“But, I… I…” Yun Xiao softly bit on

“But, I… I…” Yun Xiao softly bit on his lips and looked at a complete loss. He faced Yun Qinghong and Mu Yurou, bowed his head, and said in a lifeless and dazed voice, “I… I… In the future, can I still… call the both of you… Father and Mother?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"แต่ . ... ฉันนี้... " Yun Xiao bit บนริมฝีปากของเขาเบา ๆ และมองการสูญเสียทั้งหมด เขาต้องเผชิญกับยุน Qinghong และ Yurou หมู่ โค้งคำนับหัวของเขา และกล่าวในเสียงตาย และงุนงง, "ฉัน... ฉัน... ในอนาคต ฉันยังสามารถ...โทรมาจาก... พ่อและแม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

" แต่ฉัน ... ฉัน ... " ยุนเสี่ยวเบาบิตบนริมฝีปากของเขาและมองไปที่สูญเสียที่สมบูรณ์ เขาเผชิญหน้ากับหยุน Qinghong และจวน Yurou โค้งคำนับศีรษะของเขาและพูดด้วยเสียงที่มีชีวิตชีวาและงุนงง "ฉัน ... ฉัน ... ในอนาคตฉันจะยังสามารถ ... เรียกทั้งสองของคุณ ... พ่อและแม่?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" แต่ฉัน . . . . . . . . . . . . . . " ยุนเสี่ยวเบาบิตบนริมฝีปากของเขาและมองการสูญเสียที่สมบูรณ์ เขาต้องเผชิญกับยุน Qinghong และมู yurou คำนับศีรษะของเขาและกล่าวว่าในชีวิตและงุนงง เสียง " . . . . . . . . . . . . . . . . ในอนาคต ผมยัง . . . . . . . เรียกท่านทั้งสอง . . . . . . . พ่อและแม่ "