามาฮ่าได้นำขายในประเภทเหล่านี้ของหน่วยซึ่งมีอยู่ในระบบลำโพง มักจะสามารถเรียกใช้จากแบตเตอรี่หรือไฟ และมีตัวอย่างที่มีมากจำกัดการแก้ไขถ้ามี พวกเขามักจะใช้แถบพลาสติกราคาถูกคีย์การลดต้นทุนในหมายเหตุอื่น Kurzweil K150 และ Kawai K5 สำรวจสังเคราะห์สารเติมแต่งที่สามารถต่อยเสียงดนตรีให้เสียงที่แตกต่างในขณะที่ห่อหุ้มกลุ่มของพวกเขาแตกต่างกันในช่วงกลางยุค 80 RMI ได้สำรวจนี้เพื่อจำกัดขอบเขตในปี 1974 ด้วยซินธิไซเซอร์ฮาร์โมนิกที่พวกเขาผลิต มันควรยังได้กล่าวถึงว่า พวกเขาได้ผลิตแรกไฟฟ้าเปียโนเครื่องใน 1970 ยังมีใช้วิธีการสังเคราะห์นี้พบน้อยในของ Kawai สังเคราะห์ผลิตภัณฑ์ชุด ปี 1996 ของ K5000 อวัยวะเช่น B3 แฮมมอนด์ใช้ drawbars เพื่อควบคุมปริมาณเสียงฮาร์โมนิก แต่ K5000 มีซองจดหมายสำหรับแต่ละฮาร์โมนิคในสเปกตรัมทั้งเสียงและตัวกรองแบบไดนามิกควบคุมที่เป็นไปได้มากมายในการสร้างเสียงสำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริษัท เดฟสมิ ธ พบความสนใจในความร่วมมือกับเครื่อง Roland ในปี 1983 การประดิษฐ์ของอินเตอร์เฟซดิจิตอลดนตรีบรรเลงเป็นมาตรฐานสำหรับการพัฒนาส่งรหัสดิจิตอลเทคโนโลยีดิจิตอลกระตุ้นในการพัฒนาที่ดีมากขึ้นในเทคโนโลยีแป้นพิมพ์ เป็นตอนนี้แป้นพิมพ์จากผู้ผลิตที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงสามารถสื่อสารผ่านสายเคเบิลราคาไม่แพง วงจรหมอดู 600 และ Roland ดาวพฤหัสบดี 6 การสื่อสารที่แสดงการค้า NAMM และยามาฮ่าในเร็ว ๆ นี้มีมาตรฐานนำมาใช้ในการสังเคราะห์ DX ของพวกเขาซึ่งจะขายคล่องคีย์บอร์ดก่อนหน้านี้ทั้งหมด.

ยามาฮ่า DX7 ที่ synth รู้จักกันดีที่สุดของปี 1980 ที่ใช้ดิจิตอลทั้งหมด วงจรปล่อยให้มันเป็นอิสระจากความจำเป็นของการสอบเทียบและกว้างใหญ่ตัวเลขของพารามิเตอร์ที่สามารถเข้าถึงได้ "FM" วิธีการสังเคราะห์เป็นสิ่งที่ไม่ได้รับการสำรวจเพื่อที่อยู่ใกล้เชิงลึกนี้ สังเคราะห์ส่วนใหญ่ก่อนหน้านี้ได้ลด คือคุณเริ่มต้นด้วยเสียงฮาร์โมนิภาระมากและคุณเลือกที่จะลบออกจากพวกเขาโดยใช้ต่ำสูงหรือ bandpass กรองหรือบางวิธีการอื่น ๆ ที่มีแนวโน้มที่จะส่งผลให้คนแปลกหน้าเสียงเหมือนเอฟเอ็มแหวน นอกจากนี้ในปี 1983 บริษัท เดฟสมิ ธ SCI วางตลาดแป้นพิมพ์สังเคราะห์โพลีโฟนิครั้งแรกที่จะได้เล่นมากกว่าหนึ่งเสียงในเวลาที่เรียกว่า 'Six-Trak' มันมีซีเควนหกติดตามและแต่ละเพลงสามารถเข้าถึงเสียงที่แตกต่าง ในปีเดียวกัน SCI ศาสดา T8 ที่มีการตรวจจับแสงที่สำคัญกลายเป็นแอ็คชั่นเปียโนครั้งแรกของการลอกเลียนแบบแป้นพิมพ์ midi.

แต่ บริษัท ที่เหลือหลังจากการสวรรคต ARP ที่มีการผลิตเชิงสังเคราะห์อย่างรวดเร็วเริ่มที่จะรู้สึกความเครียด โรลันด์และ Korg ยังประเทศญี่ปุ่นการบำรุงรักษาด้วยนวัตกรรมของพวกเขาเองและแต่ละคนก็มี 'กด' คีย์บอร์ดผมเคยได้ยินว่าหน่วยขาย DX ชุดรวมอยู่ในคำสั่งของ 1 ล้าน คนอื่น ๆ จาก Roland และ Korg มากกว่า 250,000 ความสำเร็จของ D50 และ M1 ได้รับการขี่บนหลังของเคิซ K250 ซึ่งเป็นครั้งแรกจริงๆที่ใช้เทคโนโลยีนี้เป็นอย่างดีในปี 1984 เครื่องนี้เป็นครั้งแรกที่เวิร์กสเตชันดิจิตอลที่เต็มไปด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกที่จะลิ้มลองเสียงอะคูสติกกับไมโครโฟนและเล่นกับพวกเขากลับมาพร้อมกับอัตรา ที่มีสัดส่วนสำหรับโน้ตถูกตี ตัวอย่างที่ดีมากถูกรวมอยู่ในหน่วยรวมทั้งเสียงเปียโนที่ยังคงใช้ในยุค 2000 และตัวอย่างที่สามารถส่งผ่านสถาปัตยกรรมสังเคราะห์บางชนิด.

ในขั้นต้นบาง บริษัท นำออกไปจากการลอกเลียนแบบการสังเคราะห์ลดในดินแดนดิจิตอลเพราะมันเป็นเรื่องยากที่จะเป็นแบบอย่างว่าตัวกรองที่จะตอบสนองต่อสัญญาณที่ซับซ้อนเหล่านี้ โดยช่วงต้นยุค 90 บางการใช้งานที่ดีพอสมควรเป็นจุดเริ่มต้นที่จะปรากฏ ชุด Peavey DPM ยังขนานนามว่าเป็นแป้นพิมพ์แรกที่สามารถนำเข้ากลุ่มตัวอย่างที่ไม่ได้ 'สุ่มตัวอย่างคีย์บอร์ด' พวกเขายังเป็นคนแรกที่ใช้ชิปปิดชั้น DSP ซึ่งเทิดทูนตอบสนองของฟิลเตอร์แบบอะนาล็อก เทคโนโลยีการเล่นตัวอย่างนี้จะกลับกลายเป็นจำนวนมากมายของหน่วยของผู้บริโภคที่มีราคาไม่แพงเรียกว่าคีย์บอร์ดบ้านที่ขายในร้านค้าอิเล็กทรอนิกส์ ขณะที่ราคาของหน่วยความจำเริ่มดิ่งทุก บริษัท ก็ทำให้แป้นพิมพ์ประเภทนี้ Casio และยามาฮ่าได้นำไปขายในประเภทนี้ของหน่วยงานที่มีการสร้างขึ้นในระบบลำโพงมักจะสามารถเรียกใช้จากแบตเตอรี่หรืออะแดปเตอร์พลังงานและมีห้องสมุดของกลุ่มตัวอย่างที่มีการแก้ไขที่ จำกัด มากถ้ามี พวกเขามักจะใช้แผ่นพลาสติกราคาถูกของคีย์ที่เก็บค่าใช้จ่ายลง.

เมื่อทราบที่แตกต่างกันเคิซ K150 และ Kawai K5 สำรวจการสังเคราะห์สารเติมแต่งที่สามารถประสานสัดส่วนที่จะทำให้เสียงที่แตกต่างกันในขณะที่ห่อกลุ่มของพวกเขาแตกต่างกันในยุค 80 กลาง ' RMI ได้สำรวจนี้เพื่อ จำกัด ขอบเขตในปี 1974 กับซินฮาร์โมนิที่พวกเขาผลิต นอกจากนี้ยังควรจะกล่าวว่าพวกเขาได้รับการผลิตที่เก่าแก่ที่สุดเครื่องเปียโนไฟฟ้าในปี 1970 วิธีการสังเคราะห์นี้พบได้น้อยกว่านอกจากนี้ยังใช้ในชุดผลิตภัณฑ์สังเคราะห์ Kawai สุดท้ายที่ K5000 จากปี 1996 อวัยวะเช่นแฮมมอนด์ใช้ B3 drawbars ในการควบคุมเนื้อหาที่ประสานกันของ โทน. แต่ K5000 มีซองจดหมายสำหรับแต่ละประสานในสเปกตรัมทั้งเสียงและการควบคุมตัวกรองแบบไดนามิกมากกว่าว่าสำหรับความเป็นไปได้มากมายในการสร้างส่งเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริษัท เดฟ สมิธพบความสนใจในการประสานงานกับ โรแลนด์ ในปี 1983 , การประดิษฐ์ของดนตรีบรรเลง Digital Interface เป็นมาตรฐานสำหรับการส่งข้อมูลดิจิตอลรหัสดิจิตอลเทคโนโลยีพัฒนา การกระตุ้นพัฒนาการที่ดีขึ้นในเทคโนโลยีคีย์บอร์ด เป็นแป้นพิมพ์จากผู้ผลิตต่างกันสามารถสื่อสารผ่านสายราคาไม่แพง วงจร Sequential ศาสดา 600 และ Roland พฤหัสบดี 6 ติดต่อกันที่ NAMM แสดงการค้าและยามาฮ่าเร็วมีมาตรฐานที่ใช้เป็นพวก DX สังเคราะห์ซึ่งจะขายคล่องคีย์บอร์ดก่อนหน้านี้ทั้งหมดยามาฮ่า DX7 , Synth ที่รู้จักกันดีที่สุดของทศวรรษที่ 1980 ใช้วงจรดิจิตอล ทั้งหมด ฟรี จาก ความต้องการของการสอบเทียบมันทิ้ง และตัวเลขมากมายของพารามิเตอร์ที่สามารถเข้าถึงได้ " FM " วิธีการสังเคราะห์บางอย่างที่ไม่เคยสำรวจใกล้ๆ ลึกนี้ ส่วนใหญ่สังเคราะห์ก่อนนี้ลบ . เธอเริ่มมีมากหนัก เสียงฮาร์และคุณเลือกลบจากพวกเขาโดยใช้ตัวกรองสูงหรือต่ำ bandpass หรือบางวิธีอื่น ๆ ที่ มีแนวโน้ม ที่จะส่งผลให้คนแปลกหน้าฟังเหมือนแหวนการปรับ และในปี 1983 เดฟสมิท วิทย์บริษัทเด็ดขาด ครั้งแรกมีซินแป้นพิมพ์ที่สามารถเล่นได้มากกว่าหนึ่งเสียงที่เวลาที่เรียกว่าแทรค์ " " 6 มันมีหกติดตามจัดลำดับ และแต่ละแทร็คจะเข้าถึงเสียงที่แตกต่างกัน ในปีเดียวกันกับคีย์สัมผัสวิทย์ศาสดา T8 แสงเป็นครั้งแรกการเลียนแบบเปียโนแป้นพิมพ์ MIDIเหลือ แต่ บริษัท หลังจากการตายของ ARP ที่ผลิตสังเคราะห์อะนาล็อกเริ่มรู้สึกเครียดอย่างรวดเร็ว Roland และ korg ของญี่ปุ่นยังคงมีบางนวัตกรรมของตนเองและแต่ละคนมี " ตี " คีย์บอร์ดผมได้ยินว่าหน่วยการขาย DX ชุดรวมอยู่ในลำดับ 1 ล้าน คนอื่น ๆจาก โรแลนด์ และ korg มากกว่า 250 , 000 ความสำเร็จของ D50 กับ M1 คือขี่บนหลังของ Kurzweil k250 แรกจริงๆที่ใช้เทคโนโลยีนี้ใน 1984 เครื่องนี้เป็นครั้งแรกเต็มรูปแบบดิจิตอลเวิร์คสเตชั่นกับเครื่องตัวอย่างเสียงอะคูสติกกับไมโครโฟนและพวกเขากลับมาเล่นกับอัตราที่ได้สัดส่วน เพื่อบันทึกเป็นครั้งแรก ตัวอย่างที่ดีมากอยู่ในหน่วยรวมถึงเสียงเปียโนที่ยังคงใช้ในยุค และตัวอย่างที่สามารถส่งผ่านซินสถาปัตยกรรมบางชนิดในบางบริษัท steered จากเลียนแบบการสังเคราะห์ลบในอาณาจักรดิจิตอล เพราะมันเป็นเรื่องยากที่จะรูปแบบวิธีการกรองจะตอบสนองต่อสัญญาณที่ซับซ้อนเหล่านี้ โดยในช่วงต้นยุค 90 มีการใช้งานค่อนข้างดี เริ่มปรากฏ พีวี DPM ชุดยัง touted เป็นคีย์บอร์ดที่สามารถนำเข้าตัวอย่างแรกที่ไม่ " แป้นพิมพ์ " คน เขายังเป็นคนแรกที่ใช้ปิดการเก็บรักษา DSP ชิป ซึ่งเลียนแบบการตอบสนองของตัวกรองอนาล็อก ตัวอย่างการเล่นเทคโนโลยียัง spawned จำนวนมากราคาไม่แพงผู้บริโภคหน่วยที่เรียกว่าบ้าน คีย์บอร์ด ซึ่งมีขายในร้านค้าอิเล็กทรอนิกส์ เป็น ราคาของหน่วยความจำเริ่มดิ่งทุกบริษัททำคีย์บอร์ดประเภทนี้ นาฬิกา Casio และยามาฮ่าได้นำขายในชนิดเหล่านี้ของหน่วยซึ่งคุณสมบัติที่สร้างขึ้นในระบบลำโพงมักจะสามารถเรียกใช้จากแบตเตอรี่หรืออะแดปเตอร์ไฟฟ้า และมีห้องสมุดของกลุ่มตัวอย่างที่มีการแก้ไขน้อยมากถ้าใด ๆ พวกเขามักจะใช้แถบพลาสติกราคาถูกของคีย์ที่จะเก็บค่าใช้จ่ายลงในบันทึกที่แตกต่างกัน , Kurzweil k150 และคาวาอิเสียใจสำรวจสังเคราะห์ เสริมที่ประสานกันได้สัดส่วนเพื่อให้โทนที่แตกต่างกันในขณะที่ห่อหุ้มกลุ่มของพวกเขาแตกต่างกันในยุค 80 กลาง " RMI มีการสำรวจนี้มีขอบเขตจำกัดใน 1974 กับฮาร์มอนิก ซินธิไซเซอร์ที่พวกเขาผลิต มันควรที่จะกล่าวว่าพวกเขามีการผลิตโดยเครื่องเปียโนไฟฟ้าในปี 1970 การสังเคราะห์โดยทั่วไปน้อยกว่าวิธีนี้ยังใช้ในคาวาอิของชุดผลิตภัณฑ์ซินล่าสุด k5000 จาก 1996 อวัยวะต่างๆ เช่น แฮมมอนด์ B3 ใช้ drawbars ควบคุมเนื้อหาที่ประสานกันของสัญญาณ แต่ k5000 มีซองจดหมายสำหรับแต่ละค่าในสเปกตรัมทั้งเสียงและตัวกรองแบบไดนามิกควบคุมที่กว้างใหญ่ ความเป็นไปได้ในการสร้างเสียง