j.to obtain examine and/or evaluate

j.
to obtain examine and/or evaluate the letters, documents or other
evidence to be used for investigation and/or examination;
k.
to decide and determine if the consumer has suffered any damages
or not;
l.
to notify the decision to the entrepreneurs who have violated
against consumers’ protection,
m.
to impose administrative sanctions against the entrepreneurs who
have violated this law.
Article 53
Provisions regarding the implementation of the duties and authorities of
the consumer dispute settlement agency in the Level II of
Administrative Region shall be further regulated by a Minister’s
regulation.
Article 54
(1)
In order to handle and settle consumer disputes, the consumer
dispute settlement agency shall establish a committee.
(2)
The number of committee members as intended by Section 1 above
must be uneven numbers and must consist of at least 3 (three)
members representing all elements as intended by Article 49
Section 3, and shall be assisted by a registrar.
(3)
The decision by the committee shall be final and binding.
(4)
Technical provisions regarding the implementation of the
committee’s duties shall be further regulated by a Ministers
regulation.
Article 55
The consumer dispute settlement agency is obligated to render a
decision at the latest within 21 (twenty-one) days after the charge is
received.
Article 56
(1)
At the latest within 7 (seven) days upon receiving the decision by
the consumer dispute settlement agency as intended by Article 55
above, the entrepreneurs are obligated to implement the said
decision.
(2)
The parties may submit an appeal to the District Court at the latest
within 14 (fourteen) working days after receiving the notification of
the said decision.
(3)
Entrepreneurs who do not submit an appeal within the period as
intended by Section 2 above shall be considered to have accepted
the decision by the consumer dispute settlement agency.
21
(4)
If the provisions as intended by Section 1 and Section 3 above are
not implemented by the entrepreneurs, the consumer dispute
settlement agency shall hand over the said decision to the
investigators to conduct an investigation pursuant to the prevailing
provisions of the law.
(5)
The decision by the consumer dispute settlement agency as
intended by Section 3 above shall be sufficient to be considered as
initial evidence for the investigators to conduct an investigation.
Article 57
The decision by the committee as intended by Article 54 Section 3
above shall be requested by the District Court to be enforced at the
jurisdiction of the consumer who has suffered damages.
Article 58
(1)
The District Court is obligated to make a decision regarding the
appeal as intended by Article 56 Section 2 above at the latest within
the period of 21 (twenty-one) days upon receiving the appeal.
(2)
Against the decision by the District Court as intended by Section 1
above, at the latest within the period of 14 (fourteen) days, the
parties may submit a cassation to the Supreme Court of the
Republic of Indonesia.
(3)
The Supreme Court of the Republic of Indonesia is obligated to
render a decision at the latest within a period of 30 (thirty) days
upon receiving the cessation petition
CHAPTER XII
INVESTIGATION
Article 59
(1)
Apart from the police officers of the Republic of Indonesia, certain
civil servants within the government agency whose scope of duties
and responsibility fall under the field of consumers protection shall
also be given special authority to become investigators as intended
by the prevailing law on criminal legal procedures.
(2)
Civil servant investigators as intended by Section 1 above shall be
authorized:
a.
to conduct an investigation on the report or information with
regard to the criminal acts against consumers’ protection.
b.
to conduct an investigation against a person or a legal entity
who is alleged to have committed a crime against consumers’
protection,
c.
to request information and evidence from the person or legal
entity with regard to criminal acts against consumers’
protection;
22
d.
to conduct an investigation of the bookkeeping, records and
other documents with regard to criminal acts against consumers’
protection;
e.
to conduct an investigation at certain places where evidence has
been allegedly found and confiscate any materials or goods
resulting from the violation to be used as hard evidence in the
crime case against consumers’ protection,
f.
to request assistance from experts in order to investigate
criminal acts against consumers’ protection.
(3)
The civil servant investigators as intended by Section 1 above shall
notify about the starting of the investigation and results of their
investigation to the Police Investigators of the Republic of Indonesia.
(4)
The civil servant investigators as intended by Section 1 above shall
submit the results of their investigation to the Public Prosecutors
through the Police Investigators of the Republic of Indonesia.
CHAPTER XIII
SANCTION
Part One
Administrative Sanction
Article 60
(1)
The consumer dispute settlement agency shall be authorized to
impose an administrative sanction to the entrepreneurs who violate
Article 19 Section 2 and Section 3, Article 20, Article25 and
Article26.
(2)
The administrative sanction shall be determined in maximum
amount of Rp. 200, 000,000 (two hundred million rupiah).
(3)
Procedure of determining an administrative sanction as intended by
Section 1 above shell be further regulated by the Law.
Part Two
Criminal Sanction
Article 61
Criminal charges can be filed against the entrepreneurs and/or their
administrators.
Article 62
(1)
Entrepreneurs who violate the provisions as intended by Article 8,
Article 9, Article 10, Article 1 3 Section 2 Article 15, Article 17
Section 1 point a, point b, point C point e
23
(2)
and Section 2, and Article 18 shall face a maximum criminal penalty
of 5 (five) years imprisonment or a maximum fine of
Rp. 2000,000,000,- (two billion rupiah).
(3)
Entrepreneurs who violate the provisions as intended by article 11
Article 12 Article 13, Section 1,Article 14, Article 16 and Article 17
Section I point d and point f shall face a maximum criminal penalty
of 2 (two) years imprisonment or a maximum fine of Rp.
500,000,000 (five hundred million rupiah).
(4)
Violations causing serious injury, serious sickness, permanent
physical handicap or death shall subject to the provisions of the
prevailing law.
Article 63
Apart from the criminal penalty as intended by Article 62 above,
additional penalties can also be imposed in the form of:
a.
confiscation of certain goods;
b.
announcement of judge’s decision;
c.
payment for damages;
d.
injunction to stop certain activities that cause damages to the
consumers;
e.
the obligation to pull out goods from circulation; or
f.
revocation of business permit
CHAPTER XIV
PROVISIONS ON TRANSITION
Article 64
All provisions of the law aimed to protect the consumers which had
existed at the time this law was promulgated shall remain in force as
long as they are not specifically regulated and/or not contravening the
provisions in this law.
CHAPTER XV
CONCLUDING PROVISONS
Article 65
This law shall be enforceable after 1 (one) year counted from the date it
is promulgated.
In order that all persons may be informed thereof, the promulgation of
this law is ordered by placement in the State Gazette of the Republic of
Indonesia.
24
Ratified in Jakarta
On 20 April 1999
PRESIDENT
OF THE REPUBLIC OF INDONESIA
BACHARUDDIN JUSUF HABIBIE
Promulgated in Jakarta
on 20 April 1999
MINISTER OF THE STATE SECRETARIAT
REPUBLIC OF INDONESIA
ttd
AKBAR TANJUNG
OFFICIAL STATE GAZETE OF THE REPUBLIC OF INDONESIA NO. 42 YEAR 1999
SUPPLEMENT TO THE OFFICIAL STATE GAZETTE OF THE REPUBLIC OF
INDONESIA NO. 3821

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจสามารถตรวจสอบ หรือประเมินตัวอักษร เอกสาร หรืออื่น ๆหลักฐานที่จะใช้สำหรับตรวจสอบหรือสอบkการตัดสินใจ และกำหนดว่าถ้าผู้บริโภคได้รับความเดือดร้อนความเสียหายใด ๆหรือ ไม่lแจ้งให้ทราบการตัดสินใจให้ผู้ประกอบการที่ละเมิดกับการคุ้มครองผู้บริโภคม.เพื่อดูแลการลงโทษกับผู้ประกอบการกำหนดที่ละเมิดกฎหมายนี้บทความ 53บทบัญญัติเกี่ยวกับการปฏิบัติหน้าที่และอำนาจหน้าที่ของหน่วยงานจ่ายเงินข้อโต้แย้งที่ผู้บริโภคในระดับที่สองของเขตปกครองจะมีควบคุมเพิ่มเติมของรัฐมนตรีข้อบังคับการบทความ 54(1)การจัดการ และชำระข้อพิพาทผู้บริโภค ผู้บริโภคปฏิเสธการจ่ายเงินที่หน่วยงานจะตั้งคณะกรรมการ(2)จำนวนกรรมการตามที่ตั้งใจไว้ โดยส่วนที่ 1ต้องเป็นตัวเลขที่ไม่สม่ำเสมอ และต้องประกอบด้วยอย่างน้อย 3 (สาม)สมาชิกที่แสดงถึงองค์ประกอบทั้งหมดเป็นจำนวน 49 บทความส่วน 3 และลงทะเบียนจะช่วย(3)การตัดสินใจ โดยคณะกรรมการจะมีผลผูกพัน และสุดท้าย(4)บทบัญญัติทางเทคนิคเกี่ยวกับปฏิบัติการหน้าที่ของคณะกรรมการจะมีควบคุมเพิ่มเติมตามรัฐมนตรีข้อบังคับการบทความ 55หน่วยงานจ่ายเงินข้อโต้แย้งที่ผู้บริโภคมีภาระในการทำการตัดสินใจที่ล่าสุดภายใน 21 (twenty-one) วันหลังค่าธรรมเนียมได้รับการบทที่ 56(1)ที่ล่าสุดภายใน 7 (เจ็ด) วันเมื่อได้รับการตัดสินใจโดยผู้บริโภคข้อโต้แย้งการชำระเงินหน่วยงานตามที่ตั้งใจไว้ โดย 55 บทความข้างต้น ผู้ประกอบการมีภาระในการดำเนินการดังกล่าวตัดสินใจ(2)ฝ่ายสามารถยื่นอุทธรณ์ที่ศาลอำเภอที่ล่าสุดภายใน 14 (สิบสี่) วันทำงานหลังจากได้รับการแจ้งเตือนของการตัดสินใจดังกล่าว(3)ผู้ประกอบการที่ไม่ต้องส่งการอุทธรณ์ภายในระยะเวลาเป็นจำนวน 2 ส่วนข้างต้นจะถือว่าได้ยอมรับการตัดสินใจ โดยหน่วยงานการชำระเงินข้อโต้แย้งของผู้บริโภค21(4)หากบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้ โดย 1 ส่วนและ 3 ส่วนข้างต้นไม่ดำเนินการ โดยผู้ประกอบการ ผู้บริโภคข้อโต้แย้งหน่วยจ่ายจะมอบตัดสินว่าการสืบสวนเพื่อดำเนินการสอบสวนตามขึ้นบทบัญญัติของกฎหมาย(5)การตัดสินใจ โดยหน่วยงานการชำระเงินข้อโต้แย้งที่ผู้บริโภคเป็นจำนวน 3 ส่วนข้างต้นจะพอถือว่าเป็นหลักฐานที่เริ่มต้นการสืบสวนเพื่อดำเนินการสอบสวนบทที่ 57การตัดสินใจ โดยคณะกรรมการตามที่ตั้งใจไว้ โดยบทความ 54 ส่วน 3ข้างต้นจะร้องศาลเขตการบังคับใช้ในการอำนาจของผู้บริโภคที่ได้รับความเดือดร้อนเสียหายบทที่ 58(1)ศาลแขวงเป็นภาระในการตัดสินใจเกี่ยวกับการอุทธรณ์ตามวัตถุประสงค์ตามข้อ 56 2 ส่วนข้างต้นที่ล่าสุดภายในระยะ 21 (น้อย) วันที่ได้รับการร้องขอ(2)กับการตัดสินใจโดยศาลแขวงตามที่ตั้งใจไว้ 1 ส่วนด้านบน ที่ล่าสุดภายในระยะ 14 (สิบสี่) วัน การภาคีอาจส่ง cassation ศาลฎีกาของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย(3)ศาลฎีกาของสาธารณรัฐอินโดนีเซียว่าทำให้การตัดสินใจที่ล่าสุดภายในระยะเวลา 30 (สามสิบ) วันเมื่อได้รับหนังสือร้องเรียนยุติXII บทการตรวจสอบบทความที่ 59(1)นอกจากเจ้าหน้าที่ตำรวจของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย บางราชการภายในหน่วยงานรัฐบาลที่มีอำนาจหน้าที่และจะอยู่ในความรับผิดชอบภายใต้การคุ้มครองผู้บริโภคในด้านนอกจากนี้ยัง ได้รับอำนาจพิเศษกลายเป็น นักสืบตามวัตถุประสงค์ตามกฎหมายปัจจุบันในขั้นตอนทางกฎหมายอาญา(2)นักสืบข้าราชการพลเรือนตามที่ตั้งใจไว้ 1 ส่วนด้านบนจะได้รับอนุญาต:การจะดำเนินการสอบสวนรายงานหรือข้อมูลพิจารณาการกระทำทางอาญากับการคุ้มครองผู้บริโภคbจะดำเนินการสอบสวนกับบุคคลหรือนิติบุคคลผู้ถูกกล่าวหาเพื่อมีความมุ่งมั่นอาชญากรรมที่กระทำต่อผู้บริโภคหรือไม่ป้องกันcเพื่อขอข้อมูลและหลักฐานจากบุคคลหรือกฎหมายเอนทิตีที่เกี่ยวข้องกับการกระทำผิดทางอาญากับผู้บริโภคป้องกัน22dจะดำเนินการสอบสวนของบริษัท บันทึก และเอกสารอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับการกระทำผิดทางอาญากับผู้บริโภคป้องกันอีจะดำเนินการสอบสวนในสถานบางที่มีหลักฐานหลังพบ และยึดวัสดุหรือสินค้าใด ๆเกิดจากการละเมิดเพื่อใช้เป็นพยานหลักฐานยากอาชญากรรมคดีคุ้มครองผู้บริโภคfการขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญเพื่อตรวจสอบกระทำผิดทางอาญากับการคุ้มครองผู้บริโภค(3)นักสืบข้าราชการพลเรือนตามที่ตั้งใจไว้ 1 ส่วนด้านบนจะแจ้งให้ทราบเกี่ยวกับการเริ่มต้นของการตรวจสอบและผลการสอบสวนการสืบสวนตำรวจของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย(4)นักสืบข้าราชการพลเรือนตามที่ตั้งใจไว้ 1 ส่วนด้านบนจะส่งผลการสอบสวนไปให้พนักงานอัยการผ่านนักสืบตำรวจของสาธารณรัฐอินโดนีเซียบท XIIIถูกลงโทษส่วนหนึ่งไปดูแลบทความ 60(1)หน่วยงานจ่ายเงินข้อโต้แย้งที่ผู้บริโภคจะได้รับอนุญาตให้กำหนดการไปจัดการกับผู้ประกอบการที่ละเมิดบทความ 19 ส่วน 2 และส่วน 3 ข้อ 20, Article25 และArticle26(2)ไปบริหารจะถูกกำหนดในสูงสุดยอดของ Rp 200, 000,000 (สองร้อยล้าน rupiah)(3)ขั้นตอนที่กำหนดถูกลงโทษการบริหารตามวัตถุประสงค์โดย1 ส่วนข้างเปลือกสามารถต่อควบคุมตามกฎหมายกำหนดส่วนสองถูกลงโทษทางอาญาบทที่ 61ข้อหาทางอาญาสามารถยื่นกับผู้ประกอบการ และ/หรือการผู้ดูแลระบบบทที่ 62(1)ผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้ โดยบทความ 8บทความ 17 ข้อ 9, 10, 1 3 บท 2 ส่วนบทความ 15 บทความส่วนตัว จุด b, C จุด e จุด 1 จุด23(2)และ 2 ส่วน และ 18 บทความต้องเผชิญโทษสูงสุด5 (ห้า) ปีโทษจำคุกหรือปรับสูงสุดRp. 2000,000,000, - (rupiah สองพันล้าน)(3)ผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้ตามข้อ 11บทความบทความ 12 13, 1 ส่วน บทความ 14 บทความ 16 และ 17 บทความส่วนฉันจุด d และจุด f ต้องเผชิญโทษสูงสุด2 (สอง) ปีโทษจำคุกหรือปรับสูงสุด Rp500,000,000 (ห้าร้อยล้าน rupiah)(4)ละเมิดที่เกิดการบาดเจ็บที่ร้ายแรง โรคร้ายแรง ถาวรจริงแฮนดิแคปหรือตายจะเรื่องต่อบทบัญญัติของการเป็นกฎหมายบทที่ 63นอกจากโทษทางอาญาเป็นจำนวน 62 บทความข้างต้นบทลงโทษเพิ่มเติมยังถูกกำหนดในรูปแบบของ:การconfiscation บางสินค้าbประกาศของผู้พิพากษาตัดสินใจcการชำระเงินสำหรับความเสียหายdสั่งการหยุดกิจกรรมบางอย่างที่ทำให้เกิดความเสียหายเพื่อการผู้บริโภคอีข้อผูกมัดการดึงสินค้าจากการไหลเวียนเลือด หรือfเพิกถอนใบอนุญาตพำนักของธุรกิจบท XIVบทบัญญัติในช่วงการเปลี่ยนภาพบทที่ 64บทบัญญัติของกฎหมายมีวัตถุประสงค์เพื่อปกป้องผู้บริโภคที่มีมีอยู่แล้วในเวลาที่กฎหมายนี้ถูก promulgated จะยังคงเป็นตราบใดที่พวกเขาจะไม่เฉพาะควบคุม หรือไม่ contraveningบทบัญญัติในกฎหมายนี้บท XVสรุป PROVISONSบทที่ 65กฎหมายนี้จะมีบุคลากรหลัง 1 (หนึ่ง) ปีนับจากวันได้เป็น promulgatedเพื่อให้ทุกคนอาจได้รับแจ้งดังกล่าว promulgation ของกฎหมายนี้ตามตำแหน่งในประกาศรัฐสาธารณรัฐอินโดนีเซีย24สำคัญในจาการ์ตาเมื่อวันที่ 20 2542 เมษายนกรรมการผู้จัดการใหญ่สาธารณรัฐอินโดนีเซียBACHARUDDIN JUSUF HABIBIEPromulgated ในจาการ์ตาเมื่อวันที่ 20 2542 เมษายนรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเลขานุการรัฐ สาธารณรัฐอินโดนีเซียttdตันจุงสานGAZETE รัฐอย่างเป็นทางการของสาธารณรัฐอินโดนีเซียหมายเลข 42 ปี 1999อาหารเสริมประกาศสถานะเป็นสาธารณรัฐหมายเลขอินโดนีเซีย 3821

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

.
เจจะได้รับการตรวจสอบและ/ หรือประเมินจดหมายเอกสารหรืออื่น ๆ
ที่หลักฐานที่จะนำมาใช้สำหรับการตรวจสอบและ/ หรือการตรวจสอบ;
k.
ที่จะตัดสินใจและตรวจสอบว่าผู้บริโภคที่ได้รับความเดือดร้อนเสียหายใด ๆ
หรือไม่. ลิตรแจ้งการตัดสินใจที่จะได้ผู้ประกอบการที่มีการละเมิดกับการคุ้มครองผู้บริโภค, ม. ที่จะกำหนดโทษทางปกครองกับผู้ประกอบการที่มีการละเมิดกฎหมายนี้. มาตรา 53 บทบัญญัติเกี่ยวกับการดำเนินการตามหน้าที่และหน่วยของการตั้งถิ่นฐานข้อพิพาทของผู้บริโภคหน่วยงานในระดับที่สองของเขตปกครองจะต้องเป็นการควบคุมต่อไปโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการควบคุม. มาตรา 54 (1) เพื่อที่จะจัดการและระงับข้อพิพาทของผู้บริโภคผู้บริโภคหน่วยงานการระงับข้อพิพาทต้องจัดให้มีคณะกรรมการ. (2) จำนวนของคณะกรรมการตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 1 ข้างต้นจะต้องเป็นตัวเลขที่ไม่สม่ำเสมอและต้องประกอบด้วยอย่างน้อย 3 (สาม) เป็นตัวแทนของสมาชิกทุกองค์ประกอบตามที่ตั้งใจไว้ตามมาตรา 49 มาตรา 3 และจะได้รับความช่วยเหลือจากนายทะเบียน. (3) การตัดสินใจของคณะกรรมการถือเป็นที่สิ้นสุดและมีผลผูกพัน. (4) บทบัญญัติทางเทคนิคเกี่ยวกับการ การดำเนินการตามหน้าที่ของคณะกรรมการจะได้รับการควบคุมต่อไปโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการควบคุม. มาตรา 55 หน่วยงานการระงับข้อพิพาทของผู้บริโภคที่เป็นภาระผูกพันที่จะทำให้การตัดสินใจที่ล่าสุดภายใน 21 (ยี่สิบเอ็ด) วันหลังจากที่ค่าใช้จ่ายจะได้รับ. ข้อ 56 (1) ที่ ล่าสุดภายใน 7 (เจ็ด) วันนับจากวันที่ได้รับการตัดสินใจของหน่วยงานการระงับข้อพิพาทของผู้บริโภคตามที่ตั้งใจไว้ตามมาตรา55 ข้างต้นผู้ประกอบการมีภาระผูกพันในการดำเนินการดังกล่าวตัดสินใจ. (2) บุคคลหรือกิจการที่อาจส่งอุทธรณ์ไปยังศาลแขวงที่ ล่าสุดภายใน14 (สิบสี่) วันทำการหลังจากที่ได้รับการแจ้งเตือนของการตัดสินใจดังกล่าว. (3) ผู้ประกอบการที่ไม่ได้ยื่นอุทธรณ์ภายในระยะเวลาตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 2 ข้างต้นจะได้รับการพิจารณาให้ได้รับการยอมรับการตัดสินใจของหน่วยงานการระงับข้อพิพาทของผู้บริโภค. 21 (4) หากบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 1 และข้อ 3 ข้างต้นจะไม่ได้ดำเนินการโดยผู้ประกอบการที่มีข้อพิพาทของผู้บริโภคหน่วยงานการตั้งถิ่นฐานจะมอบการตัดสินใจพูดกับผู้ตรวจสอบเพื่อดำเนินการสอบสวนตามแลกเปลี่ยนบทบัญญัติแห่งกฎหมาย. (5) การตัดสินใจโดยหน่วยงานการระงับข้อพิพาทของผู้บริโภคได้เป็นอย่างที่ตั้งใจไว้โดยข้อ 3 ข้างต้นจะเพียงพอที่จะถือได้ว่าเป็นหลักฐานเริ่มต้นสำหรับนักวิจัยที่จะดำเนินการตรวจสอบ. มาตรา 57 การตัดสินใจของคณะกรรมการตามที่ตั้งใจไว้ตามมาตรา 54 มาตรา 3 ดังกล่าวข้างต้น จะต้องได้รับการร้องขอจากศาลแขวงที่จะมีผลบังคับใช้ในเขตอำนาจของผู้บริโภคที่ได้รับความเดือดร้อนความเสียหาย. มาตรา 58 (1) ศาลแขวงมีหน้าที่ในการตัดสินใจเกี่ยวกับการอุทธรณ์ตามที่ตั้งใจไว้ตามมาตรา 56 ส่วนที่ 2 ดังกล่าวข้างต้นที่ล่าสุดภายใน ระยะเวลา 21 (ยี่สิบเอ็ด) วันนับจากวันที่ได้รับอุทธรณ์. (2) ป้องกันและปราบปรามการตัดสินใจโดยศาลแขวงตามที่ตั้งใจไว้โดยส่วนที่ 1 ข้างต้นที่ล่าสุดภายในระยะเวลา 14 (สิบสี่) วันที่บุคคลที่อาจส่งCassation ไปยังศาลฎีกาของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย. (3) ที่ศาลฎีกาของสาธารณรัฐอินโดนีเซียมีหน้าที่ที่จะทำให้การตัดสินใจที่ล่าสุดภายในระยะเวลา 30 (สามสิบ) วันเมื่อได้รับคำร้องยุติบทสิบสอบสวนมาตรา59 (1) นอกเหนือจากเจ้าหน้าที่ตำรวจของสาธารณรัฐอินโดนีเซียบางข้าราชการภายในหน่วยงานของรัฐที่มีขอบเขตหน้าที่และความรับผิดชอบอยู่ภายใต้ด้านการคุ้มครองผู้บริโภคจะยังได้รับอำนาจพิเศษที่จะกลายเป็นผู้ตรวจสอบตามที่ตั้งใจไว้โดยกฎหมายณ ขั้นตอนทางกฎหมายทางอาญา. (2) ตรวจสอบข้าราชการตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 1 ข้างต้นจะต้องได้รับอนุญาต: ก. จะดำเนินการสอบสวนเกี่ยวกับรายงานหรือข้อมูลที่มีเรื่องเกี่ยวกับการกระทำผิดทางอาญากับการคุ้มครองผู้บริโภค. ข. จะดำเนินการสอบสวนต่อหนึ่ง บุคคลหรือนิติบุคคลที่ถูกกล่าวหาว่ามีความมุ่งมั่นอาชญากรรมต่อผู้บริโภค'ป้องกันc. เพื่อขอข้อมูลและหลักฐานจากบุคคลหรือทางกฎหมายนิติบุคคลที่เกี่ยวกับการกระทำผิดทางอาญากับผู้บริโภคคุ้มครอง22 ง. จะดำเนินการสอบสวนของที่ การทำบัญชีบันทึกและเอกสารอื่นๆ ที่เกี่ยวกับการกระทำผิดทางอาญากับผู้บริโภคป้องกัน; e. ที่จะดำเนินการตรวจสอบในสถานที่บางอย่างที่มีหลักฐานการค้นพบที่ถูกกล่าวหาและยึดวัสดุหรือสินค้าใด ๆ ที่เกิดจากการละเมิดที่จะใช้เป็นหลักฐานในการก่ออาชญากรรมคดีผู้บริโภคป้องกันฉ. เพื่อขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญเพื่อตรวจสอบการกระทำผิดทางอาญากับผู้บริโภคป้องกัน. (3) นักวิจัยข้าราชการพลเรือนสามัญตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 1 ข้างต้นจะแจ้งให้ทราบเกี่ยวกับการเริ่มต้นของการตรวจสอบและผลการของพวกเขาการตรวจสอบกับนักวิจัยตำรวจแห่งสาธารณรัฐอินโดนีเซีย. (4) นักวิจัยข้าราชการพลเรือนสามัญตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 1 ข้างต้นจะส่งผลการตรวจสอบของพวกเขาไปยังอัยการสาธารณะผ่านสืบสวนตำรวจแห่งสาธารณรัฐอินโดนีเซีย. บทที่สิบสามบทลงโทษส่วนหนึ่งในการดูแลอนุมัติข้อ 60 (1) หน่วยงานระงับข้อพิพาทของผู้บริโภคที่จะได้รับอนุญาตให้กำหนดโทษทางปกครองกับผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนมาตรา19 มาตรา 2 และมาตรา 3 มาตรา 20 Article25 และArticle26. (2) ลงโทษทางปกครองจะได้รับการพิจารณาในสูงสุดปริมาณของรูเปียห์ 200, 000,000 (200,000,000 รูเปียห์). (3) ขั้นตอนของการกำหนดโทษทางปกครองตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 1 ข้างต้นเปลือกได้รับการควบคุมต่อไปโดยกฎหมาย. ส่วนที่สองอนุมัติพิจารณาความอาญามาตรา61 ค่าใช้จ่ายทางอาญาสามารถฟ้องผู้ประกอบการและ / หรือ ของพวกเขาผู้บริหาร. มาตรา 62 (1) ผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้ตามมาตรา 8 มาตรา 9 มาตรา 10 มาตรา 1 3 มาตรา 2 มาตรา 15 มาตรา 17 มาตรา 1 จุดจุด B, จุดที่ e จุด C 23 (2 ) และมาตรา 2 และมาตรา 18 จะต้องเผชิญกับการลงโทษทางอาญาสูงสุด5 (ห้า) ปีจำคุกหรือปรับสูงสุดของรูเปียห์ 2000.000.000 - (สองพันล้านรูเปียห์). (3) ผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้โดยบทความ 11 มาตรา 12 มาตรา 13 มาตรา 1 มาตรา 14 มาตรา 16 และมาตรา 17 มาตราฉันชี้ d และจุดฉจะต้องเผชิญ โทษทางอาญาสูงสุด2 (สอง) ปีจำคุกหรือปรับสูงสุดของ Rp. 500,000,000 (500,000,000 รูเปียห์). (4) การละเมิดก่อให้เกิดการบาดเจ็บเจ็บป่วยร้ายแรงถาวรแต้มต่อทางกายภาพหรือเสียชีวิตจะต้องอยู่ภายใต้บทบัญญัติของกฎหมายในขณะนั้น. มาตรา 63 นอกเหนือจากโทษทางอาญาตามที่ตั้งใจไว้ตามมาตรา 62 ข้างต้นบทลงโทษเพิ่มเติมนอกจากนี้ยังสามารถกำหนดในรูปแบบของ: ก. ยึดของสินค้าบางอย่าง; ข. ประกาศผลการตัดสินใจของผู้พิพากษา; c. การชำระเงินสำหรับความเสียหาย; d. คำสั่งการ หยุดกิจกรรมบางอย่างที่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อผู้บริโภคe. ภาระที่จะต้องดึงออกมาจากการไหลเวียนของสินค้านั้น หรือf. เพิกถอนใบอนุญาตธุรกิจบทที่สิบสี่บทบัญญัติเกี่ยวกับการปรับเปลี่ยนมาตรา64 บทบัญญัติของกฎหมายที่มุ่งเพื่อปกป้องผู้บริโภคที่ได้อยู่ในเวลากฎหมายนี้ถูกประกาศใช้จะยังคงมีผลบังคับใช้เป็นตราบเท่าที่พวกเขาจะไม่ควบคุมเฉพาะและ/ หรือไม่ ฝืนบทบัญญัติในกฎหมายนี้. บท XV สรุป PROVISONS มาตรา 65 กฎหมายฉบับนี้ให้ใช้บังคับหลังวันที่ 1 (หนึ่ง) ปีนับจากวันที่มีการประกาศใช้. เพื่อให้ทุกคนที่อาจจะได้รับการแจ้งดังกล่าวประกาศใช้กฎหมายนี้ได้รับคำสั่งจากตำแหน่งในรัฐนุเบกษาของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย. 24 ให้สัตยาบันในกรุงจาการ์ตาเมื่อวันที่ 20 เมษายน 1999 รซิเดนท์ของสาธารณรัฐอินโดนีเซียBACHARUDDIN จูซัฟฮาบิบีประกาศในกรุงจาการ์ตาเมื่อวันที่20 เมษายน 1999 รัฐมนตรีว่าการรัฐเลขาธิการสาธารณรัฐอินโดนีเซียTTD AKBAR TANJUNG อย่างเป็นทางการของรัฐ GAZETE ของ สาธารณรัฐอินโดนีเซีย NO 42 YEAR 1999 ภาคผนวกที่อย่างเป็นทางการของรัฐราชกิจจานุเบกษาสาธารณรัฐอินโดนีเซีย NO 3821

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

J .
ให้ได้ศึกษา และ / หรือ ประเมิน จดหมาย เอกสาร หรือหลักฐานอื่น
ที่จะใช้เพื่อการตรวจสอบและ / หรือการตรวจสอบ ;
.
ตัดสินใจ และระบุว่า ผู้บริโภคที่ได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหาย

L
ไม่ ; เพื่อแจ้งการตัดสินใจของผู้ประกอบการที่ละเมิด
กับคุ้มครองผู้บริโภค
.
เพื่อกําหนดบทลงโทษการบริหารกับผู้ประกอบการที่ฝ่าฝืนกฎหมายนี้

.บทความ 53
เสบียงต่อการทำหน้าที่และเจ้าหน้าที่ของ
ข้อพิพาทผู้บริโภคนิคม หน่วยงานในระดับที่ 2 ของ
เขตปกครองจะเพิ่มเติมควบคุมโดยระเบียบของ
รัฐมนตรี มาตรา 54 ( 1 )


เพื่อจัดการ และระงับข้อพิพาทของผู้บริโภค , ผู้บริโภค
การระงับข้อพิพาทจะจัดตั้งหน่วยงาน

( 2 ) คณะกรรมการจำนวนของคณะกรรมการตามที่ตั้งใจไว้ โดยส่วนที่ 1 ข้างบน
ต้องไม่เรียบตัวเลข และต้องประกอบด้วยอย่างน้อย 3 ( สาม )
สมาชิกที่เป็นตัวแทนขององค์ประกอบทั้งหมดตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 49
มาตรา 3 และจะได้รับการช่วยเหลือจากนายทะเบียน

( 3 ) การตัดสินใจของคณะกรรมการจะสุดท้ายและมีผลผูกพัน

( 4 ) ข้อกำหนดทางเทคนิคเกี่ยวกับการใช้งานของ
หน้าที่คณะกรรมการจะถูกควบคุมโดยกฎระเบียบรัฐมนตรีต่อไป
.
บทความ 55
ข้อพิพาทผู้บริโภคหน่วยงานที่สามารถให้
ตัดสินใจที่ล่าสุดภายใน 21 ( ยี่สิบเอ็ด ) วัน หลังจากได้รับค่า
.
มาตรา 56 ( 1 )

ที่ล่าสุดภายใน 7 ( เจ็ด ) วัน หลังจากการ การตัดสินใจโดย
ข้อพิพาทผู้บริโภคชุมชนหน่วยงานตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 55
ข้างบนผู้ประกอบการจะต้องใช้ใจพูด
.
2 )
พรรคอาจยื่นอุทธรณ์ต่อศาลที่ล่าสุด
ภายใน 14 ( สิบสี่ ) วันทำการ หลังจากได้รับแจ้งว่า การตัดสินใจ

.
( 3 ) ผู้ประกอบการที่ไม่ยื่นอุทธรณ์ภายในระยะเวลาตามที่
ไว้ในมาตราที่ 2 ข้างต้น จะถือว่าได้ยอมรับ
การตัดสินใจของผู้บริโภคระงับข้อพิพาท สำนักงาน
21

( 4 ) ถ้าบทบัญญัติตามที่ตั้งใจไว้ในมาตรา 1 และมาตรา 3 ข้างบน
ไม่ดำเนินการโดยผู้ประกอบการ , ข้อพิพาท
ผู้บริโภคหน่วยงานจะส่งที่กล่าวว่า การตัดสินใจ
พนักงานสอบสวนจะดำเนินการตามข้อกำหนดของออก


( 5 ) กฎหมายการตัดสินใจของผู้บริโภคที่เป็นข้อพิพาทสำนักงาน
ไว้โดยมาตรา 3 ดังกล่าวจะเพียงพอที่จะได้รับการพิจารณาเป็นเบื้องต้นสำหรับนักวิจัย
หลักฐานเพื่อตรวจสอบ มาตรา 57

การตัดสินใจของคณะกรรมการตามที่ตั้งใจไว้โดยมาตรา 54 มาตรา 3
ข้างต้นจะต้องร้องขอ โดยศาลจะบังคับใช้ใน
อำนาจของผู้บริโภคที่ได้รับความเดือดร้อนเสียหาย
ข้อ 58 ( 1 )

ศาลชั้นต้นมีหน้าที่ที่จะทำให้การตัดสินใจเกี่ยวกับการอุทธรณ์ตามที่ตั้งใจไว้
โดยมาตรา 56 มาตรา 2 ข้างต้นที่ล่าสุดภายใน
ช่วง 21 ( ยี่สิบเอ็ด ) วันเมื่อได้รับอุทธรณ์ .
2 )
ต่อต้านการตัดสินใจของศาลตามที่ตั้งใจไว้ โดยส่วนที่ 1
ข้างต้น ที่ล่าสุดภายในระยะเวลา 14 วัน ( 14 )
,พรรคอาจยื่น cassation ให้ศาลฎีกาของประเทศอินโดนีเซีย
.
( 3 )
ศาลฎีกาแห่งสาธารณรัฐอินโดนีเซียสามารถ
แปลอย่างช้าที่สุด ภายในระยะเวลา 30 วัน
เมื่อได้รับการร้องขอ
บทที่ 12


( มาตรา 59 การสอบสวน 1 )
นอกจากเจ้าหน้าที่ตำรวจของสาธารณรัฐแห่งอินโดนีเซีย มั่นใจ
ข้าราชการในหน่วยงานของรัฐที่มีขอบเขตหน้าที่และความรับผิดชอบตกอยู่ภายใต้
ด้านคุ้มครองผู้บริโภคจะยังได้รับอำนาจพิเศษ

เป็นพนักงานสอบสวน ตามที่ตั้งใจไว้ โดยมีกฎหมายเกี่ยวกับกระบวนการทางกฎหมายอาญา

( 2 ) ผู้ตรวจสอบข้าราชการพลเรือน ตามที่ตั้งใจไว้ โดยส่วนที่ 1 ข้างต้นจะต้องได้รับอนุญาต :


. .เพื่อดำเนินการตรวจสอบข้อเท็จจริงในรายงานหรือข้อมูลเกี่ยวกับคนร้ายกระทำต่อ

B
คุ้มครองผู้บริโภค ที่จะดำเนินการกับบุคคลหรือนิติบุคคล
ที่ถูกกล่าวหาว่าได้ก่ออาชญากรรมต่อการคุ้มครองผู้บริโภค '
,
c
เพื่อขอข้อมูลและหลักฐานจากบุคคลหรือกฎหมาย
กิจการเกี่ยวกับการกระทำอาชญากรรมต่อการคุ้มครองผู้บริโภค '
;
D

22การตรวจสอบของการบันทึกและเอกสารอื่น ๆที่เกี่ยวกับ
อาชญากรรมกับงานคุ้มครองผู้บริโภค
;
.
ที่จะดำเนินการในบางสถานที่ที่มีหลักฐานที่ถูกกล่าวหาว่าได้พบ และยึด

วัสดุหรือสินค้าใด ๆที่เกิดจากการละเมิด เพื่อใช้เป็นหลักฐานใน
คดีอาชญากรรมกับ คุ้มครองผู้บริโภค

, F