Paracetamol (acetaminophen) is gene

Paracetamol (acetaminophen) is generally considered to be a weak inhibitor of the synthesis of prostaglandins (PGs). However, the in vivo effects of paracetamol are similar to those of the selective cyclooxygenase-2 (COX-2) inhibitors. Paracetamol also decreases PG concentrations in vivo, but, unlike the selective COX-2 inhibitors, paracetamol does not suppress the inflammation of rheumatoid arthritis. It does, however, decrease swelling after oral surgery in humans and suppresses inflammation in rats and mice. Paracetamol is a weak inhibitor of PG synthesis of COX-1 and COX-2 in broken cell systems, but, by contrast, therapeutic concentrations of paracetamol inhibit PG synthesis in intact cells in vitro when the levels of the substrate arachidonic acid are low (less than about 5 mumol/L). When the levels of arachidonic acid are low, PGs are synthesized largely by COX-2 in cells that contain both COX-1 and COX-2. Thus, the apparent selectivity of paracetamol may be due to inhibition of COX-2-dependent pathways that are proceeding at low rates. This hypothesis is consistent with the similar pharmacological effects of paracetamol and the selective COX-2 inhibitors. COX-3, a splice variant of COX-1, has been suggested to be the site of action of paracetamol, but genomic and kinetic analysis indicates that this selective interaction is unlikely to be clinically relevant. There is considerable evidence that the analgesic effect of paracetamol is central and is due to activation of descending serotonergic pathways, but its primary site of action may still be inhibition of PG synthesis. The action of paracetamol at a molecular level is unclear but could be related to the production of reactive metabolites by the peroxidase function of COX-2, which could deplete glutathione, a cofactor of enzymes such as PGE synthase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พาราเซตามอล (สิทธิ) โดยทั่วไปถือว่าเป็นตัวยับยั้งการสังเคราะห์ prostaglandins (พีจีเอสแซนดี้) ที่อ่อนแอ อย่างไรก็ตาม ในร่างกายผลกระทบของยาพาราเซตามอลจะคล้ายกับที่ของ inhibitors selective cyclooxygenase-2 (COX-2) พาราเซตามอลยังลด PG ความเข้มข้นในร่างกาย แต่ ซึ่งแตกต่างจากสารยับยั้ง COX-2 เลือก พาราเซตามอลไม่ระงับการอักเสบของโรคไขข้ออักเสบ มัน อย่างไรก็ตาม ลดอาการบวมหลังการผ่าตัดช่องปากมนุษย์ และหยุดยั้งการอักเสบในหนูและหนู พาราเซตามอลเป็นตัวยับยั้งที่อ่อนแอของ PG สังเคราะห์ COX 1 และ COX-2 ในเซลล์เสียระบบ แต่ โดยคมชัด ความเข้มข้นของยาพาราเซตามอลรักษายับยั้ง PG สังเคราะห์ ในเซลล์ในหลอดทดลองเมื่อระดับของกรด arachidonic พื้นผิวต่ำเหมือนเดิม (less than เกี่ยวกับ 5 mumol/L) เมื่อระดับของกรด arachidonic ต่ำ มีสังเคราะห์พีจีเอสแซนดี้ โดย COX-2 ในเซลล์ที่ประกอบด้วย 1 ค็อกซ์ และ COX-2 ดังนั้น วิธีชัดเจนของพาราเซตามอลอาจเกิดจากการยับยั้ง COX-2 ขึ้นอยู่กับเส้นทางที่จะดำเนินการในอัตราที่ต่ำ สมมติฐานนี้จะสอดคล้องกับผลทางเภสัชวิทยาคล้ายกับยาพาราเซตามอลและการยับยั้ง COX-2 เลือก ค็อกซ์-3 ตัวแปรประกบของ COX-1 ได้รับการแนะนำเพื่อให้เว็บไซต์ของการกระทำของพาราเซตามอล แต่ออก และเคลื่อนไหวการวิเคราะห์บ่งชี้ว่า การโต้ตอบที่เลือกนี้น่าจะเกี่ยวข้องทางคลินิก มีหลักฐานพอสมควรที่ผลยาแก้ปวดพาราเซตามอลเป็นศูนย์กลาง และเนื่องจากงานของวิถี serotonergic จากมากไปน้อย แต่เว็บไซต์หลักของการดำเนินการอาจการยับยั้งการสังเคราะห์ PG การกระทำของพาราเซตามอลในระดับโมเลกุลไม่ชัดเจน แต่อาจเกี่ยวข้องกับการผลิตสารที่ทำปฏิกิริยา โดยฟังก์ชันฮอสของ COX-2 ซึ่งสามารถใช้กลูตาไธโอน กระตุ้นของเอนไซม์เช่น PGE synthase

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาพาราเซตามอล (acetaminophen) เป็นเรื่องปกติท​​ี่จะเป็นตัวยับยั้งที่อ่อนแอของการสังเคราะห์ของ prostaglandins นี้ (PGs) อย่างไรก็ตามผลกระทบในร่างกายของยาพาราเซตามอลจะคล้ายกับที่ของการคัดเลือก cyclooxygenase-2 (COX-2) สารยับยั้ง ยาพาราเซตามอลยังลดความเข้มข้นของ PG ในร่างกาย แต่ไม่เหมือนเลือก COX-2 สารยับยั้งยาพาราเซตามอลไม่ระงับการอักเสบของโรคไขข้ออักเสบ มันไม่ แต่ลดอาการบวมหลังผ่าตัดในช่องปากในคนและยับยั้งการอักเสบในหนู ยาพาราเซตามอลเป็นตัวยับยั้งที่อ่อนแอของการสังเคราะห์ PG ของ COX-1 และ COX-2 ในระบบเซลล์เสีย แต่โดยคมชัดความเข้มข้นของการรักษาของยาพาราเซตามอลยับยั้งการสังเคราะห์ PG ในเซลล์เหมือนเดิมในหลอดทดลองเมื่อระดับของกรด arachidonic พื้นผิวอยู่ในระดับต่ำ (น้อย กว่าประมาณ 5 mumol / ลิตร) เมื่อระดับของกรด arachidonic ต่ำ, PGs มีการสังเคราะห์โดยส่วนใหญ่ COX-2 ในเซลล์ที่มีทั้ง COX-1 และ COX-2 ดังนั้นการเลือกที่ชัดเจนของยาพาราเซตามอลอาจจะเป็นเพราะการยับยั้ง COX-2 ขึ้นอยู่กับทางเดินที่จะดำเนินการในอัตราที่ต่ำ สมมติฐานนี้มีความสอดคล้องกับผลทางเภสัชวิทยาใกล้เคียงของยาพาราเซตามอลและเลือก COX-2 ยับยั้ง COX-3, ตัวแปรประกบของ COX-1 ได้รับการแนะนำให้เป็นที่ตั้งของการกระทำของยาพาราเซตามอล แต่การวิเคราะห์จีโนมและการเคลื่อนไหวแสดงให้เห็นว่าการมีปฏิสัมพันธ์เลือกนี้ไม่น่าจะมีความเกี่ยวข้องทางคลินิก มีหลักฐานมากคือการที่ผลยาแก้ปวดยาพาราเซตามอลเป็นศูนย์กลางและมีกำหนดจะเปิดใช้งานจากมากไปน้อยทุลักทุเล serotonergic แต่เว็บไซต์หลักของการดำเนินการอาจจะยังคงมีการยับยั้งการสังเคราะห์ PG การกระทำของยาพาราเซตามอลในระดับโมเลกุลยังไม่ชัดเจน แต่อาจจะเกี่ยวข้องกับการผลิตของสารปฏิกิริยาโดยฟังก์ชัน peroxidase ของ COX-2 ซึ่งอาจทำให้หมดสิ้นลงกลูตาไธโอนปัจจัยร่วมของเอนไซม์เช่น PGE เทส