death would have been inevitable be

death would have been inevitable because the law would have been an eye for an eye, so the Prince would have sentenced Tybalt. Therefore, he punishes Romeo to exile. The suicides of Romeo and Juliet at the end represent a sort of "passionate" look at death, since they obviously woud rather be "together" than either one live without the other. Finally, then, Shakespeare treats death differently depending on which character one is examining.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความตายจะได้หลีกเลี่ยงไม่ได้เนื่องจากกฎหมายมีตาสำหรับตา เพื่อเจ้าจะพิพากษา Tybalt ดังนั้น เขา punishes โอการเนรเทศ อัตวินิบาตกรรมของโรมิโอและจูเลียตท้ายแสดงการจัดเรียงของตาตาย "หลงใหล" เนื่องจากพวกเขา อย่างชัดเจน woud ค่อนข้างจะ "กัน" ใช่แบบสดโดยไม่ต้องอื่น ๆ ในที่สุด แล้ว เชกสเปียร์จะตายที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับหนึ่งคือตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเสียชีวิตจะได้รับสิ่งที่หลีกเลี่ยงเพราะกฎหมายจะได้รับตาต่อตาเพื่อให้เจ้าชายจะมีการตัดสิน Tybalt ดังนั้นเขาลงโทษโรมิโอถูกเนรเทศ การฆ่าตัวตายของโรมิโอและจูเลียตในตอนท้ายแทนการจัดเรียงของ "ความรัก" ดูที่ความตายเพราะพวกเขาเห็นได้ชัดค่อนข้าง woud เป็น "ร่วมกัน" กว่าคนใดคนหนึ่งมีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องอื่น สุดท้ายแล้วเชคสเปียถือว่าการเสียชีวิตที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับที่ตัวละครหนึ่งคือการตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตายก็คงจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะกฎหมายจะได้รับตาต่อตา แล้วเจ้าชายจะตัดสินทีบัลท์ . ดังนั้นเขาจึงลงโทษโรมิโอ เนรเทศ การฆ่าตัวตายของ โรมิโอ กับ จูเลียต ในตอนท้ายของการจัดเรียงของ " หลงใหล " มองความตาย เพราะเขาก็เสียแล้ว จะ " ร่วมกัน " ที่อาศัยอยู่ได้โดยไม่ต้องอื่น ๆ สุดท้ายแล้วเช็คสเปียร์ถือว่าความตายแตกต่างกันซึ่งขึ้นอยู่กับตัวละครตัวหนึ่งคือการตรวจสอบ .