The term heavy metal refers to any

The term heavy metal refers to any metallic chemical element that has a relatively high density and is toxic or poisonous at low concentrations. Examples of heavy metals include mercury (Hg), cadmium (Cd), arsenic (As), chromium (Cr), thallium (Tl), and lead (Pb).

Heavy metals are natural components of the Earth's crust. They cannot be degraded or destroyed. To a small extent they enter our bodies via food, drinking water and air. As trace elements, some heavy metals (e.g. copper, selenium, zinc) are essential to maintain the metabolism of the human body. However, at higher concentrations they can lead to poisoning. Heavy metal poisoning could result, for instance, from drinking-water contamination (e.g. lead pipes), high ambient air concentrations near emission sources, or intake via the food chain.

Heavy metals are dangerous because they tend to bioaccumulate. Bioaccumulation means an increase in the concentration of a chemical in a biological organism over time, compared to the chemical's concentration in the environment. Compounds accumulate in living things any time they are taken up and stored faster than they are broken down (metabolized) or excreted.

Heavy metals can enter a water supply by industrial and consumer waste, or even from acidic rain breaking down soils and releasing heavy metals into streams, lakes, rivers, and groundwater.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำโลหะหนักหมายถึงองค์ประกอบทางเคมีที่เป็นโลหะที่มีความหนาแน่นค่อนข้างสูงและเป็นพิษหรือมีพิษที่ความเข้มข้นต่ำ ตัวอย่างของโลหะหนัก ได้แก่ ปรอท (Hg) แคดเมียม (Cd) สารหนู (As) โครเมียม (Cr) แทลเลียม (Tl) และตะกั่ว (Pb). โลหะหนักเป็นส่วนประกอบตามธรรมชาติของเปลือกโลก พวกเขาไม่สามารถย่อยสลายหรือถูกทำลาย ในระดับเล็ก ๆ พวกเขาเข้าสู่ร่างกายของเราผ่านทางอาหารน้ำดื่มและอากาศ ในฐานะที่เป็นธาตุโลหะหนักบางชนิด (เช่นทองแดงซีลีเนียมสังกะสี) มีความจำเป็นในการรักษาการเผาผลาญของร่างกายมนุษย์ อย่างไรก็ตามในความเข้มข้นสูงที่พวกเขาสามารถนำไปสู่การเป็นพิษ พิษโลหะหนักจะส่งผลเช่นการปนเปื้อนจากการดื่มน้ำ (เช่นท่อตะกั่ว), ความเข้มข้นของอากาศสูงที่อยู่ใกล้แหล่งปล่อยก๊าซเรือนกระจกหรือการบริโภคผ่านทางห่วงโซ่อาหาร. โลหะหนักเป็นอันตรายเพราะพวกเขามีแนวโน้มที่จะสะสมทางชีวภาพ การสะสมทางชีวภาพหมายถึงการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของสารเคมีในชีวิตทางชีววิทยาในช่วงเวลาเมื่อเทียบกับความเข้มข้นของสารเคมีในสิ่งแวดล้อม สารสะสมในสิ่งมีชีวิตเวลาที่พวกเขาจะถูกนำขึ้นมาและเก็บไว้ได้เร็วขึ้นกว่าที่พวกเขาจะถูกแบ่ง (เผาผลาญ) หรือขับออกมา. โลหะหนักสามารถป้อนน้ำประปาโดยอุตสาหกรรมและของเสียของผู้บริโภคหรือแม้กระทั่งจากฝนที่เป็นกรดทำลายลงดินและปล่อยโลหะหนัก ลงไปในลำธารทะเลสาบแม่น้ำและน้ำใต้ดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระยะหมายถึงโลหะโลหะหนักใด ๆ องค์ประกอบทางเคมีที่มีความหนาแน่นค่อนข้างสูง และเป็นพิษ หรือพิษที่ความเข้มข้นต่ำ ตัวอย่างของโลหะหนัก ได้แก่ ปรอท ( Hg ) แคดเมียม ( ซีดี ) , สารหนู ( As ) , โครเมียม ( Cr ) แทลเลียม ( TL ) และตะกั่ว ( Pb ) .

โลหะหนักคือธรรมชาติ ส่วนประกอบของเปลือกโลก . พวกเขาไม่สามารถย่อยสลายหรือทำลายในขอบเขตที่เล็ก พวกเขาใส่ร่างกายของเราผ่านทางอาหาร น้ำดื่ม และอากาศ เป็นธาตุโลหะหนักบางอย่าง ( เช่นทองแดง , ซีลีเนียม , สังกะสี ) เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อรักษาเมแทบอลิซึมของร่างกายมนุษย์ แต่ที่ความเข้มข้นสูงจะทำให้เกิดพิษได้ โลหะหนักเป็นพิษอาจมีผล เช่น จากการดื่มน้ำที่ปนเปื้อน ( เช่นท่อตะกั่ว )อากาศที่ความเข้มข้นสูงใกล้แหล่งมลพิษ หรือบริโภคผ่านห่วงโซ่อาหาร

โลหะหนักอันตรายเพราะพวกเขามีแนวโน้มที่จะ bioaccumulate . สารเคมีหมายถึง การเพิ่มความเข้มข้นของสารเคมีในสิ่งมีชีวิตทางชีวภาพในช่วงเวลาเมื่อเทียบกับความเข้มข้นของสารเคมีในสิ่งแวดล้อมสารสะสมในสิ่งมีชีวิต เวลาใด ๆ พวกเขาจะนำขึ้น และเก็บได้เร็วกว่าที่พวกเขาจะเสีย ( เผาผลาญ ) หรือขับ

โลหะหนักสามารถใส่น้ำประปาอุตสาหกรรมและผู้บริโภคเสีย หรือแม้แต่จากกรดฝนทำลายลงดินและปล่อยโลหะหนักในลำธาร ทะเลสาบ แม่น้ำ และน้ำใต้ดิน .