I'm really so happy to be here.Ever

I'm really so happy to be here.
Everybody that speaks
and as this event continues and continues
my heart swells because all beings,
quality for all beings.
That means to me
that I'm truly not the last speaker.
We'll have an opportunity,
at the very end of this,
I'd ask you to hold your applause
because it is not really me
that I hope to present to you,
but all those beings that are out there,
inseparable from ourselves really,
inseparable from ourselves,
that are speaking right now.
Ladies and gentlemen,
we live in a solar powered jukebox.
And the Earth is our music.
Thirty years ago,
this sound transformed my life.
I was making a long drive
from Seattle, Washington,
to the University of Wisconsin,
I had plans of becoming
a plant pathologist.
I just pulled over
to the side of the road,
got out of the car,
walked into a field,
laid down to rest.
The thunder rolled up the valley,
and rolled through me,
filling parts
that I had never known even existed.
This was the first time I truly listened.
And I asked myself,
"How can I be 27 years old
and have never truly listened before?"
I felt like I was living life
incredibly wrong,
and if you're going to listen,
you have to be willing
to change, and I did.
I dropped out of graduate school,
and I became a bike messenger
earning 1 dollar per delivery,
and I only had one goal, and that was
to become a better listener.
Roughly 10,000 deliveries later,
I found my one teacher,
which is a binaural microphone system.
An excellent teacher,
two ears, flash density head,
replicates human hearing,
but the important thing is
that it has no brain.
And that's the problem that I had.
Because I had a brain,
so my whole life I was making choices
between what was worth listening to,
and what wasn't worth listening to.
And that's not listening.
That's controlled impairment.
But every time I listened,
through this teacher,
the master came more messages.
Can you hear?

Can you hear the joy in their voices?
I got to know these coyotes, a pair,
over the course of the summer,
I never heard them sing
before or since like that.
I want joy like that!
They have a message
and even from something
as insignificant as snow
melting in the sunshine
comes another message.
Unedited.
The more I listened, the more I heard.
The more I listened.
And then these messages started
adding up to something really big:
Earth is a solar powered jukebox.
It really is, which basically means,
the more the sunlight
strikes the surface of the Earth,
the louder it plays,
all you need is those solar panels
that are there to harvest the sun's energy
and cycle them
into the bio-acoustic system.
This is the Amazon,
maximum solar energy,
maximum loudness, very diverse.
Let's go further North.
This is Belize,
a little less solar energy,
and you can hear it already.
But still, a lot of activity,
so let's jump up a little bit further,
this is the state of Georgia.
Plays a different tune,
but it is not as loud.
And finally,
to my home state of Washington.
A western meadow lark,
it's an almost poetic of space,
huge contrast with the Amazon.
Earth is a solar powered jukebox,
which helps explain why noise pollution
is such a global problem.
The brightly lit areas
are the noisiest places on the planet
because their consumption of fossil fuel
is really the consumption
and release of ancient sunlight.
And in the United States,
which you can see outlined quite clearly
in its energy consumption,
there are only 12 places left
which have been identified
where is possible to have
just the experiences of nature,
without noise pollution,
for at least 15 minutes.
In our average national park
is less than 5 minutes
during daylight hours.
This is the town of Colstrip, Montana,
and we're listening to it, right now.
This is a recording that I made in 2007,
those four large stacks in the background
in terms of acoustic ecology,
are large flutes,
dumping huge amounts
of low frequency noise
into the atmosphere and, understand this,
that consumes
more than a 1,000 square miles
- because of how far
sound and noise travels -
of what would otherwise be
just the opportunity to listen
to the messages from Earth.
Natural silence, the experience
of places without noise pollution
was once as common
as pure water and pure air,
has become an endangered species
that it may slip away to extinction
without us even becoming aware of it.
We do a lot of talking.
And pretty soon is going to be time
for all those other beings to talk to us,
and I certainly believe that's possible.
It's an universal language.
As some people do so much talking
that we grow up talking that we think
that our ears actually evolved
so that we could hear each other speak.
That makes total sense! OK?
Except, if that's true,
we would be the first species
on planet Earth
to have evolved so isolated
from the rest of nature.
So, let's look at human hearing.
All we have here is, basically,
the range of human hearing,
low frequencies on the left hand side,
and then we have the high frequencies
on the right hand side.
What's interesting going on across here
is those are not straight lines,
these are equal loudness contours,
and that bottom line
is our threshold of human hearing.
Our ears are tuned like instruments,
and that highlighted yellow area shows
that we have a peak sensitivity,
we are super sensitive to everything
between 2 kHz and 5 kHz.
Well, that's kind of odd,
because almost everything
I'm saying right now,
except the "s" sounds, are way below that.
What in our environment
neatly fits into 2 to 5 kHz?
Let's listen.
(birds chirping)
Bird song.
This is the willie wagtail singing
on the Australian outback.
And willie sings for a mate
and also sings to establish territory,
and let's listen
to what willie has to tell us.
All the time, he is belting it out here.
Yeah, all the time is
passionately belting it out.
Not only is he calling for a mate,
establishing territory,
but revealing its identity
to all potential predators,
and I get a message from willie:
love and risk are inseparable.
Thank you, willie.
There is a larger question:
what in our ancestors' past,
with any benefit be
to listening to distant bird song,
have towards human survival?
Imagine yourself now,
a member of a nomadic tribe.
There are twelve of us in the group,
men, women, children.
The whole reason why we are moving on
is because we have run low on provisions.
So we've come to a mountain ridge,
and we have a choice between two valleys
and from one valley,
this valley, we hear nothing,
there is no information coming in;
and from the other valley,
we can barely make our bird song,
and if the birds are singing
there's staking territory,

there's a natural resource space,
there's food, water,
and an extended season of prosperity
enough to raise young.
Everything we need to survive.
Each one of us,
no matter what our age,
we are still our ancestors.
And we are still on that mountain ridge.
And we are still choosing
between two future valleys.
Except the valleys have changed.
There's no longer that valley of silence,
all we have is the valley--
This is Seattle, Washington
- where I was a bike messenger -
and this is a recording of Seattle.
The tremendous noise pollution
that that area produces.
Alright?
But we also know,
cultural vitality, people we love;
and then, in the other valley,
we have the music of nature.
This is Olympic National Park,
near my home.
And our ears tell us again quite clearly
which is the healthier environment,
but the answer that we will choose
is not really clear.
Not to me.
I know that I am still evolving,
but I do know
that we can save our National Parks
and National Areas from noise pollution,
so that we can receive
the messages from nature
and bring them back,
make them more natural, more habitable.
And there is not one place
on planet Earth that has been set aside
to be an acoustic sanctuary
free of all noise pollution.
The last message comes
from planet Earth itself.
The largest being of them all.
And the Earth is speaking.
Yeah, actually the Earth is singing.
When the sun rises
all of life raises its voice.
And it's called the "Dawn Chorus".
And just as the sun has continued
to circle the planet,
the sunrise phenomenon,
since the beginning of time,
so does this wave of bird song,
as an endless planetary song
that continues to evolve
and change in composition
with the evolution of life itself.
And we are going to listen
to one 24h-circle
reduced to a little over a minute.
We begin on the Australian outback,
past through Asia,
then Africa, Europe,
and the Americas.
The Earth is music.
But before we come in to tune,
or attempt to,
there is only one thing we need to do
before we start thinking
about how it all happened,
and that is simply listen.
I ask that we be
as quiet as we can right now.
Can we shut down the air conditioning?
Can we open the doors?
If it's possible, thank you.
We've had such a busy time,
talking to each other, all the time,
having ears that were meant
to listen to somebody else,
all those other beings, and here we are,
in the center of it all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันจริง ๆ ประทับใจอยู่ที่นี่ทุกคนที่พูดเป็นเหตุการณ์นี้ยังคงอยู่ และยังคงหัวใจของฉัน swells เนื่องจากสิ่งมีชีวิตทั้งหมดคุณภาพสำหรับสิ่งมีชีวิตทั้งหมดหมายความว่า ผมว่า ฉันอย่างแท้จริงไม่ลำโพงสุดท้ายเราจะมีโอกาสห้องนี้ฉันจะขอให้คุณระงับการปรบมือเนื่องจากไม่ได้จริง ๆ ฉันฉันหวังว่าจะนำเสนอให้คุณแต่สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นทั้งหมดที่มีออกต่อจากตัวเราจริง ๆต่อจากตนเองที่จะพูดตอนนี้สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษเราอยู่ในตู้ที่รับแสงอาทิตย์และโลกเป็นเพลงของเราสามสิบปีที่ผ่านมาเสียงนี้เปลี่ยนชีวิตของฉันฉันได้ทำให้ไดรฟ์แบบยาวจากซีแอตเทิล วอชิงตันกับมหาวิทยาลัยวิสคอนซินมีแผนของการบำบัดการเป็นโรงงานฉันดึงผ่านข้างถนนได้ออกรถเดินเข้าไปในเขตวางลงที่เหลือฟ้าร้องดังสะสมวัลเลย์และรีดผ่านฉันบรรจุชิ้นส่วนว่า ฉันไม่เคยรู้จักแม้อยู่นี้เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ฟังและถามตัวเอง"ฉันจะอายุ 27 ปีและอย่างแท้จริงไม่เคยได้ฟังก่อน"เหมือนฉันมีชีวิตอยู่ถูกอย่างเหลือเชื่อและ ถ้าคุณกำลังฟังคุณจะต้องเต็มใจการเปลี่ยนแปลง และฉันไม่ผมหลุดจากบัณฑิตวิทยาลัยและเป็น messenger จักรยานรายได้ 1 ดอลลาร์ ต่อจัดส่งเพียงแต่มีเป้าหมายหนึ่ง และที่มีเป็น ผู้ฟังที่ดีประมาณ 10000 ส่งภายหลังพบครูของฉันหนึ่งซึ่งเป็นระบบไมโครโฟน binauralครูที่ดีสองหู หัวแฟลชความหนาแน่นเหมือนกับการได้ยินของมนุษย์แต่สิ่งสำคัญคือสมองไม่ได้และที่เป็นปัญหาที่มีเนื่องจากผมมีสมองดังนั้น ชีวิตของฉันฉันได้ทำการเลือกระหว่างสิ่งที่น่าฟังและสิ่งที่ไม่น่าฟังและที่จะไม่ฟังที่ได้ควบคุมผลแต่ทุก ครั้งที่ผม ฟังโดยครูนี้แบบมาเพิ่มเติมข้อความคุณได้ยินหรือไม่คุณสามารถได้ยินความปิติยินดีในเสียงของพวกเขาผมรู้ว่าหมาป่าเหล่านี้ คู่ในช่วงฤดูร้อนผมไม่เคยได้ยินพวกเขาร้องเพลงก่อน หรือตั้งแต่เช่นนั้นอยากให้ความสุขเช่นนั้นมีข้อความและจากบางสิ่งบางอย่างไม่สำคัญที่หิมะละลายในแสงแดดมาอีกข้อความหนึ่งUneditedยิ่งผมฟัง ยิ่งผมได้ยินฟังมากขึ้นแล้ว การเริ่มต้นของข้อความเหล่านี้เพิ่มขึ้นอย่างมาก:โลกเป็นตู้แบบพลังงานแสงอาทิตย์จริง ๆ มันเป็น ซึ่งโดยทั่วไปหมายถึงแสงเพิ่มเติมพื้นผิวของโลก นัดที่ดังขึ้นมันเล่นคุณมีแผงเซลล์แสงอาทิตย์นั้นที่มีการเก็บเกี่ยวพลังงานจากแสงอาทิตย์และรอบพวกเขาเป็นระบบไบอคูสติกนี้คืออเมซอนพลังงานแสงอาทิตย์สูงสุดสูงสุดความดังเสียง ความหลากหลายมากขึ้นลองไปเพิ่มเติมเหนือนี่คือเบลีซพลังงานน้อยแสงน้อยและคุณได้ยินแล้วแต่ ยังคง จำนวนมากของกิจกรรมเราลองกระโดดขึ้นหน่อยเพิ่มเติมรัฐจอร์เจียอยู่เล่นเพลงต่าง ๆแต่ไม่เป็นดังนั้นและสุด ท้ายไปฉันบ้านรัฐวอชิงตันLark เป็นโดว์ตะวันตกจึงเป็นบทกวีเกือบพื้นที่ความแตกต่างอย่างมากกับอเมซอนโลกเป็นตู้แบบพลังงานแสงอาทิตย์ซึ่งช่วยอธิบายเหตุผลมลภาวะทางเสียงเป็นปัญหาทั่วโลกพื้นที่สว่างสดใสมีสถานทางบนดาวเคราะห์เนื่องจากการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลเป็นปริมาณการใช้และปล่อยแสงแดดโบราณและ ในสหรัฐ อเมริกาซึ่งคุณสามารถดูอธิบายค่อนข้างชัดเจนในการใช้พลังงานมีสถาน 12 ซ้ายซึ่งได้รับการระบุที่เป็นไปได้เพียงประสบการณ์ของธรรมชาติไม่ มีมลภาวะทางเสียงอย่างน้อย 15 นาทีในอุทยานแห่งชาติของเราเฉลี่ยน้อยกว่า 5 นาทีในช่วงเวลาตามฤดูกาลนี่คือเมืองของ Colstrip มอนทาน่าและเรากำลังฟังมัน ขณะนี้เป็นบันทึกที่ทำในปี 2007กองใหญ่ที่สี่ในพื้นหลังในด้านนิเวศวิทยาระดับมี flutes ขนาดใหญ่ถ่ายโอนข้อมูลจำนวนมากของเสียงความถี่ต่ำบรรยากาศ และ นี้ที่ใช้กว่า 1000 ตารางไมล์-เนื่องจากอยู่ไกลเดินทางของเสียงและเสียง-สิ่งอื่นจะเพียงโอกาสได้ฟังข้อความจากโลกธรรมชาติเงียบ ประสบการณ์สถานที่ที่ไม่มีมลภาวะทางเสียงคือเมื่อเป็นทั่วไปเป็นน้ำบริสุทธิ์และอากาศบริสุทธิ์เป็นพันธุ์อาจจัดส่งไปให้สูญพันธุ์โดยเราจะกลายเป็นรับทราบเราไม่พูดมากและสวยเร็ว ๆ นี้จะมีเวลาสำหรับทั้งหมดที่อื่น ๆ มีการพูดคุยกับเราและแน่นอนผมก็ได้จึงเป็นภาษาสากลบางคนไม่พูดมากเราว่า เราโตขึ้นพูดที่คิดว่าว่า หูของเราจะพัฒนาเพื่อให้เราสามารถได้ยินการพูดแต่ละที่เหมาะสมรวม ตกลง, ได้ยกเว้น ถ้าเป็นความจริงเราจะเป็นสายพันธุ์แรกบนดาวเคราะห์โลกจะมีพัฒนาแยกดังนั้นจากส่วนเหลือของธรรมชาติดังนั้น ลองดูที่มนุษย์ได้ยินมาที่นี่เป็น พื้นช่วงของการได้ยินของมนุษย์ความถี่ต่ำทางด้านซ้ายมือแล้ว เรามีความถี่สูงทางด้านขวามือสิ่งที่น่าสนใจเกิดขึ้นในที่นี่ผู้ที่ไม่เป็นเส้นตรงมีความดังเท่ารูปทรงและที่บรรทัดด้านล่างเราขีดจำกัดของมนุษย์ได้ยินได้มีปรับหูของเราเช่นเครื่องมือและที่เน้นแสดงพื้นที่สีเหลืองเรามีความไวที่สูงสุดเราเป็นซูเปอร์สำคัญทุกระหว่าง 5 kHz และ 2 kHzดี ที่เป็นของแปลกเนื่องจากเกือบทุกอย่างผมว่า ตอนนี้ยกเว้นเสียง "s" อยู่ทางด้านล่างสิ่งในสภาพแวดล้อมของเราอย่างเหมาะสมลงใน 2-5 kHzลองฟัง (นกเขา)นกเพลงนี่คือเพลงนกกระเด้าลมวิลลี่ในเอาท์แบ็คออสเตรเลียและวิลลี่ร้องเพลงสำหรับเพื่อนและยังร้องเพลงเพื่อสร้างอาณาเขตและลองฟังการวิลลี่อะไรได้บอกตลอดเวลา เขาเป็น belting ได้ที่นี่ใช่ ได้ตลอดเวลาศิลป belting ออกไม่ มีเขาเรียกเพื่อนสร้างอาณาเขตแต่เปิดเผยเอกลักษณ์การล่าเป็นไปได้ทั้งหมดและฉันได้รับข้อความจากวิลลี่:ความรักและความเสี่ยงที่มีต่อขอขอบคุณคุณ วิลลี่มีคำถามใหญ่:อะไรในอดีตของบรรพบุรุษของเรามีผลประโยชน์ใดฟังเพลงนกไกลมีต่อการอยู่รอดของมนุษย์ลองนึกภาพตัวเองตอนนี้สมาชิกของเผ่า nomadicมี twelve ของเราในกลุ่มผู้ชาย ผู้หญิง เด็กเหตุผลทั้งหมดที่ทำไมเรากำลังย้ายบนเป็น เพราะเราได้ทำงานต่ำบนบทบัญญัติดังนั้น เราได้มาเป็นภูเขาริดจ์และเรามีทางเลือกระหว่างหุบเขาทั้งสองจากหุบ เขาหนึ่งหุบเขานี้ เราได้ยินอะไรไม่มีข้อมูลมาในและหุบ เขาอื่น ๆเราแทบไม่สามารถทำให้เพลงของนกและ ถ้านกจะร้องเพลงมีอาณาเขต stakingมีพื้นที่ทรัพยากรธรรมชาติมีอาหาร น้ำและฤดูกาลการขยายของความเจริญรุ่งเรืองพอยกหนุ่มทุกอย่างเราต้องอยู่รอดเรา แต่ละคนไม่ว่าอะไรเราอายุเรายังคงเป็นบรรพบุรุษของเราและเราจะอยู่ที่ภูเขาริดจ์และเรายังได้เลือกระหว่างหุบเขาในอนาคต 2ยกเว้นมีการเปลี่ยนแปลงในหุบเขาไม่มีที่หุบเขาของความเงียบทั้งหมดที่เรามีคือวัลเล่ย์-นี่คือซีแอตเทิล วอชิงตัน-ที่ผมร่อจักรยาน-และนี่คือบันทึกของซีแอตเทิลมลภาวะทางเสียงอย่างมากที่ตั้งที่ผลิตครับแต่เรายัง รู้วัฒนธรรมพลัง คนที่เรารักจาก นั้น ในหุบเขาอื่น ๆเรามีเพลงของธรรมชาติเป็นอุทยานแห่งชาติโอลิมปิคใกล้บ้านของฉันและหูของเราบอกเราอีกค่อนข้างชัดเจนซึ่งเป็นสภาพแวดล้อมที่มีสุขภาพดี,แต่คำตอบที่เราจะเลือกไม่ได้ชัดเจนจริง ๆไม่ให้ฉันฉันรู้ว่า ฉันกำลังยังคงพัฒนาแต่ฉันรู้เราสามารถบันทึกของอุทยานแห่งชาติและ พื้นที่แห่งชาติจากมลภาวะทางเสียงเพื่อให้เราได้ข้อความจากธรรมชาติและนำพวกเขากลับทำให้ธรรมชาติ habitable มากและมีเดียวไม่บนโลกที่ได้กำหนดไว้จะ เป็นพันธุ์อะคูสติกฟรีของมลภาวะทางเสียงทั้งหมดข้อความสุดท้ายมาจากดาวเคราะห์โลกเองใหญ่ที่สุดกำลังของพวกเขาทั้งหมดและพูดโลกใช่ จริง การร้องเพลงของโลกเมื่อพระอาทิตย์ขึ้นทั้งหมดของชีวิตเพิ่มเสียงของและเรียกว่า "คอรัสรุ่งอรุณ"และดวงอาทิตย์ก็ได้ดาวเคราะห์ รูปวงกลมปรากฏการณ์พระอาทิตย์ขึ้นตั้งแต่จุดเริ่มต้นของเวลาไม่นี้คลื่นเพลงนกเป็นเพลงดาวเคราะห์สิ้นสุดที่ยังคงพัฒนาและการเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบด้วยวิวัฒนาการของชีวิตตัวเองและเราจะไปฟังเออรูปวงกลมหนึ่งลดลงน้อยกว่านาทีเราเริ่มต้นที่ออสเตรเลียเอาท์แบ็คอดีตผ่านเอเชียแอฟริกา ยุโรป แล้วและทวีปอเมริกาโลกเป็นเพลงแต่ ก่อนเรามาในการปรับแต่งหรือความพยายามที่จะมีสิ่งเดียวที่เราต้องทำก่อนที่เราเริ่มคิดเกี่ยวกับวิธีทั้งหมดที่เกิดขึ้นและที่เป็นเพียงแค่รับฟังผมถามว่า เราจะเป็นบรรยากาศที่เราสามารถตอนนี้เราสามารถปิดแอร์หรือไม่เราสามารถเปิดประตูถ้ามี ขอบคุณเราเคยกล่าวเป็นเวลาพูดคุยกัน ตลอดเวลามีหูที่มีความหมายฟังคนอื่นทั้งหมดที่สิ่งมีชีวิต และอื่น ๆ ที่นี่เรามีในศูนย์กลางของมันทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันจริงๆมีความสุขจะอยู่ที่นี่. ทุกคนที่พูดและเหตุการณ์นี้อย่างต่อเนื่องและยังคงคลื่นหัวใจของฉันเพราะสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่มีคุณภาพสำหรับสิ่งมีชีวิตทั้งหมด. นั่นหมายกับฉันว่าฉันไม่ได้อย่างแท้จริงลำโพงที่ผ่านมา. เราจะมี โอกาสที่ส่วนท้ายสุดนี้ผมจะขอให้คุณที่จะถือเสียงปรบมือของคุณเพราะมันไม่ได้จริงๆฉันว่าฉันหวังว่าจะนำเสนอให้คุณ, แต่มนุษย์ทุกคนที่จะมีออกแยกออกจากตัวเองจริงๆแยกออกจากตัวเอง, ที่จะพูดในขณะนี้. ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีที่เราอาศัยอยู่ในตู้เพลงพลังงานแสงอาทิตย์. และโลกเป็นเพลงของเรา. สามสิบปีที่ผ่านมานี้เสียงเปลี่ยนชีวิตของฉัน. ผมทำไดรฟ์ยาวจากซีแอตเติลวอชิงตันไปยังมหาวิทยาลัยวิสคอนซินผมมีแผนของการเป็นพยาธิวิทยาพืช. ฉันเพียงแค่ดึงไปด้านข้างของถนนได้ออกจากรถเดินเข้าไปในสนามที่วางไว้กับส่วนที่เหลือ. ฟ้าร้องรีดขึ้นหุบเขาและเหล็กแผ่นรีดผ่านฉัน, การเติมส่วนที่ฉันไม่เคยรู้จักกันอยู่แม้. นี้เป็นครั้งแรกที่ผมฟังอย่างแท้จริง. และฉันถามตัวเอง"ฉันจะเป็น 27 ปีและไม่เคยฟังอย่างแท้จริงมาก่อนหรือไม่" ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้รับการใช้ชีวิตที่ไม่ถูกต้องอย่างไม่น่าเชื่อ, และถ้าคุณกำลังจะไปฟังคุณจะต้องยินดีที่จะเปลี่ยนแปลงและฉันไม่. ฉันลาออกจากโรงเรียนระดับบัณฑิตศึกษาและฉันกลายเป็นผู้ส่งสารจักรยานรายได้1 ดอลลาร์ต่อการส่งมอบและฉันมีเพียงหนึ่งเป้าหมายและที่ก็จะกลายเป็นผู้ฟังที่ดีกว่า. ประมาณ 10,000 ส่งมอบต่อมาผมพบว่าครูคนหนึ่งของฉันซึ่งเป็นระบบไมโครโฟนbinaural. ครูที่ยอดเยี่ยมสองหูแฟลชหัวความหนาแน่นของการลอกเลียนแบบการได้ยินของมนุษย์แต่สิ่งที่สำคัญก็คือว่ามันมีสมองไม่มี. และนั่นคือปัญหาที่ผมได้. เพราะฉันมีสมองเพื่อชีวิตทั้งชีวิตของฉันฉันได้รับการเลือกระหว่างสิ่งที่เป็นมูลค่าฟังและสิ่งที่ไม่คุ้มค่ากับการฟัง. และที่ไม่ได้ฟัง. นั่นคือการควบคุมการด้อยค่า. แต่ทุก ทุกครั้งที่ผมฟังผ่านครูนี้ต้นแบบข้อความเพิ่มเติมมา. คุณสามารถได้ยิน? คุณสามารถได้ยินความสุขในเสียงของพวกเขาหรือไม่ฉันได้รู้หมาป่าเหล่านี้คู่ในช่วงฤดูร้อนที่ฉันไม่เคยได้ยินพวกเขาร้องเพลงก่อนหรือตั้งแต่ที่ต้องการที่. ฉันต้องการความสุขเช่นนั้น! พวกเขามีข้อความและแม้แต่จากสิ่งที่เป็นนัยสำคัญเป็นหิมะละลายในแสงแดดมาอีกข้อความหนึ่ง. ตัดต่อ. ยิ่งผมฟังมากขึ้นผมได้ยิน. ยิ่งผมฟัง. และแล้ว ข้อความเหล่านี้เริ่มเพิ่มขึ้นถึงสิ่งที่ใหญ่จริงๆ:. โลกเป็นตู้เพลงพลังงานแสงอาทิตย์จริงๆมันมีที่ซึ่งโดยทั่วไปหมายถึงมากขึ้นแสงแดดกระทบพื้นผิวของโลกที่ดังมันเล่นทั้งหมดที่คุณต้องการก็คือแผงเซลล์แสงอาทิตย์เหล่านั้นที่มีมีการเก็บเกี่ยวพลังงานของดวงอาทิตย์และรอบพวกเขาเข้าสู่ระบบไบโออะคูสติก. นี้เป็น Amazon, พลังงานแสงอาทิตย์สูงสุดเสียงดังสูงสุดที่มีความหลากหลายมาก. ขอไปต่อนอร์ท. นี้คือเบลีซ, พลังงานแสงอาทิตย์น้อยเล็ก ๆ น้อย ๆและคุณสามารถได้ยิน มันอยู่แล้ว. แต่ยังคงจำนวนมากของกิจกรรม, จึงขอกระโดดขึ้นนิด ๆ หน่อย ๆ ต่อไปนี้คือรัฐจอร์เจีย. เล่นเพลงที่แตกต่างกันแต่ก็ไม่ได้ดัง. และสุดท้ายไปยังรัฐที่บ้านของฉันวอชิงตัน. สนุกสนานทุ่งหญ้าตะวันตกมันเป็นบทกวีเกือบของพื้นที่ความคมชัดขนาดใหญ่ที่มีอะเมซอน. โลกเป็นตู้เพลงพลังงานแสงอาทิตย์ซึ่งจะช่วยอธิบายได้ว่าทำไมมลพิษทางเสียงเป็นเช่นปัญหาระดับโลก. พื้นที่สว่างจ้าเป็นสถานที่เสียงรบกวนดังที่สุดในโลกเพราะการบริโภคของพวกเขาเชื้อเพลิงฟอสซิลเป็นจริงการบริโภคและการเปิดตัวของแสงแดดโบราณ. และในสหรัฐอเมริกาที่คุณสามารถเห็นที่ระบุไว้อย่างชัดเจนในการใช้พลังงานของตนมีเพียง12 สถานที่ที่เหลือซึ่งได้รับการระบุที่เป็นไปได้ที่จะมีประสบการณ์เพียงของธรรมชาติโดยไม่ต้องมลพิษทางเสียงเป็นเวลาอย่างน้อย15 นาที. ในอุทยานแห่งชาติของเราเฉลี่ยน้อยกว่า 5 นาทีในช่วงเวลากลางวัน. นี้เป็นเมืองของโคลสตริป, มอนแทนา, และเรากำลังฟังมันตอนนี้. นี้เป็นบันทึก ที่ฉันทำในปี 2007 บรรดาสี่กองขนาดใหญ่ในพื้นหลังในแง่ของระบบนิเวศอะคูสติกมีขลุ่ยขนาดใหญ่ทิ้งจำนวนมากของเสียงความถี่ต่ำออกสู่ชั้นบรรยากาศและเข้าใจในเรื่องนี้ที่กินมากกว่า1,000 ตารางไมล์- เนื่องจากวิธีการ ห่างไกลเสียงและเสียงเดินทาง- สิ่งที่มิฉะนั้นจะเพียงแค่มีโอกาสที่จะฟัง. ต่อข้อความจากโลกเงียบธรรมชาติประสบการณ์ในสถานที่โดยไม่ต้องมลพิษทางเสียงที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นสามัญเป็นน้ำบริสุทธิ์และอากาศบริสุทธิ์ได้กลายเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ว่าอาจหลุดลอยไปกับการสูญเสียโดยไม่ต้องเรามากยิ่งกลายเป็นตระหนักถึงมัน. เราทำมากของการพูดคุย. และสวยเร็ว ๆ นี้จะเป็นเวลาสำหรับทุกคนสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ที่จะพูดคุยกับเราและแน่นอนฉันเชื่อว่าเป็นไปได้. มันเป็นภาษาสากลขณะที่บางคนไม่พูดมากที่เราเติบโตขึ้นพูดที่เราคิดว่าหูของเราวิวัฒนาการมาจริงเพื่อให้เราสามารถได้ยินเสียงพูดแต่ละอื่นๆ . ที่ทำให้ความรู้สึกรวม! OK? ยกเว้นว่าเป็นความจริงที่เราจะเป็นสายพันธุ์เป็นครั้งแรกบนโลกที่จะมีการพัฒนาที่แยกเพื่อให้จากส่วนที่เหลือของธรรมชาติ. ดังนั้นให้ดูที่การได้ยินของมนุษย์. ทั้งหมดที่เรามีที่นี่มีที่โดยทั่วไปช่วงของการได้ยินของมนุษย์ความถี่ต่ำทางด้านซ้ายมือแล้วเรามีความถี่สูงในด้านขวามือ. สิ่งที่น่าสนใจที่เกิดขึ้นทั่วที่นี่เป็นผู้ที่ไม่ได้เส้นตรงเหล่านี้มีรูปทรงดังเท่ากันและที่บรรทัดล่างเป็นเกณฑ์ของเราในการได้ยินของมนุษย์. หูของเราจะปรับเช่นเครื่องมือและเน้นพื้นที่สีเหลืองแสดงให้เห็นว่าเรามีความไวสูงสุดเราเป็นซุปเปอร์ไวต่อทุกอย่างระหว่าง2 เฮิร์ทซ์และ 5 kHz. ดีที่ชนิดของแปลกเพราะเกือบทุกอย่างที่ฉันพูดในขณะนี้, ยกเว้น "ของ" เสียงเป็นวิธีที่ด้านล่าง. สิ่งที่อยู่ในสภาพแวดล้อมของเราเรียบร้อยควรเป็น 2-5 เฮิร์ทซ์? ลองฟัง. (นกร้องเจี๊ยก ๆ ) เพลงนก. นี่คือการร้องเพลงของวิลลี่เด้าลมในชนบทของออสเตรเลีย. วิลลี่ร้องเพลงสำหรับ คู่และยังร้องเพลงเพื่อสร้างอาณาเขตและขอฟังสิ่งที่วิลลี่มีที่จะบอกเรา. ตลอดเวลาที่เขาจะเฆี่ยนด้วยมันออกจากที่นี่. ใช่ตลอดเวลาที่มีการจู๋จี๋เฆี่ยนด้วยเข็มขัดออก. ไม่เพียง แต่เป็นที่เขาเรียกร้องให้มีคู่ , การสร้างดินแดนแต่เผยให้เห็นตัวตนที่จะล่าที่อาจเกิดขึ้นทั้งหมดและฉันได้รับข้อความจากวิลลี่: การ. รักและความเสี่ยงที่จะแยกออกขอขอบคุณคุณวิลลี่. มีคำถามที่ใหญ่กว่าคือสิ่งที่ในอดีตบรรพบุรุษของเรามีผลประโยชน์ใดๆ ที่จะไปฟังเพลงนกที่ห่างไกลมีต่อการอยู่รอดของมนุษย์? ลองนึกภาพตัวเองตอนนี้สมาชิกของชนเผ่าเร่ร่อนได้. มีสิบสองของเราในกลุ่มผู้ชายผู้หญิงเด็ก. เหตุผลทั้งหมดว่าทำไมเราจะย้ายไปเป็นเพราะเราได้ทำงาน. ต่ำในบทบัญญัติดังนั้นเราจึงได้มาสันเขา, และเรามีทางเลือกระหว่างสองหุบเขาและจากหุบเขาหุบเขานี้ที่เราได้ยินอะไรมีข้อมูลเข้ามาไม่มีและจากหุบเขาอื่นๆที่เราสามารถทำได้แทบจะไม่ ทำให้เพลงนกของเราและถ้านกจะร้องเพลงมีปักหลักดินแดนมีพื้นที่ทรัพยากรธรรมชาติมีอาหารน้ำแ