The most famous Bata slogan and str

The most famous Bata slogan and strategic conviction was “Every worker should become
a capitalist.” This irritated not only trade unions, but also industrial associations
endeavoring, along with the State, to see that the hardships of the Great Depression was
shared “equitably” between as many firms as possible. This “redistribution of pain” became
the clarion call of international socialists. In such a climate, Bata’s remarkable
achievements—high wages, low prices, content customers and dynamic growth—had
to be punished, not rewarded or even left alone.
Such views were widely held during the Great Depression also in the U.S., especially
under the presidency of Franklin D. Roosevelt (FDR). Before that, President
Hoover launched public works projects, raised taxes, extended emergency loans to failing
firms, hobbled international trade, and lent money to the states for relief programs.
FDR accused Hoover of having presided over “the greatest spending administration in
peacetime in all of history” (Woods 2009). Then he became the President.
According to a typical story of the day, the so-called Sweater Fable (Will 2009),
FDR got the idea of the redistributive new deal at a meeting with journalists on April
12, 1933, barely a month into his new office. The success of “a certain little sweater
factory in a little town” became an inspirational symbol for the almost two decades of
crisis ahead.
The new president described a small sweater factory’s efforts to fight the crisis. The
factory employed some 200 people and was well-known for good relations between its
owners and workers. It was the town’s only industry. When sweater sales dropped
sharply, the town was virtually starving.
Then the employees agreed that they could keep their factory going if wages were
cut by 33 percent. Sweater prices could then be reduced, thus creating an edge over
their competition. FDR narrated about how the factory’s salesmen went to New York
and sold so many sweaters in 24 hours that the factory had enough work for three shifts
a day for the next six months. Journalists were impressed and naturally excited by the
tale of a small American community triumphing over the Great Depression.
FDR looked at them through his pince-nez: “They get a good deal of cash into the
community. . . . [But] they undoubtedly, by taking these orders, put two other sweater
factories completely out of business,” he counter climaxed. Then he started to belabor
his government’s plan for the bulk of consumption in any given industry to be spread
equitably through the sector as a whole. “Instead of trying to concentrate production
to meet that consumption into the hands of a small portion of the industry, we want to
spread it out. . . . It might be called the regulation of production or, to put it better, the
prevention of foolish overproduction,” FDR said.
That is how the New Deal was born, prolonging the economic crisis well into the
beginning of the 1950s. The New Deal interfered with the free movement of prices and
wages, overruling the market’s attempts to reallocate resources in an optimal fashion.
Both Hoover and Roosevelt were “leading the country down the path to socialism.”1
This is precisely what Bata was facing in his own country and around the world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สโลแกน Bata ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดและเชื่อมั่นกลยุทธ์ "พนักงานทุกคนควรจะเป็นทุน" ระคายเคืองไม่เพียงแต่สหภาพ แต่ยังเชื่อมโยงอุตสาหกรรมendeavoring กับรัฐ เพื่อดูความยากลำบากของดีถูกใช้ร่วมกัน "equitably" ระหว่างบริษัทมากที่สุด นี้ "ซอร์สของความเจ็บปวด" เป็นเรียกคลาเรียนนานาชาติ socialists ในเช่นสภาพภูมิอากาศการ Bata ของโดดเด่นความสำเร็จ – ค่าจ้างสูง ราคาต่ำ เนื้อหาลูกค้า และการเติบโตแบบไดนามิกซึ่งมีการได้รับการลงโทษ ไม่รับรางวัล หรือแม้แต่ด้านซ้ายเพียงอย่างเดียวมุมมองดังกล่าวถือได้ว่าเป็นกันอย่างแพร่หลายในระหว่างภาวะซึมเศร้าที่ดีนอกจากนี้ในสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้ประธานาธิบดีของแฟรงคลินดีรูสเวลท์ (FDR) ก่อนที่จะว่า ประธานฮูเวอร์เปิดตัวโครงการงานสาธารณะ ขึ้นภาษี ขยายเงินกู้ฉุกเฉินให้เกิดความล้มเหลวบริษัท hobbled ค้าระหว่างประเทศ และยืมเงินรัฐสำหรับโปรแกรมการบรรเทาFDR ฮูเวอร์ของมี presided เหนือ "ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดใช้จ่ายบริหารที่ถูกกล่าวหาว่าpeacetime ในประวัติศาสตร์" (ป่า 2009) จากนั้น เขากลายเป็นประธานตามเรื่องราวทั่วไปของวัน สนใจเสื้อเรียกว่า (จะ 2009),FDR มีความคิดในการจัดการใหม่ redistributive การประชุมกับผู้สื่อข่าวในเดือนเมษายน12, 1933 เดือนแทบไม่เข้าไปในสำนักงานใหม่ของเขา ความสำเร็จของ "ความบางน้อยเสื้อกันหนาวโรงงานในเมืองเล็ก"กลายเป็น สัญลักษณ์สร้างแรงบันดาลใจสำหรับเกือบสองทศวรรษที่ผ่านมาของวิกฤตล่วงหน้าประธานใหม่อธิบายของโรงงานเสื้อเล็กพยายามต่อสู้วิกฤต ที่โรงงานจ้าง 200 บางคน และเป็นที่รู้จักสำหรับความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างความเจ้าของและผู้ปฏิบัติงาน มันเป็นของเมืองอุตสาหกรรมเท่านั้น เมื่อขายเสื้อหลุดอย่างรวดเร็ว เมืองไม่จริงอดอยากแล้ว พนักงานตกลงว่า พวกเขาสามารถทำให้โรงงานของพวกเขาจะได้ค่าจ้างตัด โดยร้อยละ 33 ราคาเสื้อสามารถแล้วลดลง สร้างขอบมากกว่าดังนั้นการแข่งขัน FDR เล่าเรื่องเกี่ยวกับไรพนักงานขายของโรงงานไปนิวยอร์กขายเสื้อกันหนาวจำนวนมากใน 24 ชั่วโมงที่โรงงานมี 3 กะงานเพียงพอวันหกเดือนถัดไป ผู้สื่อข่าวได้ประทับใจ และตื่นเต้นตามธรรมชาติโดยการเรื่องของชุมชนอเมริกันเล็ก triumphing ผ่านซึมเศร้ามากFDR มองพวกเขาผ่าน pince-nez ของเขา: "พวกเขาได้รับความประทับใจของเงินสดในการชุมชน. ... [แต่] พวกเขาอย่างไม่ต้องสงสัย โดยการคำสั่งเหล่านี้ ใส่เสื้อกันหนาวสองอื่น ๆโรงงานสมบูรณ์จากธุรกิจ เขานับ climaxed แล้ว เขาเริ่มที่จะขยายเวลาแผนของรัฐบาลของเขาสำหรับจำนวนมากปริมาณการใช้ในอุตสาหกรรมต่าง ๆ จะแพร่กระจายequitably ผ่านภาคทั้งหมด "แทนที่จะพยายามมุ่งผลิตการที่ปริมาณการใช้ลงในมือของส่วนหนึ่งของอุตสาหกรรม เราต้องการกระจายออก... มันอาจเรียกว่าข้อบังคับ ของการผลิต หรือ ทำดี การป้องกัน overproduction โง่ FDR กล่าวเป็นวิธีการจัดการใหม่เกิด ยืดวิกฤตเศรษฐกิจเป็นจุดเริ่มต้นของช่วงทศวรรษ 1950 ข้อตกลงใหม่ที่ยุ่งเสรีของราคา และค่าจ้าง overruling ของตลาดความพยายามที่จะปันส่วนทรัพยากรในแฟชั่นดีที่สุดทั้งฮูเวอร์ และรูสเวลต์ได้ "นำประเทศลงเส้นทางไปสู่สังคมนิยม"1นี่คือแม่นยำอะไร Bata ได้เผชิญ ในประเทศของเขาเอง และ ทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สโลแกนที่มีชื่อเสียงที่สุด Bata และความเชื่อมั่นเชิงกลยุทธ์คือ "คนงานทุกคนควรจะกลายเป็น
ทุนนิยม. "นี้ไม่เพียง แต่หงุดหงิดสหภาพการค้า แต่ยังสมาคมอุตสาหกรรม
พยายามพร้อมกับรัฐที่จะเห็นว่าความยากลำบากของเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ถูก
ใช้ร่วมกัน "อย่างเท่าเทียมกัน" ระหว่าง บริษัท ให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ "การกระจายของความเจ็บปวด" กลายเป็น
คำขอร้องของสังคมระหว่างประเทศ เช่นในสภาพภูมิอากาศที่น่าทึ่ง Bata ของ
ความสำเร็จที่สูงค่าจ้างในราคาที่ต่ำ, ลูกค้าเนื้อหาและแบบไดนามิกที่มีการเติบโตได้
ที่จะได้รับการลงโทษไม่ได้รับรางวัลหรือแม้กระทั่งเหลือเพียงอย่างเดียว.
มุมมองดังกล่าวถูกจัดขึ้นอย่างกว้างขวางในช่วงที่เศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ในสหรัฐโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ภายใต้ ประธานาธิบดีโรสเวลต์ (FDR) ก่อนที่ประธานาธิบดี
ฮูเวอร์เปิดตัวผลงานโครงการสาธารณะภาษียกขยายเงินกู้ฉุกเฉินที่จะล้มเหลว
บริษัท hobbled การค้าระหว่างประเทศและยืมเงินไปสหรัฐฯสำหรับโปรแกรมบรรเทา.
FDR กล่าวหาว่าฮูเวอร์ที่ได้เป็นประธานใน "การบริหารการใช้จ่ายมากที่สุดใน
ยามสงบในทุก ของประวัติศาสตร์ "(วูดส์ 2009) จากนั้นเขาก็กลายเป็นประธานาธิบดี.
ตามที่เป็นเรื่องปกติของวันที่เรียกว่าเสื้อกันหนาวนิทาน (จะ 2009)
FDR มีความคิดของการจัดการใหม่ redistributive ในที่ประชุมกับผู้สื่อข่าวเมื่อวันที่
12, 1933 แทบจะเป็นเดือน สำนักงานใหม่ของเขา ความสำเร็จของ "เสื้อกันหนาวบางอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ
โรงงานในเมืองเล็ก ๆ "กลายเป็นสัญลักษณ์ที่สร้างแรงบันดาลใจสำหรับเกือบสองทศวรรษที่ผ่านมาของ
วิกฤตไปข้างหน้า.
ประธานาธิบดีคนใหม่อธิบายความพยายามโรงงานเสื้อยืดเล็ก ๆ เพื่อต่อสู้กับวิกฤต
โรงงานบางลูกจ้าง 200 คนและเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างของ
เจ้าของและคนงาน มันเป็นเพียงอุตสาหกรรมของเมือง เมื่อยอดขายเสื้อกันหนาวลดลง
อย่างรวดเร็วเมืองที่ถูกความจริงที่หิวโหย.
จากนั้นพนักงานเห็นว่าพวกเขาสามารถให้โรงงานของพวกเขาไปถ้าค่าจ้างถูก
ตัดโดยร้อยละ 33 ราคาเสื้อกันหนาวแล้วอาจจะลดลงดังนั้นการสร้างขอบกว่า
การแข่งขันของพวกเขา FDR เล่าเกี่ยวกับวิธีการพนักงานขายโรงงานไปนิวยอร์ก
และขายเสื้อกันหนาวจำนวนมากใน 24 ชั่วโมงที่โรงงานมีงานมากพอสำหรับสามกะ
ต่อวันเป็นเวลาหกเดือนข้างหน้า ผู้สื่อข่าวมีความประทับใจและตื่นเต้นตามธรรมชาติโดย
เรื่องของชุมชนเล็ก ๆ อเมริกันเอาชนะตกต่ำ.
FDR มองที่พวกเขาผ่านแว่นตาหนีบจมูกของเขาว่า "พวกเขาได้รับการจัดการที่ดีของเงินสดเข้าสู่
ชุมชน . . . [แต่] พวกเขาไม่ต้องสงสัยโดยการสั่งซื้อเหล่านี้ใส่สองเสื้อกันหนาวอื่น ๆ
โรงงานสมบูรณ์ออกจากธุรกิจ "เขาสุดยอดเคาน์เตอร์ จากนั้นเขาก็เริ่มที่จะเหยียดหยาม
แผนของรัฐบาลของเขาสำหรับกลุ่มของการบริโภคในอุตสาหกรรมใดก็ตามที่จะแพร่กระจาย
อย่างเท่าเทียมกันผ่านภาคที่เป็นทั้ง "แทนที่จะพยายามที่จะมีสมาธิในการผลิต
เพื่อตอบสนองการบริโภคที่อยู่ในมือของส่วนเล็ก ๆ ของอุตสาหกรรมที่เราต้องการที่จะ
กระจายออก . . . มันอาจจะเรียกว่ากฎระเบียบของการผลิตหรือที่จะนำมันที่ดีกว่า
การป้องกันมากเกินไปโง่ "FDR กล่าว.
นั่นคือวิธีที่ข้อตกลงใหม่เกิดยืดวิกฤตเศรษฐกิจที่ดีใน
การเริ่มต้นของปี 1950 ข้อตกลงใหม่แทรกแซงด้วยการเคลื่อนไหวของราคาและ
ค่าจ้าง overruling ความพยายามของตลาดที่จะจัดสรรทรัพยากรในแฟชั่นที่ดีที่สุด.
ทั้งฮูเวอร์และโรสเวลต์เป็น "ชั้นนำของประเทศลงเส้นทางสังคมนิยม." 1
นี้เป็นสิ่งที่ Bata กำลังเผชิญใน ประเทศของตัวเองของเขาและทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่มีชื่อเสียงที่สุดและกลยุทธ์ความเชื่อมั่น " เบต้า สโลแกนของผู้ปฏิบัติงานทุกคนควรเป็น
ทุนนิยม " นี้ระคายเคือง ไม่เพียง แต่สหภาพการค้า แต่ยังสมาคมอุตสาหกรรม
endeavoring พร้อมกับสภาพที่เห็นความลำบากของภาวะซึมเศร้าที่ดีคือ
ร่วม " อย่าง " ระหว่างที่ บริษัท มากที่สุด " การกระจายของความเจ็บปวด " กลายเป็น
โรงแรม Clarion โทรของสังคมระหว่างประเทศ เช่นในสภาพภูมิอากาศที่บาจา
สำเร็จสูง ค่าแรง ราคาต่ำ ลูกค้าเนื้อหาและการเจริญเติบโตแบบไดนามิกได้
ถูกลงโทษ ไม่ใช่รางวัลหรือแม้แต่อยู่คนเดียว
มุมมองดังกล่าวอย่างกว้างขวางในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ในสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ภายใต้ประธานาธิบดีแฟรงคลิน ดี. รูสเวลท์ ( FDR ) ก่อนหน้านั้น ท่านประธาน
ฮูเวอร์ เปิดงานโครงการเพิ่มภาษีขยายเงินกู้ฉุกเฉินความล้มเหลว
บริษัท โขยก การค้าระหว่างประเทศ และยืมเงินไปยังสหรัฐอเมริกาสำหรับโปรแกรมการบรรเทา .
FDR กล่าวหาฮูเวอร์มีปาฐกถาพิเศษ " ที่ใช้ในการบริหารงาน
ของสงวนในประวัติศาสตร์ " วูดส์ กล่าว จากนั้นเขาก็กลายเป็นประธานาธิบดี
ตามเป็นเรื่องปกติของวันเรียกว่านิทานเสื้อกันหนาว ( 2009 ) ,
FDR มีความคิดของการจัดการ redistributive ในการประชุมกับนักข่าวเมื่อวันที่
12 , 1933 แทบเดือนเข้าห้องทำงานใหม่ของเขา ความสำเร็จของ " บางน้อยเสื้อ
โรงงานในเมืองน้อยกลายเป็นสัญลักษณ์แรงบันดาลใจสำหรับเกือบสองทศวรรษของ

วิกฤตล่วงหน้าประธานใหม่อธิบายความพยายามเล็ก เสื้อโรงงาน เพื่อสู้วิกฤต
ใช้บางโรงงาน 200 คนและเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับความสัมพันธ์ที่ดีระหว่าง
เจ้าของและคนงาน มันเป็นเมืองเดียวในอุตสาหกรรม เมื่อเสื้อขายลดลง
อย่างรวดเร็ว เมืองก็แทบจะอดตาย
แล้วลูกจ้างตกลงกันว่าพวกเขาสามารถให้โรงงานของตนต่อไปหากค่าจ้าง
ตัดโดยร้อยละ 33 .ราคาเสื้อก็จะลดลง ดังนั้น การสร้าง
ขอบกว่าการแข่งขันของพวกเขา บทวิจารณ์ : บรรยายเกี่ยวกับวิธีพนักงานขายของโรงงานไปนิวยอร์ค
ขายเสื้อกันหนาวมากมายตลอด 24 ชั่วโมง ที่โรงงานมีงานมากพอแล้ว สำหรับ 3 กะ
วันสำหรับหกเดือนถัดไป นักข่าวก็ประทับใจและธรรมชาติตื่นเต้นโดย
เรื่องของชุมชนชาวอเมริกันประสบความสำเร็จขนาดเล็กกว่า Great อาการซึมเศร้า .
บทวิจารณ์ : มองผ่านคีมปากนกแก้วเนซ : " พวกเขาได้รับการจัดการที่ดีของเงินสดใน
ชุมชน . . . . . . . [ แต่ ] พวกเขาไม่ต้องสงสัย โดยการใช้คำสั่งนี้ใส่สองโรงงานเสื้อกันหนาว
อื่นๆทั้งหมดออกจากธุรกิจ " เขานับจุดสุดยอด . แล้วเขาก็เริ่มทำทุกอย่างเพื่อ เรียกคืน
แผนการของรัฐบาลของเขา เป็นกลุ่มของการบริโภคในอุตสาหกรรมใดก็ตามสามารถแพร่กระจาย
อย่างเท่าเทียมกันผ่านภาคทั้ง" แทนที่จะพยายามมุ่งผลิต
เพื่อตอบสนองการบริโภคในมือเป็นส่วนเล็ก ๆของอุตสาหกรรม เราต้องการ
คลี่ออกมา . . . . . . . มันอาจจะถูกเรียกว่า กฎของการผลิต หรือ การใส่ดีกว่า
การป้องกันโง่เขลา overproduction " FDR กล่าว .
ที่ว่าข้อตกลงใหม่เกิด ยื้อวิกฤตเศรษฐกิจเข้าสู่
เริ่มต้นปี 1950ข้อตกลงใหม่ขัดขวางการเคลื่อนไหวของราคาและค่าแรงฟรี overruling
, ตลาดกำลังพยายามที่จะจัดสรรทรัพยากรในแฟชั่นที่เหมาะสม .
ทั้ง Hoover และโรสเวลต์ " ผู้นําประเทศลงเส้นทางสังคมนิยม " 1
นี่คือสิ่งที่เด็กกำลังเผชิญอยู่ในประเทศของเขาเองและทั่วโลก