In the story “Misery” by Anton Chek

In the story “Misery” by Anton Chekhov, I identified despair and misery as a theme. The surroundings amplify the sentiment of the main character, Iona Potapov. Cold and gray surrounds’ Iona Potapov and he is extremely miserable. Iona Potapov wants to speak to another human about his son’s death but no one will listen. Failing to speak with any humans, Iona is resigned to speak with his horse.

At the beginning of the story Anton Chekhov sets the environment for the story. “The twilight of evening.” (30) While reading this story, I “Misery” by Anton Chekhov: Summary & Themes envision the scenery by what Anton Chekhov wrote. “Big flakes of wet snow are whirling lazily about the street lamps, which have just been lighted, and lying in a thin soft layer on the roofs, horses’ backs, shoulders, caps.” (30) The picture portrayed is that of dull, gloomy, sludge and gray ash covering all of the surrounding areas. ” The familiar gray landscape.” (30)

The dis-pair and loneliness that Iona feels are sorrow. “May it do you good . . . But my son is dead, mate . . . Do you hear?” (33). Iona desperately wants to tell about his sons’ death, and how it is affecting him. “He wants to tell how his son was taken ill, how he suffered, what he said before he died, how he died”(34). Ionas’ son has died, and he feels as though it should have been he to the grave instead of his youthful son. “My son ought to be driving not I”(34).

The gray dismal surroundings entrap Iona and make the desolation worse for him. “Iona Potapov, the sledge-driver, is all white like a ghost” (30). “He sits on the box without stirring, bent as double as the living body can be bent” (30). “He cannot think about his son when he is alone” (34). The surroundings make him feel separated from his inner feelings. “But now the shades of evening are falling on the town. The pale light of the street lamps changes to a vivid color, and the bustle of the street grows noisier.”(31)

When Iona tries to tell of his sons death, he is unable to say what he really feels. “Iona looks at his fare and moves his lips . . . Apparently he means to say something, but nothing comes out but a sniff.”(31) He tries again, and is able to say, in a detached tone, “My son . . . , er . . . my son died this week, sir.”(31) The fare is an “officer in a military overcoat.” (31) After this brief conversation Iona sits in solitude, alone with his thoughts. “Again the wet snow paints him and his horse white. One hour passes, and then another . . . “(31) Iona wants to forget about his sons death, “but to think of him and picture him is insufferable anguish . . . “(34)

In the end of this story Iona is left speaking with his horse. “Now, suppose you had a little colt, and you were own mother to that little colt . . . And all at once that same little colt went and died . . . You’d be sorry, wouldn’t you? . ..”(34) His horse listens as all good horses do. “The little mare munches, listens, and breaths on her master’s hands.”(34) Iona is now content on telling his story to the horse. “Iona is carried away and tells her all about it.”(34)

Feelings and emotions overwhelm us when we manage with the death of a loved-one. Guilt, blame, and denial are all part of the experiences we go through in mourning the passing death. A large amount of what we experience is directly related to the environment that we are in when the death occurs. Iona had an especially tough time with this experience in the setting that he was placed in. A perfect situation for Iona would have been a week off from work, and surrounded by close friends and family.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเรื่อง "ทุกข์" โดยทวน ฉันระบุความสิ้นหวังและความทุกข์ยากเป็นรูป สภาพแวดล้อมขยายความเชื่อมั่นของตัวละครหลัก Iona Potapov เย็น และสีเทาโดยรอบของ Iona Potapov และเขาได้อนาถมาก Iona Potapov อยากพูดคุยกับบุคคลอื่นเกี่ยวกับการตายของบุตร แต่ไม่มีใครจะฟัง ไม่สามารถพูดกับมนุษย์ใด ๆ มีลา Iona พูดกับม้าของเขาออกที่จุดเริ่มต้นของเรื่องราว อันทวนตั้งค่าสภาพแวดล้อมในเรื่อง "ยามอาทิตย์อัสดงของเย็น" (30) ขณะอ่านบทความนี้ ฉัน "ทุกข์" โดยทวน: สรุปและรูปวาดภาพฉาก โดยทวนที่เขียน "บิ๊ก flakes ของหิมะเปียกมี whirling มูมเกี่ยวกับโคมถนน ซึ่งมีเพียงการไฟส่องสว่าง และนอนในชั้นอ่อนบางบนหลังคา ม้าหลัง ไหล่ หมวก" (30 รูปภาพ)เซ็กส์เป็นที่น่าเบื่อ มืดมน ตะกอนและเถ้าสีเทาครอบคลุมพื้นที่โดยรอบทั้งหมด "คุ้นเคยสีเทาแนวนอน" (30)คู่ลดและความเหงาที่ Iona รู้สึกมีความเสียใจ "อาจจะทำคุณดี... แต่ฉันจะตาย เพื่อน... ทำคุณได้ยินไหม" (33) . Iona หมดอยากบอกเกี่ยวกับการตายของบุตร และวิธีนั้นมีผลต่อเขา "อยากบอกว่า ลูกชายของเขาถูกนำป่วย วิธีเขารับความเดือดร้อน สิ่งเขากล่าวว่า ก่อนที่เขาตาย ว่าเขา died"(34) Ionas' บุตรเสียชีวิต และเขารู้สึกว่าควรได้รับเขาเกิดจนตายแทนบุตรของท่านอ่อนเยาว์ "ฉันควรจะได้ขับรถ I"(34) ไม่สภาพแวดล้อมแค่สีเทา entrap Iona และทำเลวไร้ผู้คนเขา "Iona Potapov สเลดจ์ควบคุม มีสีขาวทั้งหมดเช่นผี" (30) "เขาอยู่บนกล่องโดยไม่กวน เงี้ยวเป็นคู่ที่สามารถงอตัวนั่งเล่น" (30) "เขาไม่คิดถึงลูกชายของเขาเมื่อเขาอยู่คนเดียว" (34) สภาพแวดล้อมทำให้เขารู้สึกว่าแยกต่างหากจากความรู้สึกภายในของเขา "แต่ตอนนี้ การตกสีของเย็นในเมืองนี้ แสงของโคมไฟถนนซีดเปลี่ยนสีสดใส และความพลุกพล่านของถนนขยาย noisier" (31)เมื่อ Iona พยายามบอกตายบุตรของเขา เขาไม่สามารถพูดอะไรจริง ๆ รู้สึก "Iona ค้นหาอาหารของเขา และเลื่อนริมฝีปากของเขา... เห็นได้ชัดว่าเขาหมายความ ว่า บางสิ่งบางอย่าง แต่ไม่มีอะไรออกมาแต่การสูดดม" (31) เขาพยายามอีกครั้ง และสามารถที่จะพูด ในเสียงเดี่ยว, "ลูก..., เอ้อ...ลูกเสียชีวิตใน สัปดาห์ นี้ ที่รักกัน" (31 ค่าโดยสาร)เป็น "เจ้าหน้าที่ในชุดเสื้อกันทหาร" (31) หลังจากนี้สนทนาสั้นๆ Iona ตั้งอยู่ในความสันโดษ อยู่คนเดียวกับความคิดของเขา "อีกหิมะเปียกวาดเขาและม้าขาวของเขา หนึ่งชั่วโมงผ่านไป และอีก... "(31) Iona ต้องลืมตายบุตร "แต่คิดว่า ของเขาและภาพที่เขาเป็นความปวดร้าวที่ insufferable... "(34)ในตอนท้ายของเรื่องนี้ Iona ที่เหลือพูดกับม้าของเขา "ตอนนี้ สมมติว่า คุณมีน้อยค้น และคุณมีแม่เองที่ค้นน้อย... และทุกครั้งที่ค้นน้อยเดียวไปตาย... คุณจะเสียใจ ไม่คุณ ..” (34) ม้าของเขาฟังได้ดีม้าทั้งหมด "แมร์น้อย munches ฟัง และการหายใจในมือเธอหลักการ" (34) ขณะนี้ Iona เนื้อหาบนบอกเรื่องราวของเขาม้า "Iona ดำเนินไป และบอกให้เธอหมดเลย" (34)ความรู้สึกและอารมณ์ต่อเราเมื่อเราจัดการกับการตายของรักหนึ่ง ความผิด ตำหนิ และปฏิเสธเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ที่เราผ่านในการไว้ทุกข์การตายผ่าน จำนวนมากของสิ่งที่เราสัมผัสโดยตรงที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมที่เราอยู่เมื่อเกิดการตาย Iona มีเวลายากลำบากโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับประสบการณ์นี้ในการตั้งค่าที่เขาถูกวางไว้ใน สถานการณ์ที่สมบูรณ์แบบสำหรับ Iona จะมีสัปดาห์ออกจากงาน และท่ามกลางเพื่อนสนิทและครอบครัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเรื่อง "ความทุกข์ยาก" โดย Anton Chekhov ผมระบุความสิ้นหวังและความทุกข์ยากเป็นรูปแบบ สภาพแวดล้อมที่ขยายความเชื่อมั่นของตัวละครหลัก, ไอโอ Potapov เย็นและสีเทาล้อมรอบ 'ไอโอ Potapov และเขาก็มีความสุขมาก ไอโอ Potapov ต้องการที่จะพูดคุยกับมนุษย์เกี่ยวกับการตายของลูกชายของเขาอีก แต่จะไม่มีใครฟัง ล้มเหลวในการพูดคุยกับมนุษย์ใด ๆ ที่ลาออกคือไอโอที่จะพูดกับม้าของเขา. ที่จุดเริ่มต้นของเรื่อง Anton Chekhov กำหนดสภาพแวดล้อมสำหรับเรื่อง "พลบค่ำของตอนเย็น." (30) ขณะที่อ่านเรื่องนี้ผม "Misery" โดย Anton Chekhov: สรุปและธีมมองเห็นทิวทัศน์โดยสิ่งที่ Anton Chekhov เขียน "เกล็ดใหญ่หิมะเปียกจะปั่นป่วนซมเกี่ยวกับโคมไฟถนนที่ได้รับเพียงแค่จุดและนอนอยู่ในชั้นที่อ่อนนุ่มบางบนหลังคาหลังม้าไหล่, หมวก." (30) ภาพที่แสดงให้เห็นเป็นที่น่าเบื่อ , มืดมนตะกอนและเถ้าสีเทาครอบคลุมทุกพื้นที่โดยรอบ "ภูมิทัศน์สีเทาที่คุ้นเคย." (30) คู่-นี่และความเหงาที่รู้สึกมีความเศร้าโศกไอโอ "มันอาจทำคุณความดี . . แต่ลูกชายของฉันตายคู่ . . คุณไม่ได้ยิน? "(33) ไอโอหวังอยากจะบอกเกี่ยวกับการตายของบุตรชายของเขาและวิธีการที่จะมีผลกระทบต่อเขา "เขาต้องการที่จะบอกได้ว่าลูกชายของเขาถูกนำตัวป่วยวิธีการที่เขาได้รับความเดือดร้อนในสิ่งที่เขากล่าวว่าก่อนที่เขาจะเสียชีวิตว่าเขาเสียชีวิต" (34) ลูกชาย Ionas 'ได้ตายและเขารู้สึกราวกับว่ามันควรจะได้รับเขาไปที่หลุมฝังศพแทนลูกชายวัยหนุ่มของเขา "ลูกชายของฉันควรจะขับรถฉันไม่ได้" (34). สภาพแวดล้อมสีเทาอึมครึมดักจับไอโอและให้รกร้างที่เลวร้ายสำหรับเขา "ไอโอ Potapov, เลื่อนขับรถเป็นสีขาวเหมือนผี" (30) "เขานั่งอยู่บนกล่องโดยไม่ต้องกวนงอเป็นคู่เป็นชีวิตร่างกายสามารถดัดโค้ง" (30) "เขาไม่สามารถคิดเกี่ยวกับลูกชายของเขาเมื่อเขาเป็นคนเดียว" (34) สภาพแวดล้อมที่ทำให้เขารู้สึกแยกจากความรู้สึกภายในของเขา "แต่ตอนนี้เฉดสีเย็นจะลดลงในเมือง แสงอ่อนของถนนโคมไฟการเปลี่ยนแปลงไปเป็นสีที่สดใสและคึกคักของถนนที่เติบโตขึ้นน่าดู. "(31) เมื่อไอโอพยายามที่จะบอกของการตายของลูกชายของเขาที่เขาไม่สามารถที่จะพูดในสิ่งที่เขารู้สึก "ไอโอมีลักษณะที่ค่าโดยสารของเขาและย้ายริมฝีปากของเขา . . เห็นได้ชัดว่าเขาหมายถึงการพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่มีอะไรออกมา แต่สูดอากาศ. "(31) เขาพยายามอีกครั้งและสามารถที่จะพูดด้วยน้ำเสียงเดี่ยว" ลูกชายของฉัน . . เอ้อ . . ลูกชายของฉันเสียชีวิตในสัปดาห์นี้ครับ. "(31) ค่าโดยสารเป็น" เจ้าหน้าที่ในเสื้อคลุมทหาร. "(31) หลังจากนี้ไอโอบทสนทนาสั้น ๆ นั่งอยู่ในความสันโดษอยู่คนเดียวกับความคิดของเขา "อีกครั้งหิมะเปียกสีขาวเขาและม้าของเขา หนึ่งชั่วโมงผ่านไปแล้วอีก . . "(31) ไอโอต้องการที่จะลืมเกี่ยวกับการตายของลูกชายของเขา" แต่การคิดของเขาและเขาก็คือภาพความเจ็บปวดทนไม่ได้ . . "(34) ในตอนจบของเรื่องนี้ไอโอจะเหลือพูดกับม้าของเขา "ตอนนี้สมมติว่าคุณมีลูกน้อยและคุณแม่ของเด็กหนุ่มที่เล็ก ๆ น้อย ๆ . . และทั้งหมดในครั้งเดียวม้าเล็ก ๆ น้อย ๆ เหมือนกันที่ไปและเสียชีวิต . . คุณต้องการจะขอโทษคุณจะไม่? . .. "(34) ม้าของเขาฟังว่าเป็นม้าที่ดีทุกคนทำ "ม้าน้อย munches ฟังและหายใจในมือของโทของเธอ." (34) ไอโออยู่ในขณะนี้เนื้อหาในการบอกเล่าเรื่องราวของเขาไปยังม้า "ไอโอจะดำเนินการออกไปและบอกเธอเกี่ยวกับมัน." (34) ความรู้สึกและอารมณ์ครอบงำเราเมื่อเราจัดการกับการตายของคนที่คุณรัก-หนึ่ง ความผิดโทษและการปฏิเสธเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ที่เราผ่านไปในไว้ทุกข์ตายผ่าน จำนวนมากของสิ่งที่เราพบจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับสภาพแวดล้อมที่เราอยู่ในเมื่อความตายเกิดขึ้น ไอโอมีช่วงเวลาที่ยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีประสบการณ์ในการตั้งค่าที่เขาถูกวางไว้ใน. สถานการณ์ที่สมบูรณ์แบบสำหรับไอโอจะได้รับในสัปดาห์ออกจากงานและล้อมรอบด้วยเพื่อนสนิทและครอบครัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเรื่อง " ทุกข์ " โดย ณัฐพงษ์ สมณะ ผมระบุสิ้นหวังและความทุกข์ยากเป็นธีม สิ่งแวดล้อมขยายความรู้สึกของตัวละครหลัก , ไอโอ potapov . เย็นและสีเทาล้อมรอบ ' ไอโอ potapov และเขามีทุกข์ ไอโอนา potapov อยากคุยกับคนอื่นเรื่องการตายของลูกชายของเขา แต่ไม่มีใครฟัง ความล้มเหลวที่จะพูดกับพวกมนุษย์ ไอโอ คือ ลาออกเพื่อพูดกับม้าของเขา

ที่จุดเริ่มต้นของเรื่องราว ณัฐพงษ์ สมณะ ชุด สิ่งแวดล้อม สำหรับเรื่องราว " เวลาเย็น " ( 30 ) ในขณะที่อ่านเรื่องนี้ผม " ทุกข์ " โดย ณัฐพงษ์ สมณะ บทสรุป&รูปแบบวาดภาพทิวทัศน์ โดยสิ่งที่เชคอฟเขียน " เกล็ดใหญ่ของหิมะเปียกจะปั่นป่วนแถวนี้ ไฟถนน ซึ่งเพิ่งได้ลงและนอนอยู่ในบางนุ่มชั้นบนหลังคา ,ม้าหลัง , ไหล่ , หมวก " ( 30 ) ภาพ ภาพที่ดูมืดมน , กากตะกอนและสีเทาเถ้าครอบคลุมทั้งหมดของพื้นที่รอบ " แนวสีเทาที่คุ้นเคย " ( 30 )

จากคู่และความเหงาที่ไอโอรู้สึกมีความทุกข์ " มันอาจจะดี . . . . . . . แต่ลูกชายฉันตาย , เพื่อน . . . . . . . คุณได้ยินมั้ย ? " ( 33 ) ไอโอหมดท่าต้องการที่จะบอกเกี่ยวกับลูกชายของเขาตายและวิธีการมันมีผลต่อเขา " เขาต้องการจะบอก ว่าลูกชายของเขาถูกป่วย ว่าเขาเดือดร้อนอะไร เขาบอกว่าก่อนที่เค้าจะตาย เค้าตายยังไง " ( 34 ) ionas ' ลูกชายตาย เขารู้สึกเหมือนว่ามันควรจะเป็นเขาจนตายแทนลูกสาวของเขา " ลูกชายของฉันควรจะขับรถไม่ฉัน " ( 34 ) .

สีเทาอึมครึมสภาพแวดล้อมดักจับไอโอและให้รกร้างที่เลวร้ายสำหรับเขา " potapov ไอโอ ,เลื่อนมาขับ เป็นสีขาวเหมือนผี " ( 30 ) " เขานั่งอยู่ในกล่องโดยไม่ต้องกวนงอเป็นสองเท่าเป็นชีวิตร่างกายสามารถงอ " ( 30 ) " เขาไม่ได้คิดเกี่ยวกับลูกชายของเขาเมื่อเขาอยู่คนเดียว " ( 34 ) สภาพแวดล้อมที่ทำให้เขารู้สึกว่าแยกมาจากความรู้สึกภายในของเขา " แต่ตอนนี้ สีโทนเย็นจะลดลงในเมือง แสงซีดๆของโคมไฟถนนจะเปลี่ยนเป็นสีสันที่สดใสและคึกคักของถนนเติบโต noisier . " ( 31 )

เมื่อไอโอพยายามบอกลูกชายของเขาตาย เขาไม่สามารถที่จะพูดในสิ่งที่เขารู้สึก " ไอโอดูค่าโดยสารของเขาและย้ายริมฝีปากของเขา . . . . . . . เห็นได้ชัดว่าเขาหมายความว่าอะไร แต่ไม่มีอะไรออกมา แต่ดม " ( 31 ) เขาพยายามอีกครั้ง และสามารถที่จะพูดในเดี่ยวโทน " ลูกชายของฉัน . . . . . . . เอ้อ . . . . . . . . ลูกชายฉันตายในสัปดาห์นี้ครับ" ( 31 ) ค่าโดยสารเป็นเจ้าหน้าที่ในเสื้อกันหนาวทหาร " ( 31 ) หลังจากการสนทนาสั้นๆไอโอตั้งอยู่ในความสันโดษ คนเดียวกับความคิดของเขา " อีกครั้ง หิมะเปียกสีเขาและม้าสีขาวของเขา หนึ่งชั่วโมงผ่านไป แล้วอีก . . . . . . . " ( 31 ) ไอโอ ต้องการที่จะลืมเกี่ยวกับการตายของลูกชายของเขา แต่คิดถึงเขา และภาพที่เขาเหลือทนความรวดร้าว . . . . . . . " ( 34 )

ในตอนท้ายของเรื่องนี้ไอโอซ้ายพูดกับม้าของเขา " ตอนนี้สมมติว่าคุณมีม้าน้อยและเป็นแม่เองที่โคลท์ . . . . . . . และในทันทีที่ลูกน้อยเหมือนกันไปและตาย . . . . . . . คุณจะเสียใจไหม . . . . . . . " ( 34 ) ม้าของเขา จะเป็นม้าดีทุกคน " ม้าเล็ก ๆน้อย ๆ munches ฟัง และหายใจในมือ , เจ้านายของเธอ ." ( 34 ) ไอโอตอนนี้เนื้อหาเล่าเรื่องของเขากับม้า " ไอโอจะดําเนินไปและบอกเธอเกี่ยวกับมัน . " ( 34 )

ความรู้สึกและอารมณ์ต่อเรา เมื่อเราจัดการกับความตายของคนที่รัก ความผิด , โทษ , และการปฏิเสธเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ที่เราผ่านในการไว้ทุกข์ ผ่านความตายเป็นจำนวนมากของสิ่งที่เราสัมผัสได้โดยตรง ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมที่เราอยู่ เมื่อความตายเกิดขึ้น ไอโอมีช่วงเวลาที่ยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับประสบการณ์นี้ในการตั้งค่าที่เขาถูกวางใน สถานการณ์ที่สมบูรณ์แบบสำหรับไอโอจะได้รับวันที่ออกจากที่ทำงาน และล้อมรอบด้วยเพื่อนสนิทและครอบครัว