HetereleotrisBleeker, 1874 is a mod

HetereleotrisBleeker, 1874 is a moderately diverse genus of small-sized (standard length

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

HetereleotrisBleeker, 1874 เป็นสกุลค่อนข้างหลากหลายของเล็ก (ความยาวมาตรฐาน < 50 มม.), gobies ธรรมชาติ มีพฤติกรรมคลุมเครือ กระจายในน้ำตื้นชายฝั่งในแปซิฟิกตะวันตกอินโด ตระกูลนี้ถูกแก้ไข โดย Hoese (1986), มี 13 ชนิดที่ใช้ร่วมกันหลายตัว ตัวละครสำคัญที่สุดคือ synapomorphy
ของร่องเหงือกแรกที่ปิด ด้วยเยื่อจากฝาเหงือกขาล่างของเหงือกโค้งแรก อย่างน้อยครึ่งหนึ่งแม้ว่าคุณลักษณะนี้เกิดขึ้นในบางปลาอื่น ๆ gobioid (เหงือก& Mooi 2012) สปีชีส์เดียว H. poecila (ฟาวเลอร์ 1946), ขยายการกระจายจากมหาสมุทรอินเดียตะวันออกสู่แปซิฟิกตะวันตก เหงือก (1998) อธิบายเพิ่มเติมหนึ่งพันธุ์ H. georgegilli จากมหาสมุทรอินเดียตะวันตก Hoese Larson (2005) รวมพันธุ์สกุล Pascua, Randall, P. caudilinea เดียวที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ปี 2005 จากเกาะอีสเตอร์และสองสายพันธุ์ใหม่จากใต้แปซิฟิก ทั้ง morphologically ใกล้กับ P. caudilinea Randall ปี 2005, Hetereleotris และเป็น Pascua จูเนียร์เหมือนกัน Randall (2006) โต้เถียงว่า Pascua สกุลที่ถูกต้อง เพิ่มชนิดสองที่อธิบาย โดย Hoese และ Larson (2005) เป็น Hetereleotris กับตระกูลนี้ ล่าสุด เป็นสายพันธุ์ใหม่ H. exilis ถูกอธิบายจากญี่ปุ่น โดย Shibukawa (2010) เราทำตามของ Randall สู่ (2006) และความคิดเห็น (2010) ของ Shibukawa ในการ
Pascua ต้องการที่มากขึ้นการวิจัยในปัญหานี้ต้องตอบคำถามนี้ มีความแน่นอนเพิ่มเติมมีผลบังคับใช้ ไม่คำนึงถึง ประจำทั่วไปของวัสดุในกระดาษนี้ตรงกับ Hetereleotrisin ทั้งสองแนวคิดทั่วไปวงเงิน 15 (Randall 2006) หรือ 18 (Hoese & Larson 2005) อธิบายพันธุ์ บุคคลขนาดเล็กสอง
พันธุ์ gobiid ไม่รู้จักการถ่ายภาพ และรวบรวม โดยผู้เขียนที่สองจากดาฮับทะเลแดง อควาบาของอ่าว อียิปต์ ในเดือน 2012 พฤศจิกายน ตรวจสอบวัสดุแสดงให้เห็นว่า เหล่านี้ไว้เป็นตัวอย่างเป็นสมาชิกของสกุล Hetereleotris ซึ่งเรานี้อธิบายชนิด undescribed

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

HetereleotrisBleeker, 1874 is a moderately diverse genus of small-sized (standard length <50 mm), benthic gobies with cryptic behaviour, distributed in shallow coastal waters in the Indo-West Pacific. The genus was revised by Hoese (1986), with 13 valid species sharing several characters. The most important character is the synapomorphy
of the first gill slit closed by a membrane from the gill cover to one-half or more of the lower limb of the first gill arch, although this feature occurs in some other gobioid fishes (Gill & Mooi 2012). Only one species, H. poecila (Fowler, 1946), extends its distribution from the Indian Ocean east to the West Pacific. Gill (1998) described one additional species,H. georgegilli, from the western Indian Ocean. Hoese and Larson (2005) included the single previously described species of the genus Pascua,P. caudilinea Randall, 2005 from Easter Island and two new species from South Pacific, both morphologically close to P. caudilinea Randall, 2005, in Hetereleotris, and treated Pascua as junior synonym. Randall (2006) argued that Pascua is a valid genus, adding the two species described by Hoese and Larson (2005) as Hetereleotris to the genus. Recently a new species,H. exilis, was described from Japan by Shibukawa (2010). We provisionally follow Randall’s (2006) and Shibukawa’s (2010) opinions on the
validity of Pascua, expecting that more extensive research on this problem is needed to answer this question with more certainty. Regardless, the generic identity of the material in this paper matches Hetereleotrisin both concepts of generic limits with 15 (Randall 2006) or 18 (Hoese & Larson 2005) described species. Two small individuals of
an unknown gobiid species were photographed and collected by the second author from the Red Sea, Gulf of Aqaba, Egypt, Dahab, in November 2012. Examination of the material showed that these specimens belong to an undescribed species of the genus Hetereleotris, which we herein describe.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

hetereleotrisbleeker 1874 เป็นหลากหลายชนิดปานกลางขนาดเล็ก ( ความยาวมาตรฐาน < 50 มม. ) , บู่ดินกับพฤติกรรมที่กระจายในน้ำชายฝั่งทะเลตื้นในอินโดแปซิฟิกตะวันตก . กุลถูกแก้ไขโดย hoese ( 1986 ) , 13 ถูกต้องชนิดใช้ตัวอักษรหลาย ตัวละครที่สำคัญที่สุดคือ synapomorphy
ของเหงือกก่อนเชือดปิดด้วยเยื่อจากฝาปิดเหงือกครึ่งหนึ่งหรือมากกว่าของกระดูกขาของซุ้มประตูกิลแรก แม้ว่าคุณลักษณะนี้จะเกิดขึ้นในบางอื่น ๆ gobioid ปลา ( เหงือก&โม่ย 2012 ) เพียงหนึ่ง ชนิด เอช poecila ( Fowler , 1946 ) , ขยายการกระจายจากมหาสมุทรอินเดียทางตะวันออกไปยังตะวันตกของแปซิฟิก กิลล์ ( 1998 ) อธิบายเพิ่มเติม georgegilli หนึ่งชนิด เอช ,จากมหาสมุทรอินเดียตะวันตก และ hoese Larson ( 2548 ) รวมเดียวที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ชนิดของสกุลปัสกวา , หน้า caudilinea Randall , 2005 จากเกาะอีสเตอร์และสองสายพันธุ์ใหม่จากทางตอนใต้ของมหาสมุทรแปซิฟิก ทั้งจากใกล้หน้า caudilinea Randall , 2005 , ใน hetereleotris และถือว่าปัสกวาเป็นจูเนียร์ไวพจน์ . แรนดัลล์ ( 2006 ) แย้งว่า ปัสกวาเป็นสกุลที่ถูกต้องเพิ่มสองชนิด และอธิบายโดย hoese Larson ( 2005 ) เป็น hetereleotris กับสกุล เมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นสายพันธุ์ใหม่ เอช exilis ถูกอธิบายจากญี่ปุ่น โดยญี่ปุ่น ใน จ. ( 2010 ) เรา ซึ่งตาม แรนดัลล์ ( 2006 ) และ ญี่ปุ่น ใน จ. ( 2010 ) ความคิดเห็นเกี่ยวกับ
ความถูกต้องของปัสกวา คาดหวังที่กว้างขวางมากขึ้น การวิจัยในปัญหานี้จะต้องตอบคำถามนี้ด้วยความมั่นใจมากขึ้น ไม่ทั่วไป เอกลักษณ์ของวัสดุในกระดาษนี้ตรงกับ hetereleotrisin ทั้งแนวคิดของลิมิตทั่วไปกับ 15 ( Randall 2006 ) หรือ 18 ( hoese & Larson 2005 ) อธิบายชนิด สองบุคคลขนาดเล็กของ
จัก gobiid ชนิดได้ถ่ายภาพและเก็บรวบรวมโดยผู้เขียนคนที่สองจากทะเลแดง อ่าวชื่ออัคคาบา , อียิปต์ , ดาฮับ , ในเดือนพฤศจิกายน 2012การตรวจสอบวัสดุ พบว่า ตัวอย่างเหล่านี้เป็นของเป็น undescribed พันธุ์สกุล hetereleotris ซึ่งในที่นี้เราอธิบาย