In non-tonal languages, more of the

In non-tonal languages, more of the articulatory features of speech are retained, and the normally timbral variations imparted by the movements of the tongue and soft palate are transformed into pitch variations.[2] Certain consonants can be pronounced while whistling, so as to modify the whistled sound, much as consonants in spoken language modify the vowel sounds adjacent to them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ใช้ภาษา เพิ่มเติมคุณสมบัติ articulatory ของเสียงมีรักษา และรูปแบบปกติ timbral imparted โดยความเคลื่อนไหวของลิ้นและอ่อนจะเปลี่ยนเป็นรูปแบบสนาม[2] สามารถออกเสียงพยัญชนะบางขณะวิสท์ลิง เพื่อแก้ไขเสียง whistled มากเป็นพยัญชนะในภาษาพูดปรับเปลี่ยนเสียงสระที่อยู่ติดกันไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในภาษาที่ไม่ใช่ภาษาวรรณยุกต์มากขึ้นของคุณสมบัติ articulatory ในการพูดจะถูกเก็บไว้และรูปแบบปกติ timbral คลี่คลายโดยการเคลื่อนไหวของลิ้นและเพดานอ่อนจะกลายเป็นรูปแบบสนาม. [2] พยัญชนะบางอย่างอาจจะเด่นชัดในขณะที่ผิวปากเพื่อให้เป็น การปรับเปลี่ยนเสียงผิวปากมากที่สุดเท่าที่พยัญชนะในภาษาพูดปรับเปลี่ยนเสียงสระที่อยู่ติดกันกับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ใช้ภาษาเพิ่มเติมในคุณสมบัติที่พูดไม่ชัดในการพูดจะถูกเก็บไว้และรูปแบบปกติ timbral imparted โดยการเคลื่อนไหวของลิ้นและเพดานอ่อนจะกลายเป็นสนามรูปแบบต่าง ๆ . [ 2 ] บางพยัญชนะจะออกเสียงเดินผิวปาก เพื่อปรับเปลี่ยนผิวปากเสียงมากเป็นพยัญชนะในภาษาพูดแก้ไขสระ เสียงที่อยู่ติดกับพวกเขา