Abstract This paper deals with the

Abstract This paper deals with the present scenario of
hazardous waste management practices in Thailand, and
gives some insights into future prospects. Industrialization
in Thailand has systematically increased the generation of
hazardous waste. The total hazardous waste generated in
2001 was 1.65 million tons. It is estimated that over
300 million kg/year of hazardous waste is generated from
nonindustrial, community sources (e.g., batteries, fluorescent lamps, cleansing chemicals, pesticides). No special facilities are available for handling these wastes. There are
neither well-established systems for separation, storage, collection, and transportation, nor the effective enforcement of
regulations related to hazardous wastes management generated from industrial or nonindustrial sectors. Therefore,
because of a lack of treatment and disposal facilities, these
wastes find their way into municipal wastewaters, public
landfills, nearby dump sites, or waterways, raising serious
environmental concern. Furthermore, Thailand does not
have an integrated regulatory framework regarding the
monitoring and management of hazardous materials and
wastes. In addition to the absence of a national definition of
hazardous wastes, limited funding has caused significant
impediments to the effective management of hazardous
waste. Thus, current waste management practices in Thailand present significant potential hazards to humans and the
environment. The challenging issues of hazardous waste
management in Thailand are not only related to a scarcity
of financial resources (required for treatment and disposa

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Abstract This paper deals with the present scenario of hazardous waste management practices in Thailand, andgives some insights into future prospects. Industrializationin Thailand has systematically increased the generation ofhazardous waste. The total hazardous waste generated in2001 was 1.65 million tons. It is estimated that over 300 million kg/year of hazardous waste is generated fromnonindustrial, community sources (e.g., batteries, fluorescent lamps, cleansing chemicals, pesticides). No special facilities are available for handling these wastes. There areneither well-established systems for separation, storage, collection, and transportation, nor the effective enforcement ofregulations related to hazardous wastes management generated from industrial or nonindustrial sectors. Therefore,because of a lack of treatment and disposal facilities, thesewastes find their way into municipal wastewaters, publiclandfills, nearby dump sites, or waterways, raising seriousenvironmental concern. Furthermore, Thailand does nothave an integrated regulatory framework regarding themonitoring and management of hazardous materials andwastes. In addition to the absence of a national definition ofhazardous wastes, limited funding has caused significantimpediments to the effective management of hazardouswaste. Thus, current waste management practices in Thailand present significant potential hazards to humans and theสภาพแวดล้อม ปัญหาท้าทายของเสียอันตรายบริหารประเทศไม่เพียงเกี่ยวข้องกับการขาดแคลน(จำเป็นสำหรับการรักษาและ disposa ทรัพยากร financial

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อเสนอบทคัดย่องานวิจัยนี้กับสถานการณ์ปัจจุบันของ
การจัดการของเสียอันตรายในประเทศไทยและ
ให้ข้อมูลเชิงลึกบางอย่างเป็นแนวโน้มในอนาคต อุตสาหกรรม
ในประเทศไทยได้เพิ่มขึ้นเป็นระบบการผลิต
ของเสียอันตราย ของเสียอันตรายทั้งหมดนี้สร้างขึ้นใน
2001 เป็น 1,650,000 ตัน มันเป็นที่คาดว่ามากกว่า
300 ล้านกก. / ปีของเสียอันตรายที่ถูกสร้างขึ้นจาก
nonindustrial แหล่งชุมชน (เช่นแบตเตอรี่ชั้น uorescent โคมไฟ, สารเคมีทำความสะอาดสารกำจัดศัตรูพืช) ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกพิเศษที่มีอยู่สำหรับการจัดการของเสียเหล่านี้ มี
ทั้งระบบที่ดีขึ้นสำหรับการแยกการจัดเก็บการเก็บและการขนส่งหรือการบังคับใช้ที่มีประสิทธิภาพของ
กฎระเบียบที่เกี่ยวข้องกับการจัดการของเสียอันตรายที่เกิดจากภาคอุตสาหกรรมหรือ nonindustrial ดังนั้น
เพราะขาดสิ่งอำนวยความสะดวกการรักษาและการกำจัดเหล่านี้
ไฟเสียครั้งที่ทางของพวกเขาลงไปในน้ำเสียเทศบาลประชาชน
LLS Fi ที่ดินเว็บไซต์การถ่ายโอนข้อมูลที่ใกล้เคียงหรือน้ำยกร้ายแรง
กังวลด้านสิ่งแวดล้อม นอกจากนี้ประเทศไทยไม่
ได้มีกรอบการกำกับดูแลแบบบูรณาการเกี่ยวกับการ
ตรวจสอบและจัดการวัสดุที่เป็นอันตรายและ
ของเสีย นอกเหนือจากการขาดหายไปของไฟแห่งชาติเด nition ของ
เสียอันตราย, เงินทุนที่ จำกัด ได้ก่อให้เกิดลาดเทมีนัยสำคัญ
ผลักดันให้มีการบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพของอันตราย
เสีย ดังนั้นการจัดการกับขยะในปัจจุบันในประเทศไทยนำเสนอนัยสำคัญ Fi อันตรายที่อาจเกิดลาดเทต่อมนุษย์และ
สภาพแวดล้อม ปัญหาที่ท้าทายของเสียอันตราย
การจัดการในประเทศไทยจะไม่ได้เกี่ยวข้องเฉพาะกับความขาดแคลน
ของทรัพยากรทางการเงิน (ที่จำเป็นสำหรับการรักษาและการทิ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ราคากระดาษนี้บทคัดย่อกับสถานการณ์ปัจจุบันของ
แนวทางการจัดการของเสียอันตรายในประเทศไทยและให้ข้อมูลเชิงลึกบางอย่างใน
อนาคต . อุตสาหกรรม
ในประเทศไทยได้อย่างเป็นระบบเพิ่มขึ้น สร้าง
ของเสียอันตราย รวมของเสียอันตรายที่เกิดขึ้นใน
2001 เป็น 1.65 ล้านตัน มันคือประมาณว่ามากกว่า 300 ล้านกิโลกรัม / ปี

ถูกสร้างขึ้นจากขยะnonindustrial แหล่งชุมชน ( เช่น แบตเตอรี่ fl uorescent โคมไฟ , ทำความสะอาดสารเคมี ยาฆ่าแมลง ) ไม่มีเครื่องพิเศษที่สามารถใช้ได้สำหรับการจัดการของเสียเหล่านี้ มีทั้งระบบดีขึ้น
สำหรับการแยก , การจัดเก็บ รวบรวม และขนส่ง หรือมีประสิทธิภาพการบังคับใช้
ระเบียบที่เกี่ยวข้องกับการจัดการของเสียอันตรายที่เกิดจากโรงงานอุตสาหกรรม หรือ nonindustrial ภาค ดังนั้น
เพราะขาดการรักษาและการจัดการเครื่องเหล่านี้
ของเสียจึงและวิธีการของพวกเขาในกิจกรรมเทศบาลหรช. จึงที่ดินสาธารณะ
ใกล้เคียงสถานที่ทิ้งศพ หรือน้ำ , เพิ่มความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจัง

นอกจากนี้ ประเทศไทยไม่ได้
มีแบบกรอบระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการติดตามและการจัดการวัตถุอันตราย

และของเสีย นอกจากนี้ในการขาดงานของแห่งชาติเดอ จึง nition ของ
ของเสียอันตรายที่เกิดจาก signi ทุนจำกัดจึงไม่สามารถ
สภาพการณ์ในการจัดการที่มีประสิทธิภาพของของเสียอันตราย

ดังนั้นในปัจจุบัน การจัดการของเสีย การปฏิบัติจึง signi ปัจจุบันประเทศไทยไม่ได้อันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับมนุษย์และ
สิ่งแวดล้อม ความท้าทายปัญหาของการจัดการของเสีย
อันตรายในประเทศไทยไม่เพียง แต่เกี่ยวข้องกับความขาดแคลนของทรัพยากร nancial
จึง ( ต้องสำหรับการรักษาและ disposa