- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Perils of PetroleumI shall sketch i
Perils of Petroleum
I shall sketch in only the main episodes:
First, crude oil was largely a patent medicine. But even before that fad ran out, demand was greatly expanded by the use of oil in kerosene lamps. The prospect of lighting the world's lamps gave rise to an extravagant promise of growth. The prospects were similar to those the industry now holds for gasoline in other parts of the world. It can hardly wait for the underdeveloped nations to get a car in every garage. In the days of the kerosene lamp, the oil companies competed with each other and against gaslight by trying to improve the illuminating characteristics of kerosene. Then suddenly the impossible happened. Edison invented a light, which was totally nondependent on crude oil. Had it not been for the growing use of kerosene in space beaters, the incandescent lamp would have completely finished oil as a growth industry at that time. Oil would have been good for little else than axle grease.
Then disaster and reprieve struck again. Two great innovations occurred, neither originating in the oil industry. The successful development of coal-burning domestic central-heating systems made the space heater obsolescent. While the industry reeled, along came its most magnificent boosts yet - the internal combustion engine, also invented by outsiders. Then when the prodigious expansion for gasoline finally began to level off in the 1920's, along came the miraculous escape of a central oil heater. Once again, the escape was provided by an outsider's invention and development. And when that market weakened, wartime demand for, aviation fuel came to the rescue. After the war the expansion of civilian aviation, the dieselization of railroads, and the explosive demand for cars and trucks kept the industry's growth in high gear.
Meanwhile centralized oil heating - whose boom potential had only recently been proclaimed - ran into severe competition from natural gas. While the oil companies themselves owned the gas that now competed with their oil, the industry did not originate the natural gas revolution, nor has it to this day greatly profited from its gas ownership. The gas revolution was made by newly formed transmission companies that marketed the product with an aggressive ardour. They started a magnificent new industry, first against the advice and then against the resistance of the oil companies
By all the logic of the situation, the oil companies themselves should have made the gas revolution. They not only owned the gas; they also were the only people experienced in handling, scrubbing, and using it, the only people experienced in pipeline technology and transmission, and they understood heating problems. But, partly because they knew that natural gas would compete with their own sale of heating oil, the oil companies pooh-poohed the potentials of gas.
The revolution was finally started by oil pipeline executives who, unable to persuade their own companies to go into gas, quit and organized the spectacularly successful gas transmission companies. Even after their success became painfully evident to the oil companies, the latter did not go into gas transmission. The multibillion-dollar business, which should have been theirs, went to others. As in the past, the industry was blinded by its narrow preoccupation with a specific product and the value of its reserves. It paid little or no attention to its customers' basic needs and preferences.
The post-war years have not witnessed any change. Immediately after World War 11 the oil industry was greatly encouraged about its future by the rapid expansion of demand for its traditional line of products. In 1950 most companies projected annual rates of domestic expansion of around 6% through at least 1975.
Though the ratio of crude oil reserves to demand in the Free World was about 20 to 1, with 10 to 1 being usually considered a reasonable working ratio in the United States, booming demand sent oil men searching for more without sufficient regard to what the future really promised. In 1952 they "hit" in the Middle East; the ratio skyrocketed to 42 to 1. If gross additions to reserves continue at the average rate of the past five years (37 billion barrels annually, then by 1970 the reserve ratio will be up to 45 to 1. This abundance of oil has weakened crude and product prices all over the world.
I shall sketch in only the main episodes:
First, crude oil was largely a patent medicine. But even before that fad ran out, demand was greatly expanded by the use of oil in kerosene lamps. The prospect of lighting the world's lamps gave rise to an extravagant promise of growth. The prospects were similar to those the industry now holds for gasoline in other parts of the world. It can hardly wait for the underdeveloped nations to get a car in every garage. In the days of the kerosene lamp, the oil companies competed with each other and against gaslight by trying to improve the illuminating characteristics of kerosene. Then suddenly the impossible happened. Edison invented a light, which was totally nondependent on crude oil. Had it not been for the growing use of kerosene in space beaters, the incandescent lamp would have completely finished oil as a growth industry at that time. Oil would have been good for little else than axle grease.
Then disaster and reprieve struck again. Two great innovations occurred, neither originating in the oil industry. The successful development of coal-burning domestic central-heating systems made the space heater obsolescent. While the industry reeled, along came its most magnificent boosts yet - the internal combustion engine, also invented by outsiders. Then when the prodigious expansion for gasoline finally began to level off in the 1920's, along came the miraculous escape of a central oil heater. Once again, the escape was provided by an outsider's invention and development. And when that market weakened, wartime demand for, aviation fuel came to the rescue. After the war the expansion of civilian aviation, the dieselization of railroads, and the explosive demand for cars and trucks kept the industry's growth in high gear.
Meanwhile centralized oil heating - whose boom potential had only recently been proclaimed - ran into severe competition from natural gas. While the oil companies themselves owned the gas that now competed with their oil, the industry did not originate the natural gas revolution, nor has it to this day greatly profited from its gas ownership. The gas revolution was made by newly formed transmission companies that marketed the product with an aggressive ardour. They started a magnificent new industry, first against the advice and then against the resistance of the oil companies
By all the logic of the situation, the oil companies themselves should have made the gas revolution. They not only owned the gas; they also were the only people experienced in handling, scrubbing, and using it, the only people experienced in pipeline technology and transmission, and they understood heating problems. But, partly because they knew that natural gas would compete with their own sale of heating oil, the oil companies pooh-poohed the potentials of gas.
The revolution was finally started by oil pipeline executives who, unable to persuade their own companies to go into gas, quit and organized the spectacularly successful gas transmission companies. Even after their success became painfully evident to the oil companies, the latter did not go into gas transmission. The multibillion-dollar business, which should have been theirs, went to others. As in the past, the industry was blinded by its narrow preoccupation with a specific product and the value of its reserves. It paid little or no attention to its customers' basic needs and preferences.
The post-war years have not witnessed any change. Immediately after World War 11 the oil industry was greatly encouraged about its future by the rapid expansion of demand for its traditional line of products. In 1950 most companies projected annual rates of domestic expansion of around 6% through at least 1975.
Though the ratio of crude oil reserves to demand in the Free World was about 20 to 1, with 10 to 1 being usually considered a reasonable working ratio in the United States, booming demand sent oil men searching for more without sufficient regard to what the future really promised. In 1952 they "hit" in the Middle East; the ratio skyrocketed to 42 to 1. If gross additions to reserves continue at the average rate of the past five years (37 billion barrels annually, then by 1970 the reserve ratio will be up to 45 to 1. This abundance of oil has weakened crude and product prices all over the world.
0/5000
Perils of Petroleum
I shall sketch in only the main episodes:
First, crude oil was largely a patent medicine. But even before that fad ran out, demand was greatly expanded by the use of oil in kerosene lamps. The prospect of lighting the world's lamps gave rise to an extravagant promise of growth. The prospects were similar to those the industry now holds for gasoline in other parts of the world. It can hardly wait for the underdeveloped nations to get a car in every garage. In the days of the kerosene lamp, the oil companies competed with each other and against gaslight by trying to improve the illuminating characteristics of kerosene. Then suddenly the impossible happened. Edison invented a light, which was totally nondependent on crude oil. Had it not been for the growing use of kerosene in space beaters, the incandescent lamp would have completely finished oil as a growth industry at that time. Oil would have been good for little else than axle grease.
Then disaster and reprieve struck again. Two great innovations occurred, neither originating in the oil industry. The successful development of coal-burning domestic central-heating systems made the space heater obsolescent. While the industry reeled, along came its most magnificent boosts yet - the internal combustion engine, also invented by outsiders. Then when the prodigious expansion for gasoline finally began to level off in the 1920's, along came the miraculous escape of a central oil heater. Once again, the escape was provided by an outsider's invention and development. And when that market weakened, wartime demand for, aviation fuel came to the rescue. After the war the expansion of civilian aviation, the dieselization of railroads, and the explosive demand for cars and trucks kept the industry's growth in high gear.
Meanwhile centralized oil heating - whose boom potential had only recently been proclaimed - ran into severe competition from natural gas. While the oil companies themselves owned the gas that now competed with their oil, the industry did not originate the natural gas revolution, nor has it to this day greatly profited from its gas ownership. The gas revolution was made by newly formed transmission companies that marketed the product with an aggressive ardour. They started a magnificent new industry, first against the advice and then against the resistance of the oil companies
By all the logic of the situation, the oil companies themselves should have made the gas revolution. They not only owned the gas; they also were the only people experienced in handling, scrubbing, and using it, the only people experienced in pipeline technology and transmission, and they understood heating problems. But, partly because they knew that natural gas would compete with their own sale of heating oil, the oil companies pooh-poohed the potentials of gas.
The revolution was finally started by oil pipeline executives who, unable to persuade their own companies to go into gas, quit and organized the spectacularly successful gas transmission companies. Even after their success became painfully evident to the oil companies, the latter did not go into gas transmission. The multibillion-dollar business, which should have been theirs, went to others. As in the past, the industry was blinded by its narrow preoccupation with a specific product and the value of its reserves. It paid little or no attention to its customers' basic needs and preferences.
The post-war years have not witnessed any change. Immediately after World War 11 the oil industry was greatly encouraged about its future by the rapid expansion of demand for its traditional line of products. In 1950 most companies projected annual rates of domestic expansion of around 6% through at least 1975.
Though the ratio of crude oil reserves to demand in the Free World was about 20 to 1, with 10 to 1 being usually considered a reasonable working ratio in the United States, booming demand sent oil men searching for more without sufficient regard to what the future really promised. In 1952 they "hit" in the Middle East; the ratio skyrocketed to 42 to 1. If gross additions to reserves continue at the average rate of the past five years (37 billion barrels annually, then by 1970 the reserve ratio will be up to 45 to 1. This abundance of oil has weakened crude and product prices all over the world.
I shall sketch in only the main episodes:
First, crude oil was largely a patent medicine. But even before that fad ran out, demand was greatly expanded by the use of oil in kerosene lamps. The prospect of lighting the world's lamps gave rise to an extravagant promise of growth. The prospects were similar to those the industry now holds for gasoline in other parts of the world. It can hardly wait for the underdeveloped nations to get a car in every garage. In the days of the kerosene lamp, the oil companies competed with each other and against gaslight by trying to improve the illuminating characteristics of kerosene. Then suddenly the impossible happened. Edison invented a light, which was totally nondependent on crude oil. Had it not been for the growing use of kerosene in space beaters, the incandescent lamp would have completely finished oil as a growth industry at that time. Oil would have been good for little else than axle grease.
Then disaster and reprieve struck again. Two great innovations occurred, neither originating in the oil industry. The successful development of coal-burning domestic central-heating systems made the space heater obsolescent. While the industry reeled, along came its most magnificent boosts yet - the internal combustion engine, also invented by outsiders. Then when the prodigious expansion for gasoline finally began to level off in the 1920's, along came the miraculous escape of a central oil heater. Once again, the escape was provided by an outsider's invention and development. And when that market weakened, wartime demand for, aviation fuel came to the rescue. After the war the expansion of civilian aviation, the dieselization of railroads, and the explosive demand for cars and trucks kept the industry's growth in high gear.
Meanwhile centralized oil heating - whose boom potential had only recently been proclaimed - ran into severe competition from natural gas. While the oil companies themselves owned the gas that now competed with their oil, the industry did not originate the natural gas revolution, nor has it to this day greatly profited from its gas ownership. The gas revolution was made by newly formed transmission companies that marketed the product with an aggressive ardour. They started a magnificent new industry, first against the advice and then against the resistance of the oil companies
By all the logic of the situation, the oil companies themselves should have made the gas revolution. They not only owned the gas; they also were the only people experienced in handling, scrubbing, and using it, the only people experienced in pipeline technology and transmission, and they understood heating problems. But, partly because they knew that natural gas would compete with their own sale of heating oil, the oil companies pooh-poohed the potentials of gas.
The revolution was finally started by oil pipeline executives who, unable to persuade their own companies to go into gas, quit and organized the spectacularly successful gas transmission companies. Even after their success became painfully evident to the oil companies, the latter did not go into gas transmission. The multibillion-dollar business, which should have been theirs, went to others. As in the past, the industry was blinded by its narrow preoccupation with a specific product and the value of its reserves. It paid little or no attention to its customers' basic needs and preferences.
The post-war years have not witnessed any change. Immediately after World War 11 the oil industry was greatly encouraged about its future by the rapid expansion of demand for its traditional line of products. In 1950 most companies projected annual rates of domestic expansion of around 6% through at least 1975.
Though the ratio of crude oil reserves to demand in the Free World was about 20 to 1, with 10 to 1 being usually considered a reasonable working ratio in the United States, booming demand sent oil men searching for more without sufficient regard to what the future really promised. In 1952 they "hit" in the Middle East; the ratio skyrocketed to 42 to 1. If gross additions to reserves continue at the average rate of the past five years (37 billion barrels annually, then by 1970 the reserve ratio will be up to 45 to 1. This abundance of oil has weakened crude and product prices all over the world.
การแปล กรุณารอสักครู่..
Perils of Petroleum
I shall sketch in only the main episodes:
First, crude oil was largely a patent medicine. But even before that fad ran out, demand was greatly expanded by the use of oil in kerosene lamps. The prospect of lighting the world's lamps gave rise to an extravagant promise of growth. The prospects were similar to those the industry now holds for gasoline in other parts of the world. It can hardly wait for the underdeveloped nations to get a car in every garage. In the days of the kerosene lamp, the oil companies competed with each other and against gaslight by trying to improve the illuminating characteristics of kerosene. Then suddenly the impossible happened. Edison invented a light, which was totally nondependent on crude oil. Had it not been for the growing use of kerosene in space beaters, the incandescent lamp would have completely finished oil as a growth industry at that time. Oil would have been good for little else than axle grease.
Then disaster and reprieve struck again. Two great innovations occurred, neither originating in the oil industry. The successful development of coal-burning domestic central-heating systems made the space heater obsolescent. While the industry reeled, along came its most magnificent boosts yet - the internal combustion engine, also invented by outsiders. Then when the prodigious expansion for gasoline finally began to level off in the 1920's, along came the miraculous escape of a central oil heater. Once again, the escape was provided by an outsider's invention and development. And when that market weakened, wartime demand for, aviation fuel came to the rescue. After the war the expansion of civilian aviation, the dieselization of railroads, and the explosive demand for cars and trucks kept the industry's growth in high gear.
Meanwhile centralized oil heating - whose boom potential had only recently been proclaimed - ran into severe competition from natural gas. While the oil companies themselves owned the gas that now competed with their oil, the industry did not originate the natural gas revolution, nor has it to this day greatly profited from its gas ownership. The gas revolution was made by newly formed transmission companies that marketed the product with an aggressive ardour. They started a magnificent new industry, first against the advice and then against the resistance of the oil companies
By all the logic of the situation, the oil companies themselves should have made the gas revolution. They not only owned the gas; they also were the only people experienced in handling, scrubbing, and using it, the only people experienced in pipeline technology and transmission, and they understood heating problems. But, partly because they knew that natural gas would compete with their own sale of heating oil, the oil companies pooh-poohed the potentials of gas.
The revolution was finally started by oil pipeline executives who, unable to persuade their own companies to go into gas, quit and organized the spectacularly successful gas transmission companies. Even after their success became painfully evident to the oil companies, the latter did not go into gas transmission. The multibillion-dollar business, which should have been theirs, went to others. As in the past, the industry was blinded by its narrow preoccupation with a specific product and the value of its reserves. It paid little or no attention to its customers' basic needs and preferences.
The post-war years have not witnessed any change. Immediately after World War 11 the oil industry was greatly encouraged about its future by the rapid expansion of demand for its traditional line of products. In 1950 most companies projected annual rates of domestic expansion of around 6% through at least 1975.
Though the ratio of crude oil reserves to demand in the Free World was about 20 to 1, with 10 to 1 being usually considered a reasonable working ratio in the United States, booming demand sent oil men searching for more without sufficient regard to what the future really promised. In 1952 they "hit" in the Middle East; the ratio skyrocketed to 42 to 1. If gross additions to reserves continue at the average rate of the past five years (37 billion barrels annually, then by 1970 the reserve ratio will be up to 45 to 1. This abundance of oil has weakened crude and product prices all over the world.
I shall sketch in only the main episodes:
First, crude oil was largely a patent medicine. But even before that fad ran out, demand was greatly expanded by the use of oil in kerosene lamps. The prospect of lighting the world's lamps gave rise to an extravagant promise of growth. The prospects were similar to those the industry now holds for gasoline in other parts of the world. It can hardly wait for the underdeveloped nations to get a car in every garage. In the days of the kerosene lamp, the oil companies competed with each other and against gaslight by trying to improve the illuminating characteristics of kerosene. Then suddenly the impossible happened. Edison invented a light, which was totally nondependent on crude oil. Had it not been for the growing use of kerosene in space beaters, the incandescent lamp would have completely finished oil as a growth industry at that time. Oil would have been good for little else than axle grease.
Then disaster and reprieve struck again. Two great innovations occurred, neither originating in the oil industry. The successful development of coal-burning domestic central-heating systems made the space heater obsolescent. While the industry reeled, along came its most magnificent boosts yet - the internal combustion engine, also invented by outsiders. Then when the prodigious expansion for gasoline finally began to level off in the 1920's, along came the miraculous escape of a central oil heater. Once again, the escape was provided by an outsider's invention and development. And when that market weakened, wartime demand for, aviation fuel came to the rescue. After the war the expansion of civilian aviation, the dieselization of railroads, and the explosive demand for cars and trucks kept the industry's growth in high gear.
Meanwhile centralized oil heating - whose boom potential had only recently been proclaimed - ran into severe competition from natural gas. While the oil companies themselves owned the gas that now competed with their oil, the industry did not originate the natural gas revolution, nor has it to this day greatly profited from its gas ownership. The gas revolution was made by newly formed transmission companies that marketed the product with an aggressive ardour. They started a magnificent new industry, first against the advice and then against the resistance of the oil companies
By all the logic of the situation, the oil companies themselves should have made the gas revolution. They not only owned the gas; they also were the only people experienced in handling, scrubbing, and using it, the only people experienced in pipeline technology and transmission, and they understood heating problems. But, partly because they knew that natural gas would compete with their own sale of heating oil, the oil companies pooh-poohed the potentials of gas.
The revolution was finally started by oil pipeline executives who, unable to persuade their own companies to go into gas, quit and organized the spectacularly successful gas transmission companies. Even after their success became painfully evident to the oil companies, the latter did not go into gas transmission. The multibillion-dollar business, which should have been theirs, went to others. As in the past, the industry was blinded by its narrow preoccupation with a specific product and the value of its reserves. It paid little or no attention to its customers' basic needs and preferences.
The post-war years have not witnessed any change. Immediately after World War 11 the oil industry was greatly encouraged about its future by the rapid expansion of demand for its traditional line of products. In 1950 most companies projected annual rates of domestic expansion of around 6% through at least 1975.
Though the ratio of crude oil reserves to demand in the Free World was about 20 to 1, with 10 to 1 being usually considered a reasonable working ratio in the United States, booming demand sent oil men searching for more without sufficient regard to what the future really promised. In 1952 they "hit" in the Middle East; the ratio skyrocketed to 42 to 1. If gross additions to reserves continue at the average rate of the past five years (37 billion barrels annually, then by 1970 the reserve ratio will be up to 45 to 1. This abundance of oil has weakened crude and product prices all over the world.
การแปล กรุณารอสักครู่..
อันตรายของปิโตรเลียม
ผมจะวาดแค่ตอนหลัก :
ครั้งแรก น้ำมันดิบส่วนใหญ่สิทธิบัตรยา แต่แม้กระทั่งก่อนที่แฟชั่นออกมาเรียกร้องได้ขยายอย่างมาก โดยการใช้น้ำมันในโคมไฟน้ำมันก๊าด โอกาสของโคมไฟแสงสว่างของโลกให้สูงขึ้น เป็นสัญญาที่หรูหราของการเจริญเติบโต โอกาสใกล้เคียงที่ตอนนี้ถือสำหรับอุตสาหกรรมน้ำมันในส่วนอื่น ๆของโลกมันแทบจะไม่สามารถรอที่จะได้รับรถในประเทศที่ด้อยพัฒนาทุกอู่ ในวันของโคมไฟน้ำมันก๊าด , น้ำมันบริษัทแข่งขันกับแต่ละอื่น ๆและกับประเทศปานามา โดยพยายามปรับปรุงความกระจ่างคุณลักษณะของน้ำมันก๊าด งั้นก็ไม่มีทางเกิดขึ้น เอดิสัน ประดิษฐ์แสง ซึ่งมันก็ nondependent ในน้ำมันดิบมันไม่ได้สำหรับการใช้น้ำมันก๊าด หรือในพื้นที่ , หลอดไฟฟ้าจะต้องเสร็จสมบูรณ์น้ำมันเป็นอุตสาหกรรมการเจริญเติบโตที่ น้ํามันคงจะดีสำหรับอีกกว่าจารบีเพลา .
แล้วภัยพิบัติและบรรเทาหลงอีกครั้ง สองนวัตกรรมที่ยิ่งใหญ่ เกิดขึ้น หรือที่เกิดขึ้นในอุตสาหกรรมน้ำมันการพัฒนาที่ประสบความสำเร็จของ coal-burning ในความร้อนกลางระบบทำเครื่องทำความร้อนพื้นที่ล้าสมัย ในขณะที่อุตสาหกรรม reeled ตามมาอันงดงามที่สุดพร้อมยัง - เครื่องยนต์สันดาปภายใน ยังคิดค้นโดยบุคคลภายนอก เมื่อการขยายตัวมหาศาลสำหรับเครื่องยนต์ก็เริ่มระดับปิดในช่วงทศวรรษที่ 1920 พร้อมกับมาหนีมหัศจรรย์ของฮีตเตอร์น้ำมันกลางอีกครั้ง หนีโดยการประดิษฐ์เป็นคนนอกและการพัฒนา และเมื่อตลาดที่อ่อนแอ สงคราม ความต้องการเชื้อเพลิงการบินมาให้ความช่วยเหลือ หลังจากที่สงครามการขยายตัวของการบินพลเรือน , Dieselization ของทางรถไฟ และความต้องการระเบิดสำหรับรถยนต์และรถบรรทุกเก็บการเจริญเติบโตของอุตสาหกรรม
ในเกียร์สูงในขณะเดียวกัน จากน้ำมัน - ที่มีศักยภาพบูมมีเพียงเมื่อเร็ว ๆนี้ประกาศ - วิ่งเข้าไปในการแข่งขันที่รุนแรงจากก๊าซธรรมชาติ ในขณะที่ บริษัท น้ำมันที่ตัวเองเป็นเจ้าของก๊าซที่ตอนนี้แข่งกับน้ำมันของพวกเขา อุตสาหกรรมไม่ได้มาจากก๊าซธรรมชาติ การปฏิวัติหรือมีให้ในวันนี้มากได้ประโยชน์จากกรรมสิทธิ์แก๊สของก๊าซที่ถูกสร้างขึ้นโดยการปฏิวัติรูปแบบใหม่ส่งบริษัทที่วางตลาดผลิตภัณฑ์ที่มีความกระตือรือร้นที่ก้าวร้าว พวกเขาเริ่มอันใหม่ อุตสาหกรรมแรก , กับคำแนะนำแล้วเทียบกับความต้านทานของบริษัทน้ำมัน
โดยตรรกะของสถานการณ์ บริษัทน้ำมันที่ตัวเองควรทำแก๊สการปฏิวัติ พวกเขาไม่เพียง แต่เป็นแก๊สพวกเขายังคนเท่านั้นที่มีประสบการณ์ในการจัดการ ซักผ้า และใช้มัน คนเดียวเท่านั้นที่มีประสบการณ์ในเทคโนโลยีท่อและการส่งผ่านและพวกเขาเข้าใจปัญหาความร้อน แต่ส่วนหนึ่งเป็นเพราะพวกเขารู้ว่าก๊าซธรรมชาติจะแข่งขันกับตนเอง ขายน้ํามันเครื่อง น้ํามัน บริษัท พู poohed ศักยภาพของก๊าซ .
การปฏิวัติได้เริ่ม โดยท่อส่งน้ำมันที่ผู้บริหารไม่สามารถที่จะโน้มน้าวให้ บริษัท ของพวกเขาเองไปเป็นก๊าซ เลิก และจัดระเบียบบริษัทก๊าซธรรมชาติสําเร็จได้อย่างดีเยี่ยม หลังจากความสำเร็จของพวกเขากลายเป็นที่เห็นได้ชัดอย่างเจ็บปวดกับบริษัทน้ำมัน หลังไม่ได้ไปส่งแก๊ส ธุรกิจทรัพย์สินหลายล้านดอลลาร์ ซึ่งควรจะได้รับพวกเขา ไปให้ผู้อื่นเช่นในอดีต อุตสาหกรรมตาบอด โดยเข้าไปที่แคบกับผลิตภัณฑ์ที่เฉพาะเจาะจงและค่าของเงินของ มันจ่ายน้อย หรือ ไม่ไปสนใจกับความต้องการพื้นฐานของลูกค้าและการตั้งค่า .
โพสต์ - สงครามปีได้เห็นการเปลี่ยนแปลงใด ๆทันทีหลังจากสงครามโลกครั้งที่ 11 น้ำมันอุตสาหกรรมอย่างมากใจเกี่ยวกับอนาคตโดยการขยายตัวอย่างรวดเร็วของความต้องการสำหรับสายแบบดั้งเดิมของผลิตภัณฑ์ ในปี 1950 บริษัทส่วนใหญ่คาดการณ์อัตราการขยายตัวรายปีของประเทศประมาณ 6 % ผ่านอย่างน้อย 1975
แม้ว่าอัตราส่วนของน้ำมันดิบสำรองความต้องการในโลกฟรีประมาณ 20 ต่อ 1ด้วย 1 ถึง 10 การพิจารณามักจะเป็นส่วนการทำงานที่เหมาะสมในสหรัฐอเมริกา , ความต้องการที่เฟื่องฟูส่งน้ำมันคนค้นหาเพิ่มเติมโดยไม่เพียงพอที่จะเกิดในอนาคตจริง ๆสัญญา ในปี 1952 เขา " ตี " ในตะวันออกกลาง ; อัตราส่วนพุ่งสูงขึ้นถึง 42 ต่อ 1 ถ้าเพิ่มรวมสำรองยังคงที่อัตราเฉลี่ยในช่วงห้าปี ( 37 ล้านบาร์เรลต่อปี1970 แล้วโดยอัตราส่วนสำรองจะได้ถึง 45 ต่อ 1 นี้มีความอุดมสมบูรณ์ของน้ำมันลดลงดิบและราคาผลิตภัณฑ์ทั่วโลก .
ผมจะวาดแค่ตอนหลัก :
ครั้งแรก น้ำมันดิบส่วนใหญ่สิทธิบัตรยา แต่แม้กระทั่งก่อนที่แฟชั่นออกมาเรียกร้องได้ขยายอย่างมาก โดยการใช้น้ำมันในโคมไฟน้ำมันก๊าด โอกาสของโคมไฟแสงสว่างของโลกให้สูงขึ้น เป็นสัญญาที่หรูหราของการเจริญเติบโต โอกาสใกล้เคียงที่ตอนนี้ถือสำหรับอุตสาหกรรมน้ำมันในส่วนอื่น ๆของโลกมันแทบจะไม่สามารถรอที่จะได้รับรถในประเทศที่ด้อยพัฒนาทุกอู่ ในวันของโคมไฟน้ำมันก๊าด , น้ำมันบริษัทแข่งขันกับแต่ละอื่น ๆและกับประเทศปานามา โดยพยายามปรับปรุงความกระจ่างคุณลักษณะของน้ำมันก๊าด งั้นก็ไม่มีทางเกิดขึ้น เอดิสัน ประดิษฐ์แสง ซึ่งมันก็ nondependent ในน้ำมันดิบมันไม่ได้สำหรับการใช้น้ำมันก๊าด หรือในพื้นที่ , หลอดไฟฟ้าจะต้องเสร็จสมบูรณ์น้ำมันเป็นอุตสาหกรรมการเจริญเติบโตที่ น้ํามันคงจะดีสำหรับอีกกว่าจารบีเพลา .
แล้วภัยพิบัติและบรรเทาหลงอีกครั้ง สองนวัตกรรมที่ยิ่งใหญ่ เกิดขึ้น หรือที่เกิดขึ้นในอุตสาหกรรมน้ำมันการพัฒนาที่ประสบความสำเร็จของ coal-burning ในความร้อนกลางระบบทำเครื่องทำความร้อนพื้นที่ล้าสมัย ในขณะที่อุตสาหกรรม reeled ตามมาอันงดงามที่สุดพร้อมยัง - เครื่องยนต์สันดาปภายใน ยังคิดค้นโดยบุคคลภายนอก เมื่อการขยายตัวมหาศาลสำหรับเครื่องยนต์ก็เริ่มระดับปิดในช่วงทศวรรษที่ 1920 พร้อมกับมาหนีมหัศจรรย์ของฮีตเตอร์น้ำมันกลางอีกครั้ง หนีโดยการประดิษฐ์เป็นคนนอกและการพัฒนา และเมื่อตลาดที่อ่อนแอ สงคราม ความต้องการเชื้อเพลิงการบินมาให้ความช่วยเหลือ หลังจากที่สงครามการขยายตัวของการบินพลเรือน , Dieselization ของทางรถไฟ และความต้องการระเบิดสำหรับรถยนต์และรถบรรทุกเก็บการเจริญเติบโตของอุตสาหกรรม
ในเกียร์สูงในขณะเดียวกัน จากน้ำมัน - ที่มีศักยภาพบูมมีเพียงเมื่อเร็ว ๆนี้ประกาศ - วิ่งเข้าไปในการแข่งขันที่รุนแรงจากก๊าซธรรมชาติ ในขณะที่ บริษัท น้ำมันที่ตัวเองเป็นเจ้าของก๊าซที่ตอนนี้แข่งกับน้ำมันของพวกเขา อุตสาหกรรมไม่ได้มาจากก๊าซธรรมชาติ การปฏิวัติหรือมีให้ในวันนี้มากได้ประโยชน์จากกรรมสิทธิ์แก๊สของก๊าซที่ถูกสร้างขึ้นโดยการปฏิวัติรูปแบบใหม่ส่งบริษัทที่วางตลาดผลิตภัณฑ์ที่มีความกระตือรือร้นที่ก้าวร้าว พวกเขาเริ่มอันใหม่ อุตสาหกรรมแรก , กับคำแนะนำแล้วเทียบกับความต้านทานของบริษัทน้ำมัน
โดยตรรกะของสถานการณ์ บริษัทน้ำมันที่ตัวเองควรทำแก๊สการปฏิวัติ พวกเขาไม่เพียง แต่เป็นแก๊สพวกเขายังคนเท่านั้นที่มีประสบการณ์ในการจัดการ ซักผ้า และใช้มัน คนเดียวเท่านั้นที่มีประสบการณ์ในเทคโนโลยีท่อและการส่งผ่านและพวกเขาเข้าใจปัญหาความร้อน แต่ส่วนหนึ่งเป็นเพราะพวกเขารู้ว่าก๊าซธรรมชาติจะแข่งขันกับตนเอง ขายน้ํามันเครื่อง น้ํามัน บริษัท พู poohed ศักยภาพของก๊าซ .
การปฏิวัติได้เริ่ม โดยท่อส่งน้ำมันที่ผู้บริหารไม่สามารถที่จะโน้มน้าวให้ บริษัท ของพวกเขาเองไปเป็นก๊าซ เลิก และจัดระเบียบบริษัทก๊าซธรรมชาติสําเร็จได้อย่างดีเยี่ยม หลังจากความสำเร็จของพวกเขากลายเป็นที่เห็นได้ชัดอย่างเจ็บปวดกับบริษัทน้ำมัน หลังไม่ได้ไปส่งแก๊ส ธุรกิจทรัพย์สินหลายล้านดอลลาร์ ซึ่งควรจะได้รับพวกเขา ไปให้ผู้อื่นเช่นในอดีต อุตสาหกรรมตาบอด โดยเข้าไปที่แคบกับผลิตภัณฑ์ที่เฉพาะเจาะจงและค่าของเงินของ มันจ่ายน้อย หรือ ไม่ไปสนใจกับความต้องการพื้นฐานของลูกค้าและการตั้งค่า .
โพสต์ - สงครามปีได้เห็นการเปลี่ยนแปลงใด ๆทันทีหลังจากสงครามโลกครั้งที่ 11 น้ำมันอุตสาหกรรมอย่างมากใจเกี่ยวกับอนาคตโดยการขยายตัวอย่างรวดเร็วของความต้องการสำหรับสายแบบดั้งเดิมของผลิตภัณฑ์ ในปี 1950 บริษัทส่วนใหญ่คาดการณ์อัตราการขยายตัวรายปีของประเทศประมาณ 6 % ผ่านอย่างน้อย 1975
แม้ว่าอัตราส่วนของน้ำมันดิบสำรองความต้องการในโลกฟรีประมาณ 20 ต่อ 1ด้วย 1 ถึง 10 การพิจารณามักจะเป็นส่วนการทำงานที่เหมาะสมในสหรัฐอเมริกา , ความต้องการที่เฟื่องฟูส่งน้ำมันคนค้นหาเพิ่มเติมโดยไม่เพียงพอที่จะเกิดในอนาคตจริง ๆสัญญา ในปี 1952 เขา " ตี " ในตะวันออกกลาง ; อัตราส่วนพุ่งสูงขึ้นถึง 42 ต่อ 1 ถ้าเพิ่มรวมสำรองยังคงที่อัตราเฉลี่ยในช่วงห้าปี ( 37 ล้านบาร์เรลต่อปี1970 แล้วโดยอัตราส่วนสำรองจะได้ถึง 45 ต่อ 1 นี้มีความอุดมสมบูรณ์ของน้ำมันลดลงดิบและราคาผลิตภัณฑ์ทั่วโลก .
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- I mean, everyone you talk.
- Bored me well, then yes
- ขออนุญาติออกจากห้องเรียน
- ควาย
- I wanna be with you.
- Five: You cannot leave this bar until th
- ที่อยู่ พะเยา ประเทศไทยที่อยู่ปัจจุบัน ก
- เธอเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้ฉันเริ่มสนใจภา
- บริษัทชื่ออะไร
- ให้กับฉัน
- ขี่ช้าง
- He proposed, my love to sing in front of
- กำลังใจ
- i just woke up
- กำลังใจ
- Would you like to Exchange?You want to s
- landscape
- making the most out of every day.
- เบื่อ
- Sometimes I still feel you next to me
- ฉันคิดว่าคุณจะเป็นสุภาพบุรุษ
- congratulation on the birth of you son
- I have tried and tried but can not get u
- ภรรยาคุณกับลูกล่ะ
