One thing I’ve always thought about

One thing I’ve always thought about Thailand is that they’re extremely lucky to have the “Land of Smiles” moniker stuck to them. Not that I don’t think Thai people are friendly, just that, personally, I don’t think they’re any more or less friendly that most people you’d meet. The same goes for Japan – everyone I met was unfailingly polite, but not slobberingly so. One thing I did notice was that Japanese people in the role of service clerks – at least the ones I talked to – had pretty poor English skills when compared to Thailand. Simple questions were met with stone-frozen faces, somewhere between abject terror and total confusion. In Thailand, the English is generally much better

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งหนึ่งที่ฉันเคยคิดว่า ประเทศไทยจะว่า เป็นโชคดีมากที่มีมอนิเกอร์ "ยิ้ม" ที่ติดอยู่กับพวกเขา ไม่ฉันไม่คิดว่า คนไทยมีอัธยาศัย ที่ ส่วนตัว ผมไม่คิดว่า พวกเขากำลังใด ๆ เพิ่มเติม หรือมิตรน้อยว่า ส่วนใหญ่คนที่คุณจะพบเพียง เช่นเดียวกับสำหรับสุภาพมารถญี่ปุ่นผมได้พบกับทุกคน แต่ไม่ slobberingly ดังนั้น สิ่งหนึ่งที่ทำเครื่องหมายถูกที่คนญี่ปุ่นในบทบาทของบริการหน้าที่ – น้อยคนที่ผมคุยกับ – มีทักษะภาษาอังกฤษดีสวยเมื่อเทียบกับประเทศไทย คำถามง่าย ๆ ก็ได้พบกับหินแช่แข็งใบหน้า อยู่ระหว่างแร้นแค้นความหวาดกลัวและสับสนรวม ในประเทศไทย ภาษาอังกฤษเป็นการดีกว่ามาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งหนึ่งที่ผมเคยคิดว่าเกี่ยวกับประเทศไทยคือว่าพวกเขาโชคดีมากที่จะมี "ดินแดนแห่งรอยยิ้ม" ชื่อเล่นติดอยู่กับพวกเขา ไม่ใช่ว่าผมไม่คิดว่าคนไทยมีความเป็นมิตรเพียงว่าส่วนตัวผมไม่คิดว่าพวกเขากำลังใดมากหรือน้อยเป็นมิตรที่คนส่วนใหญ่ที่คุณจะได้พบกับ เดียวกันจะไปสำหรับญี่ปุ่น - ทุกคนที่ผมได้พบกับสุภาพไม่สิ้นสุด แต่ไม่ slobberingly ดังนั้น สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตได้ว่าคนญี่ปุ่นในบทบาทของพนักงานบริการ - อย่างน้อยคนที่ผมได้พูดคุยกับ - มีทักษะภาษาอังกฤษสวยดีเมื่อเทียบกับประเทศไทย คำถามง่ายๆก็พบกับใบหน้าหินแช่แข็งบางระหว่างความหวาดกลัวและความสับสนต่ำต้อยทั้งหมด ในประเทศไทยเป็นภาษาอังกฤษโดยทั่วไปดีขึ้นมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งหนึ่งที่ผมคิดมาตลอดเกี่ยวกับประเทศไทยคือ ว่า พวกเขาจะโชคดีที่จะมี " สยามเมืองยิ้ม " ชื่อเล่นที่ติดอยู่กับพวกเขา ไม่ ผมไม่คิดว่าคนไทยจะเป็นมิตร แต่โดยส่วนตัว ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะเพิ่มเติมใด ๆ หรือมิตรน้อยที่คนส่วนใหญ่ คุณจะพบ เดียวกันจะไปสำหรับญี่ปุ่น - คนที่ฉันเจอคือสุภาพอย่างไม่สิ้นสุด แต่ไม่ slobberingly ดังนั้น สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตเห็นได้ว่า คนญี่ปุ่นในบทบาทของการบริการเสมียน–อย่างน้อยที่ผมคุยกับ–มีทักษะภาษาอังกฤษสวยดีเมื่อเทียบกับประเทศไทย คำถามง่าย ๆ ก็พบกับหินแข็งหน้า อยู่ระหว่างความหวาดกลัวที่น่าสังเวชและความสับสนทั้งหมด ในประเทศไทย ภาษาอังกฤษ โดยทั่วไปดีขึ้น