This study examined the issue aroun

This study examined the issue around the notion that low self-concept and lack of academic confidence has been widely associated with elementary students with ADHD. Within a conceptual framework of the Theory of Multiple Intelligences, predominant intelligences, self-concept and achievement level of students with ADHD were examined to determine how they fared in Schools Using Multiple Intelligences Theory (SUMIT). ,This research was an exploratory descriptive study which supported a qualitative and quantitative approach. A purposeful sample of eighty-seven students With ADHD in grades two through seven in 17 SUMIT sites participated in this study Information was collected using nine sources of data: The Multiple IntelligencesDevelopmental Assessment Scale (MIDAS), the Piers Harris Children's Self-Concept Scale (PHCSCS), Teacher Perception of Achievement Level in Students with ADHD Survey. Teacher Interviews, Student Interviews, Parent Interviews, a Principal Interview, Documents and Contextual Information. Qualitative data were triangulated and validated using coding techniques. Quantitative data were also statistically analyzed.
This study found that more than half the students with ADHD reported that they possess the naturalist and spatial intelligences as their predominant intelligences. This study concluded that the pattern of intelligences of students with ADHD in SUMIT sites are not intelligences that are emphasized in the traditional school setting. In addition, students with ADHD in SUMIT sites scored average self-concept and average achievement level. An elementary school curriculum which enacts strategies of multiple intelligences has serious implications for the way schools organize and deliver instruction for students with ADHD. Burgeoning research in the field of MI offers hope for this misperceived population. Curriculum should focus on ADHD students' strengths rather than weaknesses which is an aspect often missing in more traditional educational settings. In sum, MI theory may be the curricular response needed to further the goal of having students with ADHD live up to their fullest intellectual and emotional potential.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้ตรวจสอบปัญหาสถานความ self-concept ที่ต่ำ และขาดความเชื่อมั่นทางวิชาการได้อย่างกว้างขวางเกี่ยวข้องกับนักเรียนระดับประถมศึกษามีภาระผูกพัน ภายในกรอบแนวคิดของการทฤษฎีของเฉพาะ เฉพาะกัน ระดับ self-concept และผลสัมฤทธิ์ของนักเรียนที่มีภาระผูกพันมีการตรวจสอบเพื่อกำหนดวิธีการที่จะค้นในโรงเรียนใช้หลายเฉพาะทฤษฎี (รองศาสตราจารย์สุมิตร) งานวิจัยนี้คือ การศึกษาอธิบายเชิงบุกเบิกที่สนับสนุนวิธีการเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณ ตัวอย่าง purposeful เอ้เจ็ดนักเรียนมีภาระผูกพันในเกรดสองผ่านเว็บไซต์เจ็ดใน 17 รองศาสตราจารย์สุมิตรเข้าร่วมในการศึกษานี้ได้รวบรวมข้อมูลใช้ 9 แหล่งที่มาของข้อมูล: เดอะหลาย IntelligencesDevelopmental ประเมินมาตราส่วน (ไมดาส), ท่าเรือเดอะเด็ก Self-Concept สเกล (PHCSCS), ครูรับรู้ของความสำเร็จระดับนักเรียนด้วยแบบสำรวจภาระผูกพัน การสัมภาษณ์ครูผู้สอน สัมภาษณ์นักเรียน หลักสัมภาษณ์ สัมภาษณ์หลัก เอกสาร และข้อมูลตามบริบท ข้อมูลเชิงคุณภาพที่ได้รับ และตรวจสอบโดยใช้เทคนิคการพิมพ์อักษร มีวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณยังทางสถิติ.
การศึกษานี้พบว่า นักเรียนมากกว่าครึ่งที่ มีภาระผูกพันรายงานว่า พวกเขามีธรรมชาตินิยมและเฉพาะพื้นที่เป็นการเฉพาะของพวกเขากัน การศึกษานี้สรุปว่า รูปแบบเฉพาะของนักศึกษาที่มีภาระผูกพันในไซต์รองศาสตราจารย์สุมิตรไม่เฉพาะที่เน้นการเรียนแบบดั้งเดิม นอกจากนี้ นักศึกษาที่ มีภาระผูกพันในรองศาสตราจารย์สุมิตรอเมริกาคะแนนเฉลี่ย self-concept และระดับความสำเร็จเฉลี่ย หลักสูตรการประถมศึกษาซึ่ง enacts แผนเฉพาะมีผลรุนแรงในโรงเรียนวิธีการจัดระเบียบ และส่งคำแนะนำสำหรับนักศึกษาที่มีภาระผูกพัน วิจัยลัทธิใน MI มีความหวังนี้ประชากร misperceived หลักสูตรควรเน้นจุดแข็งของนักศึกษาภาระผูกพันแทนจุดอ่อนซึ่งเป็นด้านมักจะหายไปในการตั้งค่าดั้งเดิมที่ศึกษา ในผล ทฤษฎี MI ได้คำตอบเสริมที่จำเป็นในการเพิ่มเติมเป้าหมายมีนักเรียนที่ มีภาระผูกพันที่แสดงถึงศักยภาพของพวกเขา fullest ทางปัญญา และอารมณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศึกษาปัญหารอบ ๆความคิดที่ว่า อัตมโนทัศน์ต่ำและขาดความเชื่อมั่นวิชาการได้รับอย่างกว้างขวางที่เกี่ยวข้องกับนักเรียนที่มีสมาธิสั้น . ภายในกรอบความคิดของทฤษฎีพหุปัญญา ปัญญา ) , ,อัตมโนทัศน์และระดับผลสัมฤทธิ์ของนักเรียนที่มีสมาธิสั้น มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบว่าพวกเขา fared ในโรงเรียนโดยใช้ทฤษฎีพหุปัญญา ( sumit ) งานวิจัยนี้เป็นการสำรวจเชิงพรรณนา ซึ่งสนับสนุนการศึกษาเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณpurposeful โรงเรียน 87 กับอาการสมาธิสั้นในเกรดสองถึงเจ็ดใน 17 sumit เว็บไซต์มีส่วนร่วมในการศึกษานี้เก็บข้อมูลโดยใช้เก้าแหล่งที่มาของข้อมูล : ใช้แบบประเมิน intelligencesdevelopmental ( Midas ) วัดอัตมโนทัศน์ของเด็กท่าเรือ แฮร์ริส ( phcscs ) , การรับรู้ของครู ระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่มีการสำรวจอาการสมาธิสั้น สัมภาษณ์อาจารย์นักเรียนสัมภาษณ์ สัมภาษณ์ สัมภาษณ์ผู้ปกครอง , ครูใหญ่ , เอกสารและข้อมูลบริบท ข้อมูลเชิงปริมาณตามและตรวจสอบโดยใช้เทคนิคการเข้ารหัส . ข้อมูลเชิงปริมาณและเชิงสถิติ
ผลการศึกษาพบว่า มากกว่าครึ่งหนึ่งของนักเรียนที่มีสมาธิสั้น รายงานว่าพวกเขามีปัญญาเป็นนักธรรมชาตินิยมและการโดด ปัญญา .จากการศึกษานี้สรุปได้ว่ารูปแบบของ ปัญญา ของนักเรียนที่มีสมาธิสั้นในเว็บไซต์ sumit ไม่ใช่ปัญญา ที่เน้นในโรงเรียนแบบดั้งเดิม การตั้งค่า นอกจากนี้นักเรียนที่มีสมาธิสั้นในเว็บไซต์ sumit คะแนนอัตมโนทัศน์โดยเฉลี่ยและระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเฉลี่ยเป็นหลักสูตรประถมศึกษา ซึ่ง enacts กลยุทธ์ของพหุปัญญา ที่มีผลกระทบร้ายแรง สำหรับทางโรงเรียนจัดการเรียนการสอน และส่งนักเรียนที่มีสมาธิสั้น . บริการวิจัยในด้านการเสนอมิหวังประชากร misperceived นี้หลักสูตรควรเน้นจุดแข็งของนักเรียนสมาธิสั้นมากกว่าจุดอ่อน ซึ่งเป็นลักษณะมักจะหายไปในการตั้งค่าการศึกษาแบบดั้งเดิมมากขึ้น สรุปทฤษฎี MI อาจเป็นหลักสูตรที่ตอบสนองต่อเป้าหมายของการเป็นนักเรียนที่มีสมาธิสั้นอยู่ถึงสติปัญญาและอารมณ์ได้เต็มศักยภาพ