Secondary appraisal. Patients were

Secondary appraisal. Patients were asked whether
they thought they could do something with the stressful
event (Table III). The majority (60.9%) reported that
the stressful situation was “something that you had to
accept,” 21.7% thought that they “could change or do
something with the situation,” 4.3% “needed more
information,” and 1.1% chose the alternative “you held
yourself back from doing what you wanted to do.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเมินรอง มีถามผู้ป่วยว่าพวกเขาคิดว่า พวกเขาสามารถทำอะไรกับการเครียดเหตุการณ์ (ตาราง III) ส่วนใหญ่ (60.9%) รายงานว่าสถานการณ์เครียดเป็น "สิ่งที่คุณยอมรับ 21.7% คิดว่า "ไม่สามารถเปลี่ยนแปลง หรือไม่บางสิ่งบางอย่างกับสถานการณ์ "ต้องขึ้น 4.3%ข้อมูล" และ 1.1% เลือกอื่น"คุณจัดตัวเองกลับมาจากทำสิ่งที่คุณต้องทำ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเมินมัธยมศึกษา ผู้ป่วยที่ถูกถามว่า
พวกเขาคิดว่าพวกเขาสามารถทำอะไรกับเครียด
เหตุการณ์ (ตารางที่ III) ส่วนใหญ่ (60.9%) รายงานว่า
สถานการณ์ความตึงเครียดก็คือ "สิ่งที่คุณต้อง
ยอมรับ "21.7% คิดว่าพวกเขา" อาจเปลี่ยนแปลงหรือทำ
อะไรกับสถานการณ์ "4.3%" ต้องการอีก
ข้อมูล "และ 1.1% เลือก ทางเลือก "ที่คุณจัด
ตัวเองกลับจากการทำสิ่งที่คุณต้องการจะทำ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินระดับทุติยภูมิ ผู้ป่วยที่ถูกถามว่า
พวกเขาคิดว่าพวกเขาสามารถทำอะไรกับเหตุการณ์เครียด
( ตารางที่ 3 ) ส่วนใหญ่ ( ภายใน ) รายงานว่า สถานการณ์ตึงเครียด
" สิ่งที่คุณต้อง
ยอมรับ " ร้อยละ 21.7 คิดว่าพวกเขาสามารถเปลี่ยนแปลงหรือทำ
อะไรกับสถานการณ์ " ร้อยละ 4.3 " ต้องการข้อมูลเพิ่มเติม
" และ 1.1% เลือกทางเลือกที่คุณจัดขึ้น
ตัวเองกลับมาจากการทำสิ่งที่คุณต้องการจะทำ "
.