The aim of this study was to evalua

The aim of this study was to evaluate the chemical characteristics and ecotoxicity of a mine soil developed on gossan materials and amended with hydrophilic polyacrylate polymers after a growth cycle of Spergularia purpurea. Different acute bioassays (Daphnia magna immobilization; microalgae growth inhibition; germination and growth of lettuce and oat) were carried out with simulated leachates, pore water and soil samples. The germination and growth of native shrubs (Cistus ladanifer and Lavandula sampaioana) were also evaluated in the lysimeters where S. purpurea had grown.

The soil had high total concentrations (g/kg) of Al (3.50–8.60), As (2.55–2.73), Cu (0.13–0.91) and Pb (4.48–6.16). However, the percentages of elements in aqueous extracts (simulating leachates, pore water, and the conditions of the rhizosphere soil) were small when compared to their total soil concentrations (less than 9% except for Na in leachates). Growth of S. purpurea and other natural colonization of plant species (Poaceae, Fabaceae and Asteraceae families) improved chemical characteristics but the application of the polyacrylate polymers contributed to a further improvement of soil quality. However, this was not sufficient to ensure the growth of a large number of shrubs despite a great germination rate.

Among the several species used on the ecotoxicological assessment, the D. magna test was the only bioassay that showed a clear toxicity of soil leachates, suggesting the importance of using several ecotoxicological tests to assess the environmental risk of soil contamination and its rehabilitation.

Although the studied soil can be considered contaminated taking into account the total soil concentrations of Al, As, Cu and Pb, the low concentrations of the same chemical elements in extractable solutions, that simulated the fractions really available for organisms, did not demonstrate a substantial toxic effects in the organisms and, consequently, negative impact on the environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ ประเมินลักษณะทางเคมีและ ecotoxicity ดินเหมืองพัฒนาวัสดุ gossan และแก้ไข ด้วยโพลิเมอร์ hydrophilic polyacrylate หลังวงจรการเจริญเติบโตของ Spergularia ชงโค Bioassays เฉียบพลันต่าง ๆ (Daphnia magna ตรึงโป ยับยั้งการเจริญเติบโตของ microalgae การงอก และเจริญเติบโตของผักกาดหอมและข้าวโอ๊ต) ได้ดำเนินการ ด้วย leachates จำลอง รูขุมขนตัวอย่างน้ำและดิน การงอกและเจริญเติบโตเป็นพุ่ม (Cistus ladanifer และลาเวนเดอร์ sampaioana) ได้ประเมินใน lysimeters ที่มีปลูกชงโค S.ดินที่ได้รวมความเข้มข้นสูง (g/kg) ของอัล (3.50 – 8.60), เป็น (2.55 – 2.73), Cu (0.13-0.91) และ Pb (4.48 – 6.16) อย่างไรก็ตาม เปอร์เซ็นต์ขององค์ประกอบในสารสกัดอควี (เลียนแบบ leachates รูขุมขนน้ำ และสภาพของดินไรโซสเฟียร์) มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับความเข้มข้นของดินทั้งหมด (ต่ำกว่า 9% ยกเว้นนา leachates) เจริญเติบโตของ S. ชงโค และสนามอื่นธรรมชาติของพืชลักษณะเคมีปรับปรุงพันธุ์ (หญ้า สมุนไพร และ Asteraceae ครอบครัว) แต่โปรแกรมของโพลิเมอร์ polyacrylate ที่ส่วนเพิ่มเติมการปรับปรุงคุณภาพดิน อย่างไรก็ตาม นี้ไม่เพียงพอเพื่อให้เจริญเติบโตของจำนวนสนุกสนานแม้มีอัตราการงอกที่ดีระหว่างสายพันธุ์ต่าง ๆ ที่ใช้ในการประเมิน ecotoxicological ทดสอบ D. magna ถูก bioassay เท่านั้นที่พบความเป็นพิษที่ชัดเจนของดิน leachates แนะนำความสำคัญของการใช้หลาย ecotoxicological ทดสอบเพื่อประเมินความเสี่ยงสิ่งแวดล้อมปนเปื้อนดินและการฟื้นฟูสมรรถภาพแม้ว่าดิน studied ถือได้ว่าปนเปื้อนคำนึงถึงความเข้มข้นดินรวมของ Al เป็น Pb และ Cu ความเข้มข้นต่ำขององค์ประกอบทางเคมีเดียวกันใน extractable โซลูชั่น ที่จำลองเศษจริง ๆ หาสิ่งมีชีวิต ไม่ได้ไม่ผลเป็นพิษพบในสิ่งมีชีวิตที่ และ จึง ลบผลกระทบสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้มีการประเมินลักษณะทางเคมีและพิษต่อระบบนิเวศของดินเหมืองที่พัฒนาบนวัสดุ gossan และที่แก้ไขเพิ่มเติมด้วยโพลีเมอพอลิเมอน้ำหลังจากที่วงจรการเจริญเติบโตของ Spergularia ชงโค เฉียบพลันที่แตกต่างกัน bioassays (Daphnia ตรึงใหญ่; สาหร่ายยับยั้งการเจริญเติบโตงอกและการเจริญเติบโตของผักกาดหอมและข้าวโอ๊ต) ได้ดำเนินการออกมาพร้อมกับน้ำชะจำลองน้ำรูขุมขนและตัวอย่างดิน งอกและการเจริญเติบโตของพุ่มไม้พื้นเมือง (Cistus ladanifer และ Lavandula sampaioana) ได้รับการประเมินยังอยู่ใน lysimeters ที่เอสโต purpurea. ดินมีความเข้มข้นสูงรวม (กรัม / กิโลกรัม) ของอัล (3.50-8.60) ในฐานะที่เป็น (2.55- 2.73) Cu (0.13-0.91) และตะกั่ว (4.48-6.16) อย่างไรก็ตามร้อยละขององค์ประกอบในสารสกัดจากน้ำ (จำลองน้ำชะ, รูขุมขนน้ำและสภาพของดินบริเวณราก) ที่มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับความเข้มข้นของดินทั้งหมดของพวกเขา (น้อยกว่า 9% ยกเว้นในน้ำชะนา) การเจริญเติบโตของเอสชงโคและการล่าอาณานิคมจากธรรมชาติอื่น ๆ ของพันธุ์พืช (หญ้าซี้อี้และครอบครัวแอสเทอ) ลักษณะทางเคมีที่ดีขึ้น แต่การประยุกต์ใช้โพลีเมอพอลิเมอที่มีส่วนทำให้การปรับปรุงต่อไปของคุณภาพดิน แต่นี้ไม่เพียงพอที่จะให้การเจริญเติบโตของจำนวนมากของพุ่มไม้แม้จะมีอัตราการงอกที่ดี. ท่ามกลางหลายชนิดมาใช้ในการประเมินสารผสมที่ทดสอบดีนาชีวภาพเป็นเพียงคนเดียวที่แสดงให้เห็นความเป็นพิษของน้ำชะชัดเจนของดิน ชี้ให้เห็นความสำคัญของการใช้การทดสอบสารผสมหลายในการประเมินความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมของการปนเปื้อนในดินและการฟื้นฟูสมรรถภาพของ. แม้ว่าดินการศึกษาได้รับการพิจารณาการปนเปื้อนโดยคำนึงถึงความเข้มข้นของดินรวมของอัลในฐานะที่เป็นทองแดงและตะกั่วที่ความเข้มข้นต่ำของเดียวกัน องค์ประกอบทางเคมีในการแก้ปัญหาที่สกัดที่จำลองเศษส่วนจริงๆสามารถใช้ได้สำหรับการมีชีวิตที่ไม่ได้แสดงให้เห็นถึงผลกระทบที่เป็นพิษอย่างมากในชีวิตและดังนั้นผลกระทบต่อสภาพแวดล้อม